ப்ரேரிதா: 10
1 கைஸரியாநக³ர இதாலியாக்²யஸைந்யாந்தர்க³த: கர்ணீலியநாமா ஸேநாபதிராஸீத்
Te Cesarea was een zeker man, Kornelius genaamd, een hoofdman uit den troep, die de Italiaansche werd genaamd;
2 ஸ ஸபரிவாரோ ப⁴க்த ஈஸ்²வரபராயணஸ்²சாஸீத்; லோகேப்⁴யோ ப³ஹூநி தா³நாதீ³நி த³த்வா நிரந்தரம் ஈஸ்²வரே ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே|
godvruchtig en vreezende God met geheel zijn huis; en hij gaf veel aalmoezen aan het volk en bad voortdurend tot God.
3 ஏகதா³ த்ரு’தீயப்ரஹரவேலாயாம்’ ஸ த்³ரு’ஷ்டவாந் ஈஸ்²வரஸ்யைகோ தூ³த: ஸப்ரகாஸ²ம்’ தத்ஸமீபம் ஆக³த்ய கதி²தவாந், ஹே கர்ணீலிய|
En hij zag duidelijk in een visioen, omtrent de negende ure van den dag, een engel Gods, die tot hem inkwam en tot hem zeide: Kornelius!
4 கிந்து ஸ தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பீ⁴தோ(அ)கத²யத், ஹே ப்ரபோ⁴ கிம்’? ததா³ தமவத³த் தவ ப்ரார்த²நா தா³நாதி³ ச ஸாக்ஷிஸ்வரூபம்’ பூ⁴த்வேஸ்²வரஸ்ய கோ³சரமப⁴வத்|
En hij zag hem bevreesd aan en zeide: Wat is er, Heere? En hij zeide tot hem: Uw gebeden en aalmoezen zijn tot gedachtenis opgeklommen voor Gods aangezicht;
5 இதா³நீம்’ யாபோ²நக³ரம்’ ப்ரதி லோகாந் ப்ரேஷ்ய ஸமுத்³ரதீரே ஸி²மோந்நாம்நஸ்²சர்ம்மகாரஸ்ய க்³ரு’ஹே ப்ரவாஸகாரீ பிதரநாம்நா விக்²யாதோ ய: ஸி²மோந் தம் ஆஹ்வாயய;
en nu, zend mannen naar Joppe en ontbied zekeren Simon, wiens bijnaam Petrus is;
6 தஸ்மாத் த்வயா யத்³யத் கர்த்தவ்யம்’ தத்தத் ஸ வதி³ஷ்யதி|
deze is geherbergd bij zekeren Simon, een leerlooier, wiens huis bij de zee is; deze zal u zeggen wat gij doen moet.
7 இத்யுபதி³ஸ்²ய தூ³தே ப்ரஸ்தி²தே ஸதி கர்ணீலிய: ஸ்வக்³ரு’ஹஸ்தா²நாம்’ தா³ஸாநாம்’ த்³வௌ ஜநௌ நித்யம்’ ஸ்வஸங்கி³நாம்’ ஸைந்யாநாம் ஏகாம்’ ப⁴க்தஸேநாஞ்சாஹூய
Toen nu de engel, die tot Kornelius gesproken had, weggegaan was, riep hij twee zijner huisknechten en een godvruchtigen krijgsknecht, die steeds bij hem waren,
8 ஸகலமேதம்’ வ்ரு’த்தாந்தம்’ விஜ்ஞாப்ய யாபோ²நக³ரம்’ தாந் ப்ராஹிணோத்|
en hun alles verhaald hebbende, zond hij hen naar Joppe.
9 பரஸ்மிந் தி³நே தே யாத்ராம்’ க்ரு’த்வா யதா³ நக³ரஸ்ய ஸமீப உபாதிஷ்ட²ந், ததா³ பிதரோ த்³விதீயப்ரஹரவேலாயாம்’ ப்ரார்த²யிதும்’ க்³ரு’ஹப்ரு’ஷ்ட²ம் ஆரோஹத்|
Den volgenden dag nu, terwijl dezen op weg waren en de stad naderden, klom Petrus op het dak om te bidden, omtrent de zesde ure.
10 ஏதஸ்மிந் ஸமயே க்ஷுதா⁴ர்த்த: ஸந் கிஞ்சித்³ போ⁴க்தும் ஐச்ச²த் கிந்து தேஷாம் அந்நாஸாத³நஸமயே ஸ மூர்ச்சி²த: ஸந்நபதத்|
En hij kreeg honger en wilde wat eten. Maar terwijl zij het voor hem toebereidden, kwam er een geestverrukking over hem.
11 ததோ மேக⁴த்³வாரம்’ முக்தம்’ சதுர்பி⁴: கோணை ர்லம்பி³தம்’ ப்³ரு’ஹத்³வஸ்த்ரமிவ கிஞ்சந பா⁴ஜநம் ஆகாஸா²த் ப்ரு’தி²வீம் அவாரோஹதீதி த்³ரு’ஷ்டவாந்|
En hij zag den hemel open en iets nederdalen als een groot linnen laken, dat bij vier hoeken werd nedergelaten op de aarde,
12 தந்மத்⁴யே நாநப்ரகாரா க்³ராம்யவந்யபஸ²வ: கே²சரோரோகா³மிப்ரப்⁴ரு’தயோ ஜந்தவஸ்²சாஸந்|
waarin allerlei viervoetige– en wilde– en kruipende dieren der aarde waren, en vogelen des hemels.
13 அநந்தரம்’ ஹே பிதர உத்தா²ய ஹத்வா பு⁴ம்’க்ஷ்வ தம்ப்ரதீயம்’ க³க³ணீயா வாணீ ஜாதா|
En er kwam een stem tot hem: Sta op, Petrus, slacht en eet!
14 ததா³ பிதர: ப்ரத்யவத³த், ஹே ப்ரபோ⁴ ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ மா ப⁴வது, அஹம் ஏதத் காலம்’ யாவத் நிஷித்³த⁴ம் அஸு²சி வா த்³ரவ்யம்’ கிஞ்சித³பி ந பு⁴க்தவாந்|
Maar Petrus zeide: Volstrekt niet, Heere, want nooit heb ik gegeten iets wat onheilig of onrein was!
15 தத: புநரபி தாத்³ரு’ஸீ² விஹயஸீயா வாணீ ஜாதா யத்³ ஈஸ்²வர: ஸு²சி க்ரு’தவாந் தத் த்வம்’ நிஷித்³த⁴ம்’ ந ஜாநீஹி|
En wederom ten tweeden male kwam een stem tot hem: Wat God heeft gereinigd is voor u niet onheilig!
16 இத்த²ம்’ த்ரி: ஸதி தத் பாத்ரம்’ புநராக்ரு’ஷ்டம்’ ஆகாஸ²ம் அக³ச்ச²த்|
Dit geschiedde dan tot driemaal toe, en terstond werd het laken opgenomen naar den hemel.
17 தத: பரம்’ யத்³ த³ர்ஸ²நம்’ ப்ராப்தவாந் தஸ்ய கோ பா⁴வ இத்யத்ர பிதரோ மநஸா ஸந்தே³க்³தி⁴, ஏதஸ்மிந் ஸமயே கர்ணீலியஸ்ய தே ப்ரேஷிதா மநுஷ்யா த்³வாரஸ்ய ஸந்நிதா⁴வுபஸ்தா²ய,
Toen nu Petrus in zich zelven verlegen was, wat toch het visioen, dat hij gezien had, zijn mocht, ziet, de mannen die door Kornelius afgezonden waren, en naar het huis van Simon gevraagd hadden, stonden aan de poort;
18 ஸி²மோநோ க்³ரு’ஹமந்விச்ச²ந்த: ஸம்ப்ரு’ச்²யாஹூய கதி²தவந்த: பிதரநாம்நா விக்²யாதோ ய: ஸி²மோந் ஸ கிமத்ர ப்ரவஸதி?
en zij riepen en vroegen, of Simon, bijgenaamd Petrus, daar geherbergd was?
19 யதா³ பிதரஸ்தத்³த³ர்ஸ²நஸ்ய பா⁴வம்’ மநஸாந்தோ³லயதி ததா³த்மா தமவத³த், பஸ்²ய த்ரயோ ஜநாஸ்த்வாம்’ ம்ரு’க³யந்தே|
Terwijl nu Petrus op dit visioen peinsde, zeide de Geest tot hem: Zie, drie mannen zoeken u!
20 த்வம் உத்தா²யாவருஹ்ய நி: ஸந்தே³ஹம்’ தை: ஸஹ க³ச்ச² மயைவ தே ப்ரேஷிதா: |
maar sta op en ga naar beneden, en ga zonder bedenken met hen, want Ik heb hen gezonden!
21 தஸ்மாத் பிதரோ(அ)வருஹ்ய கர்ணீலியப்ரேரிதலோகாநாம்’ நிகடமாக³த்ய கதி²தவாந் பஸ்²யத யூயம்’ யம்’ ம்ரு’க³யத்⁴வே ஸ ஜநோஹம்’, யூயம்’ கிந்நிமித்தம் ஆக³தா: ?
En Petrus ging naar beneden en zeide tot de mannen: Ziet, ik ben het dien gij zoekt; wat is de reden dat gij hier zijt?
22 ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந் கர்ணீலியநாமா ஸு²த்³த⁴ஸத்த்வ ஈஸ்²வரபராயணோ யிஹூதீ³யதே³ஸ²ஸ்தா²நாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸுக்²யாத்யாபந்ந ஏக: ஸேநாபதி ர்நிஜக்³ரு’ஹம்’ த்வாமாஹூய நேதும்’ த்வத்த: கதா² ஸ்²ரோதுஞ்ச பவித்ரதூ³தேந ஸமாதி³ஷ்ட: |
En zij zeiden: Kornelius, een hoofdman, een rechtvaardig en godvruchtig man, en die getuigenis heeft van het geheele volk der Joden, is door een heiligen engel van Gods wege vermaand om u naar zijn huis te ontbieden en van u woorden te hooren. En Petrus leidde hen binnen en herbergde hen.
23 ததா³ பிதரஸ்தாநப்⁴யந்தரம்’ நீத்வா தேஷாமாதித்²யம்’ க்ரு’தவாந், பரே(அ)ஹநி தை: ஸார்த்³த⁴ம்’ யாத்ராமகரோத், யாபோ²நிவாஸிநாம்’ ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ கியந்தோ ஜநாஸ்²ச தேந ஸஹ க³தா: |
Den volgenden dag nu stond Petrus op en ging met hen; en sommigen der broederen van Joppe gingen met hem.
24 பரஸ்மிந் தி³வஸே கைஸரியாநக³ரமத்⁴யப்ரவேஸ²ஸமயே கர்ணீலியோ ஜ்ஞாதிப³ந்தூ⁴ந் ஆஹூயாநீய தாந் அபேக்ஷ்ய ஸ்தி²த: |
En des anderen daags kwamen zij te Cesarea. En Kornelius was hen wachtende, en had zijn familie en naaste vrienden samengeroepen.
25 பிதரே க்³ரு’ஹ உபஸ்தி²தே கர்ணீலியஸ்தம்’ ஸாக்ஷாத்க்ரு’த்ய சரணயோ: பதித்வா ப்ராணமத்|
En het geschiedde, toen Petrus binnenkwam, dat Kornelius hem te gemoet ging en aan zijn voeten vallende aanbad hij.
26 பிதரஸ்தமுத்தா²ப்ய கதி²தவாந், உத்திஷ்டா²ஹமபி மாநுஷ: |
Maar Petrus richtte hem op en zeide: Sta op, ik zelf ben ook een mensch!
27 ததா³ கர்ணீலியேந ஸாகம் ஆலபந் க்³ரு’ஹம்’ ப்ராவிஸ²த் தந்மத்⁴யே ச ப³ஹுலோகாநாம்’ ஸமாக³மம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாந் அவத³த்,
En al sprekende met hem ging hij binnen en vond er velen vergaderd.
28 அந்யஜாதீயலோகை: மஹாலபநம்’ வா தேஷாம்’ க்³ரு’ஹமத்⁴யே ப்ரவேஸ²நம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ நிஷித்³த⁴ம் அஸ்தீதி யூயம் அவக³ச்ச²த²; கிந்து கமபி மாநுஷம் அவ்யவஹார்ய்யம் அஸு²சிம்’ வா ஜ்ஞாதும்’ மம நோசிதம் இதி பரமேஸ்²வரோ மாம்’ ஜ்ஞாபிதவாந்|
En hij zeide tot hen: Gijlieden weet dat het een joodsch man niet geoorloofd is zich te voegen of te gaan bij een vreemdeling; doch mij heeft God getoond geen mensch onheilig of onrein te houden.
29 இதி ஹேதோராஹ்வாநஸ்²ரவணமாத்ராத் காஞ்சநாபத்திம் அக்ரு’த்வா யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம் ஆக³தோஸ்மி; ப்ரு’ச்சா²மி யூயம்’ கிந்நிமித்தம்’ மாம் ஆஹூயத?
Daarom ben ik ook zonder tegenspreken gekomen toen ik ontboden was. Ik vraag dan: Waarom hebt gij mij ontboden?
30 ததா³ கர்ணீலிய: கதி²தவாந், அத்³ய சத்வாரி தி³நாநி ஜாதாநி ஏதாவத்³வேலாம்’ யாவத்³ அஹம் அநாஹார ஆஸந் ததஸ்த்ரு’தீயப்ரஹரே ஸதி க்³ரு’ஹே ப்ரார்த²நஸமயே தேஜோமயவஸ்த்ரப்⁴ரு’த்³ ஏகோ ஜநோ மம ஸமக்ஷம்’ திஷ்ட²ந் ஏதாம்’ கதா²ம் அகத²யத்,
En Kornelius zeide: Vier dagen geleden was ik vastende tot op deze ure, en ter negender ure bad ik in mijn huis; en ziet, een man stond voor mij in een glinsterend kleed,
31 ஹே கர்ணீலிய த்வதீ³யா ப்ரார்த²நா ஈஸ்²வரஸ்ய கர்ணகோ³சரீபூ⁴தா தவ தா³நாதி³ ச ஸாக்ஷிஸ்வரூபம்’ பூ⁴த்வா தஸ்ய த்³ரு’ஷ்டிகோ³சரமப⁴வத்|
en zeide: Kornelius, uw gebed is verhoord en uw aalmoezen zijn gedacht voor Gods aangezicht;
32 அதோ யாபோ²நக³ரம்’ ப்ரதி லோகாந் ப்ரஹித்ய தத்ர ஸமுத்³ரதீரே ஸி²மோந்நாம்ந: கஸ்யசிச்சர்ம்மகாரஸ்ய க்³ரு’ஹே ப்ரவாஸகாரீ பிதரநாம்நா விக்²யாதோ ய: ஸி²மோந் தமாஹூயய; தத: ஸ ஆக³த்ய த்வாம் உபதே³க்ஷ்யதி|
zend dan naar Joppe en ontbied Simon, die Petrus bijgenaamd wordt; die is geherbergd in het huis van Simon, een leerlooier, bij de zee; die zal komen en tot u spreken.
33 இதி காரணாத் தத்க்ஷணாத் தவ நிகடே லோகாந் ப்ரேஷிதவாந், த்வமாக³தவாந் இதி ப⁴த்³ரம்’ க்ரு’தவாந்| ஈஸ்²வரோ யாந்யாக்²யாநாநி கத²யிதும் ஆதி³ஸ²த் தாநி ஸ்²ரோதும்’ வயம்’ ஸர்வ்வே ஸாம்ப்ரதம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ உபஸ்தி²தா: ஸ்ம: |
Ik heb dan terstond tot u gezonden, en gij hebt goed gedaan van te komen. Nu zijn wij dan allen hier voor Gods aangezicht om alles te hooren wat u door God bevolen is.
34 ததா³ பிதர இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யிதும் ஆரப்³த⁴வாந், ஈஸ்²வரோ மநுஷ்யாணாம் அபக்ஷபாதீ ஸந்
En Petrus opende den mond en zeide: Waarlijk, ik bemerk dat God geen aannemer des persoons is,
35 யஸ்ய கஸ்யசித்³ தே³ஸ²ஸ்ய யோ லோகாஸ்தஸ்மாத்³பீ⁴த்வா ஸத்கர்ம்ம கரோதி ஸ தஸ்ய க்³ராஹ்யோ ப⁴வதி, ஏதஸ்ய நிஸ்²சயம் உபலப்³த⁴வாநஹம்|
maar dat onder ieder volk Hem aangenaam is degene die Hem vreest en rechtvaardigheid doet!
36 ஸர்வ்வேஷாம்’ ப்ரபு⁴ ர்யோ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்தேந ஈஸ்²வர இஸ்ராயேல்வம்’ஸா²நாம்’ நிகடே ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரேஷ்ய ஸம்மேலநஸ்ய யம்’ ஸம்’வாத³ம்’ ப்ராசாரயத் தம்’ ஸம்’வாத³ம்’ யூயம்’ ஸ்²ருதவந்த: |
Dit is het woord dat Hij den kinderen Israëls heeft gezonden, verkondigende vrede door Jezus Christus; deze is een Heere van allen.
37 யதோ யோஹநா மஜ்ஜநே ப்ரசாரிதே ஸதி ஸ கா³லீலதே³ஸ²மாரப்⁴ய ஸமஸ்தயிஹூதீ³யதே³ஸ²ம்’ வ்யாப்நோத்;
Gij weet de zaak die door geheel Judea geschied is, begonnen van Galilea, na den doop dien Johannes heeft gepredikt;
38 ப²லத ஈஸ்²வரேண பவித்ரேணாத்மநா ஸ²க்த்யா சாபி⁴ஷிக்தோ நாஸரதீயயீஸு²: ஸ்தா²நே ஸ்தா²நே ப்⁴ரமந் ஸுக்ரியாம்’ குர்வ்வந் ஸை²தாநா க்லிஷ்டாந் ஸர்வ்வலோகாந் ஸ்வஸ்தா²ந் அகரோத், யத ஈஸ்²வரஸ்தஸ்ய ஸஹாய ஆஸீத்;
hoe God Jezus van Nazaret heeft gezalfd met den Heiligen Geest en kracht; die goeddoende rondtrok, en genezende allen die door den duivel overheerscht waren; want God was met Hem.
39 வயஞ்ச யிஹூதீ³யதே³ஸே² யிரூஸா²லம்நக³ரே ச தேந க்ரு’தாநாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ கர்ம்மணாம்’ ஸாக்ஷிணோ ப⁴வாம: | லோகாஸ்தம்’ க்ருஸே² வித்³த்⁴வா ஹதவந்த: ,
En wij zijn getuigen van alles wat Hij gedaan heeft, zoowel in het land der Joden als te Jerusalem; dien zij ook aan een hout gehangen en omgebracht hebben.
40 கிந்து த்ரு’தீயதி³வஸே ஈஸ்²வரஸ்தமுத்தா²ப்ய ஸப்ரகாஸ²ம் அத³ர்ஸ²யத்|
Dezen heeft God op den derden dag opgewekt en openlijk doen verschijnen,
41 ஸர்வ்வலோகாநாம்’ நிகட இதி ந ஹி, கிந்து தஸ்மிந் ஸ்²மஸா²நாது³த்தி²தே ஸதி தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ போ⁴ஜநம்’ பாநஞ்ச க்ரு’தவந்த ஏதாத்³ரு’ஸா² ஈஸ்²வரஸ்ய மநோநீதா: ஸாக்ஷிணோ யே வயம் அஸ்மாகம்’ நிகடே தமத³ர்ஸ²யத்|
niet aan het geheele volk, maar aan ons, de getuigen, door God te voren verkozen, die met Hem gegeten en gedronken hebben nadat. Hij was verrezen uit de dooden.
42 ஜீவிதம்ரு’தோப⁴யலோகாநாம்’ விசாரம்’ கர்த்தும் ஈஸ்²வரோ யம்’ நியுக்தவாந் ஸ ஏவ ஸ ஜந: , இமாம்’ கதா²ம்’ ப்ரசாரயிதும்’ தஸ்மிந் ப்ரமாணம்’ தா³துஞ்ச ஸோ(அ)ஸ்மாந் ஆஜ்ஞாபயத்|
En Hij heeft ons geboden den volke te prediken en te betuigen dat Hij het is die door God is verordend tot een Rechter van levenden en dooden.
43 யஸ்தஸ்மிந் விஸ்²வஸிதி ஸ தஸ்ய நாம்நா பாபாந்முக்தோ ப⁴விஷ்யதி தஸ்மிந் ஸர்வ்வே ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோபி ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³த³தி|
Aan dezen geven al de profeten getuigenis, dat door zijn Naam vergiffenis van zonden ontvangt een ieder die in Hem gelooft.
44 பிதரஸ்யைதத்கதா²கத²நகாலே ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸ்²ரோத்ரு’ணாமுபரி பவித்ர ஆத்மாவாரோஹத்|
Terwijl Petrus nog deze woorden sprak, Adel de Heilige Geest op allen die het woord hoorden.
45 தத: பிதரேண ஸார்த்³த⁴ம் ஆக³தாஸ்த்வக்சே²தி³நோ விஸ்²வாஸிநோ லோகா அந்யதே³ஸீ²யேப்⁴ய: பவித்ர ஆத்மநி த³த்தே ஸதி
En de geloovigen uit de besnijdenis, zoovelen als er met Petrus medegekomen waren, stonden verbaasd, dat ook op de heidenen de gave des Heiligen Geestes was uitgestort.
46 தே நாநாஜாதீயபா⁴ஷாபி⁴: கதா²ம்’ கத²யந்த ஈஸ்²வரம்’ ப்ரஸ²ம்’ஸந்தி, இதி த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ்²ருத்வா ச விஸ்மயம் ஆபத்³யந்த|
Want zij hoorden hen met tongen spreken en God grootmaken.
47 ததா³ பிதர: கதி²தவாந், வயமிவ யே பவித்ரம் ஆத்மாநம்’ ப்ராப்தாஸ்தேஷாம்’ ஜலமஜ்ஜநம்’ கிம்’ கோபி நிஷேத்³து⁴ம்’ ஸ²க்நோதி?
Toen antwoordde Petrus: Kan iemand wel het water weigeren, dat dezen niet zouden gedoopt worden, die toch den Heiligen Geest hebben ontvangen zooals ook wij?
48 தத: ப்ரபோ⁴ ர்நாம்நா மஜ்ஜிதா ப⁴வதேதி தாநாஜ்ஞாபயத்| அநந்தரம்’ தே ஸ்வை: ஸார்த்³த⁴ம்’ கதிபயதி³நாநி ஸ்தா²தும்’ ப்ரார்த²யந்த|
En hij gebood dat zij in den Naam van den Heere Jezus Christus zouden gedoopt worden. Toen verzochten zij hem eenige dagen te blijven.
