۱ تِیمَتھِیَح 4

1 پَوِتْرَ آتْما سْپَشْٹَمْ اِدَں واکْیَں وَدَتِ چَرَمَکالے کَتِپَیَلوکا وَہْنِنانْکِتَتْواتْ

Το δε Πνεύμα ρητώς λέγει ότι εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης και εις διδασκαλίας δαιμονίων,

2 کَٹھورَمَنَساں کاپَٹْیادْ اَنرِتَوادِناں وِواہَنِشیدھَکاناں بھَکْشْیَوِشیشَنِشیدھَکانانْچَ

διά της υποκρίσεως ψευδολόγων, εχόντων την εαυτών συνείδησιν κεκαυτηριασμένην,

3 بھُوتَسْوَرُوپاناں شِکْشایاں بھْرَمَکاتْمَناں واکْییشُ چَ مَناںسِ نِویشْیَ دھَرْمّادْ بھْرَںشِشْیَنْتے۔ تانِ تُ بھَکْشْیانِ وِشْواسِناں سْوِیکرِتَسَتْیَدھَرْمّانانْچَ دھَنْیَوادَسَہِتایَ بھوگاییشْوَرینَ سَسرِجِرے۔

εμποδιζόντων τον γάμον, προσταζόντων αποχήν βρωμάτων, τα οποία ο Θεός έκτισε διά να μεταλαμβάνωσι μετά ευχαριστίας οι πιστοί και οι γνωρίσαντες την αλήθειαν.

4 یَتَ اِیشْوَرینَ یَدْیَتْ سرِشْٹَں تَتْ سَرْوَّمْ اُتَّمَں یَدِ چَ دھَنْیَوادینَ بھُجْیَتے تَرْہِ تَسْیَ کِمَپِ ناگْراہْیَں بھَوَتِ،

Διότι παν κτίσμα Θεού είναι καλόν, και ουδέν απορρίψιμον, όταν λαμβάνηται μετά ευχαριστίας·

5 یَتَ اِیشْوَرَسْیَ واکْیینَ پْرارْتھَنَیا چَ تَتْ پَوِتْرِیبھَوَتِ۔

διότι αγιάζεται διά του λόγου του Θεού και διά της προσευχής.

6 ایتانِ واکْیانِ یَدِ تْوَں بھْراترِنْ جْناپَییسْتَرْہِ یِیشُکھْرِیشْٹَسْیوتَّمْح پَرِچارَکو بھَوِشْیَسِ یو وِشْواسو ہِتوپَدیشَشْچَ تْوَیا گرِہِیتَسْتَدِییَواکْیَیراپْیایِشْیَسے چَ۔

Ταύτα συμβουλεύων εις τους αδελφούς, θέλεις είσθαι καλός διάκονος του Ιησού Χριστού, εντρεφόμενος εν τοις λόγοις της πίστεως και της καλής διδασκαλίας, την οποίαν παρηκολούθησας.

7 یانْیُپاکھْیانانِ دُرْبھاوانِ ورِدّھَیوشِتامیوَ یوگْیانِ چَ تانِ تْوَیا وِسرِجْیَنْتامْ اِیشْوَرَبھَکْتَیے یَتْنَح کْرِیَتانْچَ۔

Τους δε βεβήλους και γραώδεις μύθους παραιτού και γύμναζε σεαυτόν εις την ευσέβειαν·

8 یَتَح شارِیرِکو یَتْنَح سْوَلْپَپھَلَدو بھَوَتِ کِنْتْوِیشْوَرَبھَکْتِرَیہِکَپارَتْرِکَجِیوَنَیوح پْرَتِجْنایُکْتا سَتِی سَرْوَّتْرَ پھَلَدا بھَوَتِ۔

διότι η σωματική γυμνασία είναι προς ολίγον ωφέλιμος αλλ' η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος, έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης.

9 واکْیَمیتَدْ وِشْوَسَنِییَں سَرْوَّے رْگْرَہَنِییَنْچَ وَیَنْچَ تَدَرْتھَمیوَ شْرامْیامو نِنْداں بھُںجْمَہے چَ۔

Πιστός ο λόγος και πάσης αποδοχής άξιος·

10 یَتو ہیتوح سَرْوَّمانَواناں وِشیشَتو وِشْواسِناں تْراتا یومَرَ اِیشْوَرَسْتَسْمِنْ وَیَں وِشْوَسامَح۔

επειδή διά τούτο και κοπιάζομεν και ονειδιζόμεθα, διότι ελπίζομεν εις τον ζώντα Θεόν, όστις είναι ο Σωτήρ πάντων ανθρώπων, μάλιστα των πιστών.

11 تْوَمْ ایتانِ واکْیانِ پْرَچارَیَ سَمُپَدِشَ چَ۔

Παράγγελλε ταύτα και δίδασκε.

12 اَلْپَوَیَشْکَتْواتْ کیناپْیَوَجْنییو نَ بھَوَ کِنْتْوالاپیناچَرَنینَ پْریمْنا سَداتْمَتْوینَ وِشْواسینَ شُچِتْوینَ چَ وِشْواسِنامْ آدَرْشو بھَوَ۔

Μηδείς ας μη καταφρονή την νεότητά σου, αλλά γίνου τύπος των πιστών εις λόγον, εις συναναστροφήν, εις αγάπην, εις πνεύμα, εις πίστιν, εις καθαρότητα.

13 یاوَنّاہَمْ آگَمِشْیامِ تاوَتْ تْوَ پاٹھے چیتَیَنے اُپَدیشے چَ مَنو نِدھَتْسْوَ۔

Έως να έλθω, καταγίνου εις την ανάγνωσιν, εις την προτροπήν, εις την διδασκαλίαν·

14 پْراچِینَگَنَہَسْتارْپَنَسَہِتینَ بھَوِشْیَدْواکْیینَ یَدّانَں تُبھْیَں وِشْرانِتَں تَوانْتَحسْتھے تَسْمِنْ دانے شِتھِلَمَنا ما بھَوَ۔

μη αμέλει το χάρισμα, το οποίον είναι εν σοι, το οποίον εδόθη εις σε διά προφητείας μετά επιθέσεως των χειρών του πρεσβυτερίου.

15 ایتیشُ مَنو نِویشَیَ، ایتیشُ وَرْتَّسْوَ، اِتّھَنْچَ سَرْوَّوِشَیے تَوَ گُنَورِدّھِح پْرَکاشَتاں۔

Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε, διά να ήναι φανερά εις πάντας η προκοπή σου.

16 سْوَسْمِنْ اُپَدیشے چَ ساوَدھانو بھُوتْواوَتِشْٹھَسْوَ تَتْ کرِتْوا تْوَیاتْمَپَرِتْرانَں شْروترِنانْچَ پَرِتْرانَں سادھَیِشْیَتے۔

Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν, επίμενε εις αυτά· διότι τούτο πράττων και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε.