2 Samuelova 6

1 Poslije skupi opet David sve ljude izabrane iz Izrailja, trideset tisuæa.

Pea naʻe toe tānaki fakataha ʻe Tevita ʻae kau ongoongoa ʻi ʻIsileli, ko e toko tolu mano.

2 Pa se podiže David i sav narod što bijaše s njim i otide iz Vale Judine da prenese otuda kovèeg Božji, kod kojega se prizivlje ime, ime Gospoda nad vojskama, koji sjedi na heruvimima.

Pea naʻe tuʻu hake ʻa Tevita, pea ne ʻalu ia mo e kakai naʻe ʻiate ia mei Peali ʻi Siuta, ke ʻomi mei ai ʻae puha tapu ʻoe ʻOtua, ʻaia ʻoku fakahingoa ki he huafa ʻo Sihova ʻoe ngaahi tokolahi, ʻaia ʻoku nofo ʻi he vahaʻa ʻoe selupimi.

3 I metnuše kovèeg Božji na nova kola, i povezoše ga iz kuæe Avinadavove, koja bijaše na brdu; a Uza i Ahijo sinovi Avinadavovi upravljahu novijem kolima.

Pea naʻa nau fakaheka ʻae puha ʻoe ʻOtua ki he saliote foʻou, ʻonau ʻomi ia ki he fale ʻo ʻApinatapi ʻaia naʻe ʻi Kipea: pea naʻe fakahinohinoʻi ʻae saliote foʻou ʻe Usa mo ʻAhio ko e ongo foha ʻo ʻApinatapi.

4 I odvezoše kovèeg Božji iz kuæe Avinadavove, koja bijaše na brdu, i Ahijo iðaše pred kovèegom.

Pea naʻa nau ʻomi ia kituʻa mei he fale ʻo ʻApinatapi ʻaia naʻe ʻi Kipea: ʻonau ō mo e puha ʻoe ʻOtua; pea naʻe muʻomuʻa ʻa ʻAhio ʻi he puha.

5 A David i sav dom Izrailjev udarahu pred Gospodom u svakojake sprave od drveta kedrova, u gusle, u psaltire, u bubnje, u svirale i u kimvale.

Pea naʻe tā ʻe Tevita mo e fale kotoa pē ʻo ʻIsileli ʻae ngaahi meʻa faiva kehekehe naʻe [ngaohi ]mei he ʻakau ko e paini, ʻio, ʻae ngaahi haʻape mo e ʻūtete, mo e lali iiki, mo e meʻa ifi, mo e simipale.

6 A kad doðoše do gumna Nahonova, Uza se maši za kovèeg Božji i prihvati ga, jer volovi potegoše na stranu.

Pea ʻi heʻenau hoko mai ki he potu hahaʻanga uite ʻo Nakoni, naʻe ala atu ʻe Usa ki he puha ʻoe ʻOtua, mo ne puke ki ai, koeʻuhi naʻe fakangalulu ia ʻe he fanga pulu.

7 I Gospod se razgnjevi na Uzu, i udari ga Bog ondje za tu nepažnju, te umrije ondje kod kovèega Božijega.

Pea naʻe tupu ai ʻae houhau ʻa Sihova kia Usa; pea naʻe taaʻi ia ʻi ai ʻe he ʻOtua koeʻuhi ko ʻene fai hala; pea naʻa ne mate ʻi he potu ko ia ʻo ofi ki he puha ʻoe ʻOtua.

8 I ožalosti se David što Gospod ubi Uzu. Zato se prozva ono mjesto Fares-Uza do danas.

Pea naʻe ʻita ʻa Tevita koeʻuhi ko e teʻia ʻa Usa ʻe Sihova: pea naʻa ne fakahingoa ʻae potu ko ia ko Pelesi-Usa, ʻo aʻu mai ki he ʻaho ni.

9 I uplaši se David od Gospoda u onaj dan, i reèe: kako æe doæi k meni kovèeg Gospodnji?

Pea naʻe manavahē ʻa Tevita kia Sihova ʻi he ʻaho ko ia, mo ne pehē, “ʻE ʻomi fakafēfē ʻae puha tapu ʻo Sihova kiate au?”

10 I ne htje David odvesti kovèega Gospodnjega k sebi u grad Davidov; nego ga skloni David u kuæu Ovid-Edoma Getejina.

Ko ia naʻe ʻikai loto ʻa Tevita ke ʻomi kiate ia ʻae puha ʻo Sihova ki he Kolo ʻo Tevita: ka naʻe ʻave ʻo afe ʻaki ia ʻe Tevita ki he fale ʻo ʻOpeti-ʻItomi ko e tangata Kati.

11 I osta kovèeg Gospodnji u kuæi Ovid-Edoma Getejina tri mjeseca, i blagoslovi Gospod Ovid-Edoma i sav dom njegov.

Pea naʻe nofo ʻae puha ʻo Sihova ʻi he fale ʻo ʻOpeti-ʻItomi ko e tangata Kati ʻi he māhina ʻe tolu: pea naʻe tāpuaki ʻe Sihova ʻa ʻOpeti-ʻItomi, pea mo hono kaungā fale kotoa pē.

12 I javiše caru Davidu govoreæi: Gospod blagoslovi dom Ovid-Edomov i sve što ima radi kovèega Božijega. Tada otide David, i prenese kovèeg Božji iz kuæe Ovid-Edomove u grad Davidov s veseljem.

Pea naʻe fakahā kia Tevita, ʻo pehē, Kuo fakamonūʻia ʻae fale ʻo ʻOpeti-ʻItomi, mo ia kotoa pē ʻoku ʻaʻana, koeʻuhi ko e puha tapu ʻoe ʻOtua. Ko ia naʻe ʻalu ai ʻa Tevita ʻo ne ʻomi ʻae puha ʻoe ʻOtua mei he fale ʻo ʻOpeti-ʻItomi ki he Kolo ʻo Tevita, mo e fiefia.

13 I kad oni koji nošahu kovèeg Gospodnji postupiše šest koraka, prinese na žrtvu vola i debela ovna.

Pea naʻe pehē, ʻi he Lakaatu ʻakinautolu naʻe fua ʻae puha ʻo Sihova ʻi he lakaʻanga ʻe ono, naʻa ne feilaulau ʻaki ʻae fanga pulu mo e fanga manu sino.

14 I David igraše iz sve snage pred Gospodom, i bješe ogrnut opleækom lanenijem.

Pea naʻe meʻe ʻa Tevita ʻi he ʻao ʻo Sihova ʻaki ʻa ʻene mālohi kātoa; pea naʻe kofuʻaki ʻa Tevita ʻae ʻefoti ʻoe tupenu lelei.

15 Tako David i sav dom Izrailjev nošahu kovèeg Gospodnji podvikujuæi i trubeæi u trube.

Ko ia naʻe ʻomi ʻae puha ʻo Sihova ʻe Tevita mo e fale kotoa pē ʻo ʻIsileli, ʻi he kalanga, mo e ifi ʻaki ʻae meʻalea.

16 A kad kovèeg Gospodnji ulažaše u grad Davidov, Mihala kæi Saulova gledajuæi s prozora vidje cara Davida gdje skaèe i igra pred Gospodom, i podrugnu mu se u srcu svojem.

Pea ʻi heʻene hoko atu ʻae puha ʻo Sihova ki he Kolo ʻo Tevita, naʻe sio ʻa Mikale ko e ʻofefine ʻo Saula mei he kātupa, pea ne mamata kia Tevita naʻe hopo mo meʻe ʻi he ʻao ʻo Sihova; pea naʻa ne manuki ia ʻi hono loto.

17 A kad donesoše kovèeg Gospodnji, namjestiše ga na njegovo mjesto u šatoru koji mu razape David. I prinese David žrtve paljenice i žrtve zahvalne pred Gospodom.

Pea naʻa nau ʻomi ki loto ʻae puha ʻo Sihova, ʻo tuku ia ki hono potu, ʻi he lotolotonga ʻoe fale fehikitaki, ʻaia naʻe ngaohi ki ai ʻe Tevita: pea naʻe ʻatu ʻe Tevita ʻae ngaahi feilaulau tutu, mo e ngaahi feilaulau fakamelino ʻi he ʻao ʻo Sihova.

18 Potom prinesavši David žrtve paljenice i žrtve zahvalne blagoslovi narod u ime Gospoda nad vojskama.

Pea ʻi heʻene hili leva ʻae ʻatu ʻe Tevita ʻae ngaahi feilaulau tutu mo e ngaahi feilaulau fakamelino, naʻa ne tāpuaki ʻae kakai ʻi he huafa ʻo Sihova ʻoe ngaahi tokolahi.

19 I razdade meðu sav narod, meðu sve mnoštvo Izrailjevo, i ljudima i ženama, svakome po jedan hljeb i komad mesa i žban vina. Potom otide narod, svak svojoj kuæi.

Pea naʻa ne tufaki atu ki he kakai kotoa pē, ki he fuʻu tokolahi kotoa pē ʻo ʻIsileli, ki he kau fefine pea mo e kakai tangata, ko e taki taha ha foʻi mā, mo ha konga lahi ʻoe kanomate, mo ha hina uaine. Pea naʻe ʻalu ʻae kakai kotoa pē ʻo taki taha ki hono fale ʻoʻona.

20 I David se vrati da blagoslovi svoj dom; a Mihala kæi Saulova izide na susret Davidu, i reèe: kako je slavan bio danas car Izrailjev, kad se danas otkrivao pred sluškinjama sluga svojih, kao što se otkrivaju nikaki ljudi!

Hili ia naʻe foki mai ʻa Tevita ke tāpuakiʻi ʻa hono kaungā nofoʻanga. Pea naʻe haʻu kituʻa ʻa Mikale ko e ʻofefine ʻo Saula, ke ne fetaulaki mo Tevita, mo ne pehē ʻe ia, “Hono ʻikai ngalingali ʻeiki ʻae tuʻi ʻo ʻIsileli he ʻaho ni, ʻaia naʻa ne fakatelefuaʻi ia he ʻaho ni ʻi he ʻao ʻoe kau fefine ʻo ʻene kau tamaioʻeiki, ʻo hangē ko e fakatelefua ʻoku fai ʻe ha tokotaha ʻoku fakalaukau mo e taʻeangamā!”

21 A David reèe Mihali: pred Gospodom, koji me je izabrao preko oca tvojega i preko svega doma njegova, te mi zapovjedio da budem voð narodu Gospodnjemu, Izrailju, igrao sam, i igraæu pred Gospodom.

Pea naʻe pehē ʻe Tevita kia Mikale, “[Naʻe fai ia ʻi ]he ʻao ʻo Sihova, ʻaia naʻa ne fili au ʻi he ʻao ʻo hoʻo tamai mo e ʻao ʻo hono fale kotoa pē, ke ne fakanofo au ko e pule ki he kakai ʻo Sihova, ki ʻIsileli: ko ia te u fakafiefia ai ʻi he ʻao ʻo Sihova.

22 I još æu se veæma poniziti, i još æu manji sebi biti; i opet æu biti slavan pred sluškinjama, za koje govoriš.

Pea te u fai ke u mata kovi lahi hake ʻi he meʻa ni, pea te u matamata kovi ʻi hoku ʻao ʻoʻoku: pea ko e kau kaunanga kuo ke lea ki ai, ʻe fakahikihiki au ʻekinautolu.”

23 I Mihala kæi Saulova ne ima poroda do smrti svoje.

Ko ia naʻe ʻikai fānau ai ha tamasiʻi ʻe Mikale ko e ʻofefine ʻo Saula ʻo aʻu ki he ʻaho ʻo ʻene pekia.