மார்க: 6
1 அநந்தரம்’ ஸ தத்ஸ்தா²நாத் ப்ரஸ்தா²ய ஸ்வப்ரதே³ஸ²மாக³த: ஸி²ஷ்யாஸ்²ச தத்பஸ்²சாத்³ க³தா: |
Y salió de allí, y vino a su tierra; y le siguieron sus discípulos.
2 அத² விஸ்²ராமவாரே ஸதி ஸ ப⁴ஜநக்³ரு’ஹே உபதே³ஷ்டுமாரப்³த⁴வாந் ததோ(அ)நேகே லோகாஸ்தத்கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா விஸ்மித்ய ஜக³து³: , அஸ்ய மநுஜஸ்ய ஈத்³ரு’ஸீ² ஆஸ்²சர்ய்யக்ரியா கஸ்மாஜ் ஜாதா? ததா² ஸ்வகராப்⁴யாம் இத்த²மத்³பு⁴தம்’ கர்ம்ம கர்த்தாம் ஏதஸ்மை கத²ம்’ ஜ்ஞாநம்’ த³த்தம்?
Y llegado el sábado, comenzó a enseñar en la sinagoga; y muchos oyéndo le estaban atónitos, diciendo: ¿De dónde tiene éste estas cosas? ¿Y qué sabiduría es esta que le es dada, que tales maravillas son hechas por sus manos?
3 கிமயம்’ மரியம: புத்ரஸ்தஜ்ஞா நோ? கிமயம்’ யாகூப்³-யோஸி-யிஹுதா³-ஸி²மோநாம்’ ப்⁴ராதா நோ? அஸ்ய ப⁴கி³ந்ய: கிமிஹாஸ்மாபி⁴: ஸஹ நோ? இத்த²ம்’ தே தத³ர்தே² ப்ரத்யூஹம்’ க³தா: |
¿No es éste el carpintero, hijo de María, hermano de Santiago, y de Joses, y de Júdas, y de Simón? ¿No están también aquí con nosotros sus hermanas? Y se escandalizaban en él.
4 ததா³ யீஸு²ஸ்தேப்⁴யோ(அ)கத²யத் ஸ்வதே³ஸ²ம்’ ஸ்வகுடும்பா³ந் ஸ்வபரிஜநாம்’ஸ்²ச விநா குத்ராபி ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ அஸத்க்ரு’தோ ந ப⁴வதி|
Mas Jesús les decía: No hay profeta deshonrado sino en su tierra, y entre sus parientes, y en su casa.
5 அபரஞ்ச தேஷாமப்ரத்யயாத் ஸ விஸ்மித: கியதாம்’ ரோகி³ணாம்’ வபு: ஷு ஹஸ்தம் அர்பயித்வா கேவலம்’ தேஷாமாரோக்³யகரணாத்³ அந்யத் கிமபி சித்ரகார்ய்யம்’ கர்த்தாம்’ ந ஸ²க்த: |
Y no pudo allí hacer alguna maravilla: solamente que sanó unos pocos enfermos, poniendo sobre ellos las manos.
6 அத² ஸ சதுர்தி³க்ஸ்த² க்³ராமாந் ப்⁴ரமித்வா உபதி³ஷ்டவாந்
Y estaba maravillado de la incredulidad de ellos; y rodeaba las aldeas de al derredor enseñando.
7 த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாந் ஆஹூய அமேத்⁴யபூ⁴தாந் வஸீ²கர்த்தாம்’ ஸ²க்திம்’ த³த்த்வா தேஷாம்’ த்³வௌ த்³வௌ ஜநோ ப்ரேஷிதவாந்|
Y llamó a los doce, y comenzó a enviarlos de dos en dos, y les dio potestad sobre los espíritus inmundos;
8 புநரித்யாதி³ஸ²த்³ யூயம் ஏகைகாம்’ யஷ்டிம்’ விநா வஸ்த்ரஸம்’புட: பூப: கடிப³ந்தே⁴ தாம்ரக²ண்ட³ஞ்ச ஏஷாம்’ கிமபி மா க்³ரஹ்லீத,
Y les mandó que no llevasen nada para el camino, sino solamente un bordón; ni alforja, ni pan, ni dinero en la bolsa;
9 மார்க³யாத்ராயை பாதே³ஷூபாநஹௌ த³த்த்வா த்³வே உத்தரீயே மா பரித⁴த்³வ்வம்’|
Mas que calzasen sandalias; y no vistiesen dos ropas.
10 அபரமப்யுக்தம்’ தேந யூயம்’ யஸ்யாம்’ புர்ய்யாம்’ யஸ்ய நிவேஸ²நம்’ ப்ரவேக்ஷ்யத² தாம்’ புரீம்’ யாவந்ந த்யக்ஷ்யத² தாவத் தந்நிவேஸ²நே ஸ்தா²ஸ்யத²|
Y les decía: En cualquier casa que entrareis, posád allí hasta que salgáis de aquel lugar.
11 தத்ர யதி³ கேபி யுஷ்மாகமாதித்²யம்’ ந வித³த⁴தி யுஷ்மாகம்’ கதா²ஸ்²ச ந ஸ்²ரு’ண்வந்தி தர்ஹி தத்ஸ்தா²நாத் ப்ரஸ்தா²நஸமயே தேஷாம்’ விருத்³த⁴ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ தா³தும்’ ஸ்வபாதா³நாஸ்பா²ல்ய ரஜ: ஸம்பாதயத; அஹம்’ யுஷ்மாந் யதா²ர்த²ம்’ வச்மி விசாரதி³நே தந்நக³ரஸ்யாவஸ்தா²த: ஸிதோ³மாமோரயோ ர்நக³ரயோரவஸ்தா² ஸஹ்யதரா ப⁴விஷ்யதி|
Y todos aquellos que no os recibieren, ni os oyeren, saliendo de allí, sacudíd el polvo que está debajo de vuestros pies en testimonio contra ellos. De cierto os digo, que más tolerable será el castigo de Sodoma, o de Gomorra en el día del juicio, que él de aquella ciudad.
12 அத² தே க³த்வா லோகாநாம்’ மந: பராவர்த்தநீ: கதா² ப்ரசாரிதவந்த: |
Y saliendo predicaban, que se arrepintiesen los hombres.
13 ஏவமநேகாந் பூ⁴தாம்’ஸ்²ச த்யாஜிதவந்தஸ்ததா² தைலேந மர்த்³த³யித்வா ப³ஹூந் ஜநாநரோகா³நகார்ஷு: |
Y echaban fuera muchos demonios, y ungían con aceite a muchos enfermos, y sanaban.
14 இத்த²ம்’ தஸ்ய ஸுக்²யாதிஸ்²சதுர்தி³ஸோ² வ்யாப்தா ததா³ ஹேரோத்³ ராஜா தந்நிஸ²ம்ய கதி²தவாந், யோஹந் மஜ்ஜக: ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தி²த அதோஹேதோஸ்தேந ஸர்வ்வா ஏதா அத்³பு⁴தக்ரியா: ப்ரகாஸ²ந்தே|
Y oyó el rey Heródes la fama de Jesús, porque su nombre era hecho notorio, y dijo: Juan el Bautista ha resucitado de los muertos; y por tanto virtudes obran en él.
15 அந்யே(அ)கத²யந் அயம் ஏலிய: , கேபி கதி²தவந்த ஏஷ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ யத்³வா ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ ஸத்³ரு’ஸ² ஏகோயம்|
Otros decían: Elías es. Y otros decían: Profeta es; o alguno de los profetas.
16 கிந்து ஹேரோத்³ இத்யாகர்ண்ய பா⁴ஷிதவாந் யஸ்யாஹம்’ ஸி²ரஸ்²சி²ந்நவாந் ஸ ஏவ யோஹநயம்’ ஸ ஸ்²மஸா²நாது³த³திஷ்ட²த்|
Y oyéndo lo Heródes, dijo: Este es Juan el que yo degollé: él ha resucitado de los muertos.
17 பூர்வ்வம்’ ஸ்வப்⁴ராது: பி²லிபஸ்ய பத்ந்யா உத்³வாஹம்’ க்ரு’தவந்தம்’ ஹேரோத³ம்’ யோஹநவாதீ³த் ஸ்வபா⁴த்ரு’வதூ⁴ ர்ந விவாஹ்யா|
Porque el mismo Heródes había enviado y prendido a Juan, y le había aprisionado en la cárcel a causa de Herodías, mujer de Felipe su hermano; porque la había tomado por mujer.
18 அத: காரணாத் ஹேரோத்³ லோகம்’ ப்ரஹித்ய யோஹநம்’ த்⁴ரு’த்வா ப³ந்த⁴நாலயே ப³த்³த⁴வாந்|
Porque Juan decía a Heródes: No te es lícito tener la mujer de tu hermano.
19 ஹேரோதி³யா தஸ்மை யோஹநே ப்ரகுப்ய தம்’ ஹந்தும் ஐச்ச²த் கிந்து ந ஸ²க்தா,
Por tanto Herodías le tenía ojeriza, y deseaba matarle; mas no podía;
20 யஸ்மாத்³ ஹேரோத்³ தம்’ தா⁴ர்ம்மிகம்’ ஸத்புருஷஞ்ச ஜ்ஞாத்வா ஸம்மந்ய ரக்ஷிதவாந்; தத்கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா தத³நுஸாரேண ப³ஹூநி கர்ம்மாணி க்ரு’தவாந் ஹ்ரு’ஷ்டமநாஸ்தது³பதே³ஸ²ம்’ ஸ்²ருதவாம்’ஸ்²ச|
Porque Heródes temía a Juan, conociéndole por varón justo y santo; y le tenía respeto, y obedeciéndole hacía muchas cosas; y le oía de buena gana.
21 கிந்து ஹேரோத்³ யதா³ ஸ்வஜந்மதி³நே ப்ரதா⁴நலோகேப்⁴ய: ஸேநாநீப்⁴யஸ்²ச கா³லீல்ப்ரதே³ஸீ²யஸ்²ரேஷ்ட²லோகேப்⁴யஸ்²ச ராத்ரௌ போ⁴ஜ்யமேகம்’ க்ரு’தவாந்
Y viniendo un día oportuno, en que Heródes, en la fiesta de su nacimiento, hacía cena a sus príncipes y tribunos, y a los principales de Galilea,
22 தஸ்மிந் ஸு²ப⁴தி³நே ஹேரோதி³யாயா: கந்யா ஸமேத்ய தேஷாம்’ ஸமக்ஷம்’ ஸம்’ந்ரு’த்ய ஹேரோத³ஸ்தேந ஸஹோபவிஷ்டாநாஞ்ச தோஷமஜீஜநத் ததா ந்ரு’ப: கந்யாமாஹ ஸ்ம மத்தோ யத்³ யாசஸே ததே³வ துப்⁴யம்’ தா³ஸ்யே|
Y entrando la hija de Herodías, y danzando, y agradando a Heródes, y a los que estaban con él a la mesa, el rey dijo a la moza: Pídeme lo que quisieres, que yo te lo daré.
23 ஸ²பத²ம்’ க்ரு’த்வாகத²யத் சேத்³ ராஜ்யார்த்³த⁴மபி யாசஸே தத³பி துப்⁴யம்’ தா³ஸ்யே|
Y le juró: Todo lo que me pidieres te daré hasta la mitad de mi reino.
24 தத: ஸா ப³ஹி ர்க³த்வா ஸ்வமாதரம்’ பப்ரச்ச² கிமஹம்’ யாசிஷ்யே? ததா³ ஸாகத²யத் யோஹநோ மஜ்ஜகஸ்ய ஸி²ர: |
Y saliendo ella, dijo a su madre: ¿Qué pediré? Y ella dijo: La cabeza de Juan el Bautista.
25 அத² தூர்ணம்’ பூ⁴பஸமீபம் ஏத்ய யாசமாநாவத³த் க்ஷணேஸ்மிந் யோஹநோ மஜ்ஜகஸ்ய ஸி²ர: பாத்ரே நிதா⁴ய தே³ஹி, ஏதத்³ யாசே(அ)ஹம்’|
Entonces ella entró prestamente al rey, y pidió, diciendo: Quiero que ahora luego me des en un plato la cabeza de Juan el Bautista.
26 தஸ்மாத் பூ⁴போ(அ)திது³: கி²த: , ததா²பி ஸ்வஸ²பத²ஸ்ய ஸஹபோ⁴ஜிநாஞ்சாநுரோதா⁴த் தத³நங்கீ³கர்த்தும்’ ந ஸ²க்த: |
Y el rey se entristeció mucho; mas a causa del juramento, y de los que estaban con él a la mesa, no quiso negárse lo.
27 தத்க்ஷணம்’ ராஜா கா⁴தகம்’ ப்ரேஷ்ய தஸ்ய ஸி²ர ஆநேதுமாதி³ஷ்டவாந்|
Y luego el rey, enviando uno de la guardia, mandó que fuese traída su cabeza. El cual fue, y le degolló en la cárcel.
28 தத: ஸ காராகா³ரம்’ க³த்வா தச்சி²ரஸ்²சி²த்வா பாத்ரே நிதா⁴யாநீய தஸ்யை கந்யாயை த³த்தவாந் கந்யா ச ஸ்வமாத்ரே த³தௌ³|
Y trajo su cabeza en un plato, y la dio a la moza, y la moza la dio a su madre.
29 அநநதரம்’ யோஹந: ஸி²ஷ்யாஸ்தத்³வார்த்தாம்’ ப்ராப்யாக³த்ய தஸ்ய குணபம்’ ஸ்²மஸா²நே(அ)ஸ்தா²பயந்|
Y oyéndo lo sus discípulos, vinieron, y tomaron su cuerpo, y le pusieron en un sepulcro.
30 அத² ப்ரேஷிதா யீஸோ²: ஸந்நிதௌ⁴ மிலிதா யத்³ யச் சக்ரு: ஸி²க்ஷயாமாஸுஸ்²ச தத்ஸர்வ்வவார்த்தாஸ்தஸ்மை கதி²தவந்த: |
Y los apóstoles se juntaron a Jesús, y le contaron todo lo que habían hecho, y lo que habían enseñado.
31 ஸ தாநுவாச யூயம்’ விஜநஸ்தா²நம்’ க³த்வா விஸ்²ராம்யத யதஸ்தத்ஸந்நிதௌ⁴ ப³ஹுலோகாநாம்’ ஸமாக³மாத் தே போ⁴க்தும்’ நாவகாஸ²ம்’ ப்ராப்தா: |
Y él les dijo: Veníd vosotros aparte a un lugar desierto, y reposád un poco; porque eran muchos los que iban y venían, que ni aun tenían lugar de comer.
32 ததஸ்தே நாவா விஜநஸ்தா²நம்’ கு³ப்தம்’ க³க்³மு: |
Y se fueron en una nave a un lugar desierto aparte.
33 ததோ லோகநிவஹஸ்தேஷாம்’ ஸ்தா²நாந்தரயாநம்’ த³த³ர்ஸ², அநேகே தம்’ பரிசித்ய நாநாபுரேப்⁴ய: பதை³ர்வ்ரஜித்வா ஜவேந தைஷாமக்³ரே யீஸோ²: ஸமீப உபதஸ்து²: |
Y los vieron ir muchos, y lo conocieron; y concurrieron allá muchos a pie de las ciudades, y vinieron antes que ellos, y se juntaron a él.
34 ததா³ யீஸு² ர்நாவோ ப³ஹிர்க³த்ய லோகாரண்யாநீம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தேஷு கருணாம்’ க்ரு’தவாந் யதஸ்தே(அ)ரக்ஷகமேஷா இவாஸந் ததா³ ஸ தாந நாநாப்ரஸங்கா³ந் உபதி³ஷ்டவாந்|
Y saliendo Jesús vio una grande multitud, y tuvo misericordia de ellos, porque eran como ovejas sin pastor; y les comenzó a enseñar muchas cosas.
35 அத² தி³வாந்தே ஸதி ஸி²ஷ்யா ஏத்ய யீஸு²மூசிரே, இத³ம்’ விஜநஸ்தா²நம்’ தி³நஞ்சாவஸந்நம்’|
Y como ya fue el día muy entrado, sus discípulos llegaron a él, diciendo: El lugar es desierto, y el día es ya muy entrado,
36 லோகாநாம்’ கிமபி கா²த்³யம்’ நாஸ்தி, அதஸ்²சதுர்தி³க்ஷு க்³ராமாந் க³ந்தும்’ போ⁴ஜ்யத்³ரவ்யாணி க்ரேதுஞ்ச ப⁴வாந் தாந் விஸ்ரு’ஜது|
Envíalos para que vayan a los cortijos y aldeas de al derredor, y compren para sí pan, porque no tienen que comer.
37 ததா³ ஸ தாநுவாச யூயமேவ தாந் போ⁴ஜயத; ததஸ்தே ஜக³து³ ர்வயம்’ க³த்வா த்³விஸ²தஸம்’க்²யகை ர்முத்³ராபாதை³: பூபாந் க்ரீத்வா கிம்’ தாந் போ⁴ஜயிஷ்யாம: ?
Y respondiendo él, les dijo: Dádles de comer vosotros; y le dijeron: ¿Qué? ¿iremos a comprar pan por doscientos denarios, para darles de comer?
38 ததா³ ஸ தாந் ப்ரு’ஷ்ட²வாந் யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ கதி பூபா ஆஸதே? க³த்வா பஸ்²யத; ததஸ்தே த்³ரு’ஷ்ட்வா தமவத³ந் பஞ்ச பூபா த்³வௌ மத்ஸ்யௌ ச ஸந்தி|
Y él les dice: ¿Cuántos panes tenéis? Id, y védlo. Y sabiéndolo ellos, dijeron: Cinco, y dos peces.
39 ததா³ ஸ லோகாந் ஸ²ஸ்போபரி பம்’க்திபி⁴ருபவேஸ²யிதும் ஆதி³ஷ்டவாந்,
Y les mandó que hiciesen recostar a todos por ranchos sobre la yerba verde.
40 ததஸ்தே ஸ²தம்’ ஸ²தம்’ ஜநா: பஞ்சாஸ²த் பஞ்சாஸ²ஜ்ஜநாஸ்²ச பம்’க்திபி⁴ ர்பு⁴வி ஸமுபவிவிஸு²: |
Y se recostaron por partes, por ranchos, de ciento en ciento, y de cincuenta en cincuenta.
41 அத² ஸ தாந் பஞ்சபூபாந் மத்ஸ்யத்³வயஞ்ச த்⁴ரு’த்வா ஸ்வர்க³ம்’ பஸ்²யந் ஈஸ்²வரகு³ணாந் அந்வகீர்த்தயத் தாந் பூபாந் ப⁴ம்’க்த்வா லோகேப்⁴ய: பரிவேஷயிதும்’ ஸி²ஷ்யேப்⁴யோ த³த்தவாந் த்³வா மத்ஸ்யௌ ச விப⁴ஜ்ய ஸர்வ்வேப்⁴யோ த³த்தவாந்|
Y tomados los cinco panes y los dos peces, mirando al cielo, bendijo, y rompió los panes, y dio a sus discípulos para que les pusiesen delante. Y los dos peces repartió entre todos.
42 தத: ஸர்வ்வே பு⁴க்த்வாத்ரு’ப்யந்|
Y comieron todos, y se hartaron.
43 அநந்தரம்’ ஸி²ஷ்யா அவஸி²ஷ்டை: பூபை ர்மத்ஸ்யைஸ்²ச பூர்ணாந் த்³வத³ஸ² ட³ல்லகாந் ஜக்³ரு’ஹு: |
Y alzaron de los pedazos doce esportones llenos, y de los peces.
44 தே போ⁴க்தார: ப்ராய: பஞ்ச ஸஹஸ்ராணி புருஷா ஆஸந்|
Y eran los que comieron de los panes cinco mil varones.
45 அத² ஸ லோகாந் விஸ்ரு’ஜந்நேவ நாவமாரோடு⁴ம்’ ஸ்வஸ்மாத³க்³ரே பாரே பை³த்ஸைதா³புரம்’ யாதுஞ்ச ஸ்²ஷ்யிந் வாட⁴மாதி³ஷ்டவாந்|
Y luego dio priesa a sus discípulos a subir en la nave, e ir delante de él a la otra parte a Betsaida, entre tanto que él despedía la multitud.
46 ததா³ ஸ ஸர்வ்வாந் விஸ்ரு’ஜ்ய ப்ரார்த²யிதும்’ பர்வ்வதம்’ க³த: |
Y después que los hubo despedido, se fue al monte a orar.
47 தத: ஸந்த்⁴யாயாம்’ ஸத்யாம்’ நௌ: ஸிந்து⁴மத்⁴ய உபஸ்தி²தா கிந்து ஸ ஏகாகீ ஸ்த²லே ஸ்தி²த: |
Y como fue la tarde, la nave estaba en medio de la mar, y él solo en tierra.
48 அத² ஸம்முக²வாதவஹநாத் ஸி²ஷ்யா நாவம்’ வாஹயித்வா பரிஸ்²ராந்தா இதி ஜ்ஞாத்வா ஸ நிஸா²சதுர்த²யாமே ஸிந்தூ⁴பரி பத்³ப்⁴யாம்’ வ்ரஜந் தேஷாம்’ ஸமீபமேத்ய தேஷாமக்³ரே யாதும் உத்³யத: |
Y los vio que se trabajaban navegando, porque el viento les era contrario; y cerca de la cuarta vela de la noche vino a ellos andando sobre la mar, y quería pasarlos.
49 கிந்து ஸி²ஷ்யா: ஸிந்தூ⁴பரி தம்’ வ்ரஜந்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பூ⁴தமநுமாய ருருவு: ,
Y viéndole ellos, que andaba sobre la mar, pensaron que era fantasma, y dieron voces;
50 யத: ஸர்வ்வே தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா வ்யாகுலிதா: | அதஏவ யீஸு²ஸ்தத்க்ஷணம்’ தை: ஸஹாலப்ய கதி²தவாந், ஸுஸ்தி²ரா பூ⁴த, அயமஹம்’ மா பை⁴ஷ்ட|
Porque todos le veían, y se turbaron. Mas luego habló con ellos, y les dijo: Aseguráos, yo soy: no tengáis miedo.
51 அத² நௌகாமாருஹ்ய தஸ்மிந் தேஷாம்’ ஸந்நிதி⁴ம்’ க³தே வாதோ நிவ்ரு’த்த: ; தஸ்மாத்தே மந: ஸு விஸ்மிதா ஆஸ்²சர்ய்யம்’ மேநிரே|
Y subió a ellos en la nave, y el viento reposó, y ellos en gran manera estaban fuera de sí, y se maravillaban;
52 யதஸ்தே மநஸாம்’ காடி²ந்யாத் தத் பூபீயம் ஆஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம ந விவிக்தவந்த: |
Porque aun no entendían el milagro de los panes; porque sus corazones estaban endurecidos.
53 அத² தே பாரம்’ க³த்வா கி³நேஷரத்ப்ரதே³ஸ²மேத்ய தட உபஸ்தி²தா: |
Y cuando fueron a la otra parte, vinieron a tierra de Genesaret, y tomaron puerto.
54 தேஷு நௌகாதோ ப³ஹிர்க³தேஷு தத்ப்ரதே³ஸீ²யா லோகாஸ்தம்’ பரிசித்ய
Y saliendo ellos de la nave, luego le conocieron.
55 சதுர்தி³க்ஷு தா⁴வந்தோ யத்ர யத்ர ரோகி³ணோ நரா ஆஸந் தாந் ஸர்வ்வாந க²ட்வோபரி நிதா⁴ய யத்ர குத்ரசித் தத்³வார்த்தாம்’ ப்ராபு: தத் ஸ்தா²நம் ஆநேதும் ஆரேபி⁴ரே|
Y corriendo por toda la tierra de al derredor, comenzaron a traer de todas partes enfermos en lechos, como oyeron que estaba allí.
56 ததா² யத்ர யத்ர க்³ராமே யத்ர யத்ர புரே யத்ர யத்ர பல்ல்யாஞ்ச தேந ப்ரவேஸ²: க்ரு’தஸ்தத்³வர்த்மமத்⁴யே லோகா: பீடி³தாந் ஸ்தா²பயித்வா தஸ்ய சேலக்³ரந்தி²மாத்ரம்’ ஸ்ப்ரஷ்டும் தேஷாமர்தே² தத³நுஜ்ஞாம்’ ப்ரார்த²யந்த: யாவந்தோ லோகா: பஸ்ப்ரு’ஸு²ஸ்தாவந்த ஏவ க³தா³ந்முக்தா: |
Y donde quiera que entraba, en aldeas, o ciudades, o heredades, ponían en las calles los que estaban enfermos, y le rogaban que tocasen siquiera el borde de su vestido, y todos los que le tocaban quedaron sanos.
