< ੧ ਤੀਮਥਿਯਃ 4 >

1 ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਇਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਤਿ ਚਰਮਕਾਲੇ ਕਤਿਪਯਲੋਕਾ ਵਹ੍ਨਿਨਾਙ੍ਕਿਤਤ੍ਵਾਤ੍
Το δε Πνεύμα ρητώς λέγει ότι εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης και εις διδασκαλίας δαιμονίων,
2 ਕਠੋਰਮਨਸਾਂ ਕਾਪਟ੍ਯਾਦ੍ ਅਨ੍ਰੁʼਤਵਾਦਿਨਾਂ ਵਿਵਾਹਨਿਸ਼਼ੇਧਕਾਨਾਂ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਨਿਸ਼਼ੇਧਕਾਨਾਞ੍ਚ
διά της υποκρίσεως ψευδολόγων, εχόντων την εαυτών συνείδησιν κεκαυτηριασμένην,
3 ਭੂਤਸ੍ਵਰੂਪਾਣਾਂ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਂ ਭ੍ਰਮਕਾਤ੍ਮਨਾਂ ਵਾਕ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਚ ਮਨਾਂਸਿ ਨਿਵੇਸ਼੍ਯ ਧਰ੍ੰਮਾਦ੍ ਭ੍ਰੰਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ| ਤਾਨਿ ਤੁ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਣਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਂ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਸਤ੍ਯਧਰ੍ੰਮਾਣਾਞ੍ਚ ਧਨ੍ਯਵਾਦਸਹਿਤਾਯ ਭੋਗਾਯੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸਸ੍ਰੁʼਜਿਰੇ|
εμποδιζόντων τον γάμον, προσταζόντων αποχήν βρωμάτων, τα οποία ο Θεός έκτισε διά να μεταλαμβάνωσι μετά ευχαριστίας οι πιστοί και οι γνωρίσαντες την αλήθειαν.
4 ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ ਉੱਤਮੰ ਯਦਿ ਚ ਧਨ੍ਯਵਾਦੇਨ ਭੁਜ੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਕਿਮਪਿ ਨਾਗ੍ਰਾਹ੍ਯੰ ਭਵਤਿ,
Διότι παν κτίσμα Θεού είναι καλόν, και ουδέν απορρίψιμον, όταν λαμβάνηται μετά ευχαριστίας·
5 ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੇਨ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਯਾ ਚ ਤਤ੍ ਪਵਿਤ੍ਰੀਭਵਤਿ|
διότι αγιάζεται διά του λόγου του Θεού και διά της προσευχής.
6 ਏਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਯਦਿ ਤ੍ਵੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯੇਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯੋੱਤਮ੍ਃ ਪਰਿਚਾਰਕੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਹਿਤੋਪਦੇਸ਼ਸ਼੍ਚ ਤ੍ਵਯਾ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਸ੍ਤਦੀਯਵਾਕ੍ਯੈਰਾਪ੍ਯਾਯਿਸ਼਼੍ਯਸੇ ਚ|
Ταύτα συμβουλεύων εις τους αδελφούς, θέλεις είσθαι καλός διάκονος του Ιησού Χριστού, εντρεφόμενος εν τοις λόγοις της πίστεως και της καλής διδασκαλίας, την οποίαν παρηκολούθησας.
7 ਯਾਨ੍ਯੁਪਾਖ੍ਯਾਨਾਨਿ ਦੁਰ੍ਭਾਵਾਨਿ ਵ੍ਰੁʼੱਧਯੋਸ਼਼ਿਤਾਮੇਵ ਯੋਗ੍ਯਾਨਿ ਚ ਤਾਨਿ ਤ੍ਵਯਾ ਵਿਸ੍ਰੁʼਜ੍ਯਨ੍ਤਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਭਕ੍ਤਯੇ ਯਤ੍ਨਃ ਕ੍ਰਿਯਤਾਞ੍ਚ|
Τους δε βεβήλους και γραώδεις μύθους παραιτού και γύμναζε σεαυτόν εις την ευσέβειαν·
8 ਯਤਃ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕੋ ਯਤ੍ਨਃ ਸ੍ਵਲ੍ਪਫਲਦੋ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਭਕ੍ਤਿਰੈਹਿਕਪਾਰਤ੍ਰਿਕਜੀਵਨਯੋਃ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਯੁਕ੍ਤਾ ਸਤੀ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਫਲਦਾ ਭਵਤਿ|
διότι η σωματική γυμνασία είναι προς ολίγον ωφέλιμος αλλ' η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος, έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης.
9 ਵਾਕ੍ਯਮੇਤਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨੀਯੰ ਸਰ੍ੱਵੈ ਰ੍ਗ੍ਰਹਣੀਯਞ੍ਚ ਵਯਞ੍ਚ ਤਦਰ੍ਥਮੇਵ ਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਾਮੋ ਨਿਨ੍ਦਾਂ ਭੁੰਜ੍ਮਹੇ ਚ|
Πιστός ο λόγος και πάσης αποδοχής άξιος·
10 ਯਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸਰ੍ੱਵਮਾਨਵਾਨਾਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਂ ਤ੍ਰਾਤਾ ਯੋ(ਅ)ਮਰ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਾਮਃ|
επειδή διά τούτο και κοπιάζομεν και ονειδιζόμεθα, διότι ελπίζομεν εις τον ζώντα Θεόν, όστις είναι ο Σωτήρ πάντων ανθρώπων, μάλιστα των πιστών.
11 ਤ੍ਵਮ੍ ਏਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਪ੍ਰਚਾਰਯ ਸਮੁਪਦਿਸ਼ ਚ|
Παράγγελλε ταύτα και δίδασκε.
12 ਅਲ੍ਪਵਯਸ਼਼੍ਕਤ੍ਵਾਤ੍ ਕੇਨਾਪ੍ਯਵਜ੍ਞੇਯੋ ਨ ਭਵ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਲਾਪੇਨਾਚਰਣੇਨ ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਾ ਸਦਾਤ੍ਮਤ੍ਵੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਸ਼ੁਚਿਤ੍ਵੇਨ ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਮ੍ ਆਦਰ੍ਸ਼ੋ ਭਵ|
Μηδείς ας μη καταφρονή την νεότητά σου, αλλά γίνου τύπος των πιστών εις λόγον, εις συναναστροφήν, εις αγάπην, εις πνεύμα, εις πίστιν, εις καθαρότητα.
13 ਯਾਵੰਨਾਹਮ੍ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤਾਵਤ੍ ਤ੍ਵ ਪਾਠੇ ਚੇਤਯਨੇ ਉਪਦੇਸ਼ੇ ਚ ਮਨੋ ਨਿਧਤ੍ਸ੍ਵ|
Έως να έλθω, καταγίνου εις την ανάγνωσιν, εις την προτροπήν, εις την διδασκαλίαν·
14 ਪ੍ਰਾਚੀਨਗਣਹਸ੍ਤਾਰ੍ਪਣਸਹਿਤੇਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੇਨ ਯੱਦਾਨੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਣਿਤੰ ਤਵਾਨ੍ਤਃਸ੍ਥੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਾਨੇ ਸ਼ਿਥਿਲਮਨਾ ਮਾ ਭਵ|
μη αμέλει το χάρισμα, το οποίον είναι εν σοι, το οποίον εδόθη εις σε διά προφητείας μετά επιθέσεως των χειρών του πρεσβυτερίου.
15 ਏਤੇਸ਼਼ੁ ਮਨੋ ਨਿਵੇਸ਼ਯ, ਏਤੇਸ਼਼ੁ ਵਰ੍ੱਤਸ੍ਵ, ਇੱਥਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਤਵ ਗੁਣਵ੍ਰੁʼੱਧਿਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤਾਂ|
Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε, διά να ήναι φανερά εις πάντας η προκοπή σου.
16 ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਉਪਦੇਸ਼ੇ ਚ ਸਾਵਧਾਨੋ ਭੂਤ੍ਵਾਵਤਿਸ਼਼੍ਠਸ੍ਵ ਤਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤ੍ਵਯਾਤ੍ਮਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਸ਼੍ਰੋਤ੍ਰੁʼਣਾਞ੍ਚ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਸਾਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν, επίμενε εις αυτά· διότι τούτο πράττων και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε.

< ੧ ਤੀਮਥਿਯਃ 4 >