< ਲੂਕਃ 20 >

1 ਅਥੈਕਦਾ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਮਨਿਦਰੇ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ ਲੋਕਾਨੁਪਦਿਸ਼ਤਿ, ਏਤਰ੍ਹਿ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਪ੍ਰਾਞ੍ਚਸ਼੍ਚ ਤੰਨਿਕਟਮਾਗਤ੍ਯ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ
και εγενετο εν μια των ημερων εκεινων διδασκοντος αυτου τον λαον εν τω ιερω και ευαγγελιζομενου επεστησαν οι ιερεις και οι γραμματεις συν τοις πρεσβυτεροις
2 ਕਯਾਜ੍ਞਯਾ ਤ੍ਵੰ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਕਰੋਸ਼਼ਿ? ਕੋ ਵਾ ਤ੍ਵਾਮਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍? ਤਦਸ੍ਮਾਨ੍ ਵਦ|
και ειπον προς αυτον λεγοντες ειπε ημιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις η τις εστιν ο δους σοι την εξουσιαν ταυτην
3 ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਪਿ ਕਥਾਮੇਕਾਂ ਪ੍ਰੁʼੱਛਾਮਿ ਤਸ੍ਯੋੱਤਰੰ ਵਦਤ|
αποκριθεις δε ειπεν προς αυτους ερωτησω υμας καγω ενα λογον και ειπατε μοι
4 ਯੋਹਨੋ ਮੱਜਨਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਵਾਜ੍ਞਾਤੋ ਜਾਤੰ?
το βαπτισμα ιωαννου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων
5 ਤਤਸ੍ਤੇ ਮਿਥੋ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਜਗਦੁਃ, ਯਦੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਦਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਕੁਤੋ ਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯੈਤ ਸ ਇਤਿ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ|
οι δε συνελογισαντο προς εαυτους λεγοντες οτι εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει δια τι ουκ επιστευσατε αυτω
6 ਯਦਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯੇਤਿ ਵਦਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪਾਸ਼਼ਾਣੈ ਰ੍ਹਨਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਯਤੋ ਯੋਹਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀਤਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਦ੍ਰੁʼਢੰ ਜਾਨਨ੍ਤਿ|
εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων πας ο λαος καταλιθασει ημας πεπεισμενος γαρ εστιν ιωαννην προφητην ειναι
7 ਅਤਏਵ ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਚੁਃ ਕਸ੍ਯਾਜ੍ਞਯਾ ਜਾਤਮ੍ ਇਤਿ ਵਕ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਮਃ|
και απεκριθησαν μη ειδεναι ποθεν
8 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਕਯਾਜ੍ਞਯਾ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯੇਤਾਤਿ ਕਰੋਮੀਤਿ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
και ο ιησους ειπεν αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
9 ਅਥ ਲੋਕਾਨਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਸ ਇਮਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾਂ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭੇ, ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਨਾਂ ਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਬਹੁਕਾਲਾਰ੍ਥੰ ਦੂਰਦੇਸ਼ੰ ਜਗਾਮ|
ηρξατο δε προς τον λαον λεγειν την παραβολην ταυτην ανθρωπος εφυτευσεν αμπελωνα και εξεδοτο αυτον γεωργοις και απεδημησεν χρονους ικανους
10 ਅਥ ਫਲਕਾਲੇ ਫਲਾਨਿ ਗ੍ਰਹੀਤੁ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਦਾਸੰ ਪ੍ਰਾਹਿਣੋਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਰਿਕ੍ਤਹਸ੍ਤੰ ਵਿਸਸਰ੍ਜੁਃ|
και εν καιρω απεστειλεν προς τους γεωργους δουλον ινα απο του καρπου του αμπελωνος δωσιν αυτω οι δε γεωργοι δηραντες αυτον εξαπεστειλαν κενον
11 ਤਤਃ ਸੋਧਿਪਤਿਃ ਪੁਨਰਨ੍ਯੰ ਦਾਸੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ, ਤੇ ਤਮਪਿ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕੁਵ੍ਯਵਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਰਿਕ੍ਤਹਸ੍ਤੰ ਵਿਸਸ੍ਰੁʼਜੁਃ|
και προσεθετο πεμψαι ετερον δουλον οι δε κακεινον δηραντες και ατιμασαντες εξαπεστειλαν κενον
12 ਤਤਃ ਸ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰਮ੍ ਅਨ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਹਿਣੋਤ੍ ਤੇ ਤਮਪਿ ਕ੍ਸ਼਼ਤਾਙ੍ਗੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਬਹਿ ਰ੍ਨਿਚਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪੁਃ|
και προσεθετο πεμψαι τριτον οι δε και τουτον τραυματισαντες εξεβαλον
13 ਤਦਾ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਪਤਿ ਰ੍ਵਿਚਾਰਯਾਮਾਸ, ਮਮੇਦਾਨੀਂ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ? ਮਮ ਪ੍ਰਿਯੇ ਪੁਤ੍ਰੇ ਪ੍ਰਹਿਤੇ ਤੇ ਤਮਵਸ਼੍ਯੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸਮਾਦਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
ειπεν δε ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησω πεμψω τον υιον μου τον αγαπητον ισως τουτον ιδοντες εντραπησονται
14 ਕਿਨ੍ਤੁ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਸ੍ਤੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਪ੍ਰੋਚੁਃ, ਅਯਮੁੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਆਗੱਛਤੈਨੰ ਹਨ੍ਮਸ੍ਤਤੋਧਿਕਾਰੋਸ੍ਮਾਕੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
ιδοντες δε αυτον οι γεωργοι διελογιζοντο προς εαυτους λεγοντες ουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον ινα ημων γενηται η κληρονομια
15 ਤਤਸ੍ਤੇ ਤੰ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਾਦ੍ ਬਹਿ ਰ੍ਨਿਪਾਤ੍ਯ ਜਘ੍ਨੁਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਪਤਿਸ੍ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
και εκβαλοντες εξω του αμπελωνος απεκτειναν τι ουν ποιησει αυτοις ο κυριος του αμπελωνος
16 ਸ ਆਗਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਨ੍ ਹਤ੍ਵਾ ਪਰੇਸ਼਼ਾਂ ਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ; ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੇ (ਅ)ਵਦਨ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਘਟਨਾ ਨ ਭਵਤੁ|
ελευσεται και απολεσει τους γεωργους τουτους και δωσει τον αμπελωνα αλλοις ακουσαντες δε ειπον μη γενοιτο
17 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਵਲੋਕ੍ਯ ਜਗਾਦ, ਤਰ੍ਹਿ, ਸ੍ਥਪਤਯਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਗ੍ਰਾਵਾਣੰ ਯਨ੍ਤੁ ਤੁੱਛਕੰ| ਪ੍ਰਧਾਨਪ੍ਰਸ੍ਤਰਃ ਕੋਣੇ ਸ ਏਵ ਹਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਏਤਸ੍ਯ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯਵਚਨਸ੍ਯ ਕਿੰ ਤਾਤ੍ਪਰ੍ੱਯੰ?
ο δε εμβλεψας αυτοις ειπεν τι ουν εστιν το γεγραμμενον τουτο λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας
18 ਅਪਰੰ ਤਤ੍ਪਾਸ਼਼ਾਣੋਪਰਿ ਯਃ ਪਤਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਭੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਸ੍ਯੋਪਰਿ ਸ ਪਾਸ਼਼ਾਣਃ ਪਤਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਤੇਨ ਧੂਲਿਵਚ੍ ਚੂਰ੍ਣੀਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
πας ο πεσων επ εκεινον τον λιθον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον
19 ਸੋਸ੍ਮਾਕੰ ਵਿਰੁੱਧੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਮਿਮੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਤਦੈਵ ਤੰ ਧਰ੍ਤੁੰ ਵਵਾਞ੍ਛੁਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਬਿਭ੍ਯੁਃ|
και εζητησαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις επιβαλειν επ αυτον τας χειρας εν αυτη τη ωρα και εφοβηθησαν εγνωσαν γαρ οτι προς αυτους την παραβολην ταυτην ειπεν
20 ਅਤਏਵ ਤੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸਤਰ੍ਕਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਕਥੰ ਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯਦੋਸ਼਼ੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੰ ਦੇਸ਼ਾਧਿਪਸ੍ਯ ਸਾਧੁਵੇਸ਼ਧਾਰਿਣਸ਼੍ਚਰਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸੁਃ|
και παρατηρησαντες απεστειλαν εγκαθετους υποκρινομενους εαυτους δικαιους ειναι ινα επιλαβωνται αυτου λογου εις το παραδουναι αυτον τη αρχη και τη εξουσια του ηγεμονος
21 ਤਦਾ ਤੇ ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਹੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਭਵਾਨ੍ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਨ੍ ਉਪਦਿਸ਼ਤਿ, ਕਮਪ੍ਯਨਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਸਤ੍ਯਤ੍ਵੇਨੈਸ਼੍ਵਰੰ ਮਾਰ੍ਗਮੁਪਦਿਸ਼ਤਿ, ਵਯਮੇਤੱਜਾਨੀਮਃ|
και επηρωτησαν αυτον λεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτι ορθως λεγεις και διδασκεις και ου λαμβανεις προσωπον αλλ επ αληθειας την οδον του θεου διδασκεις
22 ਕੈਸਰਰਾਜਾਯ ਕਰੋਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਦੇਯੋ ਨ ਵਾ?
εξεστιν ημιν καισαρι φορον δουναι η ου
23 ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਞ੍ਚਨੰ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾਵਦਤ੍ ਕੁਤੋ ਮਾਂ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵੇ? ਮਾਂ ਮੁਦ੍ਰਾਮੇਕੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਤ|
κατανοησας δε αυτων την πανουργιαν ειπεν προς αυτους τι με πειραζετε
24 ਇਹ ਲਿਖਿਤਾ ਮੂਰ੍ਤਿਰਿਯੰ ਨਾਮ ਚ ਕਸ੍ਯ? ਤੇ(ਅ)ਵਦਨ੍ ਕੈਸਰਸ੍ਯ|
επιδειξατε μοι δηναριον τινος εχει εικονα και επιγραφην αποκριθεντες δε ειπον καισαρος
25 ਤਦਾ ਸ ਉਵਾਚ, ਤਰ੍ਹਿ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਕੈਸਰਾਯ ਦੱਤ; ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤੁ ਦ੍ਰਵ੍ਯਮੀਸ਼੍ਵਰਾਯ ਦੱਤ|
ο δε ειπεν αυτοις αποδοτε τοινυν τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω
26 ਤਸ੍ਮਾੱਲੋਕਾਨਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਤਤ੍ਕਥਾਯਾਃ ਕਮਪਿ ਦੋਸ਼਼ੰ ਧਰ੍ਤੁਮਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤੇ ਤਸ੍ਯੋੱਤਰਾਦ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮਨ੍ਯਮਾਨਾ ਮੌਨਿਨਸ੍ਤਸ੍ਥੁਃ|
και ουκ ισχυσαν επιλαβεσθαι αυτου ρηματος εναντιον του λαου και θαυμασαντες επι τη αποκρισει αυτου εσιγησαν
27 ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਾਨਾਨਙ੍ਗੀਕਾਰਿਣਾਂ ਸਿਦੂਕਿਨਾਂ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾ ਆਗਤ੍ਯ ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ,
προσελθοντες δε τινες των σαδδουκαιων οι αντιλεγοντες αναστασιν μη ειναι επηρωτησαν αυτον
28 ਹੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਮੂਸਾ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਲਿਲੇਖ ਯਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਾ ਭਾਰ੍ੱਯਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਨਿਃਸਨ੍ਤਾਨੋ ਮ੍ਰਿਯਤੇ ਸ ਤੱਜਾਯਾਂ ਵਿਵਹ੍ਯ ਤਦ੍ਵੰਸ਼ਮ੍ ਉਤ੍ਪਾਦਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
λεγοντες διδασκαλε μωσης εγραψεν ημιν εαν τινος αδελφος αποθανη εχων γυναικα και ουτος ατεκνος αποθανη ινα ο αδελφος αυτου λαβη την γυναικα και εξαναστηση σπερμα τω αδελφω αυτου
29 ਤਥਾਚ ਕੇਚਿਤ੍ ਸਪ੍ਤ ਭ੍ਰਾਤਰ ਆਸਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਜ੍ਯੇਸ਼਼੍ਠੋ ਭ੍ਰਾਤਾ ਵਿਵਹ੍ਯ ਨਿਰਪਤ੍ਯਃ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਜਹੌ|
επτα ουν αδελφοι ησαν και ο πρωτος λαβων γυναικα απεθανεν ατεκνος
30 ਅਥ ਦ੍ਵਿਤੀਯਸ੍ਤਸ੍ਯ ਜਾਯਾਂ ਵਿਵਹ੍ਯ ਨਿਰਪਤ੍ਯਃ ਸਨ੍ ਮਮਾਰ| ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਸ਼੍ਚ ਤਾਮੇਵ ਵ੍ਯੁਵਾਹ;
και ελαβεν ο δευτερος την γυναικα και ουτος απεθανεν ατεκνος
31 ਇੱਥੰ ਸਪ੍ਤ ਭ੍ਰਾਤਰਸ੍ਤਾਮੇਵ ਵਿਵਹ੍ਯ ਨਿਰਪਤ੍ਯਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਮਮ੍ਰੁਃ|
και ο τριτος ελαβεν αυτην ωσαυτως δε και οι επτα ου κατελιπον τεκνα και απεθανον
32 ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਸਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਚ ਮਮਾਰ|
υστερον δε παντων απεθανεν και η γυνη
33 ਅਤਏਵ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਾਨਕਾਲੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਪ੍ਤਜਨਾਨਾਂ ਕਸ੍ਯ ਸਾ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ? ਯਤਃ ਸਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਪ੍ਤਾਨਾਮੇਵ ਭਾਰ੍ੱਯਾਸੀਤ੍|
εν τη ουν αναστασει τινος αυτων γινεται γυνη οι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικα
34 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਏਤਸ੍ਯ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾ ਵਿਵਹਨ੍ਤਿ ਵਾਗ੍ਦੱਤਾਸ਼੍ਚ ਭਵਨ੍ਤਿ (aiōn g165)
και αποκριθεις ειπεν αυτοις ο ιησους οι υιοι του αιωνος τουτου γαμουσιν και εκγαμισκονται (aiōn g165)
35 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇ ਤੱਜਗਤ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਯੋਗ੍ਯਤ੍ਵੇਨ ਗਣਿਤਾਂ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾੱਚੋੱਥਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੇ ਨ ਵਿਵਹਨ੍ਤਿ ਵਾਗ੍ਦੱਤਾਸ਼੍ਚ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ, (aiōn g165)
οι δε καταξιωθεντες του αιωνος εκεινου τυχειν και της αναστασεως της εκ νεκρων ουτε γαμουσιν ουτε εκγαμιζονται (aiōn g165)
36 ਤੇ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਮ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਾਪਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤਾਨਾਂ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਸ਼੍ਚ ਭਵਨ੍ਤਿ|
ουτε γαρ αποθανειν ετι δυνανται ισαγγελοι γαρ εισιν και υιοι εισιν του θεου της αναστασεως υιοι οντες
37 ਅਧਿਕਨ੍ਤੁ ਮੂਸਾਃ ਸ੍ਤਮ੍ਬੋਪਾਖ੍ਯਾਨੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਈਬ੍ਰਾਹੀਮ ਈਸ਼੍ਵਰ ਇਸ੍ਹਾਕ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਾਕੂਬਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨਾਂ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਨਸ੍ਯ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਲਿਲੇਖ|
οτι δε εγειρονται οι νεκροι και μωυσης εμηνυσεν επι της βατου ως λεγει κυριον τον θεον αβρααμ και τον θεον ισαακ και τον θεον ιακωβ
38 ਅਤਏਵ ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨਾਂ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਜੀਵਤਾਮੇਵ ਪ੍ਰਭੁਃ, ਤੰਨਿਕਟੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜੀਵਨ੍ਤਃ ਸਨ੍ਤਿ|
θεος δε ουκ εστιν νεκρων αλλα ζωντων παντες γαρ αυτω ζωσιν
39 ਇਤਿ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਕਿਯਨ੍ਤੋਧ੍ਯਾਪਕਾ ਊਚੁਃ, ਹੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਭਵਾਨ੍ ਭਦ੍ਰੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
αποκριθεντες δε τινες των γραμματεων ειπον διδασκαλε καλως ειπας
40 ਇਤਃ ਪਰੰ ਤੰ ਕਿਮਪਿ ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਗਲ੍ਭਤਾ ਨਾਭੂਤ੍|
ουκετι δε ετολμων επερωταν αυτον ουδεν
41 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤਾਨ੍ ਉਵਾਚ, ਯਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਸ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਲੋਕਾਃ ਕਥੰ ਕਥਯਨ੍ਤਿ?
ειπεν δε προς αυτους πως λεγουσιν τον χριστον υιον δαυιδ ειναι
42 ਯਤਃ ਮਮ ਪ੍ਰਭੁਮਿਦੰ ਵਾਕ੍ਯਮਵਦਤ੍ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ| ਤਵ ਸ਼ਤ੍ਰੂਨਹੰ ਯਾਵਤ੍ ਪਾਦਪੀਠੰ ਕਰੋਮਿ ਨ| ਤਾਵਤ੍ ਕਾਲੰ ਮਦੀਯੇ ਤ੍ਵੰ ਦਕ੍ਸ਼਼ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵ ਉਪਾਵਿਸ਼|
και αυτος δαυιδ λεγει εν βιβλω ψαλμων ειπεν ο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου
43 ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਦਾਯੂਦ੍ ਸ੍ਵਯੰ ਗੀਤਗ੍ਰਨ੍ਥੇ(ਅ)ਵਦਤ੍|
εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
44 ਅਤਏਵ ਯਦਿ ਦਾਯੂਦ੍ ਤੰ ਪ੍ਰਭੁੰ ਵਦਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਕਥੰ ਤਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨੋ ਭਵਤਿ?
δαυιδ ουν κυριον αυτον καλει και πως υιος αυτου εστιν
45 ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸਰ੍ੱਵਜਨਾਨਾਂ ਕਰ੍ਣਗੋਚਰੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੁਵਾਚ,
ακουοντος δε παντος του λαου ειπεν τοις μαθηταις αυτου
46 ਯੇ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਕਾ ਦੀਰ੍ਘਪਰਿੱਛਦੰ ਪਰਿਧਾਯ ਭ੍ਰਮਨ੍ਤਿ, ਹੱਟਾਪਣਯੋ ਰ੍ਨਮਸ੍ਕਾਰੇ ਭਜਨਗੇਹਸ੍ਯ ਪ੍ਰੋੱਚਾਸਨੇ ਭੋਜਨਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਯ ਪ੍ਰਧਾਨਸ੍ਥਾਨੇ ਚ ਪ੍ਰੀਯਨ੍ਤੇ
προσεχετε απο των γραμματεων των θελοντων περιπατειν εν στολαις και φιλουντων ασπασμους εν ταις αγοραις και πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις και πρωτοκλισιας εν τοις δειπνοις
47 ਵਿਧਵਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਗ੍ਰਸਿਤ੍ਵਾ ਛਲੇਨ ਦੀਰ੍ਘਕਾਲੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤੇ ਚ ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ, ਤੇਸ਼਼ਾਮੁਗ੍ਰਦਣ੍ਡੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
οι κατεσθιουσιν τας οικιας των χηρων και προφασει μακρα προσευχονται ουτοι ληψονται περισσοτερον κριμα

< ਲੂਕਃ 20 >