മാർകഃ 2
1 തദനന്തരം യീശൈ കതിപയദിനാനി വിലമ്ബ്യ പുനഃ കഫർനാഹൂമ്നഗരം പ്രവിഷ്ടേ സ ഗൃഹ ആസ്ത ഇതി കിംവദന്ത്യാ തത്ക്ഷണം തത്സമീപം ബഹവോ ലോകാ ആഗത്യ സമുപതസ്ഥുഃ,
Quelques jours après, il entra de nouveau à Capernaüm, et l'on apprit qu'il était chez lui.
2 തസ്മാദ് ഗൃഹമധ്യേ സർവ്വേഷാം കൃതേ സ്ഥാനം നാഭവദ് ദ്വാരസ്യ ചതുർദിക്ഷ്വപി നാഭവത്, തത്കാലേ സ താൻ പ്രതി കഥാം പ്രചാരയാഞ്ചക്രേ|
Aussitôt, plusieurs se rassemblèrent, au point qu'il n'y avait plus de place, pas même autour de la porte; et il leur adressa la parole.
3 തതഃ പരം ലോകാശ്ചതുർഭി ർമാനവൈരേകം പക്ഷാഘാതിനം വാഹയിത്വാ തത്സമീപമ് ആനിന്യുഃ|
Quatre personnes vinrent, lui portant un paralytique.
4 കിന്തു ജനാനാം ബഹുത്വാത് തം യീശോഃ സമ്മുഖമാനേതും ന ശക്നുവന്തോ യസ്മിൻ സ്ഥാനേ സ ആസ്തേ തദുപരിഗൃഹപൃഷ്ഠം ഖനിത്വാ ഛിദ്രം കൃത്വാ തേന മാർഗേണ സശയ്യം പക്ഷാഘാതിനമ് അവരോഹയാമാസുഃ|
Comme ils ne pouvaient s'approcher de lui à cause de la foule, ils enlevèrent le toit où il se trouvait. Après l'avoir brisé, ils descendirent la natte sur laquelle était couché le paralytique.
5 തതോ യീശുസ്തേഷാം വിശ്വാസം ദൃഷ്ട്വാ തം പക്ഷാഘാതിനം ബഭാഷേ ഹേ വത്സ തവ പാപാനാം മാർജനം ഭവതു|
Jésus, voyant leur foi, dit au paralytique: « Mon fils, tes péchés te sont pardonnés. »
6 തദാ കിയന്തോഽധ്യാപകാസ്തത്രോപവിശന്തോ മനോഭി ർവിതർകയാഞ്ചക്രുഃ, ഏഷ മനുഷ്യ ഏതാദൃശീമീശ്വരനിന്ദാം കഥാം കുതഃ കഥയതി?
Mais quelques-uns des scribes, assis là, raisonnaient dans leur cœur:
7 ഈശ്വരം വിനാ പാപാനി മാർഷ്ടും കസ്യ സാമർഥ്യമ് ആസ്തേ?
« Pourquoi cet homme profère-t-il de tels blasphèmes? Qui peut pardonner les péchés, sinon Dieu seul? »
8 ഇത്ഥം തേ വിതർകയന്തി യീശുസ്തത്ക്ഷണം മനസാ തദ് ബുദ്വ്വാ താനവദദ് യൂയമന്തഃകരണൈഃ കുത ഏതാനി വിതർകയഥ?
Aussitôt, Jésus, voyant dans son esprit qu'ils raisonnaient ainsi en eux-mêmes, leur dit: « Pourquoi raisonnez-vous ainsi dans vos cœurs?
9 തദനന്തരം യീശുസ്തത്സ്ഥാനാത് പുനഃ സമുദ്രതടം യയൗ; ലോകനിവഹേ തത്സമീപമാഗതേ സ താൻ സമുപദിദേശ|
Lequel est le plus facile, de dire au paralytique: Tes péchés sont pardonnés, ou de lui dire: Lève-toi, prends ton lit et marche?
10 കിന്തു പൃഥിവ്യാം പാപാനി മാർഷ്ടും മനുഷ്യപുത്രസ്യ സാമർഥ്യമസ്തി, ഏതദ് യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയിതും (സ തസ്മൈ പക്ഷാഘാതിനേ കഥയാമാസ)
Mais, afin que vous sachiez que le Fils de l'homme a sur la terre le pouvoir de pardonner les péchés, il dit au paralytique:
11 ഉത്തിഷ്ഠ തവ ശയ്യാം ഗൃഹീത്വാ സ്വഗൃഹം യാഹി, അഹം ത്വാമിദമ് ആജ്ഞാപയാമി|
Je te le dis, lève-toi, prends ton lit et va dans ta maison.
12 തതഃ സ തത്ക്ഷണമ് ഉത്ഥായ ശയ്യാം ഗൃഹീത്വാ സർവ്വേഷാം സാക്ഷാത് ജഗാമ; സർവ്വേ വിസ്മിതാ ഏതാദൃശം കർമ്മ വയമ് കദാപി നാപശ്യാമ, ഇമാം കഥാം കഥയിത്വേശ്വരം ധന്യമബ്രുവൻ|
Il se leva, prit aussitôt le tapis et sortit devant eux tous, de sorte qu'ils furent tous stupéfaits et glorifièrent Dieu, en disant: « Nous n'avons jamais rien vu de tel! »
13 തദനന്തരം യീശുസ്തത്സ്ഥാനാത് പുനഃ സമുദ്രതടം യയൗ; ലോകനിവഹേ തത്സമീപമാഗതേ സ താൻ സമുപദിദേശ|
Il sortit de nouveau au bord de la mer. Toute la foule venait à lui, et il les enseignait.
14 അഥ ഗച്ഛൻ കരസഞ്ചയഗൃഹ ഉപവിഷ്ടമ് ആൽഫീയപുത്രം ലേവിം ദൃഷ്ട്വാ തമാഹൂയ കഥിതവാൻ മത്പശ്ചാത് ത്വാമാമച്ഛ തതഃ സ ഉത്ഥായ തത്പശ്ചാദ് യയൗ|
Comme il passait, il vit Lévi, fils d'Alphée, assis au bureau des impôts. Il lui dit: « Suis-moi. » Et il se leva et le suivit.
15 അനന്തരം യീശൗ തസ്യ ഗൃഹേ ഭോക്തുമ് ഉപവിഷ്ടേ ബഹവഃ കരമഞ്ചായിനഃ പാപിനശ്ച തേന തച്ഛിഷ്യൈശ്ച സഹോപവിവിശുഃ, യതോ ബഹവസ്തത്പശ്ചാദാജഗ്മുഃ|
Il était à table dans sa maison, et beaucoup de publicains et de pécheurs étaient assis avec Jésus et ses disciples, car ils étaient nombreux, et ils le suivaient.
16 തദാ സ കരമഞ്ചായിഭിഃ പാപിഭിശ്ച സഹ ഖാദതി, തദ് ദൃഷ്ട്വാധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച തസ്യ ശിഷ്യാനൂചുഃ കരമഞ്ചായിഭിഃ പാപിഭിശ്ച സഹായം കുതോ ഭുംക്തേ പിവതി ച?
Les scribes et les pharisiens, voyant qu'il mangeait avec les pécheurs et les publicains, dirent à ses disciples: « Pourquoi mange-t-il et boit-il avec les publicains et les pécheurs? »
17 തദ്വാക്യം ശ്രുത്വാ യീശുഃ പ്രത്യുവാച, അരോഗിലോകാനാം ചികിത്സകേന പ്രയോജനം നാസ്തി, കിന്തു രോഗിണാമേവ; അഹം ധാർമ്മികാനാഹ്വാതും നാഗതഃ കിന്തു മനോ വ്യാവർത്തയിതും പാപിന ഏവ|
Ayant entendu cela, Jésus leur dit: « Ceux qui sont en bonne santé n'ont pas besoin de médecin, mais ceux qui sont malades. Je suis venu non pas pour appeler les justes, mais les pécheurs à la repentance. »
18 തതഃ പരം യോഹനഃ ഫിരൂശിനാഞ്ചോപവാസാചാരിശിഷ്യാ യീശോഃ സമീപമ് ആഗത്യ കഥയാമാസുഃ, യോഹനഃ ഫിരൂശിനാഞ്ച ശിഷ്യാ ഉപവസന്തി കിന്തു ഭവതഃ ശിഷ്യാ നോപവസന്തി കിം കാരണമസ്യ?
Les disciples de Jean et les pharisiens étaient en train de jeûner, et ils vinrent lui demander: « Pourquoi les disciples de Jean et les disciples des pharisiens jeûnent-ils, mais tes disciples ne jeûnent pas? »
19 തദാ യീശുസ്താൻ ബഭാഷേ യാവത് കാലം സഖിഭിഃ സഹ കന്യായാ വരസ്തിഷ്ഠതി താവത്കാലം തേ കിമുപവസ്തും ശക്നുവന്തി? യാവത്കാലം വരസ്തൈഃ സഹ തിഷ്ഠതി താവത്കാലം ത ഉപവസ്തും ന ശക്നുവന്തി|
Jésus leur dit: « Les mariés peuvent-ils jeûner tant que l'époux est avec eux? Tant qu'ils ont l'époux avec eux, ils ne peuvent pas jeûner.
20 യസ്മിൻ കാലേ തേഭ്യഃ സകാശാദ് വരോ നേഷ്യതേ സ കാല ആഗച്ഛതി, തസ്മിൻ കാലേ തേ ജനാ ഉപവത്സ്യന്തി|
Mais les jours viendront où l'époux leur sera enlevé, et alors ils jeûneront en ce jour-là.
21 കോപി ജനഃ പുരാതനവസ്ത്രേ നൂതനവസ്ത്രം ന സീവ്യതി, യതോ നൂതനവസ്ത്രേണ സഹ സേവനേ കൃതേ ജീർണം വസ്ത്രം ഛിദ്യതേ തസ്മാത് പുന ർമഹത് ഛിദ്രം ജായതേ|
Personne ne coud une pièce de tissu non trempé sur un vieux vêtement, sinon la pièce se rétracte et le nouveau se détache du vieux, et le trou est pire.
22 കോപി ജനഃ പുരാതനകുതൂഷു നൂതനം ദ്രാക്ഷാരസം ന സ്ഥാപയതി, യതോ നൂതനദ്രാക്ഷാരസസ്യ തേജസാ താഃ കുത്വോ വിദീര്യ്യന്തേ തതോ ദ്രാക്ഷാരസശ്ച പതതി കുത്വശ്ച നശ്യന്തി, അതഏവ നൂതനദ്രാക്ഷാരസോ നൂതനകുതൂഷു സ്ഥാപനീയഃ|
Personne ne met du vin nouveau dans de vieilles outres, sinon le vin nouveau fait éclater les outres, et le vin se répand, et les outres sont détruites; mais on met du vin nouveau dans des outres neuves. »
23 തദനന്തരം യീശു ര്യദാ വിശ്രാമവാരേ ശസ്യക്ഷേത്രേണ ഗച്ഛതി തദാ തസ്യ ശിഷ്യാ ഗച്ഛന്തഃ ശസ്യമഞ്ജരീശ്ഛേത്തും പ്രവൃത്താഃ|
Il traversait les champs de blé, le jour du sabbat, et ses disciples se mirent à arracher les épis.
24 അതഃ ഫിരൂശിനോ യീശവേ കഥയാമാസുഃ പശ്യതു വിശ്രാമവാസരേ യത് കർമ്മ ന കർത്തവ്യം തദ് ഇമേ കുതഃ കുർവ്വന്തി?
Les pharisiens lui dirent: « Voici, pourquoi font-ils ce qui n'est pas permis le jour du sabbat? »
25 തദാ സ തേഭ്യോഽകഥയത് ദായൂദ് തത്സംങ്ഗിനശ്ച ഭക്ഷ്യാഭാവാത് ക്ഷുധിതാഃ സന്തോ യത് കർമ്മ കൃതവന്തസ്തത് കിം യുഷ്മാഭി ർന പഠിതമ്?
Il leur dit: « N'avez-vous jamais lu ce que fit David, quand il était dans le besoin et qu'il avait faim, et ceux qui étaient avec lui?
26 അബിയാഥർനാമകേ മഹായാജകതാം കുർവ്വതി സ കഥമീശ്വരസ്യാവാസം പ്രവിശ്യ യേ ദർശനീയപൂപാ യാജകാൻ വിനാന്യസ്യ കസ്യാപി ന ഭക്ഷ്യാസ്താനേവ ബുഭുജേ സങ്ഗിലോകേഭ്യോഽപി ദദൗ|
Comment il entra dans la maison de Dieu au moment où Abiathar, le grand prêtre, mangea le pain de proposition, qu'il n'est pas permis de manger, sauf pour les prêtres, et en donna aussi à ceux qui étaient avec lui? »
27 സോഽപരമപി ജഗാദ, വിശ്രാമവാരോ മനുഷ്യാർഥമേവ നിരൂപിതോഽസ്തി കിന്തു മനുഷ്യോ വിശ്രാമവാരാർഥം നൈവ|
Il leur dit: « Le sabbat a été fait pour l'homme, et non l'homme pour le sabbat.
28 മനുഷ്യപുത്രോ വിശ്രാമവാരസ്യാപി പ്രഭുരാസ്തേ|
C'est pourquoi le Fils de l'homme est maître même du sabbat. »
