ப்ரகாஸி²தம்’ 19
1 தத: பரம்’ ஸ்வர்க³ஸ்தா²நாம்’ மஹாஜநதாயா மஹாஸ²ப்³தோ³ (அ)யம்’ மயா ஸ்²ரூத: , ப்³ரூத பரேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம் அஸ்மதீ³யோ ய ஈஸ்²வர: | தஸ்யாப⁴வத் பரித்ராணாம்’ ப்ரபா⁴வஸ்²ச பராக்ரம: |
Après cela, j'entendis dans le ciel quelque chose comme la voix forte d'une grande foule qui disait: Alléluia! Le salut, la puissance et la gloire appartiennent à notre Dieu;
2 விசாராஜ்ஞாஸ்²ச தஸ்யைவ ஸத்யா ந்யாய்யா ப⁴வந்தி ச| யா ஸ்வவேஸ்²யாக்ரியாபி⁴ஸ்²ச வ்யகரோத் க்ரு’த்ஸ்நமேதி³நீம்’| தாம்’ ஸ த³ண்டி³தவாந் வேஸ்²யாம்’ தஸ்யாஸ்²ச கரதஸ்ததா²| ஸோ²ணிதஸ்ய ஸ்வதா³ஸாநாம்’ ஸம்’ஸோ²த⁴ம்’ ஸ க்³ரு’ஹீதவாந்||
car ses jugements sont vrais et justes. Car il a jugé la grande prostituée qui corrompait la terre par son immoralité sexuelle, et il a vengé de sa main le sang de ses serviteurs. »
3 புநரபி தைரித³முக்தம்’ யதா², ப்³ரூத பரேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ யந்நித்யம்’ நித்யமேவ ச| தஸ்யா தா³ஹஸ்ய தூ⁴மோ (அ)ஸௌ தி³ஸ²மூர்த்³த்⁴வமுதே³ஷ்யதி|| (aiōn g165)
Un deuxième a dit: « Alléluia! Sa fumée monte aux siècles des siècles. » (aiōn g165)
4 தத: பரம்’ சதுர்வ்விம்’ஸ²திப்ராசீநாஸ்²சத்வார: ப்ராணிநஸ்²ச ப்ரணிபத்ய ஸிம்’ஹாஸநோபவிஷ்டம் ஈஸ்²வரம்’ ப்ரணம்யாவத³ந், ததா²ஸ்து பரமேஸ²ஸ்²ச ஸர்வ்வைரேவ ப்ரஸ²ஸ்யதாம்’||
Les vingt-quatre anciens et les quatre êtres vivants se prosternèrent et adorèrent le Dieu qui est assis sur le trône, en disant: « Amen! Alléluia! »
5 அநந்தரம்’ ஸிம்’ஹாஸநமத்⁴யாத்³ ஏஷ ரவோ நிர்க³தோ, யதா², ஹே ஈஸ்²வரஸ்ய தா³ஸேயாஸ்தத்³ப⁴க்தா: ஸகலா நரா: | யூயம்’ க்ஷுத்³ரா மஹாந்தஸ்²ச ப்ரஸ²ம்’ஸத வ ஈஸ்²வரம்’||
Une voix s'éleva du trône, disant: « Louez notre Dieu, vous tous ses serviteurs, vous qui le craignez, petits et grands! »
6 தத: பரம்’ மஹாஜநதாயா: ஸ²ப்³த³ இவ ப³ஹுதோயாநாஞ்ச ஸ²ப்³த³ இவ க்³ரு’ருதரஸ்தநிதாநாஞ்ச ஸ²ப்³த³ இவ ஸ²ப்³தோ³ (அ)யம்’ மயா ஸ்²ருத: , ப்³ரூத பரேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ ராஜத்வம்’ ப்ராப்தவாந் யத: | ஸ பரமேஸ்²வரோ (அ)ஸ்மாகம்’ ய: ஸர்வ்வஸ²க்திமாந் ப்ரபு⁴: |
J'entendis quelque chose comme la voix d'une grande foule, comme la voix de grandes eaux, et comme la voix de puissants tonnerres, disant: « Alléluia! Car le Seigneur notre Dieu, le Tout-Puissant, règne!
7 கீர்த்தயாம: ஸ்தவம்’ தஸ்ய ஹ்ரு’ஷ்டாஸ்²சோல்லாஸிதா வயம்’| யந்மேஷஸா²வகஸ்யைவ விவாஹஸமயோ (அ)ப⁴வத்| வாக்³த³த்தா சாப⁴வத் தஸ்மை யா கந்யா ஸா ஸுஸஜ்ஜிதா|
Réjouissons-nous et soyons dans l'allégresse, et rendons-lui gloire. Car les noces de l'Agneau sont arrivées, et sa femme s'est préparée. »
8 பரிதா⁴நாய தஸ்யை ச த³த்த: ஸு²ப்⁴ர: ஸுசேலக: ||
Il lui a été donné de se revêtir d'un lin fin, brillant et pur, car le lin fin, ce sont les actes justes des saints.
9 ஸ ஸுசேலக: பவித்ரலோகாநாம்’ புண்யாநி| தத: ஸ மாம் உக்தவாந் த்வமித³ம்’ லிக² மேஷஸா²வகஸ்ய விவாஹபோ⁴ஜ்யாய யே நிமந்த்ரிதாஸ்தே த⁴ந்யா இதி| புநரபி மாம் அவத³த், இமாநீஸ்²வரஸ்ய ஸத்யாநி வாக்யாநி|
Il me dit: « Ecris: « Heureux ceux qui sont invités au repas de noces de l'Agneau! ». Il me dit: « Ce sont les vraies paroles de Dieu. »
10 அநந்தரம்’ அஹம்’ தஸ்ய சரணயோரந்திகே நிபத்ய தம்’ ப்ரணந்துமுத்³யத: | தத: ஸ மாம் உக்தவாந் ஸாவதா⁴நஸ்திஷ்ட² மைவம்’ குரு யீஸோ²: ஸாக்ஷ்யவிஸி²ஷ்டைஸ்தவ ப்⁴ராத்ரு’பி⁴ஸ்த்வயா ச ஸஹதா³ஸோ (அ)ஹம்’| ஈஸ்²வரமேவ ப்ரணம யஸ்மாத்³ யீஸோ²: ஸாக்ஷ்யம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாக்யஸ்ய ஸாரம்’|
Je me suis jeté à ses pieds pour l'adorer. Il m'a dit: « Regarde! Ne fais pas cela! Je suis compagnon de servitude avec toi et avec tes frères qui détiennent le témoignage de Jésus. Adorez Dieu, car le témoignage de Jésus est l'Esprit de prophétie. »
11 அநந்தரம்’ மயா முக்த: ஸ்வர்கோ³ த்³ரு’ஷ்ட: , ஏக: ஸ்²வேதவர்ணோ (அ)ஸ்²வோ (அ)பி த்³ரு’ஷ்டஸ்ததா³ரூடோ⁴ ஜநோ விஸ்²வாஸ்ய: ஸத்யமயஸ்²சேதி நாம்நா க்²யாத: ஸ யாதா²ர்த்²யேந விசாரம்’ யுத்³த⁴ஞ்ச கரோதி|
Je vis le ciel ouvert, et voici un cheval blanc. Celui qui le montait s'appelle Fidèle et Véritable. Il juge et combat avec justice.
12 தஸ்ய நேத்ரே (அ)க்³நிஸி²கா²துல்யே ஸி²ரஸி ச ப³ஹுகிரீடாநி வித்³யந்தே தத்ர தஸ்ய நாம லிகி²தமஸ்தி தமேவ விநா நாபர: கோ (அ)பி தந்நாம ஜாநாதி|
Ses yeux sont une flamme de feu, et il y a sur sa tête beaucoup de couronnes. Il a des noms écrits et un nom écrit que personne ne connaît, sinon lui-même.
13 ஸ ருதி⁴ரமக்³நேந பரிச்ச²தே³நாச்சா²தி³த ஈஸ்²வரவாத³ இதி நாம்நாபி⁴தீ⁴யதே ச|
Il est revêtu d'un vêtement aspergé de sang. Son nom est appelé « la Parole de Dieu ».
14 அபரம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²ஸைந்யாநி ஸ்²வேதாஸ்²வாரூடா⁴நி பரிஹிதநிர்ம்மலஸ்²வேதஸூக்ஷ்மவஸ்த்ராணி ச பூ⁴த்வா தமநுக³ச்ச²ந்தி|
Les armées qui sont dans le ciel, vêtues de lin blanc, pur et fin, le suivent sur des chevaux blancs.
15 தஸ்ய வக்த்ராத்³ ஏகஸ்தீக்ஷண: க²ங்கோ³ நிர்க³ச்ச²தி தேந க²ங்கே³ந ஸர்வ்வஜாதீயாஸ்தேநாகா⁴திதவ்யா: ஸ ச லௌஹத³ண்டே³ந தாந் சாரயிஷ்யதி ஸர்வ்வஸ²க்திமத ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரசண்ட³கோபரஸோத்பாத³கத்³ராக்ஷாகுண்டே³ யத்³யத் திஷ்ட²தி தத் ஸர்வ்வம்’ ஸ ஏவ பதா³ப்⁴யாம்’ பிநஷ்டி|
De sa bouche sort une épée aiguë, à double tranchant, pour qu'avec elle il frappe les nations. Il les gouvernera avec une verge de fer. Il foule la cuve du vin de l'ardeur de la colère de Dieu, le Tout-Puissant.
16 அபரம்’ தஸ்ய பரிச்ச²த³ உரஸி ச ராஜ்ஞாம்’ ராஜா ப்ரபூ⁴நாம்’ ப்ரபு⁴ஸ்²சேதி நாம நிகி²தமஸ்தி|
Il a sur son vêtement et sur sa cuisse un nom écrit: « ROI DES ROIS ET SEIGNEUR DES SEIGNEURS ».
17 அநந்தரம்’ ஸூர்ய்யே திஷ்ட²ந் ஏகோ தூ³தோ மயா த்³ரு’ஷ்ட: , ஆகாஸ²மத்⁴ய உட்³டீ³யமாநாந் ஸர்வ்வாந் பக்ஷிண: ப்ரதி ஸ உச்சை: ஸ்வரேணேத³ம்’ கோ⁴ஷயதி, அத்ராக³ச்ச²த|
Je vis un ange qui se tenait dans le soleil. Il criait d'une voix forte, disant à tous les oiseaux qui volent dans le ciel: « Venez! Rassemblez-vous pour le grand souper de Dieu,
18 ஈஸ்²வரஸ்ய மஹாபோ⁴ஜ்யே மிலத, ராஜ்ஞாம்’ க்ரவ்யாணி ஸேநாபதீநாம்’ க்ரவ்யாணி வீராணாம்’ க்ரவ்யாண்யஸ்²வாநாம்’ ததா³ரூடா⁴நாஞ்ச க்ரவ்யாணி தா³ஸமுக்தாநாம்’ க்ஷுத்³ரமஹதாம்’ ஸர்வ்வேஷாமேவ க்ரவ்யாணி ச யுஷ்மாபி⁴ ர்ப⁴க்ஷிதவ்யாநி|
afin de manger la chair des rois, la chair des chefs militaires, la chair des héros, la chair des chevaux et de ceux qui les montent, et la chair de tous les hommes, libres et esclaves, petits et grands. »
19 தத: பரம்’ தேநாஸ்²வாரூட⁴ஜநேந ததீ³யஸைந்யைஸ்²ச ஸார்த்³த⁴ம்’ யுத்³த⁴ம்’ கர்த்தும்’ ஸ பஸு²: ப்ரு’தி²வ்யா ராஜாநஸ்தேஷாம்’ ஸைந்யாநி ச ஸமாக³ச்ச²ந்தீதி மயா த்³ரு’ஷ்டம்’|
Je vis la bête, les rois de la terre et leurs armées, rassemblés pour faire la guerre à celui qui était assis sur le cheval et à son armée.
21 அவஸி²ஷ்டாஸ்²ச தஸ்யாஸ்²வாரூட⁴ஸ்ய வக்த்ரநிர்க³தக²ங்கே³ந ஹதா: , தேஷாம்’ க்ரவ்யைஸ்²ச பக்ஷிண: ஸர்வ்வே த்ரு’ப்திம்’ க³தா: |
Les autres furent tués par l'épée de celui qui était assis sur le cheval, l'épée qui sortait de sa bouche. Et tous les oiseaux se rassasièrent de leur chair.
