ਯੋਹਨਃ 19
1 ਪੀਲਾਤੋ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਆਨੀਯ ਕਸ਼ਯਾ ਪ੍ਰਾਹਾਰਯਤ੍|
Pilatus behielt Jesus und ließ ihn geißeln.
2 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸੇਨਾਗਣਃ ਕਣ੍ਟਕਨਿਰ੍ੰਮਿਤੰ ਮੁਕੁਟੰ ਤਸ੍ਯ ਮਸ੍ਤਕੇ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਾਕੀਵਰ੍ਣੰ ਰਾਜਪਰਿੱਛਦੰ ਪਰਿਧਾਪ੍ਯ,
Und die Soldaten flochten eine Krone aus Dornen und setzten sie ihm auf das Haupt und legten ihm einen Purpurmantel um.
3 ਹੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਨ੍ ਨਮਸ੍ਕਾਰ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੰ ਚਪੇਟੇਨਾਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
Dann traten sie vor ihn hin und riefen: "Heil dir, du König der Juden!" und gaben ihm Stockschläge.
4 ਤਦਾ ਪੀਲਾਤਃ ਪੁਨਰਪਿ ਬਹਿਰ੍ਗਤ੍ਵਾ ਲੋਕਾਨ੍ ਅਵਦਤ੍, ਅਸ੍ਯ ਕਮਪ੍ਯਪਰਾਧੰ ਨ ਲਭੇ(ਅ)ਹੰ, ਪਸ਼੍ਯਤ ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਿਤੁੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਬਹਿਰੇਨਮ੍ ਆਨਯਾਮਿ|
Pilatus ging jetzt wiederum hinaus und sprach zu ihnen: "Seht her, ich führe ihn euch vor, daß ihr es erkennt, daß ich keine Schuld an ihm finde."
5 ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਣ੍ਟਕਮੁਕੁਟਵਾਨ੍ ਵਾਰ੍ੱਤਾਕੀਵਰ੍ਣਵਸਨਵਾਂਸ਼੍ਚ ਬਹਿਰਾਗੱਛਤ੍| ਤਤਃ ਪੀਲਾਤ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਏਨੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੰ ਪਸ਼੍ਯਤ|
Und Jesus kam heraus; er trug die Dornenkrone und den Purpurmantel. Pilatus sprach zu ihnen: "Seht da den Menschen."
6 ਤਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਃ ਪਦਾਤਯਸ਼੍ਚ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ, ਏਨੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਧ, ਏਨੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਧ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਰਵਿਤੁੰ ਆਰਭਨ੍ਤ| ਤਤਃ ਪੀਲਾਤਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਏਨੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਧਤ, ਅਹਮ੍ ਏਤਸ੍ਯ ਕਮਪ੍ਯਪਰਾਧੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍|
Doch als die Oberpriester und die Knechte ihn so sahen, schrien sie: "Ans Kreuz, ans Kreuz!" Pilatus sprach zu ihnen: "Dann nehmt ihn und kreuzigt ihn! Ich finde keine Schuld an ihm."
7 ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਯਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਸ੍ਤੇ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣਾਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਣਹਨਨਮ੍ ਉਚਿਤੰ ਯਤੋਯੰ ਸ੍ਵਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰਮਵਦਤ੍|
Darauf entgegneten ihm die Juden: "Wir haben ein Gesetz; nach dem Gesetz muß er sterben; er hat sich selbst zum Sohne Gottes erklärt!"
8 ਪੀਲਾਤ ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਮਹਾਤ੍ਰਾਸਯੁਕ੍ਤਃ
Als Pilatus diese Worte hörte, befiel ihn noch größere Furcht.
9 ਸਨ੍ ਪੁਨਰਪਿ ਰਾਜਗ੍ਰੁʼਹ ਆਗਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕੁਤ੍ਰਤ੍ਯੋ ਲੋਕਃ? ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕਿਮਪਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁੱਤਰੰ ਨਾਵਦਤ੍|
Er ging wieder ins Gerichtshaus und fragte Jesus: "Woher bist du?" Doch Jesus gab ihm keine Antwort.
10 ੧ ਤਤਃ ਪੀਲਾਤ੍ ਕਥਿਤਵਾਨ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਨ ਸੰਲਪਿਸ਼਼੍ਯਸਿ? ਤ੍ਵਾਂ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵੇਧਿਤੁੰ ਵਾ ਮੋਚਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਰ੍ਮਮਾਸ੍ਤੇ ਇਤਿ ਕਿੰ ਤ੍ਵੰ ਨ ਜਾਨਾਸਿ? ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣਾਦਂ ਮਮੋਪਰਿ ਤਵ ਕਿਮਪ੍ਯਧਿਪਤਿਤ੍ਵੰ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਤਥਾਪਿ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਤਵ ਹਸ੍ਤੇ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਮਹਾਪਾਤਕੰ ਜਾਤਮ੍|
Pilatus sprach zu ihm: "Mir gibst du keine Antwort? Weißt du nicht, daß ich Macht habe, dich freizulassen, und auch Macht, dich kreuzigen zu lassen?"
11 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣਾਦੱਤੰ ਮਮੋਪਰਿ ਤਵ ਕਿਮਪ੍ਯਧਿਪਤਿਤ੍ਵੰ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਤਥਾਪਿ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਤਵ ਹਸ੍ਤੇ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਮਹਾਪਾਤਕੰ ਜਾਤਮ੍|
Jesus sprach zu ihm: "Du würdest über mich keine Macht besitzen, wenn sie dir nicht von oben gegeben wäre. Deshalb hat der die größere Sünde, der mich dir preisgegeben hat."
12 ਤਦਾਰਭ੍ਯ ਪੀਲਾਤਸ੍ਤੰ ਮੋਚਯਿਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਰੁਵਨ੍ਤੋ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਯਦੀਮੰ ਮਾਨਵੰ ਤ੍ਯਜਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵੰ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਮਿਤ੍ਰੰ ਨ ਭਵਸਿ, ਯੋ ਜਨਃ ਸ੍ਵੰ ਰਾਜਾਨੰ ਵਕ੍ਤਿ ਸਏਵ ਕੈਮਰਸ੍ਯ ਵਿਰੁੱਧਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਤਿ|
Auf dies hin suchte Pilatus ihn freizugeben. Die Juden aber schrien: "Wenn du diesen freigibst, dann bist du kein Freund des Kaisers; jeder, der sich für einen König ausgibt, der lehnt sich gegen den Kaiser auf."
13 ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਪੀਲਾਤੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਬਹਿਰਾਨੀਯ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਆਸਾਦਨਦਿਨਸ੍ਯ ਦ੍ਵਿਤੀਯਪ੍ਰਹਰਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰਬਨ੍ਧਨਨਾਮ੍ਨਿ ਸ੍ਥਾਨੇ (ਅ)ਰ੍ਥਾਤ੍ ਇਬ੍ਰੀਯਭਾਸ਼਼ਯਾ ਯਦ੍ ਗੱਬਿਥਾ ਕਥ੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਵਿਚਾਰਾਸਨ ਉਪਾਵਿਸ਼ਤ੍|
Als Pilatus diese Worte hörte, ließ er Jesus herbeiführen und setzte sich auf dem Platz, der Lithostrotos, hebräisch Gabbatha, genannt wird, auf den Richterstuhl.
14 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪੀਲਾਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਅਵਦਤ੍, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਰਾਜਾਨੰ ਪਸ਼੍ਯਤ|
Es war der Rüsttag des Osterfestes, um die sechste Stunde. Da sprach er zu den Juden: "Seht euren König."
15 ਕਿਨ੍ਤੁ ਏਨੰ ਦੂਰੀਕੁਰੁ, ਏਨੰ ਦੂਰੀਕੁਰੁ, ਏਨੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਧ, ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਤੇ ਰਵਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ; ਤਦਾ ਪੀਲਾਤਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਰਾਜਾਨੰ ਕਿੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵੇਧਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ? ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਉੱਤਰਮ੍ ਅਵਦਨ੍ ਕੈਸਰੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪਿ ਰਾਜਾਸ੍ਮਾਕੰ ਨਾਸ੍ਤਿ|
Doch diese schrien: "Hinweg, hinweg; ans Kreuz mit ihm!" Da fragte sie Pilatus: "Euren König soll ich kreuzigen?" Die Oberpriester aber schrien: "Wir haben keinen König, nur den Kaiser."
16 ਤਤਃ ਪੀਲਾਤੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵੇਧਿਤੁੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍, ਤਤਸ੍ਤੇ ਤੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨੀਤਵਨ੍ਤਃ|
Da übergab er ihnen Jesus zur Kreuzigung. Sie übernahmen Jesus und führten ihn hinaus.
17 ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕ੍ਰੁਸ਼ੰ ਵਹਨ੍ ਸ਼ਿਰਃਕਪਾਲਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਯਦ੍ ਇਬ੍ਰੀਯਭਾਸ਼਼ਯਾ ਗੁਲ੍ਗਲ੍ਤਾਂ ਵਦਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨ ਉਪਸ੍ਥਿਤਃ|
Er trug sein Kreuz und ging hinaus zum Ort, der Schädelstätte heißt; hebräisch heißt er Golgotha.
18 ਤਤਸ੍ਤੇ ਮਧ੍ਯਸ੍ਥਾਨੇ ਤੰ ਤਸ੍ਯੋਭਯਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਦ੍ਵਾਵਪਰੌ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ(ਅ)ਵਿਧਨ੍|
Dort kreuzigten sie ihn und mit ihm noch zwei andere rechts und links, Jesus aber in der Mitte.
19 ਅਪਰਮ੍ ਏਸ਼਼ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾ ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੁਃ, ਇਤਿ ਵਿਜ੍ਞਾਪਨੰ ਲਿਖਿਤ੍ਵਾ ਪੀਲਾਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁਸ਼ੋਪਰਿ ਸਮਯੋਜਯਤ੍|
Pilatus hatte eine Inschrift schreiben und ans Kreuz anheften lassen. Sie lautete: "Jesus von Nazareth, der König der Juden."
20 ਸਾ ਲਿਪਿਃ ਇਬ੍ਰੀਯਯੂਨਾਨੀਯਰੋਮੀਯਭਾਸ਼਼ਾਭਿ ਰ੍ਲਿਖਿਤਾ; ਯੀਸ਼ੋਃ ਕ੍ਰੁਸ਼ਵੇਧਨਸ੍ਥਾਨੰ ਨਗਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਹਵੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤਾਂ ਪਠਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ|
Diese Inschrift lasen viele von den Juden - der Ort, wo Jesus gekreuzigt worden war, lag nämlich nahe bei der Stadt -; sie war hebräisch, römisch und griechisch abgefaßt.
21 ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਃ ਪੀਲਾਤਮਿਤਿ ਨ੍ਯਵੇਦਯਨ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜੇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਏਸ਼਼ ਸ੍ਵੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾਨਮ੍ ਅਵਦਦ੍ ਇੱਥੰ ਲਿਖਤੁ|
Die Oberpriester der Juden sprachen zu Pilatus.- "Schreibe nicht: 'Der König der Juden', vielmehr: 'Er hat gesagt, ich bin der König der Juden'."
22 ਤਤਃ ਪੀਲਾਤ ਉੱਤਰੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਯੱਲੇਖਨੀਯੰ ਤੱਲਿਖਿਤਵਾਨ੍|
Pilatus sprach: "Was ich geschrieben habe, bleibt geschrieben."
23 ਇੱਥੰ ਸੇਨਾਗਣੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਧਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪਰਿਧੇਯਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਚਤੁਰੋ ਭਾਗਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਏਕੈਕਸੇਨਾ ਏਕੈਕਭਾਗਮ੍ ਅਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਤ੍ ਤਸ੍ਯੋੱਤਰੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰਞ੍ਚਾਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਤ੍| ਕਿਨ੍ਤੂੱਤਰੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਸੂਚਿਸੇਵਨੰ ਵਿਨਾ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ ਊਤੰ|
Als die Soldaten Jesus gekreuzigt hatten, nahmen sie seine Kleider und machten vier Teile daraus, für jeden Soldaten einen Teil; dazu den Leibrock. Der Leibrock war aber ohne Naht, von oben her in einem Stück gewebt.
24 ਤਸ੍ਮਾੱਤੇ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਏਤਤ੍ ਕਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ? ਤੰਨ ਖਣ੍ਡਯਿਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਗੁਟਿਕਾਪਾਤੰ ਕਰਵਾਮ| ਵਿਭਜਨ੍ਤੇ(ਅ)ਧਰੀਯੰ ਮੇ ਵਸਨੰ ਤੇ ਪਰਸ੍ਪਰੰ| ਮਮੋੱਤਰੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰਾਰ੍ਥੰ ਗੁਟਿਕਾਂ ਪਾਤਯਨ੍ਤਿ ਚ| ਇਤਿ ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕੇ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ ਸੇਨਾਗਣੇਨੇੱਥੰ ਵ੍ਯਵਹਰਣਾਤ੍ ਸਿੱਧਮਭਵਤ੍|
Sie sprachen zueinander: "Wir wollen ihn nicht zerteilen, vielmehr um ihn losen, wem er gehören soll." So sollte in Erfüllung gehen, was in der Schrift geschrieben steht: "Sie teilen meine Kleider unter sich und werfen über mein Gewand das Los." Dies taten denn auch die Soldaten.
25 ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਮਾਤਾ ਮਾਤੁ ਰ੍ਭਗਿਨੀ ਚ ਯਾ ਕ੍ਲਿਯਪਾ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਮਗ੍ਦਲੀਨੀ ਮਰਿਯਮ੍ ਚ ਏਤਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁਸ਼ਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧੌ ਸਮਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍|
Beim Kreuze Jesu standen seine Mutter, sowie die Schwester seiner Mutter, Maria, die Frau des Kleophas, und Maria Magdalena.
26 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਵਮਾਤਰੰ ਪ੍ਰਿਯਤਮਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਞ੍ਚ ਸਮੀਪੇ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨੌ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਮਾਤਰਮ੍ ਅਵਦਤ੍, ਹੇ ਯੋਸ਼਼ਿਦ੍ ਏਨੰ ਤਵ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪਸ਼੍ਯ,
Als Jesus seine Mutter und den Jünger, den er liebte, dastehen sah, sprach er zu seiner Mutter: "Weib, siehe dein Sohn."
27 ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤ੍ਵਵਦਤ੍, ਏਨਾਂ ਤਵ ਮਾਤਰੰ ਪਸ਼੍ਯ| ਤਤਃ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤਦ੍ਘਟਿਕਾਯਾਂ ਤਾਂ ਨਿਜਗ੍ਰੁʼਹੰ ਨੀਤਵਾਨ੍|
Dann sprach er zu dem Jünger: "Siehe, deine Mutter." Und von jener Stunde an nahm sie der Jünger bei sich auf.
28 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸਰ੍ੱਵੰ ਕਰ੍ੰਮਾਧੁਨਾ ਸਮ੍ਪੰਨਮਭੂਤ੍ ਯੀਸ਼ੁਰਿਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕਸ੍ਯ ਵਚਨੰ ਯਥਾ ਸਿੱਧੰ ਭਵਤਿ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਕਥਯਤ੍ ਮਮ ਪਿਪਾਸਾ ਜਾਤਾ|
Weil Jesus wußte, daß jetzt alles vollbracht war, sprach er, damit die Schrift erfüllt würde, weiter: "Mich dürstet."
29 ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਅਮ੍ਲਰਸੇਨ ਪੂਰ੍ਣਪਾਤ੍ਰਸ੍ਥਿਤ੍ਯਾ ਤੇ ਸ੍ਪਞ੍ਜਮੇਕੰ ਤਦਮ੍ਲਰਸੇਨਾਰ੍ਦ੍ਰੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਏਸੋਬ੍ਨਲੇ ਤਦ੍ ਯੋਜਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਮੁਖਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਾਵਸ੍ਥਾਪਯਨ੍|
Nun stand ein Gefäß voll Essig da. Man steckte einen Schwamm voll Essig auf einen Hysopstengel und hielt ihm diesen an den Mund.
30 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਮ੍ਲਰਸੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਿੱਧਮ੍ ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਮਸ੍ਤਕੰ ਨਮਯਨ੍ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਪਰ੍ੱਯਤ੍ਯਜਤ੍|
Und Jesus kostete den Essig; alsdann sprach er: "Es ist vollbracht." Dann neigte er das Haupt und gab den Geist auf.
31 ਤਦ੍ਵਿਨਮ੍ ਆਸਾਦਨਦਿਨੰ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਦੇਹਾ ਯਥਾ ਕ੍ਰੁਸ਼ੋਪਰਿ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ, ਯਤਃ ਸ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੋ ਮਹਾਦਿਨਮਾਸੀਤ੍, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪੀਲਾਤਨਿਕਟੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਦਭਞ੍ਜਨਸ੍ਯ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰਨਯਨਸ੍ਯ ਚਾਨੁਮਤਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ|
Es war Rüsttag. Da sollten die Leichen nicht über den Sabbat am Kreuze bleiben; denn jener Sabbat war ein ganz besonders hoher Tag. Deswegen baten die Juden den Pilatus, man möchte jenen ihre Gliedmaßen zerschlagen und sie herabnehmen.
32 ਅਤਃ ਸੇਨਾ ਆਗਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਹ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਹਤਯੋਃ ਪ੍ਰਥਮਦ੍ਵਿਤੀਯਚੋਰਯੋਃ ਪਾਦਾਨ੍ ਅਭਞ੍ਜਨ੍;
So kamen die Soldaten und zerschlugen dem einen seine Glieder und auch dem anderen, der mit ihm gekreuzigt worden war.
33 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸ ਮ੍ਰੁʼਤ ਇਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪਾਦੌ ਨਾਭਞ੍ਜਨ੍|
Als sie zu Jesus kamen, sahen sie, daß er schon tot war, und so zerschlugen sie ihm die Glieder nicht.
34 ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਏਕੋ ਯੋੱਧਾ ਸ਼ੂਲਾਘਾਤੇਨ ਤਸ੍ਯ ਕੁਕ੍ਸ਼਼ਿਮ੍ ਅਵਿਧਤ੍ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਰਕ੍ਤੰ ਜਲਞ੍ਚ ਨਿਰਗੱਛਤ੍|
Doch stieß ihm einer der Soldaten seine Lanze in die Seite, und sogleich floß Blut und Wasser heraus.
35 ਯੋ ਜਨੋ(ਅ)ਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਤਿ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯੇਦੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਸਤ੍ਯੰ ਤਸ੍ਯ ਕਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਜਨਯਿਤੁੰ ਯੋਗ੍ਯਾ ਤਤ੍ ਸ ਜਾਨਾਤਿ|
Dies erzählt ein Augenzeuge, dessen Zeugnis durchaus wahr ist, und er weiß, daß er die Wahrheit sagt, damit auch ihr glaubet.
36 ਤਸ੍ਯੈਕਮ੍ ਅਸ੍ਧ੍ਯਪਿ ਨ ਭੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ,
Dies ist geschehen, damit die Schrift erfüllt würde: "Ihm soll kein Bein zerbrochen werden."
37 ਤਦ੍ਵਦ੍ ਅਨ੍ਯਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇਪਿ ਲਿਖ੍ਯਤੇ, ਯਥਾ, "ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਪਾਤੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੇ(ਅ)ਵਿਧਨ੍ ਯਨ੍ਤੁ ਤਮ੍ਪ੍ਰਤਿ| "
sowie die andere Schriftstelle: "Sie blicken auf zu dem, den sie durchbohrt haben."
38 ਅਰਿਮਥੀਯਨਗਰਸ੍ਯ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ਨਾਮਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯ ਏਕ ਆਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦੀਯੇਭ੍ਯੋ ਭਯਾਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤੋ ਨ ਭਵਤਿ; ਸ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਦੇਹੰ ਨੇਤੁੰ ਪੀਲਾਤਸ੍ਯਾਨੁਮਤਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਤ, ਤਤਃ ਪੀਲਾਤੇਨਾਨੁਮਤੇ ਸਤਿ ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਦੇਹਮ੍ ਅਨਯਤ੍|
Joseph von Arimathäa, ein Jünger Jesu - nur im geheimen freilich; er hatte vor den Juden Angst -, bat Pilatus, den Leichnam Jesu abnehmen zu dürfen. Pilatus gab ihm die Erlaubnis. Er ging hin und nahm den Leichnam ab.
39 ਅਪਰੰ ਯੋ ਨਿਕਦੀਮੋ ਰਾਤ੍ਰੌ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਅਗੱਛਤ੍ ਸੋਪਿ ਗਨ੍ਧਰਸੇਨ ਮਿਸ਼੍ਰਿਤੰ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਪਞ੍ਚਾਸ਼ਤ੍ਸੇਟਕਮਗੁਰੁੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾਗੱਛਤ੍|
Auch Nikodemus, der einst zur Nachtzeit bei ihm war, kam und brachte eine Mischung Myrrhe und Aloe mit, an hundert Pfund.
40 ਤਤਸ੍ਤੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਨਰੀਤ੍ਯਨੁਸਾਰੇਣ ਤਤ੍ਸੁਗਨ੍ਧਿਦ੍ਰਵ੍ਯੇਣ ਸਹਿਤੰ ਤਸ੍ਯ ਦੇਹੰ ਵਸ੍ਤ੍ਰੇਣਾਵੇਸ਼਼੍ਟਯਨ੍|
Sie nahmen den Leichnam Jesu und wickelten ihn samt den Spezereien in Linnentücher ein, so wie es bei den Juden beim Bestatten Brauch ist.
41 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਤੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ(ਅ)ਵਿਧਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਨਿਕਟਸ੍ਥੋਦ੍ਯਾਨੇ ਯਤ੍ਰ ਕਿਮਪਿ ਮ੍ਰੁʼਤਦੇਹੰ ਕਦਾਪਿ ਨਾਸ੍ਥਾਪ੍ਯਤ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਏਕੰ ਨੂਤਨੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਮ੍ ਆਸੀਤ੍|
An dem Ort, wo er gekreuzigt worden war, war ein Garten, und in dem Garten ein neues Grab, in das noch niemand gelegt worden war.
42 ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਮ੍ ਆਸਾਦਨਦਿਨਾਗਮਨਾਤ੍ ਤੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮੀਪਸ੍ਥਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਅਸ਼ਾਯਯਨ੍|
Dorthin legten sie Jesus des Rüsttags der Juden wegen und weil das Grab so nahe war.
