ප්‍රේරිතාඃ 27
1 ජලපථේනාස්මාකම් ඉතෝලියාදේශං ප්‍රති යාත්‍රායාං නිශ්චිතායාං සත්‍යාං තේ යූලියනාම්නෝ මහාරාජස්‍ය සංඝාතාන්තර්ගතස්‍ය සේනාපතේඃ සමීපේ පෞලං තදන්‍යාන් කතිනයජනාංශ්ච සමාර්පයන්|
When it was determined that we should sail for Italy, they delivered Paul and certain other prisoners to a centurion named Julius, of the Augustan band.
2 වයම් ආද්‍රාමුත්තීයං පෝතමේකම් ආරුහ්‍ය ආශියාදේශස්‍ය තටසමීපේන යාතුං මතිං කෘත්වා ලඞ්ගරම් උත්ථාප්‍ය පෝතම් අමෝචයාම; මාකිදනියාදේශස්ථථිෂලනීකීනිවාස්‍යාරිස්තාර්ඛනාමා කශ්චිද් ජනෝ(අ)ස්මාභිඃ සාර්ද්ධම් ආසීත්|
Embarking in a ship of Adramyttium, which was about to sail to places on the coast of Asia, we put to sea, Aristarchus, a Macedonian of Thessalonica being with us.
3 පරස්මින් දිවසේ (අ)ස්මාභිඃ සීදෝන්නගරේ පෝතේ ලාගිතේ තත්‍ර යූලියඃ සේනාපතිඃ පෞලං ප්‍රති සෞජන්‍යං ප්‍රදර්ථ්‍ය සාන්ත්වනාර්ථං බන්ධුබාන්ධවාන් උපයාතුම් අනුජඥෞ|
The next day, we touched at Sidon. Julius treated Paul kindly and gave him permission to go to his friends and refresh himself.
4 තස්මාත් පෝතේ මෝචිතේ සති සම්මුඛවායෝඃ සම්භවාද් වයං කුප්‍රෝපද්වීපස්‍ය තීරසමීපේන ගතවන්තඃ|
Putting to sea from there, we sailed under the lee of Cyprus, because the winds were contrary.
5 කිලිකියායාඃ පාම්ඵූලියායාශ්ච සමුද්‍රස්‍ය පාරං ගත්වා ලූකියාදේශාන්තර්ගතං මුරානගරම් උපාතිෂ්ඨාම|
When we had sailed across the sea which is off Cilicia and Pamphylia, we came to Myra, a city of Lycia.
6 තත්ස්ථානාද් ඉතාලියාදේශං ගච්ඡති යඃ සිකන්දරියානගරස්‍ය පෝතස්තං තත්‍ර ප්‍රාප්‍ය ශතසේනාපතිස්තං පෝතම් අස්මාන් ආරෝහයත්|
There the centurion found a ship of Alexandria sailing for Italy, and he put us on board.
7 තතඃ පරං බහූනි දිනානි ශනෛඃ ශනෛඃ ර්ගත්වා ක්නීදපාර්ශ්වෝපස්ථ්තිඃ පූර්ව්වං ප්‍රතිකූලේන පවනේන වයං සල්මෝන්‍යාඃ සම්මුඛම් උපස්ථාය ක්‍රීත්‍යුපද්වීපස්‍ය තීරසමීපේන ගතවන්තඃ|
When we had sailed slowly many days, and had come with difficulty opposite Cnidus, the wind not allowing us further, we sailed under the lee of Crete, opposite Salmone.
8 කෂ්ටේන තමුත්තීර‍්‍ය්‍ය ලාසේයානගරස්‍යාධඃ සුන්දරනාමකං ඛාතම් උපාතිෂ්ඨාම|
With difficulty sailing along it we came to a certain place called Fair Havens, near the city of Lasea.
9 ඉත්ථං බහුතිථඃ කාලෝ යාපිත උපවාසදිනඤ්චාතීතං, තත්කාරණාත් නෞවර්ත්මනි භයඞ්කරේ සති පෞලෝ විනයේන කථිතවාන්,
When much time had passed and the voyage was now dangerous because the Fast had now already gone by, Paul admonished them
10 හේ මහේච්ඡා අහං නිශ්චයං ජානාමි යාත්‍රායාමස්‍යාම් අස්මාකං ක්ලේශා බහූනාමපචයාශ්ච භවිෂ්‍යන්ති, තේ කේවලං පෝතසාමග්‍ර‍්‍යෝරිති නහි, කින්ත්වස්මාකං ප්‍රාණානාමපි|
and said to them, “Sirs, I perceive that the voyage will be with injury and much loss, not only of the cargo and the ship, but also of our lives.”
11 තදා ශතසේනාපතිඃ පෞලෝක්තවාක්‍යතෝපි කර්ණධාරස්‍ය පෝතවණිජශ්ච වාක්‍යං බහුමංස්ත|
But the centurion gave more heed to the master and to the owner of the ship than to those things which were spoken by Paul.
12 තත් ඛාතං ශීතකාලේ වාසාර්හස්ථානං න තස්මාද් අවාචීප්‍රතීචෝර්දිශෝඃ ක්‍රීත්‍යාඃ ඵෛනීකියඛාතං යාතුං යදි ශක්නුවන්තස්තර්හි තත්‍ර ශීතකාලං යාපයිතුං ප්‍රායේණ සර්ව්වේ මන්ත්‍රයාමාසුඃ|
Because the haven was not suitable to winter in, the majority advised going to sea from there, if by any means they could reach Phoenix and winter there, which is a port of Crete, looking southwest and northwest.
13 තතඃ පරං දක්‍ෂිණවායු ර්මන්දං වහතීති විලෝක්‍ය නිජාභිප්‍රායස්‍ය සිද්ධේඃ සුයෝගෝ භවතීති බුද්ධ්වා පෝතං මෝචයිත්වා ක්‍රීත්‍යුපද්වීපස්‍ය තීරසමීපේන චලිතවන්තඃ|
When the south wind blew softly, supposing that they had obtained their purpose, they weighed anchor and sailed along Crete, close to shore.
14 කින්ත්වල්පක්‍ෂණාත් පරමේව උරක්ලුදෝන්නාමා ප්‍රතිකූලඃ ප්‍රචණ්ඩෝ වායු ර්වහන් පෝතේ(අ)ලගීත්
But before long, a stormy wind beat down from shore, which is called Euroclydon.
15 තස්‍යාභිමුඛං ගන්තුම් පෝතස්‍යාශක්තත්වාද් වයං වායුනා ස්වයං නීතාඃ|
When the ship was caught and couldn’t face the wind, we gave way to it and were driven along.
16 අනන්තරං ක්ලෞදීනාම්න උපද්වීපස්‍ය කූලසමීපේන පෝතං ගමයිත්වා බහුනා කෂ්ටේන ක්‍ෂුද්‍රනාවම් අරක්‍ෂාම|
Running under the lee of a small island called Clauda, we were able, with difficulty, to secure the boat.
17 තේ තාමාරුහ්‍ය රජ්ජ්චා පෝතස්‍යාධෝභාගම් අබධ්නන් තදනන්තරං චේත් පෝතෝ සෛකතේ ලගතීති භයාද් වාතවසනාන්‍යමෝචයන් තතඃ පෝතෝ වායුනා චාලිතඃ|
After they had hoisted it up, they used cables to help reinforce the ship. Fearing that they would run aground on the Syrtis sand bars, they lowered the sea anchor, and so were driven along.
18 කින්තු ක්‍රමශෝ වායෝඃ ප්‍රබලත්වාත් පෝතෝ දෝලායමානෝ(අ)භවත් පරස්මින් දිවසේ පෝතස්ථානි කතිපයානි ද්‍රව්‍යාණි තෝයේ නික්‍ෂිප්තානි|
As we laboured exceedingly with the storm, the next day they began to throw things overboard.
19 තෘතීයදිවසේ වයං ස්වහස්තෛඃ පෝතසජ්ජනද්‍රව්‍යාණි නික්‍ෂිප්තවන්තඃ|
On the third day, they threw out the ship’s tackle with their own hands.
20 තතෝ බහුදිනානි යාවත් සූර‍්‍ය්‍යනක්‍ෂත්‍රාදීනි සමාච්ඡන්නානි තතෝ (අ)තීව වාත්‍යාගමාද් අස්මාකං ප්‍රාණරක්‍ෂායාඃ කාපි ප්‍රත්‍යාශා නාතිෂ්ඨත්|
When neither sun nor stars shone on us for many days, and no small storm pressed on us, all hope that we would be saved was now taken away.
21 බහුදිනේෂු ලෝකෛරනාහාරේණ යාපිතේෂු සර්ව්වේෂාං සාක්‍ෂත් පෞලස්තිෂ්ඨන් අකථයත්, හේ මහේච්ඡාඃ ක්‍රීත්‍යුපද්වීපාත් පෝතං න මෝචයිතුම් අහං පූර්ව්වං යද් අවදං තද්ග්‍රහණං යුෂ්මාකම් උචිතම් ආසීත් තථා කෘතේ යුෂ්මාකම් ඒෂා විපද් ඒෂෝ(අ)පචයශ්ච නාඝටිෂ්‍යේතාම්|
When they had been long without food, Paul stood up in the middle of them and said, “Sirs, you should have listened to me, and not have set sail from Crete and have gotten this injury and loss.
22 කින්තු සාම්ප්‍රතං යුෂ්මාන් විනීය බ්‍රවීම්‍යහං, යූයං න ක්‍ෂුභ්‍යත යුෂ්මාකම් ඒකස්‍යාපි ප්‍රාණිනෝ හානි ර්න භවිෂ්‍යති, කේවලස්‍ය පෝතස්‍ය හානි ර්භවිෂ්‍යති|
Now I exhort you to cheer up, for there will be no loss of life amongst you, but only of the ship.
23 යතෝ යස්‍යේශ්වරස්‍ය ලෝකෝ(අ)හං යඤ්චාහං පරිචරාමි තදීය ඒකෝ දූතෝ හ්‍යෝ රාත්‍රෞ මමාන්තිකේ තිෂ්ඨන් කථිතවාන්,
For there stood by me this night an angel, belonging to the God whose I am and whom I serve,
24 හේ පෞල මා භෛෂීඃ කෛසරස්‍ය සම්මුඛේ ත්වයෝපස්ථාතව්‍යං; තවෛතාන් සඞ්ගිනෝ ලෝකාන් ඊශ්වරස්තුභ්‍යං දත්තවාන්|
saying, ‘Don’t be afraid, Paul. You must stand before Caesar. Behold, God has granted you all those who sail with you.’
25 අතඒව හේ මහේච්ඡා යූයං ස්ථිරමනසෝ භවත මහ්‍යං යා කථාකථි සාවශ්‍යං ඝටිෂ්‍යතේ මමෛතාදෘශී විශ්වාස ඊශ්වරේ විද්‍යතේ,
Therefore, sirs, cheer up! For I believe God, that it will be just as it has been spoken to me.
26 කින්තු කස්‍යචිද් උපද්වීපස්‍යෝපරි පතිතව්‍යම් අස්මාභිඃ|
But we must run aground on a certain island.”
27 තතඃ පරම් ආද්‍රියාසමුද්‍රේ පෝතස්තථෛව දෝලායමානඃ සන් ඉතස්තතෝ ගච්ඡන් චතුර්දශදිවසස්‍ය රාත්‍රේ ර්ද්විතීයප්‍රහරසමයේ කස්‍යචිත් ස්ථලස්‍ය සමීපමුපතිෂ්ඨතීති පෝතීයලෝකා අන්වමන්‍යන්ත|
But when the fourteenth night had come, as we were driven back and forth in the Adriatic Sea, about midnight the sailors surmised that they were drawing near to some land.
28 තතස්තේ ජලං පරිමාය තත්‍ර විංශති ර්ව්‍යාමා ජලානීති ඥාතවන්තඃ| කිඤ්චිද්දූරං ගත්වා පුනරපි ජලං පරිමිතවන්තඃ| තත්‍ර පඤ්චදශ ව්‍යාමා ජලානි දෘෂ්ට්වා
They took soundings and found twenty fathoms. After a little while, they took soundings again, and found fifteen fathoms.
29 චේත් පාෂාණේ ලගතීති භයාත් පෝතස්‍ය පශ්චාද්භාගතශ්චතුරෝ ලඞ්ගරාන් නික්‍ෂිප්‍ය දිවාකරම් අපේක්‍ෂ්‍ය සර්ව්වේ ස්ථිතවන්තඃ|
Fearing that we would run aground on rocky ground, they let go four anchors from the stern, and wished for daylight.
30 කින්තු පෝතීයලෝකාඃ පෝතාග්‍රභාගේ ලඞ්ගරනික්‍ෂේපං ඡලං කෘත්වා ජලධෞ ක්‍ෂුද්‍රනාවම් අවරෝහ්‍ය පලායිතුම් අචේෂ්ටන්ත|
As the sailors were trying to flee out of the ship and had lowered the boat into the sea, pretending that they would lay out anchors from the bow,
31 තතඃ පෞලඃ සේනාපතයේ සෛන්‍යගණාය ච කථිතවාන්, ඒතේ යදි පෝතමධ්‍යේ න තිෂ්ඨන්ති තර්හි යුෂ්මාකං රක්‍ෂණං න ශක්‍යං|
Paul said to the centurion and to the soldiers, “Unless these stay in the ship, you can’t be saved.”
32 තදා සේනාගණෝ රජ්ජූන් ඡිත්වා නාවං ජලේ පතිතුම් අදදාත්|
Then the soldiers cut away the ropes of the boat and let it fall off.
33 ප්‍රභාතසමයේ පෞලඃ සර්ව්වාන් ජනාන් භෝජනාර්ථං ප්‍රාර්ථ්‍ය ව්‍යාහරත්, අද්‍ය චතුර්දශදිනානි යාවද් යූයම් අපේක්‍ෂමානා අනාහාරාඃ කාලම් අයාපයත කිමපි නාභුංග්ධං|
While the day was coming on, Paul begged them all to take some food, saying, “Today is the fourteenth day that you wait and continue fasting, having taken nothing.
34 අතෝ විනයේ(අ)හං භක්‍ෂ්‍යං භුජ්‍යතාං තතෝ යුෂ්මාකං මඞ්ගලං භවිෂ්‍යති, යුෂ්මාකං කස්‍යචිජ්ජනස්‍ය ශිරසඃ කේශෛකෝපි න නංක්‍ෂ්‍යති|
Therefore I beg you to take some food, for this is for your safety; for not a hair will perish from any of your heads.”
35 ඉති ව්‍යාහෘත්‍ය පෞලං පූපං ගෘහීත්වේශ්වරං ධන්‍යං භාෂමාණස්තං භංක්ත්වා භෝක්තුම් ආරබ්ධවාන්|
When he had said this and had taken bread, he gave thanks to God in the presence of all; then he broke it and began to eat.
36 අනන්තරං සර්ව්වේ ච සුස්ථිරාඃ සන්තඃ ඛාද්‍යානි පර්ප්‍යගෘහ්ලන්|
Then they all cheered up, and they also took food.
37 අස්මාකං පෝතේ ෂට්සප්තත්‍යධිකශතද්වයලෝකා ආසන්|
In all, we were two hundred and seventy-six souls on the ship.
38 සර්ව්වේෂු ලෝකේෂු යථේෂ්ටං භුක්තවත්සු පෝතස්ථන් ගෝධූමාන් ජලධෞ නික්‍ෂිප්‍ය තෛඃ පෝතස්‍ය භාරෝ ලඝූකෘතඃ|
When they had eaten enough, they lightened the ship, throwing out the wheat into the sea.
39 දිනේ ජාතේ(අ)පි ස කෝ දේශ ඉති තදා න පර‍්‍ය්‍යචීයත; කින්තු තත්‍ර සමතටම් ඒකං ඛාතං දෘෂ්ට්වා යදි ශක්නුමස්තර්හි වයං තස්‍යාභ්‍යන්තරං පෝතං ගමයාම ඉති මතිං කෘත්වා තේ ලඞ්ගරාන් ඡිත්ත්වා ජලධෞ ත්‍යක්තවන්තඃ|
When it was day, they didn’t recognise the land, but they noticed a certain bay with a beach, and they decided to try to drive the ship onto it.
40 තථා කර්ණබන්ධනං මෝචයිත්වා ප්‍රධානං වාතවසනම් උත්තෝල්‍ය තීරසමීපං ගතවන්තඃ|
Casting off the anchors, they left them in the sea, at the same time untying the rudder ropes. Hoisting up the foresail to the wind, they made for the beach.
41 කින්තු ද්වයෝඃ සමුද්‍රයෝඃ සඞ්ගමස්ථානේ සෛකතෝපරි පෝතේ නික්‍ෂිප්තේ (අ)ග්‍රභාගේ බාධිතේ පශ්චාද්භාගේ ප්‍රබලතරඞ්ගෝ(අ)ලගත් තේන පෝතෝ භග්නඃ|
But coming to a place where two seas met, they ran the vessel aground. The bow struck and remained immovable, but the stern began to break up by the violence of the waves.
42 තස්මාද් බන්දයශ්චේද් බාහුභිස්තරන්තඃ පලායන්තේ ඉත්‍යාශඞ්කයා සේනාගණස්තාන් හන්තුම් අමන්ත්‍රයත්;
The soldiers’ counsel was to kill the prisoners, so that none of them would swim out and escape.
43 කින්තු ශතසේනාපතිඃ පෞලං රක්‍ෂිතුං ප්‍රයත්නං කෘත්වා තාන් තච්චේෂ්ටායා නිවර්ත්‍ය ඉත්‍යාදිෂ්ටවාන්, යේ බාහුතරණං ජානන්ති තේ(අ)ග්‍රේ ප්‍රෝල්ලම්ප්‍ය සමුද්‍රේ පතිත්වා බාහුභිස්තීර්ත්ත්වා කූලං යාන්තු|
But the centurion, desiring to save Paul, stopped them from their purpose, and commanded that those who could swim should throw themselves overboard first to go towards the land;
44 අපරම් අවශිෂ්ටා ජනාඃ කාෂ්ඨං පෝතීයං ද්‍රව්‍යං වා යේන යත් ප්‍රාප්‍යතේ තදවලම්බ්‍ය යාන්තු; ඉත්ථං සර්ව්වේ භූමිං ප්‍රාප්‍ය ප්‍රාණෛ ර්ජීවිතාඃ|
and the rest should follow, some on planks and some on other things from the ship. So they all escaped safely to the land.
