ปฺรกาศิตํ 21
1 อนนฺตรํ นวีนมฺ อากาศมณฺฑลํ นวีนา ปฺฤถิวี จ มยา ทฺฤษฺเฏ ยต: ปฺรถมมฺ อากาศมณฺฑลํ ปฺรถมา ปฺฤถิวี จ โลปํ คเต สมุโทฺร 'ปิ ตต: ปรํ น วิทฺยเตฯ
Potem zobaczyłem nowe niebo i nową ziemię. Pierwsze niebo bowiem i pierwsza ziemia przeminęły i nie było już morza.
2 อปรํ สฺวรฺคาทฺ อวโรหนฺตี ปวิตฺรา นครี, อรฺถโต นวีนา ยิรูศาลมปุรี มยา ทฺฤษฺฏา, สา วราย วิภูษิตา กเนฺยว สุสชฺชิตาสีตฺฯ
A ja, Jan, zobaczyłem święte miasto, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak oblubienica przyozdobiona dla swego męża.
3 อนนฺตรํ สฺวรฺคาทฺ เอษ มหารโว มยา ศฺรุต: ปศฺยายํ มานไว: สารฺทฺธมฺ อีศฺวรสฺยาวาส: , ส ไต: สารฺทฺธํ วตฺสฺยติ เต จ ตสฺย ปฺรชา ภวิษฺยนฺติ, อีศฺวรศฺจ สฺวยํ เตษามฺ อีศฺวโร ภูตฺวา ไต: สารฺทฺธํ สฺถาสฺยติฯ
I usłyszałem donośny głos z nieba: Oto przybytek Boga [jest] z ludźmi i będzie mieszkał z nimi. Oni będą jego ludem, a sam Bóg będzie z nimi i [będzie] ich Bogiem.
4 เตษำ เนเตฺรภฺยศฺจาศฺรูณิ สรฺวฺวาณีศฺวเรณ ปฺรมารฺกฺษฺยนฺเต มฺฤตฺยุรปิ ปุน รฺน ภวิษฺยติ โศกวิลาปเกฺลศา อปิ ปุน รฺน ภวิษฺยนฺติ, ยต: ปฺรถมานิ สรฺวฺวาณิ วฺยตีตินิฯ
I otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu, i śmierci już nie będzie ani smutku, ani krzyku, ani bólu nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły.
5 อปรํ สึหาสโนปวิษฺโฏ ชโน'วทตฺ ปศฺยาหํ สรฺวฺวาณิ นูตนีกโรมิฯ ปุนรวทตฺ ลิข ยต อิมานิ วากฺยานิ สตฺยานิ วิศฺวาสฺยานิ จ สนฺติฯ
A zasiadający na tronie powiedział: Oto wszystko czynię nowe. I powiedział do mnie: Napisz, bo te słowa są wiarygodne i prawdziwe.
6 ปน รฺมามฺ อวทตฺ สมาปฺตํ, อหํ ก: กฺษศฺจ, อหมฺ อาทิรนฺตศฺจ ย: ปิปาสติ ตสฺมา อหํ ชีวนทายิปฺรสฺรวณสฺย โตยํ วินามูลฺยํ ทาสฺยามิฯ
I powiedział do mnie: Stało się. Ja jestem Alfa i Omega, początek i koniec. Ja spragnionemu dam darmo ze źródła wody życia.
7 โย ชยติ ส สรฺเวฺวษามฺ อธิการี ภวิษฺยติ, อหญฺจ ตเสฺยศฺวโร ภวิษฺยามิ ส จ มม ปุโตฺร ภวิษฺยติฯ
Kto zwycięży, odziedziczy wszystko i będę dla niego Bogiem, a on będzie dla mnie synem.
9 อนนฺตรํ เศษสปฺตทณฺไฑ: ปริปูรฺณา: สปฺต กํสา เยษำ สปฺตทูตานำ กเรษฺวาสนฺ เตษาเมก อาคตฺย มำ สมฺภาษฺยาวทตฺ, อาคจฺฉาหํ ตำ กนฺยามฺ อรฺถโต เมษศาวกสฺย ภาวิภารฺยฺยำ ตฺวำ ทรฺศยามิฯ
I przyszedł do mnie jeden z siedmiu aniołów, którzy mieli siedem czasz napełnionych siedmioma ostatecznymi plagami, i odezwał się do mnie, mówiąc: Chodź tutaj, pokażę ci oblubienicę, małżonkę Baranka.
10 ตต: ส อาตฺมาวิษฺฏํ มามฺ อตฺยุจฺจํ มหาปรฺวฺวตเมํก นีเตฺวศฺวรสฺย สนฺนิธิต: สฺวรฺคาทฺ อวโรหนฺตีํ ยิรูศาลมาขฺยำ ปวิตฺรำ นครีํ ทรฺศิตวานฺฯ
I przeniósł mnie w duchu na górę wielką i wysoką, i pokazał mi wielkie miasto, święte Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga;
11 สา อีศฺวรียปฺรตาปวิศิษฺฏา ตสฺยาเสฺตโช มหารฺฆรตฺนวทฺ อรฺถต: สูรฺยฺยกานฺตมณิเตชสฺตุลฺยํฯ
Mające chwałę Boga. Jego blask podobny [był] do drogocennego kamienia, jakby jaspisu, przezroczystego jak kryształ.
12 ตสฺยา: ปฺราจีรํ พฺฤหทฺ อุจฺจญฺจ ตตฺร ทฺวาทศ โคปุราณิ สนฺติ ตทฺโคปุโรปริ ทฺวาทศ สฺวรฺคทูตา วิทฺยนฺเต ตตฺร จ ทฺวาทศ นามานฺยรฺถต อิสฺราเยลียานำ ทฺวาทศวํศานำ นามานิ ลิขิตานิฯ
Miało ono wielki i wysoki mur, miało dwanaście bram, a na bramach dwunastu aniołów i wypisane imiona, które są [imionami] dwunastu pokoleń synów Izraela.
13 ปูรฺวฺวทิศิ ตฺรีณิ โคปุราณิ อุตฺตรทิศิ ตฺรีณิ โคปุราณิ ทกฺษิณทิษิ ตฺรีณิ โคปุราณิ ปศฺจีมทิศิ จ ตฺรีณิ โคปุราณิ สนฺติฯ
Od wschodu trzy bramy, od północy trzy bramy, od południa trzy bramy i od zachodu trzy bramy.
14 นครฺยฺยา: ปฺราจีรสฺย ทฺวาทศ มูลานิ สนฺติ ตตฺร เมษาศาวากสฺย ทฺวาทศเปฺรริตานำ ทฺวาทศ นามานิ ลิขิตานิฯ
A mur miasta miał dwanaście fundamentów, a na nich dwanaście imion dwunastu apostołów Baranka.
15 อนรํ นครฺยฺยาสฺตทียโคปุราณำ ตตฺปฺราจีรสฺย จ มาปนารฺถํ มยา สมฺภาษมาณสฺย ทูตสฺย กเร สฺวรฺณมย เอก: ปริมาณทณฺฑ อาสีตฺฯ
A ten, który rozmawiał ze mną, miał złotą trzcinę, aby zmierzyć miasto, jego bramy i jego mur.
16 นครฺยฺยา อากฺฤติศฺจตุรสฺรา ตสฺยา ไทรฺฆฺยปฺรเสฺถ สเมฯ ตต: ปรํ ส เตค ปริมาณทณฺเฑน ตำ นครีํ ปริมิตวานฺ ตสฺยา: ปริมาณํ ทฺวาทศสหสฺรนลฺวา: ฯ ตสฺยา ไทรฺฆฺยํ ปฺรสฺถมฺ อุจฺจตฺวญฺจ สมานานิฯ
Miasto ma kształt czworoboku, a jego długość jest taka sama jak i szerokość. I wymierzył miasto trzciną na dwanaście tysięcy stadiów. Jego długość, szerokość i wysokość są równe.
17 อปรํ ส ตสฺยา: ปฺราจีรํ ปริมิตวานฺ ตสฺย มานวาสฺยารฺถโต ทูตสฺย ปริมาณานุสารตสฺตตฺ จตุศฺจตฺวารึศทธิกาศตหสฺตปริมิตํ ฯ
I wymierzył jego mur na sto czterdzieści cztery łokcie [według] miary człowieka, która jest [miarą] anioła.
18 ตสฺย ปฺราจีรสฺย นิรฺมฺมิติ: สูรฺยฺยกานฺตมณิภิ รฺนครี จ นิรฺมฺมลกาจตุเลฺยน ศุทฺธสุวรฺเณน นิรฺมฺมิตาฯ
Jego mur jest zbudowany z jaspisu, miasto zaś ze szczerego złota podobnego do czystego szkła.
19 นครฺยฺยา: ปฺราจีรสฺย มูลานิ จ สรฺวฺววิธมหารฺฆมณิภิ รฺภูษิตานิฯ เตษำ ปฺรถมํ ภิตฺติมูลํ สูรฺยฺยกานฺตสฺย, ทฺวิตียํ นีลสฺย, ตฺฤตียํ ตามฺรมเณ: , จตุรฺถํ มรกตสฺย,
Fundamenty muru miasta ozdobione [były] wszelkimi drogimi kamieniami. Pierwszy fundament to jaspis, drugi – szafir, trzeci – chalcedon, czwarty – szmaragd;
20 ปญฺจมํ ไวทูรฺยฺยสฺย, ษษฺฐํ โศณรตฺนสฺย, สปฺตมํ จนฺทฺรกานฺตสฺย, อษฺฏมํ โคเมทสฺย, นวมํ ปทฺมราคสฺย, ทศมํ ลศูนียสฺย, เอกาทศํ เษโรชสฺย, ทฺวาทศํ มรฺฏีษฺมเณศฺจาสฺติฯ
Piąty – sardoniks, szósty – karneol, siódmy – chryzolit, ósmy – beryl, dziewiąty – topaz, dziesiąty – chryzopraz, jedenasty – hiacynt, dwunasty – ametyst.
21 ทฺวาทศโคปุราณิ ทฺวาทศมุกฺตาภิ รฺนิรฺมฺมิตานิ, เอไกกํ โคปุรมฺ เอไกกยา มุกฺตยา กฺฤตํ นครฺยฺยา มหามารฺคศฺจาจฺฉกาจวตฺ นิรฺมฺมลสุวรฺเณน นิรฺมฺมิตํฯ
A dwanaście bram [to] dwanaście pereł. Każda brama była z jednej perły. A rynek miasta to szczere złoto, jak przezroczyste szkło.
22 ตสฺยา อนฺตร เอกมปิ มนฺทิรํ มยา น ทฺฤษฺฏํ สต: สรฺวฺวศกฺติมานฺ ปฺรภุ: ปรเมศฺวโร เมษศาวกศฺจ สฺวยํ ตสฺย มนฺทิรํฯ
Lecz świątyni w nim nie widziałem, bo jego świątynią jest Pan Bóg Wszechmogący oraz Baranek.
23 ตไสฺย นครฺไยฺย ทีปฺติทานารฺถํ สูรฺยฺยาจนฺทฺรมโส: ปฺรโยชนํ นาสฺติ ยต อีศฺวรสฺย ปฺรตาปสฺตำ ทีปยติ เมษศาวกศฺจ ตสฺยา โชฺยติรสฺติฯ
A miasto nie potrzebuje słońca ani księżyca, aby świeciły w nim, bo oświetla je chwała Boga, a jego lampą jest Baranek.
24 ปริตฺราณปฺราปฺตโลกนิวหาศฺจ ตสฺยา อาโลเก คมนาคมเน กุรฺวฺวนฺติ ปฺฤถิวฺยา ราชานศฺจ สฺวกียํ ปฺรตาปํ เคารวญฺจ ตนฺมธฺยมฺ อานยนฺติฯ
Narody, które będą zbawione, będą chodziły w jego świetle, a królowie ziemi wniosą do niego swoją chwałę i cześć.
25 ตสฺยา ทฺวาราณิ ทิวา กทาปิ น โรตฺสฺยนฺเต นิศาปิ ตตฺร น ภวิษฺยติฯ
W dzień jego bramy nie będą zamknięte, bo nocy tam nie będzie.
26 สรฺวฺวชาตีนำ เคารวปฺรตาเปา ตนฺมธฺยมฺ อาเนเษฺยเตฯ
I wniosą do niego chwałę i cześć narodów.
27 ปรนฺตฺวปวิตฺรํ ฆฺฤณฺยกฺฤทฺ อนฺฤตกฺฤทฺ วา กิมปิ ตนฺมธฺยํ น ปฺรเวกฺษฺยติ เมษศาวกสฺย ชีวนปุสฺตเก เยษำ นามานิ ลิขิตานิ เกวลํ ต เอว ปฺรเวกฺษฺยนฺติฯ
I nie wejdzie do niego nic nieczystego ani ten, kto popełnia obrzydliwość i kłamstwo, tylko ci, którzy są zapisani w księdze życia Baranka.
