ப்ரகாஸி²தம்’ 13

1 தத​: பரமஹம்’ ஸாக³ரீயஸிகதாயாம்’ திஷ்ட²ந் ஸாக³ராத்³ உத்³க³ச்ச²ந்தம் ஏகம்’ பஸு²ம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந் தஸ்ய த³ஸ² ஸ்²ரு’ங்கா³ணி ஸப்த ஸி²ராம்’ஸி ச த³ஸ² ஸ்²ரு’ங்கே³ஷு த³ஸ² கிரீடாநி ஸி²ர​: ஸு சேஸ்²வரநிந்தா³ஸூசகாநி நாமாநி வித்³யந்தே|

Ensuite, je vis monter de la mer une bête qui avait dix cornes et sept têtes, et sur ses cornes dix diadèmes, et sur les sept têtes des noms blasphématoires.

2 மயா த்³ரு’ஷ்ட​: ஸ பஸு²ஸ்²சித்ரவ்யாக்⁴ரஸத்³ரு’ஸ²​: கிந்து தஸ்ய சரணௌ ப⁴ல்லூகஸ்யேவ வத³நஞ்ச ஸிம்’ஹவத³நமிவ| நாக³நே தஸ்மை ஸ்வீயபராக்ரம​: ஸ்வீயம்’ ஸிம்’ஹாஸநம்’ மஹாதி⁴பத்யஞ்சாதா³யி|

La bête que je vis ressemblait au léopard; ses pieds étaient comme ceux de l'ours, et sa gueule comme celle du lion; et le dragon lui donna sa puissance, son trône, et une grande autorité.

3 மயி நிரீக்ஷமாணே தஸ்ய ஸி²ரஸாம் ஏகம் அந்தகாகா⁴தேந சே²தி³தமிவாத்³ரு’ஸ்²யத, கிந்து தஸ்யாந்தகக்ஷதஸ்ய ப்ரதீகாரோ (அ)க்ரியத தத​: க்ரு’த்ஸ்நோ நரலோகஸ்தம்’ பஸு²மதி⁴ சமத்காரம்’ க³த​: ,

L'une de ses têtes était comme blessée à mort; mais cette blessure mortelle fut guérie, et la terre entière, saisie d'admiration, suivit la bête.

4 யஸ்²ச நாக³ஸ்தஸ்மை பஸ²வே ஸாமர்த்²யம்’ த³த்தவாந் ஸர்வ்வே தம்’ ப்ராணமந் பஸு²மபி ப்ரணமந்தோ (அ)கத²யந், கோ வித்³யதே பஸோ²ஸ்துல்யஸ்தேந கோ யோத்³து⁴மர்ஹதி|

On se mit à adorer le dragon, parce qu'il avait donné le pouvoir à la bête; et l'on adora la bête elle-même, en disant: Qui est semblable à la bête, et qui peut combattre contre elle?

5 அநந்தரம்’ தஸ்மை த³ர்பவாக்யேஸ்²வரநிந்தா³வாதி³ வத³நம்’ த்³விசத்வாரிம்’ஸ²ந்மாஸாந் யாவத்³ அவஸ்தி²தே​: ஸாமர்த்²யஞ்சாதா³யி|

Une bouche lui fut donnée, qui proférait des paroles orgueilleuses et des blasphèmes; et il lui fut donné le pouvoir d'agir pendant quarante-deux mois.

6 தத​: ஸ ஈஸ்²வரநிந்த³நார்த²ம்’ முக²ம்’ வ்யாதா³ய தஸ்ய நாம தஸ்யாவாஸம்’ ஸ்வர்க³நிவாஸிநஸ்²ச நிந்தி³தும் ஆரப⁴த|

La bête ouvrit donc la bouche pour proférer des blasphèmes contre Dieu, pour blasphémer son nom, son tabernacle et ceux qui habitent dans le ciel.

7 அபரம்’ தா⁴ர்ம்மிகை​: ஸஹ யோத⁴நஸ்ய தேஷாம்’ பராஜயஸ்ய சாநுமதி​: ஸர்வ்வஜாதீயாநாம்’ ஸர்வ்வவம்’ஸீ²யாநாம்’ ஸர்வ்வபா⁴ஷாவாதி³நாம்’ ஸர்வ்வதே³ஸீ²யாநாஞ்சாதி⁴பத்யமபி தஸ்மா அதா³யி|

Il lui fut donné de faire la guerre aux saints et de les vaincre. Le pouvoir lui fut aussi accordé sur toute tribu, sur tout peuple, sur toute langue et sur toute nation.

8 ததோ ஜக³த​: ஸ்ரு’ஷ்டிகாலாத் சே²தி³தஸ்ய மேஷவத்ஸஸ்ய ஜீவநபுஸ்தகே யாவதாம்’ நாமாநி லிகி²தாநி ந வித்³யந்தே தே ப்ரு’தி²வீநிவாஸிந​: ஸர்வ்வே தம்’ பஸு²ம்’ ப்ரணம்’ஸ்யந்தி|

Tous les habitants de la terre l'adorèrent, tous ceux dont les noms ne sont pas écrits dans le livre de la vie de l'Agneau, qui a été immolé dès la fondation du monde.

9 யஸ்ய ஸ்²ரோத்ரம்’ வித்³யதே ஸ ஸ்²ரு’ணோது|

Que celui qui a des oreilles, entende!...

10 யோ ஜநோ (அ)பராந் வந்தீ³க்ரு’த்ய நயதி ஸ ஸ்வயம்’ வந்தீ³பூ⁴ய ஸ்தா²நாந்தரம்’ க³மிஷ்யதி, யஸ்²ச க²ங்கே³ந ஹந்தி ஸ ஸ்வயம்’ க²ங்கே³ந கா⁴நிஷ்யதே| அத்ர பவித்ரலோகாநாம்’ ஸஹிஷ்ணுதயா விஸ்²வாஸேந ச ப்ரகாஸி²தவ்யம்’|

Celui qui emmène avec lui des captifs, sera lui-même captif; celui qui tue avec l'épée, doit périr lui-même par l'épée. Ici se montrent la patience et la foi des saints.

11 அநந்தரம்’ ப்ரு’தி²வீத உத்³க³ச்ச²ந் அபர ஏக​: பஸு² ர்மயா த்³ரு’ஷ்ட​: ஸ மேஷஸா²வகவத் ஸ்²ரு’ங்க³த்³வயவிஸி²ஷ்ட ஆஸீத் நாக³வச்சாபா⁴ஷத|

Je vis encore monter de la terre une autre bête, qui avait deux cornes semblables à celles d'un agneau, et qui parlait comme un dragon.

12 ஸ ப்ரத²மபஸோ²ரந்திகே தஸ்ய ஸர்வ்வம்’ பராக்ரமம்’ வ்யவஹரதி விஸே²ஷதோ யஸ்ய ப்ரத²மபஸோ²ரந்திகக்ஷதம்’ ப்ரதீகாரம்’ க³தம்’ தஸ்ய பூஜாம்’ ப்ரு’தி²வீம்’ தந்நிவாஸிநஸ்²ச காரயதி|

Elle exerçait tout le pouvoir de la première bête en sa présence, et elle obligeait la terre et ses habitants à adorer la première bête, dont la blessure mortelle avait été guérie.

13 அபரம்’ மாநவாநாம்’ ஸாக்ஷாத்³ ஆகாஸ²தோ பு⁴வி வஹ்நிவர்ஷணாதீ³நி மஹாசித்ராணி கரோதி|

Elle opérait de grands prodiges, jusqu'à faire descendre le feu du ciel sur la terre, à la vue des hommes.

14 தஸ்ய பஸோ²​: ஸாக்ஷாத்³ யேஷாம்’ சித்ரகர்ம்மணாம்’ ஸாத⁴நாய ஸாமர்த்²யம்’ தஸ்மை த³த்தம்’ தை​: ஸ ப்ரு’தி²வீநிவாஸிநோ ப்⁴ராமயதி, விஸே²ஷதோ ய​: பஸு²​: க²ங்கே³ந க்ஷதயுக்தோ பூ⁴த்வாப்யஜீவத் தஸ்ய ப்ரதிமாநிர்ம்மாணம்’ ப்ரு’தி²வீநிவாஸிந ஆதி³ஸ²தி|

Elle séduisait les habitants de la terre par les prodiges qu'il lui avait été donné d'accomplir en présence de la bête; elle disait aux habitants de la terre de faire une image en honneur de la bête, qui avait été blessée par l'épée et qui était revenue à la vie.

15 அபரம்’ தஸ்ய பஸோ²​: ப்ரதிமா யதா² பா⁴ஷதே யாவந்தஸ்²ச மாநவாஸ்தாம்’ பஸு²ப்ரதிமாம்’ ந பூஜயந்தி தே யதா² ஹந்யந்தே ததா² பஸு²ப்ரதிமாயா​: ப்ராணப்ரதிஷ்டா²ர்த²ம்’ ஸாமர்த்²யம்’ தஸ்மா அதா³யி|

Il lui fut donné aussi d'animer l'image de la bête, afin que cette image parlât, et qu'elle fît mettre à mort tous ceux qui n'adoraient pas l'image de la bête.

16 அபரம்’ க்ஷுத்³ரமஹத்³த⁴நித³ரித்³ரமுக்ததா³ஸாந் ஸர்வ்வாந் த³க்ஷிணகரே பா⁴லே வா கலங்கம்’ க்³ராஹயதி|

Elle entraînait tous les hommes, petits et grands, riches et pauvres, libres et esclaves, à prendre une marque sur leur main droite ou sur leur front,

17 தஸ்மாத்³ யே தம்’ கலங்கமர்த²த​: பஸோ² ர்நாம தஸ்ய நாம்ந​: ஸம்’க்²யாங்கம்’ வா தா⁴ரயந்தி தாந் விநா பரேண கேநாபி க்ரயவிக்ரயே கர்த்தும்’ ந ஸ²க்யேதே|

en sorte que personne ne pouvait acheter ni vendre, sans avoir cette marque, c'est-à-dire le nom de la bête ou le nombre de son nom.

18 அத்ர ஜ்ஞாநேந ப்ரகாஸி²தவ்யம்’| யோ பு³த்³தி⁴விஸி²ஷ்ட​: ஸ பஸோ²​: ஸம்’க்²யாம்’ க³ணயது யத​: ஸா மாநவஸ்ய ஸம்’க்²யா ப⁴வதி| ஸா ச ஸம்’க்²யா ஷட்ஷஷ்ட்யதி⁴கஷட்ஸ²தாநி|

Ici se montre la sagesse: Que celui qui a de l'intelligence calcule le nombre de la bête, car c'est un nombre d'hommes; et son nombre est six cent soixante-six.