രോമിണഃ 11
1 ഈശ്വരേണ സ്വീകീയലോകാ അപസാരിതാ അഹം കിമ് ഈദൃശം വാക്യം ബ്രവീമി? തന്ന ഭവതു യതോഽഹമപി ബിന്യാമീനഗോത്രീയ ഇബ്രാഹീമവംശീയ ഇസ്രായേലീയലോകോഽസ്മി|
Pytam więc: Czy Bóg odrzucił swój lud? Nie daj Boże! Ja bowiem [też] jestem Izraelitą, z potomstwa Abrahama, z pokolenia Beniamina.
2 ഈശ്വരേണ പൂർവ്വം യേ പ്രദൃഷ്ടാസ്തേ സ്വകീയലോകാ അപസാരിതാ ഇതി നഹി| അപരമ് ഏലിയോപാഖ്യാനേ ശാസ്ത്രേ യല്ലിഖിതമ് ആസ്തേ തദ് യൂയം കിം ന ജാനീഥ?
Bóg nie odrzucił swego ludu, który przedtem znał. Czyż nie wiecie, co Pismo mówi o Eliaszu? Jak się skarży przed Bogiem na Izraela:
3 ഹേ പരമേശ്വര ലോകാസ്ത്വദീയാഃ സർവ്വാ യജ്ഞവേദീരഭഞ്ജൻ തഥാ തവ ഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ സർവ്വാൻ അഘ്നൻ കേവല ഏകോഽഹമ് അവശിഷ്ട ആസേ തേ മമാപി പ്രാണാൻ നാശയിതും ചേഷ്ടനതേ, ഏതാം കഥാമ് ഇസ്രായേലീയലോകാനാം വിരുദ്ധമ് ഏലിയ ഈശ്വരായ നിവേദയാമാസ|
Panie, pozabijali twoich proroków i zburzyli twoje ołtarze; tylko ja sam pozostałem i czyhają na moje życie.
4 തതസ്തം പ്രതീശ്വരസ്യോത്തരം കിം ജാതം? ബാൽനാമ്നോ ദേവസ്യ സാക്ഷാത് യൈ ർജാനൂനി ന പാതിതാനി താദൃശാഃ സപ്ത സഹസ്രാണി ലോകാ അവശേഷിതാ മയാ|
Ale cóż mu odpowiada Bóg? Zostawiłem sobie siedem tysięcy mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem.
5 തദ്വദ് ഏതസ്മിൻ വർത്തമാനകാലേഽപി അനുഗ്രഹേണാഭിരുചിതാസ്തേഷാമ് അവശിഷ്ടാഃ കതിപയാ ലോകാഃ സന്തി|
Tak i w obecnym czasie pozostała resztka według wybrania przez łaskę.
6 അതഏവ തദ് യദ്യനുഗ്രഹേണ ഭവതി തർഹി ക്രിയയാ ന ഭവതി നോ ചേദ് അനുഗ്രഹോഽനനുഗ്രഹ ഏവ, യദി വാ ക്രിയയാ ഭവതി തർഹ്യനുഗ്രഹേണ ന ഭവതി നോ ചേത് ക്രിയാ ക്രിയൈവ ന ഭവതി|
A jeśli przez łaskę, to już nie z uczynków, inaczej łaska już nie byłaby łaską. Jeśli zaś z uczynków, to już nie jest łaska, inaczej uczynek już nie byłby uczynkiem.
7 തർഹി കിം? ഇസ്രായേലീയലോകാ യദ് അമൃഗയന്ത തന്ന പ്രാപുഃ| കിന്ത്വഭിരുചിതലോകാസ്തത് പ്രാപുസ്തദന്യേ സർവ്വ അന്ധീഭൂതാഃ|
Cóż więc? Czego Izrael szuka, tego nie osiągnął, ale wybrani osiągnęli, a inni zostali pogrążeni w zatwardziałości;
8 യഥാ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, ഘോരനിദ്രാലുതാഭാവം ദൃഷ്ടിഹീനേ ച ലോചനേ| കർണൗ ശ്രുതിവിഹീനൗ ച പ്രദദൗ തേഭ്യ ഈശ്വരഃ||
(Jak jest napisane: Bóg dał im ducha twardego snu, oczy, aby nie widzieli, i uszy, aby nie słyszeli) aż do dziś.
9 ഏതേസ്മിൻ ദായൂദപി ലിഖിതവാൻ യഥാ, അതോ ഭുക്ത്യാസനം തേഷാമ് ഉന്മാഥവദ് ഭവിഷ്യതി| വാ വംശയന്ത്രവദ് ബാധാ ദണ്ഡവദ് വാ ഭവിഷ്യതി||
A Dawid mówi: Niech ich stół stanie się sidłem i pułapką, zgorszeniem i odpłatą.
10 ഭവിഷ്യന്തി തഥാന്ധാസ്തേ നേത്രൈഃ പശ്യന്തി നോ യഥാ| വേപഥുഃ കടിദേശസ്യ തേഷാം നിത്യം ഭവിഷ്യതി||
Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich grzbiet zawsze pochylaj.
11 പതനാർഥം തേ സ്ഖലിതവന്ത ഇതി വാചം കിമഹം വദാമി? തന്ന ഭവതു കിന്തു താൻ ഉദ്യോഗിനഃ കർത്തും തേഷാം പതനാദ് ഇതരദേശീയലോകൈഃ പരിത്രാണം പ്രാപ്തം|
Pytam więc: Czy się potknęli, aby upaść? Nie daj Boże! Ale [raczej] przez ich upadek zbawienie [doszło] do pogan, aby wzbudzić w nich zawiść.
12 തേഷാം പതനം യദി ജഗതോ ലോകാനാം ലാഭജനകമ് അഭവത് തേഷാം ഹ്രാസോഽപി യദി ഭിന്നദേശിനാം ലാഭജനകോഽഭവത് തർഹി തേഷാം വൃദ്ധിഃ കതി ലാഭജനികാ ഭവിഷ്യതി?
A jeśli ich upadek jest bogactwem świata, a ich pomniejszenie bogactwem pogan, o ileż bardziej ich pełnia?
13 അതോ ഹേ അന്യദേശിനോ യുഷ്മാൻ സമ്ബോധ്യ കഥയാമി നിജാനാം ജ്ഞാതിബന്ധൂനാം മനഃസൂദ്യോഗം ജനയൻ തേഷാം മധ്യേ കിയതാം ലോകാനാം യഥാ പരിത്രാണം സാധയാമി
Mówię bowiem do was, pogan. Na ile jestem apostołem pogan, chlubię się swoją służbą;
14 തന്നിമിത്തമ് അന്യദേശിനാം നികടേ പ്രേരിതഃ സൻ അഹം സ്വപദസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയാമി|
Może [w ten sposób] wzbudzę zawiść w [tych, którzy są] moim ciałem i zbawię niektórych z nich.
15 തേഷാം നിഗ്രഹേണ യദീശ്വരേണ സഹ ജഗതോ ജനാനാം മേലനം ജാതം തർഹി തേഷാമ് അനുഗൃഹീതത്വം മൃതദേഹേ യഥാ ജീവനലാഭസ്തദ്വത് കിം ന ഭവിഷ്യതി?
Jeśli bowiem odrzucenie ich stało się pojednaniem [dla] świata, czym [będzie] przyjęcie [ich], jeśli nie powstaniem z martwych do życia?
16 അപരം പ്രഥമജാതം ഫലം യദി പവിത്രം ഭവതി തർഹി സർവ്വമേവ ഫലം പവിത്രം ഭവിഷ്യതി; തഥാ മൂലം യദി പവിത്രം ഭവതി തർഹി ശാഖാ അപി തഥൈവ ഭവിഷ്യന്തി|
Ponieważ jeśli zaczyn jest święty, [to] i ciasto, a jeśli korzeń jest święty, [to] i gałęzie.
17 കിയതീനാം ശാഖാനാം ഛേദനേ കൃതേ ത്വം വന്യജിതവൃക്ഷസ്യ ശാഖാ ഭൂത്വാ യദി തച്ഛാഖാനാം സ്ഥാനേ രോപിതാ സതി ജിതവൃക്ഷീയമൂലസ്യ രസം ഭുംക്ഷേ,
Jeśli zaś niektóre z gałęzi zostały odłamane, a ty, który byłeś dzikim drzewem oliwnym, zostałeś wszczepiony zamiast nich i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłustości drzewa oliwnego;
18 തർഹി താസാം ഭിന്നശാഖാനാം വിരുദ്ധം മാം ഗർവ്വീഃ; യദി ഗർവ്വസി തർഹി ത്വം മൂലം യന്ന ധാരയസി കിന്തു മൂലം ത്വാം ധാരയതീതി സംസ്മര|
Nie wynoś się nad gałęzie. Jeśli jednak się wynosisz, [wiedz, że] nie ty podtrzymujesz korzeń, lecz korzeń ciebie.
19 അപരഞ്ച യദി വദസി മാം രോപയിതും താഃ ശാഖാ വിഭന്നാ അഭവൻ;
Ale powiesz: Odłamane zostały gałęzie, abym ja został wszczepiony.
20 ഭദ്രമ്, അപ്രത്യയകാരണാത് തേ വിഭിന്നാ ജാതാസ്തഥാ വിശ്വാസകാരണാത് ത്വം രോപിതോ ജാതസ്തസ്മാദ് അഹങ്കാരമ് അകൃത്വാ സസാധ്വസോ ഭവ|
Słusznie, z powodu niewiary zostały odłamane, ty zaś trwasz przez wiarę. Nie pysznij się, ale się bój.
21 യത ഈശ്വരോ യദി സ്വാഭാവികീഃ ശാഖാ ന രക്ഷതി തർഹി സാവധാനോ ഭവ ചേത് ത്വാമപി ന സ്ഥാപയതി|
Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził naturalnych gałęzi, wiedz, że i ciebie nie oszczędzi.
22 ഇത്യത്രേശ്വരസ്യ യാദൃശീ കൃപാ താദൃശം ഭയാനകത്വമപി ത്വയാ ദൃശ്യതാം; യേ പതിതാസ്താൻ പ്രതി തസ്യ ഭയാനകത്വം ദൃശ്യതാം, ത്വഞ്ച യദി തത്കൃപാശ്രിതസ്തിഷ്ഠസി തർഹി ത്വാം പ്രതി കൃപാ ദ്രക്ഷ്യതേ; നോ ചേത് ത്വമപി തദ്വത് ഛിന്നോ ഭവിഷ്യസി|
Spójrz więc na dobroć i srogość Boga: srogość dla tych, którzy upadli, a dla ciebie dobroć, jeśli będziesz trwał w [tej] dobroci. W przeciwnym razie ty też będziesz wycięty.
23 അപരഞ്ച തേ യദ്യപ്രത്യയേ ന തിഷ്ഠന്തി തർഹി പുനരപി രോപയിഷ്യന്തേ യസ്മാത് താൻ പുനരപി രോപയിതുമ് ഇശ്വരസ്യ ശക്തിരാസ്തേ|
Lecz i oni, jeśli nie będą trwali w niewierze, zostaną wszczepieni, gdyż Bóg ma moc ponownie ich wszczepić.
24 വന്യജിതവൃക്ഷസ്യ ശാഖാ സൻ ത്വം യദി തതശ്ഛിന്നോ രീതിവ്യത്യയേനോത്തമജിതവൃക്ഷേ രോപിതോഽഭവസ്തർഹി തസ്യ വൃക്ഷസ്യ സ്വീയാ യാഃ ശാഖാസ്താഃ കിം പുനഃ സ്വവൃക്ഷേ സംലഗിതും ന ശക്നുവന്തി?
Jeśli bowiem ty zostałeś wycięty z dzikiego z natury drzewa oliwnego, a wbrew naturze zostałeś wszczepiony w szlachetne drzewo oliwne, o ileż bardziej ci, którzy są [gałęziami] naturalnymi, wszczepieni zostaną w swoje własne drzewo oliwne!
25 ഹേ ഭ്രാതരോ യുഷ്മാകമ് ആത്മാഭിമാനോ യന്ന ജായതേ തദർഥം മമേദൃശീ വാഞ്ഛാ ഭവതി യൂയം ഏതന്നിഗൂഢതത്ത്വമ് അജാനന്തോ യന്ന തിഷ്ഠഥ; വസ്തുതോ യാവത്കാലം സമ്പൂർണരൂപേണ ഭിന്നദേശിനാം സംഗ്രഹോ ന ഭവിഷ്യതി താവത്കാലമ് അംശത്വേന ഇസ്രായേലീയലോകാനാമ് അന്ധതാ സ്ഥാസ്യതി;
Nie chcę bowiem, bracia, abyście nie znali tej tajemnicy – żebyście sami siebie nie uważali za mądrych – że zatwardziałość po części przyszła na Izrael, dopóki nie wejdzie pełnia pogan.
26 പശ്ചാത് തേ സർവ്വേ പരിത്രാസ്യന്തേ; ഏതാദൃശം ലിഖിതമപ്യാസ്തേ, ആഗമിഷ്യതി സീയോനാദ് ഏകോ യസ്ത്രാണദായകഃ| അധർമ്മം യാകുബോ വംശാത് സ തു ദൂരീകരിഷ്യതി|
I tak cały Izrael będzie zbawiony, jak jest napisane: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel i odwróci bezbożność od Jakuba.
27 തഥാ ദൂരീകരിഷ്യാമി തേഷാം പാപാന്യഹം യദാ| തദാ തൈരേവ സാർദ്ധം മേ നിയമോഽയം ഭവിഷ്യതി|
A to [będzie] moje przymierze z nimi, gdy zgładzę ich grzechy.
28 സുസംവാദാത് തേ യുഷ്മാകം വിപക്ഷാ അഭവൻ കിന്ത്വഭിരുചിതത്വാത് തേ പിതൃലോകാനാം കൃതേ പ്രിയപാത്രാണി ഭവന്തി|
Tak więc co do ewangelii są nieprzyjaciółmi ze względu na was, lecz co do wybrania są umiłowani ze względu na ojców.
29 യത ഈശ്വരസ്യ ദാനാദ് ആഹ്വാനാഞ്ച പശ്ചാത്താപോ ന ഭവതി|
Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże.
30 അതഏവ പൂർവ്വമ് ഈശ്വരേഽവിശ്വാസിനഃ സന്തോഽപി യൂയം യദ്വത് സമ്പ്രതി തേഷാമ് അവിശ്വാസകാരണാദ് ഈശ്വരസ്യ കൃപാപാത്രാണി ജാതാസ്തദ്വദ്
Jak bowiem wy kiedyś nie wierzyliście Bogu, ale teraz dostąpiliście miłosierdzia z powodu ich niewiary;
31 ഇദാനീം തേഽവിശ്വാസിനഃ സന്തി കിന്തു യുഷ്മാഭി ർലബ്ധകൃപാകാരണാത് തൈരപി കൃപാ ലപ്സ്യതേ|
Tak i oni teraz stali się nieposłuszni, aby z powodu miłosierdzia wam [okazanego] i oni miłosierdzia dostąpili.
Bóg bowiem zamknął ich wszystkich w niewierze, aby się nad wszystkimi zmiłować. (eleēsē g1653)
33 അഹോ ഈശ്വരസ്യ ജ്ഞാനബുദ്ധിരൂപയോ ർധനയോഃ കീദൃക് പ്രാചുര്യ്യം| തസ്യ രാജശാസനസ്യ തത്ത്വം കീദൃഗ് അപ്രാപ്യം| തസ്യ മാർഗാശ്ച കീദൃഗ് അനുപലക്ഷ്യാഃ|
O głębokości bogactwa zarówno mądrości, jak i poznania Boga! Jak niezbadane są jego wyroki i niedocieczone jego drogi!
34 പരമേശ്വരസ്യ സങ്കൽപം കോ ജ്ഞാതവാൻ? തസ്യ മന്ത്രീ വാ കോഽഭവത്?
Któż bowiem poznał myśl Pana albo kto był jego doradcą?
35 കോ വാ തസ്യോപകാരീ ഭൃത്വാ തത്കൃതേ തേന പ്രത്യുപകർത്തവ്യഃ?
Lub kto pierwszy mu coś dał, aby otrzymać odpłatę?
