രോമിണഃ 6
1 പ്രഭൂതരൂപേണ യദ് അനുഗ്രഹഃ പ്രകാശതേ തദർഥം പാപേ തിഷ്ഠാമ ഇതി വാക്യം കിം വയം വദിഷ്യാമഃ? തന്ന ഭവതു|
Que dirons-nous donc? demeurerons-nous dans le péché, afin que la grâce abonde?
2 പാപം പ്രതി മൃതാ വയം പുനസ്തസ്മിൻ കഥമ് ജീവിഷ്യാമഃ?
A Dieu ne plaise! [Car] nous qui sommes morts au péché, comment y vivrons-nous encore?
3 വയം യാവന്തോ ലോകാ യീശുഖ്രീഷ്ടേ മജ്ജിതാ അഭവാമ താവന്ത ഏവ തസ്യ മരണേ മജ്ജിതാ ഇതി കിം യൂയം ന ജാനീഥ?
Ne savez-vous pas que nous tous qui avons été baptisés en Jésus-Christ, avons été baptisés en sa mort.
4 തതോ യഥാ പിതുഃ പരാക്രമേണ ശ്മശാനാത് ഖ്രീഷ്ട ഉത്ഥാപിതസ്തഥാ വയമപി യത് നൂതനജീവിന ഇവാചരാമസ്തദർഥം മജ്ജനേന തേന സാർദ്ധം മൃത്യുരൂപേ ശ്മശാനേ സംസ്ഥാപിതാഃ|
Nous sommes donc ensevelis avec lui en sa mort par le Baptême; afin que comme Christ est ressuscité des morts par la gloire du Père, nous marchions aussi en nouveauté de vie.
5 അപരം വയം യദി തേന സംയുക്താഃ സന്തഃ സ ഇവ മരണഭാഗിനോ ജാതാസ്തർഹി സ ഇവോത്ഥാനഭാഗിനോഽപി ഭവിഷ്യാമഃ|
Car si nous avons été faits une même plante avec lui par la conformité de sa mort, nous le serons aussi [par la conformité] de sa résurrection.
6 വയം യത് പാപസ്യ ദാസാഃ പുന ർന ഭവാമസ്തദർഥമ് അസ്മാകം പാപരൂപശരീരസ്യ വിനാശാർഥമ് അസ്മാകം പുരാതനപുരുഷസ്തേന സാകം ക്രുശേഽഹന്യതേതി വയം ജാനീമഃ|
Sachant ceci, que notre vieil homme a été crucifié avec lui, afin que le corps du péché soit détruit; afin que nous ne servions plus le péché.
7 യോ ഹതഃ സ പാപാത് മുക്ത ഏവ|
Car celui qui est mort, est quitte du péché.
8 അതഏവ യദി വയം ഖ്രീഷ്ടേന സാർദ്ധമ് അഹന്യാമഹി തർഹി പുനരപി തേന സഹിതാ ജീവിഷ്യാമ ഇത്യത്രാസ്മാകം വിശ്വാസോ വിദ്യതേ|
Or si nous sommes morts avec Christ, nous croyons que nous vivrons aussi avec lui;
9 യതഃ ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാപിതഃ ഖ്രീഷ്ടോ പുന ർന മ്രിയത ഇതി വയം ജാനീമഃ| തസ്മിൻ കോപ്യധികാരോ മൃത്യോ ർനാസ്തി|
Sachant que Christ étant ressuscité des morts ne meurt plus, [et que] la mort n'a plus d'empire sur lui.
10 അപരഞ്ച സ യദ് അമ്രിയത തേനൈകദാ പാപമ് ഉദ്ദിശ്യാമ്രിയത, യച്ച ജീവതി തേനേശ്വരമ് ഉദ്ദിശ്യ ജീവതി;
Car ce qu'il est mort, il est mort une fois à cause du péché; mais ce qu'il est vivant, il est vivant à Dieu.
11 തദ്വദ് യൂയമപി സ്വാൻ പാപമ് ഉദ്ദിശ്യ മൃതാൻ അസ്മാകം പ്രഭുണാ യീശുഖ്രീഷ്ടേനേശ്വരമ് ഉദ്ദിശ്യ ജീവന്തോ ജാനീത|
Vous aussi tout de même faites votre compte que vous êtes morts au péché, mais vivants à Dieu en Jésus-Christ notre Seigneur.
12 അപരഞ്ച കുത്സിതാഭിലാഷാൻ പൂരയിതും യുഷ്മാകം മർത്യദേഹേഷു പാപമ് ആധിപത്യം ന കരോതു|
Que le péché ne règne donc point en votre corps mortel, pour lui obéir en ses convoitises.
13 അപരം സ്വം സ്വമ് അങ്ഗമ് അധർമ്മസ്യാസ്ത്രം കൃത്വാ പാപസേവായാം ന സമർപയത, കിന്തു ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥിതാനിവ സ്വാൻ ഈശ്വരേ സമർപയത സ്വാന്യങ്ഗാനി ച ധർമ്മാസ്ത്രസ്വരൂപാണീശ്വരമ് ഉദ്ദിശ്യ സമർപയത|
Et n'appliquez point vos membres pour être des instruments d'iniquité au péché; mais appliquez-vous à Dieu comme de morts étant faits vivants, et [appliquez] vos membres [pour être] des instruments de justice à Dieu.
14 യുഷ്മാകമ് ഉപരി പാപസ്യാധിപത്യം പുന ർന ഭവിഷ്യതി, യസ്മാദ് യൂയം വ്യവസ്ഥായാ അനായത്താ അനുഗ്രഹസ്യ ചായത്താ അഭവത|
Car le péché n'aura point d'empire sur vous, parce que vous n'êtes point sous la Loi, mais sous la Grâce.
15 കിന്തു വയം വ്യവസ്ഥായാ അനായത്താ അനുഗ്രഹസ്യ ചായത്താ അഭവാമ, ഇതി കാരണാത് കിം പാപം കരിഷ്യാമഃ? തന്ന ഭവതു|
Quoi donc? pécherons-nous parce que nous ne sommes point sous la Loi, mais sous la Grâce? A Dieu ne plaise!
16 യതോ മൃതിജനകം പാപം പുണ്യജനകം നിദേശാചരണഞ്ചൈതയോർദ്വയോ ര്യസ്മിൻ ആജ്ഞാപാലനാർഥം ഭൃത്യാനിവ സ്വാൻ സമർപയഥ, തസ്യൈവ ഭൃത്യാ ഭവഥ, ഏതത് കിം യൂയം ന ജാനീഥ?
Ne savez-vous pas bien qu'à quiconque vous vous rendez esclaves pour obéir, vous êtes esclaves de celui à qui vous obéissez, soit du péché [qui conduit] à la mort; soit de l'obéissance [qui conduit] à la justice?
17 അപരഞ്ച പൂർവ്വം യൂയം പാപസ്യ ഭൃത്യാ ആസ്തേതി സത്യം കിന്തു യസ്യാം ശിക്ഷാരൂപായാം മൂഷായാം നിക്ഷിപ്താ അഭവത തസ്യാ ആകൃതിം മനോഭി ർലബ്ധവന്ത ഇതി കാരണാദ് ഈശ്വരസ്യ ധന്യവാദോ ഭവതു|
Or grâces à Dieu de ce qu'ayant été les esclaves du péché, vous avez obéi du cœur à la forme expresse de la doctrine dans laquelle vous avez été élevés.
18 ഇത്ഥം യൂയം പാപസേവാതോ മുക്താഃ സന്തോ ധർമ്മസ്യ ഭൃത്യാ ജാതാഃ|
Ayant donc été affranchis du péché, vous avez été asservis à la justice.
19 യുഷ്മാകം ശാരീരിക്യാ ദുർബ്ബലതായാ ഹേതോ ർമാനവവദ് അഹമ് ഏതദ് ബ്രവീമി; പുനഃ പുനരധർമ്മകരണാർഥം യദ്വത് പൂർവ്വം പാപാമേധ്യയോ ർഭൃത്യത്വേ നിജാങ്ഗാനി സമാർപയത തദ്വദ് ഇദാനീം സാധുകർമ്മകരണാർഥം ധർമ്മസ്യ ഭൃത്യത്വേ നിജാങ്ഗാനി സമർപയത|
(Je parle à la façon des hommes, à cause de l'infirmité de votre chair.) Comme donc vous avez appliqué vos membres pour servir à la souillure et à l'iniquité, pour [commettre] l'iniquité; ainsi appliquez maintenant vos membres pour servir à la justice en sainteté.
20 യദാ യൂയം പാപസ്യ ഭൃത്യാ ആസ്ത തദാ ധർമ്മസ്യ നായത്താ ആസ്ത|
Car lorsque vous étiez esclaves du péché, vous étiez libres à l'égard de la justice.
21 തർഹി യാനി കർമ്മാണി യൂയമ് ഇദാനീം ലജ്ജാജനകാനി ബുധ്യധ്വേ പൂർവ്വം തൈ ര്യുഷ്മാകം കോ ലാഭ ആസീത്? തേഷാം കർമ്മണാം ഫലം മരണമേവ|
Quel fruit donc aviez-vous alors des choses dont maintenant vous avez honte? certes leur fin est la mort.
22 കിന്തു സാമ്പ്രതം യൂയം പാപസേവാതോ മുക്താഃ സന്ത ഈശ്വരസ്യ ഭൃത്യാഽഭവത തസ്മാദ് യുഷ്മാകം പവിത്രത്വരൂപം ലഭ്യമ് അനന്തജീവനരൂപഞ്ച ഫലമ് ആസ്തേ| (aiōnios g166)
Mais maintenant que vous êtes affranchis du péché, et asservis à Dieu, vous avez votre fruit dans la sanctification; et pour fin la vie éternelle. (aiōnios g166)
