< ਯੋਹਨਃ 3 >

1 ਨਿਕਦਿਮਨਾਮਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਮ੍ ਅਧਿਪਤਿਃ ਫਿਰੂਸ਼ੀ ਕ੍ਸ਼਼ਣਦਾਯਾਂ
ην δε ανθρωπος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
2 ਯੀਸ਼ੌਰਭ੍ਯਰ੍ਣਮ੍ ਆਵ੍ਰਜ੍ਯ ਵ੍ਯਾਹਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍, ਹੇ ਗੁਰੋ ਭਵਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਆਗਤ੍ ਏਕ ਉਪਦੇਸ਼਼੍ਟਾ, ਏਤਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਰ੍ਜ੍ਞਾਯਤੇ; ਯਤੋ ਭਵਤਾ ਯਾਨ੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਹਾੱਯੰ ਵਿਨਾ ਕੇਨਾਪਿ ਤੱਤਤ੍ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯਨ੍ਤੇ|
ουτος ηλθεν προς τον ιησουν νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θεου εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θεος μετ αυτου
3 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰੁੱਤਰੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਤਵਾਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵ੍ਯਾਹਰਾਮਿ ਪੁਨਰ੍ਜਨ੍ਮਨਿ ਨ ਸਤਿ ਕੋਪਿ ਮਾਨਵ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θεου
4 ਤਤੋ ਨਿਕਦੀਮਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍ ਮਨੁਜੋ ਵ੍ਰੁʼੱਧੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਕਥੰ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ? ਸ ਕਿੰ ਪੁਨ ਰ੍ਮਾਤ੍ਰੁʼਰ੍ਜਠਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਜਨਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται ανθρωπος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
5 ਯੀਸ਼ੁਰਵਾਦੀਦ੍ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰਮ੍ ਅਹੰ ਕਥਯਾਮਿ ਮਨੁਜੇ ਤੋਯਾਤ੍ਮਭ੍ਯਾਂ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਜਾਤੇ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
απεκριθη ο ιησους αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πνευματος ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου
6 ਮਾਂਸਾਦ੍ ਯਤ੍ ਜਾਯਤੇ ਤਨ੍ ਮਾਂਸਮੇਵ ਤਥਾਤ੍ਮਨੋ ਯੋ ਜਾਯਤੇ ਸ ਆਤ੍ਮੈਵ|
το γεγενημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγενημενον εκ του πνευματος πνευμα εστιν
7 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਪੁਨ ਰ੍ਜਨਿਤਵ੍ਯੰ ਮਮੈਤਸ੍ਯਾਂ ਕਥਾਯਾਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯੰ ਮਾ ਮੰਸ੍ਥਾਃ|
μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
8 ਸਦਾਗਤਿਰ੍ਯਾਂ ਦਿਸ਼ਮਿੱਛਤਿ ਤਸ੍ਯਾਮੇਵ ਦਿਸ਼ਿ ਵਾਤਿ, ਤ੍ਵੰ ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਵਨੰ ਸ਼ੁਣੋਸ਼਼ਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਕੁਤ ਆਯਾਤਿ ਕੁਤ੍ਰ ਯਾਤਿ ਵਾ ਕਿਮਪਿ ਨ ਜਾਨਾਸਿ ਤਦ੍ਵਾਦ੍ ਆਤ੍ਮਨਃ ਸਕਾਸ਼ਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨੁਜਾਨਾਂ ਜਨ੍ਮ ਭਵਤਿ|
το πνευμα οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πνευματος
9 ਤਦਾ ਨਿਕਦੀਮਃ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਏਤਤ੍ ਕਥੰ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
10 ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵਮਿਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਗੁਰੁਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾਪਿ ਕਿਮੇਤਾਂ ਕਥਾਂ ਨ ਵੇਤ੍ਸਿ?
απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ισραηλ και ταυτα ου γινωσκεις
11 ਤੁਭ੍ਯੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਵਯੰ ਯਦ੍ ਵਿਦ੍ਮਸ੍ਤਦ੍ ਵਚ੍ਮਃ ਯੰੱਚ ਪਸ਼੍ਯਾਮਸ੍ਤਸ੍ਯੈਵ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦ੍ਮਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਸ੍ਮਾਕੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਤ੍ਵੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤੇ|
αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
12 ਏਤਸ੍ਯ ਸੰਸਾਰਸ੍ਯ ਕਥਾਯਾਂ ਕਥਿਤਾਯਾਂ ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਥ ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਾਯਾਂ ਕਥਾਯਾਂ ਕਥੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਥ?
ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε
13 ਯਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ(ਅ)ਸ੍ਤਿ ਯੰ ਚ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਅਵਾਰੋਹਤ੍ ਤੰ ਮਾਨਵਤਨਯੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਨਾਰੋਹਤ੍|
και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υιος του ανθρωπου ο ων εν τω ουρανω
14 ਅਪਰਞ੍ਚ ਮੂਸਾ ਯਥਾ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਸਰ੍ਪੰ ਪ੍ਰੋੱਥਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੋ(ਅ)ਪਿ ਤਥੈਵੋੱਥਾਪਿਤਵ੍ਯਃ;
και καθως μωσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του ανθρωπου
15 ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸੋ(ਅ)ਵਿਨਾਸ਼੍ਯਃ ਸਨ੍ ਅਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ| (aiōnios g166)
ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον (aiōnios g166)
16 ਈਸ਼੍ਵਰ ਇੱਥੰ ਜਗਦਦਯਤ ਯਤ੍ ਸ੍ਵਮਦ੍ਵਿਤੀਯੰ ਤਨਯੰ ਪ੍ਰਾਦਦਾਤ੍ ਤਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸੋ(ਅ)ਵਿਨਾਸ਼੍ਯਃ ਸਨ੍ ਅਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ| (aiōnios g166)
ουτως γαρ ηγαπησεν ο θεος τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον (aiōnios g166)
17 ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਦਣ੍ਡਯਿਤੁੰ ਸ੍ਵਪੁਤ੍ਰੰ ਨ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯ ਤਾਨ੍ ਪਰਿਤ੍ਰਾਤੁੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
ου γαρ απεστειλεν ο θεος τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
18 ਅਤਏਵ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਦਣ੍ਡਾਰ੍ਹੋ ਨ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਇਦਾਨੀਮੇਵ ਦਣ੍ਡਾਰ੍ਹੋ ਭਵਤਿ, ਯਤਃ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਦ੍ਵਿਤੀਯਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਨਾਮਨਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੰ ਨ ਕਰੋਤਿ|
ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θεου
19 ਜਗਤੋ ਮਧ੍ਯੇ ਜ੍ਯੋਤਿਃ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਤ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੇ ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼਼ੋਪਿ ਤਿਮਿਰੇ ਪ੍ਰੀਯਨ੍ਤੇ ਏਤਦੇਵ ਦਣ੍ਡਸ੍ਯ ਕਾਰਣਾਂ ਭਵਤਿ|
αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι ανθρωποι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
20 ਯਃ ਕੁਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ ਤਸ੍ਯਾਚਾਰਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾਤ੍ ਸ ਜ੍ਯੋਤਿਰ੍ਰੂʼਤੀਯਿਤ੍ਵਾ ਤੰਨਿਕਟੰ ਨਾਯਾਤਿ;
πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
21 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ ਤਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਕ੍ਰੁʼਤਾਨੀਤਿ ਸਥਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤਦਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣ ਸ ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼਼ਃ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਯਾਤਿ|
ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θεω εστιν ειργασμενα
22 ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਮੱਜਯਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
μετα ταυτα ηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
23 ਤਦਾ ਸ਼ਾਲਮ੍ ਨਗਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਸ੍ਥਾਯਿਨਿ ਐਨਨ੍ ਗ੍ਰਾਮੇ ਬਹੁਤਰਤੋਯਸ੍ਥਿਤੇਸ੍ਤਤ੍ਰ ਯੋਹਨ੍ ਅਮੱਜਯਤ੍ ਤਥਾ ਚ ਲੋਕਾ ਆਗਤ੍ਯ ਤੇਨ ਮੱਜਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|
ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
24 ਤਦਾ ਯੋਹਨ੍ ਕਾਰਾਯਾਂ ਨ ਬੱਧਃ|
ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
25 ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ਼ਾਚਕਰ੍ੰਮਣਿ ਯੋਹਾਨਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਹ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਵਿਵਾਦੇ ਜਾਤੇ, ਤੇ ਯੋਹਨਃ ਸੰੰਨਿਧਿੰ ਗਤ੍ਵਾਕਥਯਨ੍,
εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
26 ਹੇ ਗੁਰੋ ਯਰ੍ੱਦਨਨਦ੍ਯਾਃ ਪਾਰੇ ਭਵਤਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯ ਆਸੀਤ੍ ਯਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚ ਭਵਾਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਪ੍ਰਦਦਾਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਤੁ ਸੋਪਿ ਮੱਜਯਤਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਯਾਨ੍ਤਿ ਚ|
και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
27 ਤਦਾ ਯੋਹਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਨ ਦੱਤੇ ਕੋਪਿ ਮਨੁਜਃ ਕਿਮਪਿ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται ανθρωπος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
28 ਅਹੰ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋ ਨ ਭਵਾਮਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਗ੍ਰੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤੋਸ੍ਮਿ ਯਾਮਿਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨਾਹੰ ਤਤ੍ਰ ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣਃ ਸ੍ਥ|
αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χριστος αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
29 ਯੋ ਜਨਃ ਕਨ੍ਯਾਂ ਲਭਤੇ ਸ ਏਵ ਵਰਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਰਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧੌ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨੰ ਤਸ੍ਯ ਯਨ੍ਮਿਤ੍ਰੰ ਤੇਨ ਵਰਸ੍ਯ ਸ਼ਬ੍ਦੇ ਸ਼੍ਰੁਤੇ(ਅ)ਤੀਵਾਹ੍ਲਾਦ੍ਯਤੇ ਮਮਾਪਿ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਆਨਨ੍ਦਸਿੱਧਿਰ੍ਜਾਤਾ|
ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
30 ਤੇਨ ਕ੍ਰਮਸ਼ੋ ਵਰ੍ੱਧਿਤਵ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਯਾ ਹ੍ਸਿਤਵ੍ਯੰ|
εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
31 ਯ ਊਰ੍ਧ੍ਵਾਦਾਗੱਛਤ੍ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮੁਖ੍ਯੋ ਯਸ਼੍ਚ ਸੰਸਾਰਾਦ੍ ਉਦਪਦ੍ਯਤ ਸ ਸਾਂਸਾਰਿਕਃ ਸੰਸਾਰੀਯਾਂ ਕਥਾਞ੍ਚ ਕਥਯਤਿ ਯਸ੍ਤੁ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਾਗੱਛਤ੍ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮੁਖ੍ਯਃ|
ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστιν
32 ਸ ਯਦਪਸ਼੍ਯਦਸ਼੍ਰੁʼਣੋੱਚ ਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਤਿ ਤਥਾਪਿ ਪ੍ਰਾਯਸ਼ਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ;
και ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
33 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਤ੍ਯਵਾਦਿਤ੍ਵੰ ਮੁਦ੍ਰਾਙ੍ਗਿਤੰ ਕਰੋਤਿ|
ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θεος αληθης εστιν
34 ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਯਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤਃ ਸਏਵ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਕਥਾਂ ਕਥਯਤਿ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਤਸ੍ਮੈ ਅਪਰਿਮਿਤਮ੍ ਅਦਦਾਤ੍|
ον γαρ απεστειλεν ο θεος τα ρηματα του θεου λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θεος το πνευμα
35 ਪਿਤਾ ਪੁਤ੍ਰੇ ਸ੍ਨੇਹੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍|
ο πατηρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
36 ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪੁਤ੍ਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਏਵਾਨਨ੍ਤਮ੍ ਪਰਮਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪੁਤ੍ਰੇ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਪਰਮਾਯੁਸ਼਼ੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕੋਪਭਾਜਨੰ ਭੂਤ੍ਵਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ| (aiōnios g166)
ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θεου μενει επ αυτον (aiōnios g166)

< ਯੋਹਨਃ 3 >