మార్కః 3
1 అనన్తరం యీశుః పున ర్భజనగృహం ప్రవిష్టస్తస్మిన్ స్థానే శుష్కహస్త ఏకో మానవ ఆసీత్|
Als er wieder einmal in das Versammlungshaus kam, war dort ein Mann mit einem abgestorbenen Arm.
2 స విశ్రామవారే తమరోగిణం కరిష్యతి నవేత్యత్ర బహవస్తమ్ అపవదితుం ఛిద్రమపేక్షితవన్తః|
Und sie lauerten ihm auf, ob er ihn wohl am Sabbat heilen werden; denn sie suchten einen Grund, ihn zu verklagen.
3 తదా స తం శుష్కహస్తం మనుష్యం జగాద మధ్యస్థానే త్వముత్తిష్ఠ|
Da sprach er zu dem Mann mit dem abgestorbenen Arm: "Steh auf, tritt vor!"
4 తతః పరం స తాన్ పప్రచ్ఛ విశ్రామవారే హితమహితం తథా హి ప్రాణరక్షా వా ప్రాణనాశ ఏషాం మధ్యే కిం కరణీయం? కిన్తు తే నిఃశబ్దాస్తస్థుః|
Dann fragte er sie: "Soll man am Sabbat lieber Gutes oder Böses tun, ein Leben retten oder vernichten?" Sie aber schwiegen.
5 తదా స తేషామన్తఃకరణానాం కాఠిన్యాద్ధేతో ర్దుఃఖితః క్రోధాత్ చర్తుదశో దృష్టవాన్ తం మానుషం గదితవాన్ తం హస్తం విస్తారయ, తతస్తేన హస్తే విస్తృతే తద్ధస్తోఽన్యహస్తవద్ అరోగో జాతః|
Da sah er sie ringsum zornig an und zugleich voll Trauer über die Verstocktheit ihres Herzens. Dann sprach er zu dem Mann: "Strecke deinen Arm aus!" Da streckte er ihn aus, und sein Arm ward wiederhergestellt.
6 అథ ఫిరూశినః ప్రస్థాయ తం నాశయితుం హేరోదీయైః సహ మన్త్రయితుమారేభిరే|
Als die Pharisäer den Gottesdienst verließen, berieten sie sich alsbald mit den Anhängern des Herodes wider ihn, wie sie ihn zu Tode bringen könnten.
7 అతఏవ యీశుస్తత్స్థానం పరిత్యజ్య శిష్యైః సహ పునః సాగరసమీపం గతః;
Jesus ging hierauf mit seinen Jüngern an den See zurück, und eine große Volksmenge aus Galiläa zog ihm nach. Auch aus Judäa
8 తతో గాలీల్యిహూదా-యిరూశాలమ్-ఇదోమ్-యర్దన్నదీపారస్థానేభ్యో లోకసమూహస్తస్య పశ్చాద్ గతః; తదన్యః సోరసీదనోః సమీపవాసిలోకసమూహశ్చ తస్య మహాకర్మ్మణాం వార్త్తం శ్రుత్వా తస్య సన్నిధిమాగతః|
und Jerusalem, aus Idumäa, dem Ostjordanland und aus der Gegend von Tyrus und Sidon kamen die Leute auf die Kunde von seinen Taten in großen Scharen zu ihm.
9 తదా లోకసమూహశ్చేత్ తస్యోపరి పతతి ఇత్యాశఙ్క్య స నావమేకాం నికటే స్థాపయితుం శిష్యానాదిష్టవాన్|
Da sagte er zu seinen Jüngern, es solle der vielen Leute wegen stets ein Boot für ihn bereitstehen, damit man ihn nicht dränge.
10 యతోఽనేకమనుష్యాణామారోగ్యకరణాద్ వ్యాధిగ్రస్తాః సర్వ్వే తం స్ప్రష్టుం పరస్పరం బలేన యత్నవన్తః|
Denn weil er viele heilte, so stürzten sich alle, die ein Leiden hatten, auf ihn, um ihn anzurühren.
11 అపరఞ్చ అపవిత్రభూతాస్తం దృష్ట్వా తచ్చరణయోః పతిత్వా ప్రోచైః ప్రోచుః, త్వమీశ్వరస్య పుత్రః|
Und wenn ihn die unreinen Geister erblickten, so fielen sie vor ihm nieder und schrien: "Du bist Gottes Sohn!"
12 కిన్తు స తాన్ దృఢమ్ ఆజ్ఞాప్య స్వం పరిచాయితుం నిషిద్ధవాన్|
Aber dann verbot er ihnen aufs strengste, ihn bekanntzumachen.
13 అనన్తరం స పర్వ్వతమారుహ్య యం యం ప్రతిచ్ఛా తం తమాహూతవాన్ తతస్తే తత్సమీపమాగతాః|
Eines Tages ging er auf das Gebirge. Dorthin rief er zu sich, die er selbst bestimmte, und sie kamen zu ihm.
14 తదా స ద్వాదశజనాన్ స్వేన సహ స్థాతుం సుసంవాదప్రచారాయ ప్రేరితా భవితుం
Aus ihnen erwählte er zwölf, die sollten ständig um ihn sein, und er wollte sie aussenden, damit sie das Wort verkündigten
15 సర్వ్వప్రకారవ్యాధీనాం శమనకరణాయ ప్రభావం ప్రాప్తుం భూతాన్ త్యాజయితుఞ్చ నియుక్తవాన్|
und auch die Macht besäßen, die bösen Geister auszutreiben.
16 తేషాం నామానీమాని, శిమోన్ సివదిపుత్రో
Dies sind nun die Zwölf, die er bestellte: Simon, dem er den Namen Petrus gab;
17 యాకూబ్ తస్య భ్రాతా యోహన్ చ ఆన్ద్రియః ఫిలిపో బర్థలమయః,
ferner Jakobus, der Sohn des Zebedäus, und Johannes, der Bruder des Jakobus, denen er den Namen Boanerges, das heißt Donnersöhne, gab;
18 మథీ థోమా చ ఆల్ఫీయపుత్రో యాకూబ్ థద్దీయః కినానీయః శిమోన్ యస్తం పరహస్తేష్వర్పయిష్యతి స ఈష్కరియోతీయయిహూదాశ్చ|
ferner Andreas, Philippus, Bartholomäus, Matthäus, Thomas, Jakobus, der Sohn des Alphäus, Thaddäus, Simon der Eiferer
19 స శిమోనే పితర ఇత్యుపనామ దదౌ యాకూబ్యోహన్భ్యాం చ బినేరిగిశ్ అర్థతో మేఘనాదపుత్రావిత్యుపనామ దదౌ|
und Judas aus Kariot, der ihn verraten hat.
20 అనన్తరం తే నివేశనం గతాః, కిన్తు తత్రాపి పునర్మహాన్ జనసమాగమో ఽభవత్ తస్మాత్తే భోక్తుమప్యవకాశం న ప్రాప్తాః|
Als er nach Hause kam, sammelten sich wieder viele Leute, so daß sie nicht einmal Gelegenheit hatten, einen Imbiß zu nehmen.
21 తతస్తస్య సుహృల్లోకా ఇమాం వార్త్తాం ప్రాప్య స హతజ్ఞానోభూద్ ఇతి కథాం కథయిత్వా తం ధృత్వానేతుం గతాః|
Als seine Verwandten das erfuhren, kamen sie herbei, um ihn mit Gewalt hinwegzuführen. Denn sie sagten: "Er ist von Sinnen!"
22 అపరఞ్చ యిరూశాలమ ఆగతా యే యేఽధ్యాపకాస్తే జగదురయం పురుషో భూతపత్యాబిష్టస్తేన భూతపతినా భూతాన్ త్యాజయతి|
Die Schriftgelehrten aber, die von Jerusalem gekommen waren, sprachen: "Er ist besessen von Beelzebul, und im Bunde mit dem Obersten der bösen Geister treibt er die Teufel aus."
23 తతస్తానాహూయ యీశు ర్దృష్టాన్తైః కథాం కథితవాన్ శైతాన్ కథం శైతానం త్యాజయితుం శక్నోతి?
Da rief er sie heran und wandte sich an sie in einer Gleichnisrede. "Wie ist es möglich", so sprach er, "daß der Satan den Satan austreiben kann?
24 కిఞ్చన రాజ్యం యది స్వవిరోధేన పృథగ్ భవతి తర్హి తద్ రాజ్యం స్థిరం స్థాతుం న శక్నోతి|
Ein Reich, das in sich selbst uneins ist, ein solches Reich kann nicht stehen.
25 తథా కస్యాపి పరివారో యది పరస్పరం విరోధీ భవతి తర్హి సోపి పరివారః స్థిరం స్థాతుం న శక్నోతి|
Ein Haus, das in sich selbst uneins ist, ein solches Haus kann nicht bestehen.
26 తద్వత్ శైతాన్ యది స్వవిపక్షతయా ఉత్తిష్ఠన్ భిన్నో భవతి తర్హి సోపి స్థిరం స్థాతుం న శక్నోతి కిన్తూచ్ఛిన్నో భవతి|
Wenn sich nun der Satan gegen seine eigene Macht erhebt und mit sich selbst uneins ist, so kann er nicht länger bestehen, sondern es ist aus mit ihm.
27 అపరఞ్చ ప్రబలం జనం ప్రథమం న బద్ధా కోపి తస్య గృహం ప్రవిశ్య ద్రవ్యాణి లుణ్ఠయితుం న శక్నోతి, తం బద్వ్వైవ తస్య గృహస్య ద్రవ్యాణి లుణ్ఠయితుం శక్నోతి|
Niemand kann in das Haus eines starken Kriegsmannes dringen und ihm seinen Hausrat rauben, wenn er nicht zuvor den Starken bindet; dann erst kann er sein Haus berauben.
28 అతోహేతో ర్యుష్మభ్యమహం సత్యం కథయామి మనుష్యాణాం సన్తానా యాని యాని పాపానీశ్వరనిన్దాఞ్చ కుర్వ్వన్తి తేషాం తత్సర్వ్వేషామపరాధానాం క్షమా భవితుం శక్నోతి,
Wahrlich, ich sage euch: Alle Sünden werden den Menschenkindern vergeben, auch alle Lästerungen, die sie aussprechen mögen.
30 తస్యాపవిత్రభూతోఽస్తి తేషామేతత్కథాహేతోః స ఇత్థం కథితవాన్|
So sprach Jesus, weil sie sagten: "Er hat einen unreinen Geist."
31 అథ తస్య మాతా భ్రాతృగణశ్చాగత్య బహిస్తిష్ఠనతో లోకాన్ ప్రేష్య తమాహూతవన్తః|
Da kamen seine Brüder und seine Mutter. Die blieben draußen stehen und ließen ihn zu sich rufen.
32 తతస్తత్సన్నిధౌ సముపవిష్టా లోకాస్తం బభాషిరే పశ్య బహిస్తవ మాతా భ్రాతరశ్చ త్వామ్ అన్విచ్ఛన్తి|
Es saß aber eine Menge Menschen um ihn. Da sagte man zu ihm: "Sieh, deine Mutter, deine Brüder und deine Schwestern sind draußen und fragen nach dir."
33 తదా స తాన్ ప్రత్యువాచ మమ మాతా కా భ్రాతరో వా కే? తతః పరం స స్వమీపోపవిష్టాన్ శిష్యాన్ ప్రతి అవలోకనం కృత్వా కథయామాస
Er antwortete: "Wer ist meine Mutter? Wer sind meine Brüder?"
34 పశ్యతైతే మమ మాతా భ్రాతరశ్చ|
Dann sah er auf die, die rings im Kreis um ihn saßen, und sprach: "Da seht meine Mutter und meine Brüder!
35 యః కశ్చిద్ ఈశ్వరస్యేష్టాం క్రియాం కరోతి స ఏవ మమ భ్రాతా భగినీ మాతా చ|
Denn wer den Willen Gottes tut, der ist mir Bruder, Schwester und Mutter."
