< Izlazak 11 >

1 A Gospod reèe Mojsiju: još æu jedno zlo pustiti na Faraona i na Misir, pa æe vas onda pustiti; pustiæe sasvijem, i još æe vas tjerati.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “ʻOku toe taha pe ʻae tautea te u ʻomi kia Felo mo ʻIsipite; hili ia, te ne tuku ke mou ʻalu ʻi heni: pea ka fekau ia ke mou ʻalu, ko e moʻoni te ne kapusi ʻakimoutolu ke ʻalu kotoa pē ʻi heni.
2 A sada kaži narodu neka svaki èovjek ište u susjeda svojega i svaka žena u susjede svoje nakita srebrnijeh i nakita zlatnijeh.
Ke ke lea ʻi he telinga ʻoe kakai, pea tuku ke nau kole taki taha ʻae tangata ʻi hono kaungāʻapi, mo e fefine kotoa pē ʻi hono kaungāʻapi, ʻae ngaahi teunga siliva, mo e teunga koula.”
3 I Gospod uèini te narod naðe ljubav u Misiraca; i sam Mojsije bješe vrlo velik èovjek u zemlji Misirskoj kod sluga Faraonovijeh i kod naroda.
Pea naʻe fakaʻofeina ʻe Sihova ʻae kakai ʻi he ʻao ʻoe kakai ʻIsipite. Kae muʻa hake foki, naʻe ongoongo lahi ʻaupito ʻae tangata ko Mōsese ʻi he fonua ko ʻIsipite, ʻi he ʻao ʻoe kau tamaioʻeiki ʻa Felo, pea mo e ʻao ʻoe kakai.
4 I reèe Mojsije: ovako veli Gospod: oko ponoæi proæi æu kroz Misir,
Pea pehē ʻe Mōsese, “ʻOku pehē mai ʻa Sihova, ‘ʻE feʻunga mo e tuʻuapō te u ʻalu atu ki he lotolotonga ʻo ʻIsipite:
5 I pomrijeæe svi prvenci u zemlji Misirskoj, od prvenca Faraonova, koji šæaše sjedjeti na prijestolu njegovu, do prvenca sluškinje za žrvnjem, i od stoke što je god prvenac.
Pea ʻe mate ʻae ʻuluaki fānau kotoa pē ʻi he fonua ko ʻIsipite, mei he ʻuluaki fānau ʻa Felo ʻoku nofo ʻi hono nofoʻanga, ʻo aʻu ki he ʻuluaki fānau ʻae kaunanga ʻoku muimui ʻi he meʻa momosi; pea mo e ʻuluaki fānau kotoa pē ʻoe fanga manu.
6 I biæe vika velika po svoj zemlji Misirskoj, kakve još nije bilo niti æe je kad biti.
Pea ʻe ai ʻae tangi lahi ʻi he ngaahi potu kotoa pē ʻoe fonua ko ʻIsipite, ʻaia naʻe ʻikai hano tatau ʻi muʻa, pea ʻe ʻikai toe ai ha meʻa pehē.
7 A kod sinova Izrailjevijeh nigdje neæe ni pas jezikom svojim maæi ni meðu ljudima ni meðu stokom, da znate da je Gospod uèinio razliku izmeðu Izrailjaca i Misiraca.
Ka ko e fānau ʻa ʻIsileli, ʻe ʻikai ha kulī ʻe taha ke ne ueʻi hono ʻelelo ki ai, ki ha tangata pe ki ha manu: koeʻuhi ke mou ʻilo kuo fai kehekehe ʻe Sihova ki he kakai ʻIsipite mo e kakai ʻIsileli.’”
8 I doæi æe sve te sluge tvoje k meni, i pokloniæe mi se govoreæi: idi, i ti i sav narod koji je pristao za tobom. I onda æu izaæi. I otide Mojsije od Faraona s velikim gnjevom.
Pea ko kinautolu ni ko hoʻo kau tamaioʻeiki kotoa pē, te nau ʻalu hifo kiate au, ʻonau punou hifo ʻakinautolu kiate au, ʻo pehē, “Ke ke ʻalu koe, pea mo e kakai kotoa pē ʻoku muimui ʻiate koe; pea hili ia, te u ʻalu kituaʻā.” Pea naʻe ʻalu ia kituaʻā meia Felo ʻoku ʻita lahi.
9 A Gospod reèe Mojsiju: neæe vas poslušati Faraon, da bih umnožio èudesa svoja u zemlji Misirskoj.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “ʻE ʻikai tokanga ʻa Felo kiate kimoua: koeʻuhi ke fakalahi ai ʻeku ngaahi meʻa mana ʻi he fonua ko ʻIsipite.”
10 I Mojsije i Aron uèiniše sva ova èudesa pred Faraonom, a Gospod uèini te otvrdnu srce Faraonu, i ne pusti sinova Izrailjevijeh iz zemlje svoje.
Pea naʻe fai ʻe Mōsese mo ʻElone ʻae ngaahi mana ni kotoa pē ʻi he ʻao ʻo Felo: pea naʻe fakafefeka ʻe Sihova ʻae loto ʻo Felo, ko ia naʻe ʻikai te ne tukuange ʻae fānau ʻa ʻIsileli ke ʻalu mei hono fonua.

< Izlazak 11 >