پْریرِتاح 5
| تَدا اَنانِیَنامَکَ ایکو جَنو یَسْیَ بھارْیّایا نامَ سَپھِیرا سَ سْوادھِکارَں وِکْرِییَ | 1 |
Toch was er ook een zeker man, Ananias genaamd, die in overleg met Safira, zijn vrouw, een landgoed verkocht,
| سْوَبھارْیّاں جْناپَیِتْوا تَنْمُولْیَسْیَیکاںشَں سَنْگوپْیَ سْتھاپَیِتْوا تَدَنْیاںشَماتْرَمانِییَ پْریرِتاناں چَرَنیشُ سَمَرْپِتَوانْ۔ | 2 |
maar die met medeweten van zijn vrouw iets van de opbrengst achterhield, er enkel een gedeelte van meebracht, en het voor de voeten der apostelen legde.
| تَسْماتْ پِتَروکَتھَیَتْ ہے اَنانِیَ بھُومے رْمُولْیَں کِنْچِتْ سَنْگوپْیَ سْتھاپَیِتُں پَوِتْرَسْیاتْمَنَح سَنِّدھَو مرِشاواکْیَں کَتھَیِتُنْچَ شَیتانْ کُتَسْتَوانْتَحکَرَنے پْرَورِتِّمَجَنَیَتْ؟ | 3 |
Toen sprak Petrus: Ananias, waarom heeft satan beslag gelegd op heel uw hart, dat ge den Heiligen Geest bedriegt en van de opbrengst van het landgoed iets achterhoudt?
| سا بھُومِ رْیَدا تَوَ ہَسْتَگَتا تَدا کِں تَوَ سْوِییا ناسِیتْ؟ تَرْہِ سْوانْتَحکَرَنے کُتَ ایتادرِشِی کُکَلْپَنا تْوَیا کرِتا؟ تْوَں کیوَلَمَنُشْیَسْیَ نِکَٹے مرِشاواکْیَں ناوادِیح کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ نِکَٹےپِ۔ | 4 |
Was het niet uw eigendom, vóór het verkocht werd; en bleef ook de verkoopprijs niet te uwer beschikking? Hoe komt het, dat ge deze daad in uw hart hebt beraamd? Ge hebt geen mensen belogen, maar God.
| ایتاں کَتھاں شْرُتْوَیوَ سونانِیو بھُومَو پَتَنْ پْرانانْ اَتْیَجَتْ، تَدْورِتّانْتَں یاوَنْتو لوکا اَشرِنْوَنْ تیشاں سَرْوّیشاں مَہابھَیَمْ اَجایَتْ۔ | 5 |
Toen Ananias deze woorden vernam, zakte hij ineen, en gaf de geest. Grote vrees beving allen, die het vernamen.
| تَدا یُوَلوکاسْتَں وَسْتْریناچّھادْیَ بَہِ رْنِیتْوا شْمَشانےسْتھاپَیَنْ۔ | 6 |
En de jongsten kwamen hem afleggen, droegen hem weg, en begroeven hem.
| تَتَح پْرَہَرَیکانَنْتَرَں کِں ورِتَّں تَنّاوَگَتْیَ تَسْیَ بھارْیّاپِ تَتْرَ سَمُپَسْتھِتا۔ | 7 |
Drie uur later ongeveer kwam ook zijn vrouw binnen, die van het gebeurde niets wist.
| تَتَح پِتَرَسْتامْ اَپرِچّھَتْ، یُوابھْیامْ ایتاوَنْمُدْرابھْیو بھُومِ رْوِکْرِیتا نَ وا؟ ایتَتْوَں وَدَ؛ تَدا سا پْرَتْیَوادِیتْ سَتْیَمْ ایتاوَدْبھْیو مُدْرابھْیَ ایوَ۔ | 8 |
Petrus zeide tot haar: Zeg mij; hebt gij voor zo en zoveel het landgoed verkocht? Ze zei: Ja, voor zóveel.
| تَتَح پِتَروکَتھَیَتْ یُواں کَتھَں پَرَمیشْوَرَسْیاتْمانَں پَرِیکْشِتُمْ ایکَمَنْتْرَناوَبھَوَتاں؟ پَشْیَ یے تَوَ پَتِں شْمَشانے سْتھاپِتَوَنْتَسْتے دْوارَسْیَ سَمِیپے سَمُپَتِشْٹھَنْتِ تْوامَپِ بَہِرْنیشْیَنْتِ۔ | 9 |
Toen sprak Petrus tot haar: Wat; hebt gij dan samengespannen, den Geest des Heren te tarten Zie, de voeten van hen, die uw man hebben begraven, staan aan de deur, om ook u uit te dragen.
| تَتَح ساپِ تَسْیَ چَرَنَسَنِّدھَو پَتِتْوا پْرانانْ اَتْیاکْشِیتْ۔ پَشْچاتْ تے یُوانوبھْیَنْتَرَمْ آگَتْیَ تامَپِ مرِتاں درِشْٹْوا بَہِ رْنِیتْوا تَسْیاح پَتْیُح پارْشْوے شْمَشانے سْتھاپِتَوَنْتَح۔ | 10 |
Onmiddellijk zakte ze voor zijn voeten ineen, en gaf de geest. De jonge mannen vonden haar dood bij hun terugkomst; ze droegen haar weg en begroeven haar bij haar man.
| تَسْماتْ مَنْڈَلْیاح سَرْوّے لوکا اَنْیَلوکاشْچَ تاں وارْتّاں شْرُتْوا سادھْوَسَں گَتاح۔ | 11 |
En grote vrees beving heel de gemeente en allen, die het vernamen.
| تَتَح پَرَں پْریرِتاناں ہَسْتَے رْلوکاناں مَدھْیے بَہْواشْچَرْیّانْیَدْبھُتانِ کَرْمّانْیَکْرِیَنْتَ؛ تَدا شِشْیاح سَرْوَّ ایکَچِتِّیبھُویَ سُلیمانو لِنْدے سَمْبھُویاسَنْ۔ | 12 |
Intussen geschiedden er door de handen der apostelen veel tekenen en wonderen onder het volk. Allen bleven eendrachtig samenkomen in de zuilengang van Sálomon
| تیشاں سَنْگھانْتَرْگو بھَوِتُں کوپِ پْرَگَلْبھَتاں ناگَمَتْ کِنْتُ لوکاسْتانْ سَمادْرِیَنْتَ۔ | 13 |
en niemand van de anderen durfde hen lastig vallen; integendeel, het volk sprak slechts met lof over hen.
| سْتْرِیَح پُرُشاشْچَ بَہَوو لوکا وِشْواسْیَ پْرَبھُں شَرَنَماپَنّاح۔ | 14 |
Steeds meer sloten er zich bij hen aan, die in den Heer geloofden; hele groepen van mannen en vrouwen.
| پِتَرَسْیَ گَمَناگَمَنابھْیاں کیناپِ پْرَکارینَ تَسْیَ چھایا کَسْمِںشْچِجَّنے لَگِشْیَتِیتْیاشَیا لوکا روگِنَح شِوِکَیا کھَٹْوَیا چانِییَ پَتھِ پَتھِ سْتھاپِتَوَنْتَح۔ | 15 |
Zo kwam het, dat men zelfs de zieken op straat droeg, en op rustbanken en bedden legde: opdat, als Petrus voorbijging, zijn schaduw tenminste op een van hen zou vallen.
| چَتُرْدِکْسْتھَنَگَریبھْیو بَہَوو لوکاح سَمْبھُویَ روگِنوپَوِتْرَبھُتَگْرَسْتاںشْچَ یِرُوشالَمَمْ آنَیَنْ تَتَح سَرْوّے سْوَسْتھا اَکْرِیَنْتَ۔ | 16 |
Zelfs uit de steden rondom Jerusalem stroomde het volk bijeen; ze brachten de zieken mee en hen, die door onreine geesten werden gekweld; en allen werden genezen.
| اَنَنْتَرَں مَہایاجَکَح سِدُوکِناں مَتَگْراہِنَسْتیشاں سَہَچَراشْچَ | 17 |
Maar nu greep de hogepriester in met heel zijn aanhang, die de sekte der sadduceën vormde; ze waren jaloers, door en door.
| مَہاکْرودھانْتْوِتاح سَنْتَح پْریرِتانْ دھرِتْوا نِیچَلوکاناں کارایاں بَدّھوا سْتھاپِتَوَنْتَح۔ | 18 |
Ze sloegen de hand aan de apostelen, en wierpen ze in de openbare gevangenis.
| کِنْتُ راتْرَو پَرَمیشْوَرَسْیَ دُوتَح کارایا دْوارَں موچَیِتْوا تانْ بَہِرانِییاکَتھَیَتْ، | 19 |
Maar een engel des Heren opende ‘s nachts de deuren der gevangenis, bracht hen naar buiten, en sprak:
| یُویَں گَتْوا مَنْدِرے دَنْڈایَماناح سَنْتو لوکانْ پْرَتِیماں جِیوَنَدایِکاں سَرْوّاں کَتھاں پْرَچارَیَتَ۔ | 20 |
Gaat heen, treedt op in de tempel, en verkondigt aan het volk al de woorden van deze levensleer.
| اِتِ شْرُتْوا تے پْرَتْیُوشے مَنْدِرَ اُپَسْتھایَ اُپَدِشْٹَوَنْتَح۔ تَدا سَہَچَرَگَنینَ سَہِتو مَہایاجَکَ آگَتْیَ مَنْتْرِگَنَمْ اِسْراییلْوَںشَسْیَ سَرْوّانْ راجَسَبھاسَدَح سَبھاسْتھانْ کرِتْوا کارایاسْتانْ آپَیِتُں پَداتِگَنَں پْریرِتَوانْ۔ | 21 |
Ze gehoorzaamden, en gingen tegen de morgen naar de tempel, en gaven er onderricht. Intussen had de hogepriester met zijn partijgenoten de Hoge Raad bijeen geroepen met heel de senaat der Israëlieten, en liet men ze uit de kerker halen.
| تَتَسْتے گَتْوا کارایاں تانْ اَپْراپْیَ پْرَتْیاگَتْیَ اِتِ وارْتّامْ اَوادِشُح، | 22 |
Maar toen de dienaars daar kwamen, vonden ze hen niet in de kerker; ze keerden dus terug, om verslag uit te brengen,
| وَیَں تَتْرَ گَتْوا نِرْوِّگھْنَں کارایا دْوارَں رُدّھَں رَکْشَکاںشْچَ دْوارَسْیَ بَہِرْدَنْڈایَمانانْ اَدَرْشامَ ایوَ کِنْتُ دْوارَں موچَیِتْوا تَنْمَدھْیے کَمَپِ دْرَشْٹُں نَ پْراپْتاح۔ | 23 |
en zeiden: We vonden de kerker met zorg gesloten, en de wachters voor de deur; maar na opening vonden we niemand daarbinnen.
| ایتاں کَتھاں شْرُتْوا مَہایاجَکو مَنْدِرَسْیَ سیناپَتِح پْرَدھانَیاجَکاشْچَ، اِتَ پَرَں کِمَپَرَں بھَوِشْیَتِیتِ چِنْتَیِتْوا سَنْدِگْدھَچِتّا اَبھَوَنْ۔ | 24 |
Toen de hoofdman der tempelwacht en de opperpriesters dit hoorden, vroegen ze zich verlegen af, wat dat betekenen moest.
| ایتَسْمِنّیوَ سَمَیے کَشْچِتْ جَنَ آگَتْیَ وارْتّامیتامْ اَوَدَتْ پَشْیَتَ یُویَں یانْ مانَوانْ کارایامْ اَسْتھاپَیَتَ تے مَنْدِرے تِشْٹھَنْتو لوکانْ اُپَدِشَنْتِ۔ | 25 |
Daar kwam iemand hun melden: Zie, de mannen, die gij in de gevangenis hebt geworpen, staan in de tempel, en onderrichten het volk.
| تَدا مَنْدِرَسْیَ سیناپَتِح پَداتَیَشْچَ تَتْرَ گَتْوا چیلّوکاح پاشانانْ نِکْشِپْیاسْمانْ مارَیَنْتِیتِ بھِیا وِنَتْیاچارَں تانْ آنَیَنْ۔ | 26 |
Nu ging de hoofdman met de dienaars hen halen, maar zonder geweld te gebruiken; want ze waren bang, dat ze door het volk zouden worden gestenigd.
| تے مَہاسَبھایا مَدھْیے تانْ اَسْتھاپَیَنْ تَتَح پَرَں مَہایاجَکَسْتانْ اَپرِچّھَتْ، | 27 |
Ze leidden hen weg, en brachten ze voor de Hoge Raad. De hogepriester ondervroeg hen,
| اَنینَ نامْنا سَمُپَدیشْٹُں وَیَں کِں درِڈھَں نَ نْیَشیدھامَ؟ تَتھاپِ پَشْیَتَ یُویَں سْویشاں تینوپَدیشینے یِرُوشالَمَں پَرِپُورْنَں کرِتْوا تَسْیَ جَنَسْیَ رَکْتَپاتَجَنِتاپَرادھَمْ اَسْمانْ پْرَتْیانیتُں چیشْٹَدھْوے۔ | 28 |
en sprak: We hebben u ten strengste verboden, in die Naam te onderrichten; en zie, gij hebt heel Jerusalem vervuld met uw leer, en wilt ons het bloed van dien mens ten laste leggen.
| تَتَح پِتَرونْیَپْریرِتاشْچَ پْرَتْیَوَدَنْ مانُشَسْیاجْناگْرَہَنادْ اِیشْوَرَسْیاجْناگْرَہَنَمْ اَسْماکَمُچِتَمْ۔ | 29 |
Maar Petrus en de apostelen gaven ten antwoord: Men moet meer gehoorzaam zijn aan God, dan aan mensen.
| یَں یِیشُں یُویَں کْرُشے ویدھِتْواہَتَ تَمْ اَسْماکَں پَیترِکَ اِیشْوَرَ اُتّھاپْیَ | 30 |
De God onzer vaderen heeft Jesus opgewekt, dien gij aan het kruis hebt geslagen, en gedood.
| اِسْراییلْوَںشاناں مَنَحپَرِوَرْتَّنَں پاپَکْشَمانْچَ کَرْتُّں راجانَں پَرِتْراتارَنْچَ کرِتْوا سْوَدَکْشِنَپارْشْوے تَسْیانَّتِمْ اَکَروتْ۔ | 31 |
Hem heeft God verheven aan zijn rechterhand als Leidsman en Verlosser, om aan Israël bekering te schenken en vergiffenis van zonden.
| ایتَسْمِنْ وَیَمَپِ ساکْشِنَ آسْمَہے، تَتْ کیوَلَں نَہِ، اِیشْوَرَ آجْناگْراہِبھْیو یَں پَوِتْرَمْ آتْمَنَں دَتَّوانْ سوپِ ساکْشْیَسْتِ۔ | 32 |
En van deze dingen zijn wij de getuigen, maar ook de Heilige Geest, dien God heeft gegeven aan allen, die Hem gehoorzamen.
| ایتَدْواکْیے شْرُتے تیشاں ہرِدَیانِ وِدّھانْیَبھَوَنْ تَتَسْتے تانْ ہَنْتُں مَنْتْرِتَوَنْتَح۔ | 33 |
Toen ze dit hoorden, werden ze woedend, en wilden hen doden.
| ایتَسْمِنّیوَ سَمَیے تَتْسَبھاسْتھاناں سَرْوَّلوکاناں مَدھْیے سُکھْیاتو گَمِلِیییلْنامَکَ ایکو جَنو وْیَوَسْتھاپَکَح پھِرُوشِلوکَ اُتّھایَ پْریرِتانْ کْشَنارْتھَں سْتھانانْتَرَں گَنْتُمْ آدِشْیَ کَتھِتَوانْ، | 34 |
Maar nu stond er in de vergadering een farizeër op, Gamáliël genaamd, een leraar der Wet, die door het hele volk werd vereerd; hij beval, de mannen even naar buiten te brengen.
| ہے اِسْراییلْوَںشِییاح سَرْوّے یُویَمْ ایتانْ مانُشانْ پْرَتِ یَتْ کَرْتُّمْ اُدْیَتاسْتَسْمِنْ ساوَدھانا بھَوَتَ۔ | 35 |
Toen sprak hij tot hen: Mannen van Israël, bedenkt goed, wat gij met deze mensen gaat doen.
| اِتَح پُورْوَّں تھُودانامَیکو جَنَ اُپَسْتھایَ سْوَں کَمَپِ مَہاپُرُشَمْ اَوَدَتْ، تَتَح پْرایینَ چَتُحشَتَلوکاسْتَسْیَ مَتَگْراہِنوبھَوَنْ پَشْچاتْ سَ ہَتوبھَوَتْ تَسْیاجْناگْراہِنو یاوَنْتو لوکاسْتے سَرْوّے وِرْکِیرْناح سَنْتو کرِتَکارْیّا اَبھَوَنْ۔ | 36 |
Enige tijd geleden stond Teudas op, en gaf zich voor heel iets bijzonders uit; en ongeveer vierhonderd mannen sloten zich bij hem aan. Hij werd gedood, en al zijn aanhangers werden verstrooid en verdwenen.
| تَسْماجَّناتْ پَرَں نامَلیکھَنَسَمَیے گالِیلِییَیِہُودانامَیکو جَنَ اُپَسْتھایَ بَہُولّوکانْ سْوَمَتَں گْراہِیتَوانْ تَتَح سوپِ وْیَنَشْیَتْ تَسْیاجْناگْراہِنو یاوَنْتو لوکا آسَنْ تے سَرْوّے وِکِیرْنا اَبھَوَنْ۔ | 37 |
Na hem, in de dagen der volkstelling stond Judas de Galileër op, en sleepte een grote menigte mee; ook hij vond de dood, en al zijn aanhangers werden verstrooid.
| اَدھُنا وَدامِ، یُویَمْ ایتانْ مَنُشْیانْ پْرَتِ کِمَپِ نَ کرِتْوا کْشانْتا بھَوَتَ، یَتَ ایشَ سَنْکَلْپَ ایتَتْ کَرْمَّ چَ یَدِ مَنُشْیادَبھَوَتْ تَرْہِ وِپھَلَں بھَوِشْیَتِ۔ | 38 |
En daarom zeg ik u thans: Bemoeit u niet met deze lieden, en laat hen begaan. Want als dit plan of dit werk van mensen stamt, zal het mislukken.
| یَدِیشْوَرادَبھَوَتْ تَرْہِ یُویَں تَسْیانْیَتھا کَرْتُّں نَ شَکْشْیَتھَ، وَرَمْ اِیشْوَرَرودھَکا بھَوِشْیَتھَ۔ | 39 |
Maar komt het van God, dan kunt gij het niet tegenhouden, of gij komt in verzet tegen God.
| تَدا تَسْیَ مَنْتْرَناں سْوِیکرِتْیَ تے پْریرِتانْ آہُویَ پْرَہرِتْیَ یِیشو رْنامْنا کامَپِ کَتھاں کَتھَیِتُں نِشِدھْیَ وْیَسَرْجَنْ۔ | 40 |
Men stemde hem toe. Ze riepen de apostelen binnen, lieten hen geselen, en verboden hun, in de naam van Jesus te spreken; toen liet men ze gaan.
| کِنْتُ تَسْیَ نامارْتھَں وَیَں لَجّابھوگَسْیَ یوگْیَتْوینَ گَنِتا اِتْیَتْرَ تے سانَنْداح سَنْتَح سَبھاسْتھاناں ساکْشادْ اَگَچّھَنْ۔ | 41 |
Ze gingen heen uit de Hoge Raad, verheugd, dat ze waardig waren bevonden, versmading te lijden voor de Naam.
| تَتَح پَرَں پْرَتِدِنَں مَنْدِرے گرِہے گرِہے چاوِشْرامَمْ اُپَدِشْیَ یِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ سُسَںوادَں پْرَچارِتَوَنْتَح۔ | 42 |
En ze hielden niet op, iedere dag opnieuw in de tempel en in de huizen te leren, en de blijde boodschap te preken, dat Jesus de Christus is.
