1 కరిన్థినః 7

1 అపరఞ్చ యుష్మాభి ర్మాం ప్రతి యత్ పత్రమలేఖి తస్యోత్తరమేతత్, యోషితోఽస్పర్శనం మనుజస్య వరం;

With reference to the subjects about which you wrote to me: It is good for a man to remain single.

2 కిన్తు వ్యభిచారభయాద్ ఏకైకస్య పుంసః స్వకీయభార్య్యా భవతు తద్వద్ ఏకైకస్యా యోషితో ఽపి స్వకీయభర్త్తా భవతు|

But, owing to the prevalence of immorality, I advise every man to have his own wife, and every woman her husband.

3 భార్య్యాయై భర్త్రా యద్యద్ వితరణీయం తద్ వితీర్య్యతాం తద్వద్ భర్త్రేఽపి భార్య్యయా వితరణీయం వితీర్య్యతాం|

A husband should give his wife her due, and a wife her husband.

4 భార్య్యాయాః స్వదేహే స్వత్వం నాస్తి భర్త్తురేవ, తద్వద్ భర్త్తురపి స్వదేహే స్వత్వం నాస్తి భార్య్యాయా ఏవ|

It is not the wife, but the husband, who exercises power over her body; and so, too, it is not the husband, but the wife, who exercises power over his body.

5 ఉపోషణప్రార్థనయోః సేవనార్థమ్ ఏకమన్త్రణానాం యుష్మాకం కియత్కాలం యావద్ యా పృథక్స్థితి ర్భవతి తదన్యో విచ్ఛేదో యుష్మన్మధ్యే న భవతు, తతః పరమ్ ఇన్ద్రియాణామ్ అధైర్య్యాత్ శయతాన్ యద్ యుష్మాన్ పరీక్షాం న నయేత్ తదర్థం పునరేకత్ర మిలత|

Do not deprive each other of what is due – unless it is only for a time and by mutual consent, so that your minds may be free for prayer until you again live as man and wife – otherwise Satan might take advantage of your want of self-control and tempt you.

6 ఏతద్ ఆదేశతో నహి కిన్త్వనుజ్ఞాత ఏవ మయా కథ్యతే,

I say this, however, as a concession, not as a command.

7 యతో మమావస్థేవ సర్వ్వమానవానామవస్థా భవత్వితి మమ వాఞ్ఛా కిన్త్వీశ్వరాద్ ఏకేనైకో వరోఽన్యేన చాన్యో వర ఇత్థమేకైకేన స్వకీయవరో లబ్ధః|

I should wish everyone to be just what I am myself. But everyone has his own gift from God – one in one way, and one in another.

8 అపరమ్ అకృతవివాహాన్ విధవాశ్చ ప్రతి మమైతన్నివేదనం మమేవ తేషామవస్థితి ర్భద్రా;

My advice, then, to those who are not married, and to widows, is this: It would be good for them to remain as I am myself.

9 కిఞ్చ యది తైరిన్ద్రియాణి నియన్తుం న శక్యన్తే తర్హి వివాహః క్రియతాం యతః కామదహనాద్ వ్యూఢత్వం భద్రం|

But, if they cannot control themselves, they should marry, for it is better to marry than to be consumed with passion.

10 యే చ కృతవివాహాస్తే మయా నహి ప్రభునైవైతద్ ఆజ్ఞాప్యన్తే|

To those who are married my direction is – yet it is not mine, but the Master’s – that a woman is not to leave her husband

11 భార్య్యా భర్త్తృతః పృథక్ న భవతు| యది వా పృథగ్భూతా స్యాత్ తర్హి నిర్వివాహా తిష్ఠతు స్వీయపతినా వా సన్దధాతు భర్త్తాపి భార్య్యాం న త్యజతు|

(If she has done so, she should remain as she is, or else be reconciled to her husband) and also that a man is not to divorce his wife.

12 ఇతరాన్ జనాన్ ప్రతి ప్రభు ర్న బ్రవీతి కిన్త్వహం బ్రవీమి; కస్యచిద్ భ్రాతుర్యోషిద్ అవిశ్వాసినీ సత్యపి యది తేన సహవాసే తుష్యతి తర్హి సా తేన న త్యజ్యతాం|

To all others I say – I, not the Master – If a follower of the Lord is married to a woman, who is an unbeliever but willing to live with him, he should not divorce her;

13 తద్వత్ కస్యాశ్చిద్ యోషితః పతిరవిశ్వాసీ సన్నపి యది తయా సహవాసే తుష్యతి తర్హి స తయా న త్యజ్యతాం|

and a woman who is married to a man, who is an unbeliever but willing to live with her, should not divorce her husband.

14 యతోఽవిశ్వాసీ భర్త్తా భార్య్యయా పవిత్రీభూతః, తద్వదవిశ్వాసినీ భార్య్యా భర్త్రా పవిత్రీభూతా; నోచేద్ యుష్మాకమపత్యాన్యశుచీన్యభవిష్యన్ కిన్త్వధునా తాని పవిత్రాణి సన్తి|

For, through his wife, the husband who is an unbeliever has become associated with Christ’s people; and the wife who is an unbeliever has become associated with Christ’s people through the Lord’s follower whom she has married. Otherwise your children would be “defiled,” but, as it is, they belong to Christ’s people.

15 అవిశ్వాసీ జనో యది వా పృథగ్ భవతి తర్హి పృథగ్ భవతు; ఏతేన భ్రాతా భగినీ వా న నిబధ్యతే తథాపి వయమీశ్వరేణ శాన్తయే సమాహూతాః|

However, if the unbeliever wishes to be separated, let them be so. Under such circumstances neither is bound; God has called you to live in peace.

16 హే నారి తవ భర్త్తుః పరిత్రాణం త్వత్తో భవిష్యతి న వేతి త్వయా కిం జ్ఞాయతే? హే నర తవ జాయాయాః పరిత్రాణం త్వత్తే భవిష్యతి న వేతి త్వయా కిం జ్ఞాయతే?

How can you tell, wife, whether you may not save your husband? And how can you tell, husband, whether you may not save your wife?

17 ఏకైకో జనః పరమేశ్వరాల్లబ్ధం యద్ భజతే యస్యాఞ్చావస్థాయామ్ ఈశ్వరేణాహ్వాయి తదనుసారేణైవాచరతు తదహం సర్వ్వసమాజస్థాన్ ఆదిశామి|

In any case, a person should continue to live in the condition which the Lord has allotted to them, and in which they were when God called them. This is the rule that I lay down in every church.

18 ఛిన్నత్వగ్ భృత్వా య ఆహూతః స ప్రకృష్టత్వక్ న భవతు, తద్వద్ అఛిన్నత్వగ్ భూత్వా య ఆహూతః స ఛిన్నత్వక్ న భవతు|

Was a man already circumcised when he was called? Then he should not efface his circumcision. Has a man been called when uncircumcised? Then he should not be circumcised.

19 త్వక్ఛేదః సారో నహి తద్వదత్వక్ఛేదోఽపి సారో నహి కిన్త్వీశ్వరస్యాజ్ఞానాం పాలనమేవ|

Circumcision is nothing; the want of it is nothing; but to keep the commands of God is everything.

20 యో జనో యస్యామవస్థాయామాహ్వాయి స తస్యామేవావతిష్ఠతాం|

Let everyone remain in that condition of life in which they were when the call came to them.

21 దాసః సన్ త్వం కిమాహూతోఽసి? తన్మా చిన్తయ, తథాచ యది స్వతన్త్రో భవితుం శక్నుయాస్తర్హి తదేవ వృణు|

Were you a slave when you were called? Do not let that trouble you. No, even if you are able to gain your freedom, still do your best.

22 యతః ప్రభునాహూతో యో దాసః స ప్రభో ర్మోచితజనః| తద్వద్ తేనాహూతః స్వతన్త్రో జనోఽపి ఖ్రీష్టస్య దాస ఏవ|

For the person who was a slave when they were called to the master’s service is the Master’s freedman; so, too, the person who was free when called is Christ’s slave.

23 యూయం మూల్యేన క్రీతా అతో హేతో ర్మానవానాం దాసా మా భవత|

You were bought, and the price was paid. Do not let yourselves become slaves to people.

24 హే భ్రాతరో యస్యామవస్థాయాం యస్యాహ్వానమభవత్ తయా స ఈశ్వరస్య సాక్షాత్ తిష్ఠతు|

Friends, let everyone remain in the condition in which they were when they were called, in close communion with God.

25 అపరమ్ అకృతవివాహాన్ జనాన్ ప్రతి ప్రభోః కోఽప్యాదేశో మయా న లబ్ధః కిన్తు ప్రభోరనుకమ్పయా విశ్వాస్యో భూతోఽహం యద్ భద్రం మన్యే తద్ వదామి|

With regard to unmarried women, I have no command from the Master to give you, but I tell you my opinion, and the Master in his mercy has made me worthy to be trusted.

26 వర్త్తమానాత్ క్లేశసమయాత్ మనుష్యస్యానూఢత్వం భద్రమితి మయా బుధ్యతే|

I think, then, that, in view of the time of suffering that has now come upon us, what I have already said is best – that a man should remain as he is.

27 త్వం కిం యోషితి నిబద్ధోఽసి తర్హి మోచనం ప్రాప్తుం మా యతస్వ| కిం వా యోషితో ముక్తోఽసి? తర్హి జాయాం మా గవేషయ|

Are you married to a wife? Then do not seek to be separated. Are you separated from a wife? Then do not seek for a wife.

28 వివాహం కుర్వ్వతా త్వయా కిమపి నాపారాధ్యతే తద్వద్ వ్యూహ్యమానయా యువత్యాపి కిమపి నాపరాధ్యతే తథాచ తాదృశౌ ద్వౌ జనౌ శారీరికం క్లేశం లప్స్యేతే కిన్తు యుష్మాన్ ప్రతి మమ కరుణా విద్యతే|

Still, if you should marry, that is not wrong; nor, if a young woman marries, is that wrong. But those who marry will have much trouble to bear, and my wish is to spare you.

29 హే భ్రాతరోఽహమిదం బ్రవీమి, ఇతః పరం సమయోఽతీవ సంక్షిప్తః,

What I mean, friends, is this – the time is short. Meanwhile, let those who have wives live as if they had none,

30 అతః కృతదారైరకృతదారైరివ రుదద్భిశ్చారుదద్భిరివ సానన్దైశ్చ నిరానన్దైరివ క్రేతృభిశ్చాభాగిభిరివాచరితవ్యం

those who are weeping as if not weeping, those who are rejoicing as if not rejoicing, those who buy as if not possessing,

31 యే చ సంసారే చరన్తి తై ర్నాతిచరితవ్యం యత ఇహలేకస్య కౌతుకో విచలతి|

and those who use the good things of the world as using them sparingly; for this world as we see it is passing away.

32 కిన్తు యూయం యన్నిశ్చిన్తా భవేతేతి మమ వాఞ్ఛా| అకృతవివాహో జనో యథా ప్రభుం పరితోషయేత్ తథా ప్రభుం చిన్తయతి,

I want you to be free from anxiety. The unmarried man is anxious about the Master’s cause, desiring to please him;

33 కిన్తు కృతవివాహో జనో యథా భార్య్యాం పరితోషయేత్ తథా సంసారం చిన్తయతి|

while the married man is anxious about worldly matters, desiring to please his wife;

34 తద్వద్ ఊఢయోషితో ఽనూఢా విశిష్యతే| యానూఢా సా యథా కాయమనసోః పవిత్రా భవేత్ తథా ప్రభుం చిన్తయతి యా చోఢా సా యథా భర్త్తారం పరితోషయేత్ తథా సంసారం చిన్తయతి|

and so his interests are divided. Again, the unmarried woman, whether she is old or young, is anxious about the Master’s cause, striving to be pure both in body and in spirit, while the married woman is anxious about worldly matters, desiring to please her husband.

35 అహం యద్ యుష్మాన్ మృగబన్ధిన్యా పరిక్షిపేయం తదర్థం నహి కిన్తు యూయం యదనిన్దితా భూత్వా ప్రభోః సేవనేఽబాధమ్ ఆసక్తా భవేత తదర్థమేతాని సర్వ్వాణి యుష్మాకం హితాయ మయా కథ్యన్తే|

I say this for your own benefit, not with any intention of putting a halter round your necks, but in order to secure for the Master seemly and constant devotion, free from all distraction.

36 కస్యచిత్ కన్యాయాం యౌవనప్రాప్తాయాం యది స తస్యా అనూఢత్వం నిన్దనీయం వివాహశ్చ సాధయితవ్య ఇతి మన్యతే తర్హి యథాభిలాషం కరోతు, ఏతేన కిమపి నాపరాత్స్యతి వివాహః క్రియతాం|

If, however, a father thinks that he is not acting fairly by his unmarried daughter, when she is past her youth, and if under these circumstances her marriage ought to take place, he should act as he thinks right. He is doing nothing wrong – let the marriage take place.

37 కిన్తు దుఃఖేనాక్లిష్టః కశ్చిత్ పితా యది స్థిరమనోగతః స్వమనోఽభిలాషసాధనే సమర్థశ్చ స్యాత్ మమ కన్యా మయా రక్షితవ్యేతి మనసి నిశ్చినోతి చ తర్హి స భద్రం కర్మ్మ కరోతి|

On the other hand, a father, who has definitely made up his mind, and is under no compulsion, but is free to carry out his own wishes, and who has come to the decision, in his own mind, to keep his unmarried daughter at home will be doing right.

38 అతో యో వివాహం కరోతి స భద్రం కర్మ్మ కరోతి యశ్చ వివాహం న కరోతి స భద్రతరం కర్మ్మ కరోతి|

In short, the one who consents to his daughter’s marriage is doing right, and yet the other will be doing better.

39 యావత్కాలం పతి ర్జీవతి తావద్ భార్య్యా వ్యవస్థయా నిబద్ధా తిష్ఠతి కిన్తు పత్యౌ మహానిద్రాం గతే సా ముక్తీభూయ యమభిలషతి తేన సహ తస్యా వివాహో భవితుం శక్నోతి, కిన్త్వేతత్ కేవలం ప్రభుభక్తానాం మధ్యే|

A wife is bound to her husband as long as he lives; but, if the husband should pass to his rest, the widow is free to marry anyone she wishes, provided he is a believer.

40 తథాచ సా యది నిష్పతికా తిష్ఠతి తర్హి తస్యాః క్షేమం భవిష్యతీతి మమ భావః| అపరమ్ ఈశ్వరస్యాత్మా మమాప్యన్త ర్విద్యత ఇతి మయా బుధ్యతే|

Yet she will be happier if she remains as she is – in my opinion, for I think that I also have the Spirit of God.