യോഹനഃ 1
1 ആദൗ വാദ ആസീത് സ ച വാദ ഈശ്വരേണ സാർധമാസീത് സ വാദഃ സ്വയമീശ്വര ഏവ|
In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum.
2 സ ആദാവീശ്വരേണ സഹാസീത്|
Hoc erat in principio apud Deum.
3 തേന സർവ്വം വസ്തു സസൃജേ സർവ്വേഷു സൃഷ്ടവസ്തുഷു കിമപി വസ്തു തേനാസൃഷ്ടം നാസ്തി|
Omnia per ipsum facta sunt: et sine ipso factum est nihil, quod factum est.
4 സ ജീവനസ്യാകാരഃ, തച്ച ജീവനം മനുഷ്യാണാം ജ്യോതിഃ
In ipso vita erat, et vita erat lux hominum:
5 തജ്ജ്യോതിരന്ധകാരേ പ്രചകാശേ കിന്ത്വന്ധകാരസ്തന്ന ജഗ്രാഹ|
et lux in tenebris lucet, et tenebræ eam non comprehenderunt.
6 യോഹൻ നാമക ഏകോ മനുജ ഈശ്വരേണ പ്രേഷയാഞ്ചക്രേ|
Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Joannes.
7 തദ്വാരാ യഥാ സർവ്വേ വിശ്വസന്തി തദർഥം സ തജ്ജ്യോതിഷി പ്രമാണം ദാതും സാക്ഷിസ്വരൂപോ ഭൂത്വാഗമത്,
Hic venit in testimonium ut testimonium perhiberet de lumine, ut omnes crederent per illum.
8 സ സ്വയം തജ്ജ്യോതി ർന കിന്തു തജ്ജ്യോതിഷി പ്രമാണം ദാതുമാഗമത്|
Non erat ille lux, sed ut testimonium perhiberet de lumine.
9 ജഗത്യാഗത്യ യഃ സർവ്വമനുജേഭ്യോ ദീപ്തിം ദദാതി തദേവ സത്യജ്യോതിഃ|
Erat lux vera, quæ illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum.
10 സ യജ്ജഗദസൃജത് തന്മദ്യ ഏവ സ ആസീത് കിന്തു ജഗതോ ലോകാസ്തം നാജാനൻ|
In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognovit.
11 നിജാധികാരം സ ആഗച്ഛത് കിന്തു പ്രജാസ്തം നാഗൃഹ്ലൻ|
In propria venit, et sui eum non receperunt.
12 തഥാപി യേ യേ തമഗൃഹ്ലൻ അർഥാത് തസ്യ നാമ്നി വ്യശ്വസൻ തേഭ്യ ഈശ്വരസ്യ പുത്രാ ഭവിതുമ് അധികാരമ് അദദാത്|
Quotquot autem receperunt eum, dedit eis potestatem filios Dei fieri, his qui credunt in nomine ejus:
13 തേഷാം ജനിഃ ശോണിതാന്ന ശാരീരികാഭിലാഷാന്ന മാനവാനാമിച്ഛാതോ ന കിന്ത്വീശ്വരാദഭവത്|
qui non ex sanguinibus, neque ex voluntate carnis, neque ex voluntate viri, sed ex Deo nati sunt.
14 സ വാദോ മനുഷ്യരൂപേണാവതീര്യ്യ സത്യതാനുഗ്രഹാഭ്യാം പരിപൂർണഃ സൻ സാർധമ് അസ്മാഭി ർന്യവസത് തതഃ പിതുരദ്വിതീയപുത്രസ്യ യോഗ്യോ യോ മഹിമാ തം മഹിമാനം തസ്യാപശ്യാമ|
Et Verbum caro factum est, et habitavit in nobis: et vidimus gloriam ejus, gloriam quasi unigeniti a Patre plenum gratiæ et veritatis.
15 തതോ യോഹനപി പ്രചാര്യ്യ സാക്ഷ്യമിദം ദത്തവാൻ യോ മമ പശ്ചാദ് ആഗമിഷ്യതി സ മത്തോ ഗുരുതരഃ; യതോ മത്പൂർവ്വം സ വിദ്യമാന ആസീത്; യദർഥമ് അഹം സാക്ഷ്യമിദമ് അദാം സ ഏഷഃ|
Joannes testimonium perhibet de ipso, et clamat dicens: Hic erat quem dixi: Qui post me venturus est, ante me factus est: quia prior me erat.
16 അപരഞ്ച തസ്യ പൂർണതായാ വയം സർവ്വേ ക്രമശഃ ക്രമശോനുഗ്രഹം പ്രാപ്താഃ|
Et de plenitudine ejus nos omnes accepimus, et gratiam pro gratia:
17 മൂസാദ്വാരാ വ്യവസ്ഥാ ദത്താ കിന്ത്വനുഗ്രഹഃ സത്യത്വഞ്ച യീശുഖ്രീഷ്ടദ്വാരാ സമുപാതിഷ്ഠതാം|
quia lex per Moysen data est, gratia et veritas per Jesum Christum facta est.
18 കോപി മനുജ ഈശ്വരം കദാപി നാപശ്യത് കിന്തു പിതുഃ ക്രോഡസ്ഥോഽദ്വിതീയഃ പുത്രസ്തം പ്രകാശയത്|
Deum nemo vidit umquam: unigenitus Filius, qui est in sinu Patris, ipse enarravit.
19 ത്വം കഃ? ഇതി വാക്യം പ്രേഷ്ടും യദാ യിഹൂദീയലോകാ യാജകാൻ ലേവിലോകാംശ്ച യിരൂശാലമോ യോഹനഃ സമീപേ പ്രേഷയാമാസുഃ,
Et hoc est testimonium Joannis, quando miserunt Judæi ab Jerosolymis sacerdotes et Levitas ad eum ut interrogarent eum: Tu quis es?
20 തദാ സ സ്വീകൃതവാൻ നാപഹ്നൂതവാൻ നാഹമ് അഭിഷിക്ത ഇത്യങ്ഗീകൃതവാൻ|
Et confessus est, et non negavit, et confessus est: Quia non sum ego Christus.
21 തദാ തേഽപൃച്ഛൻ തർഹി കോ ഭവാൻ? കിം ഏലിയഃ? സോവദത് ന; തതസ്തേഽപൃച്ഛൻ തർഹി ഭവാൻ സ ഭവിഷ്യദ്വാദീ? സോവദത് നാഹം സഃ|
Et interrogaverunt eum: Quid ergo? Elias es tu? Et dixit: Non sum. Propheta es tu? Et respondit: Non.
22 തദാ തേഽപൃച്ഛൻ തർഹി ഭവാൻ കഃ? വയം ഗത്വാ പ്രേരകാൻ ത്വയി കിം വക്ഷ്യാമഃ? സ്വസ്മിൻ കിം വദസി?
Dixerunt ergo ei: Quis es ut responsum demus his qui miserunt nos? quid dicis de teipso?
23 തദാ സോവദത്| പരമേശസ്യ പന്ഥാനം പരിഷ്കുരുത സർവ്വതഃ| ഇതീദം പ്രാന്തരേ വാക്യം വദതഃ കസ്യചിദ്രവഃ| കഥാമിമാം യസ്മിൻ യിശയിയോ ഭവിഷ്യദ്വാദീ ലിഖിതവാൻ സോഹമ്|
Ait: Ego vox clamantis in deserto: Dirigite viam Domini, sicut dixit Isaias propheta.
24 യേ പ്രേഷിതാസ്തേ ഫിരൂശിലോകാഃ|
Et qui missi fuerant, erant ex pharisæis.
25 തദാ തേഽപൃച്ഛൻ യദി നാഭിഷിക്തോസി ഏലിയോസി ന സ ഭവിഷ്യദ്വാദ്യപി നാസി ച, തർഹി ലോകാൻ മജ്ജയസി കുതഃ?
Et interrogaverunt eum, et dixerunt ei: Quid ergo baptizas, si tu non es Christus, neque Elias, neque propheta?
26 തതോ യോഹൻ പ്രത്യവോചത്, തോയേഽഹം മജ്ജയാമീതി സത്യം കിന്തു യം യൂയം ന ജാനീഥ താദൃശ ഏകോ ജനോ യുഷ്മാകം മധ്യ ഉപതിഷ്ഠതി|
Respondit eis Joannes, dicens: Ego baptizo in aqua: medius autem vestrum stetit, quem vos nescitis.
27 സ മത്പശ്ചാദ് ആഗതോപി മത്പൂർവ്വം വർത്തമാന ആസീത് തസ്യ പാദുകാബന്ധനം മോചയിതുമപി നാഹം യോഗ്യോസ്മി|
Ipse est qui post me venturus est, qui ante me factus est: cujus ego non sum dignus ut solvam ejus corrigiam calceamenti.
28 യർദ്ദനനദ്യാഃ പാരസ്ഥബൈഥബാരായാം യസ്മിൻസ്ഥാനേ യോഹനമജ്ജയത് തസ്മിന സ്ഥാനേ സർവ്വമേതദ് അഘടത|
Hæc in Bethania facta sunt trans Jordanem, ubi erat Joannes baptizans.
29 പരേഽഹനി യോഹൻ സ്വനികടമാഗച്ഛന്തം യിശും വിലോക്യ പ്രാവോചത് ജഗതഃ പാപമോചകമ് ഈശ്വരസ്യ മേഷശാവകം പശ്യത|
Altera die vidit Joannes Jesum venientem ad se, et ait: Ecce agnus Dei, ecce qui tollit peccatum mundi.
30 യോ മമ പശ്ചാദാഗമിഷ്യതി സ മത്തോ ഗുരുതരഃ, യതോ ഹേതോർമത്പൂർവ്വം സോഽവർത്തത യസ്മിന്നഹം കഥാമിമാം കഥിതവാൻ സ ഏവായം|
Hic est de quo dixi: Post me venit vir qui ante me factus est: quia prior me erat:
31 അപരം നാഹമേനം പ്രത്യഭിജ്ഞാതവാൻ കിന്തു ഇസ്രായേല്ലോകാ ഏനം യഥാ പരിചിന്വന്തി തദഭിപ്രായേണാഹം ജലേ മജ്ജയിതുമാഗച്ഛമ്|
et ego nesciebam eum, sed ut manifestetur in Israël, propterea veni ego in aqua baptizans.
32 പുനശ്ച യോഹനപരമേകം പ്രമാണം ദത്വാ കഥിതവാൻ വിഹായസഃ കപോതവദ് അവതരന്തമാത്മാനമ് അസ്യോപര്യ്യവതിഷ്ഠന്തം ച ദൃഷ്ടവാനഹമ്|
Et testimonium perhibuit Joannes, dicens: Quia vidi Spiritum descendentem quasi columbam de cælo, et mansit super eum.
33 നാഹമേനം പ്രത്യഭിജ്ഞാതവാൻ ഇതി സത്യം കിന്തു യോ ജലേ മജ്ജയിതും മാം പ്രൈരയത് സ ഏവേമാം കഥാമകഥയത് യസ്യോപര്യ്യാത്മാനമ് അവതരന്തമ് അവതിഷ്ഠന്തഞ്ച ദ്രക്ഷയസി സഏവ പവിത്രേ ആത്മനി മജ്ജയിഷ്യതി|
Et ego nesciebam eum: sed qui misit me baptizare in aqua, ille mihi dixit: Super quem videris Spiritum descendentem, et manentem super eum, hic est qui baptizat in Spiritu Sancto.
34 അവസ്തന്നിരീക്ഷ്യായമ് ഈശ്വരസ്യ തനയ ഇതി പ്രമാണം ദദാമി|
Et ego vidi: et testimonium perhibui quia hic est Filius Dei.
35 പരേഽഹനി യോഹൻ ദ്വാഭ്യാം ശിഷ്യാഭ്യാം സാർദ്ധേം തിഷ്ഠൻ
Altera die iterum stabat Joannes, et ex discipulis ejus duo.
36 യിശും ഗച്ഛന്തം വിലോക്യ ഗദിതവാൻ, ഈശ്വരസ്യ മേഷശാവകം പശ്യതം|
Et respiciens Jesum ambulantem, dicit: Ecce agnus Dei.
37 ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ ദ്വൗ ശിഷ്യൗ യീശോഃ പശ്ചാദ് ഈയതുഃ|
Et audierunt eum duo discipuli loquentem, et secuti sunt Jesum.
38 തതോ യീശുഃ പരാവൃത്യ തൗ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛന്തൗ ദൃഷ്ട്വാ പൃഷ്ടവാൻ യുവാം കിം ഗവേശയഥഃ? താവപൃച്ഛതാം ഹേ രബ്ബി അർഥാത് ഹേ ഗുരോ ഭവാൻ കുത്ര തിഷ്ഠതി?
Conversus autem Jesus, et videns eos sequentes se, dicit eis: Quid quæritis? Qui dixerunt ei: Rabbi (quod dicitur interpretatum Magister), ubi habitas?
39 തതഃ സോവാദിത് ഏത്യ പശ്യതം| തതോ ദിവസസ്യ തൃതീയപ്രഹരസ്യ ഗതത്വാത് തൗ തദ്ദിനം തസ്യ സങ്ഗേഽസ്ഥാതാം|
Dicit eis: Venite et videte. Venerunt, et viderunt ubi maneret, et apud eum manserunt die illo: hora autem erat quasi decima.
40 യൗ ദ്വൗ യോഹനോ വാക്യം ശ്രുത്വാ യിശോഃ പശ്ചാദ് ആഗമതാം തയോഃ ശിമോൻപിതരസ്യ ഭ്രാതാ ആന്ദ്രിയഃ
Erat autem Andreas, frater Simonis Petri, unus ex duobus qui audierant a Joanne, et secuti fuerant eum.
41 സ ഇത്വാ പ്രഥമം നിജസോദരം ശിമോനം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യ കഥിതവാൻ വയം ഖ്രീഷ്ടമ് അർഥാത് അഭിഷിക്തപുരുഷം സാക്ഷാത്കൃതവന്തഃ|
Invenit hic primum fratrem suum Simonem, et dicit ei: Invenimus Messiam (quod est interpretatum Christus).
42 പശ്ചാത് സ തം യിശോഃ സമീപമ് ആനയത്| തദാ യീശുസ്തം ദൃഷ്ട്വാവദത് ത്വം യൂനസഃ പുത്രഃ ശിമോൻ കിന്തു ത്വന്നാമധേയം കൈഫാഃ വാ പിതരഃ അർഥാത് പ്രസ്തരോ ഭവിഷ്യതി|
Et adduxit eum ad Jesum. Intuitus autem eum Jesus, dixit: Tu es Simon, filius Jona; tu vocaberis Cephas, quod interpretatur Petrus.
43 പരേഽഹനി യീശൗ ഗാലീലം ഗന്തും നിശ്ചിതചേതസി സതി ഫിലിപനാമാനം ജനം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യാവോചത് മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛ|
In crastinum voluit exire in Galilæam, et invenit Philippum. Et dicit ei Jesus: Sequere me.
44 ബൈത്സൈദാനാമ്നി യസ്മിൻ ഗ്രാമേ പിതരാന്ദ്രിയയോർവാസ ആസീത് തസ്മിൻ ഗ്രാമേ തസ്യ ഫിലിപസ്യ വസതിരാസീത്|
Erat autem Philippus a Bethsaida, civitate Andreæ et Petri.
45 പശ്ചാത് ഫിലിപോ നിഥനേലം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യാവദത് മൂസാ വ്യവസ്ഥാ ഗ്രന്ഥേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ഗ്രന്ഥേഷു ച യസ്യാഖ്യാനം ലിഖിതമാസ്തേ തം യൂഷഫഃ പുത്രം നാസരതീയം യീശും സാക്ഷാദ് അകാർഷ്മ വയം|
Invenit Philippus Nathanaël, et dicit ei: Quem scripsit Moyses in lege, et prophetæ, invenimus Jesum filium Joseph a Nazareth.
46 തദാ നിഥനേൽ കഥിതവാൻ നാസരന്നഗരാത കിം കശ്ചിദുത്തമ ഉത്പന്തും ശക്നോതി? തതഃ ഫിലിപോ ഽവോചത് ഏത്യ പശ്യ|
Et dixit ei Nathanaël: A Nazareth potest aliquid boni esse? Dicit ei Philippus: Veni et vide.
47 അപരഞ്ച യീശുഃ സ്വസ്യ സമീപം തമ് ആഗച്ഛന്തം ദൃഷ്ട്വാ വ്യാഹൃതവാൻ, പശ്യായം നിഷ്കപടഃ സത്യ ഇസ്രായേല്ലോകഃ|
Vidit Jesus Nathanaël venientem ad se, et dicit de eo: Ecce vere Israëlita, in quo dolus non est.
48 തതഃ സോവദദ്, ഭവാൻ മാം കഥം പ്രത്യഭിജാനാതി? യീശുരവാദീത് ഫിലിപസ്യ ആഹ്വാനാത് പൂർവ്വം യദാ ത്വമുഡുമ്ബരസ്യ തരോർമൂലേഽസ്ഥാസ്തദാ ത്വാമദർശമ്|
Dicit ei Nathanaël: Unde me nosti? Respondit Jesus, et dixit ei: Priusquam te Philippus vocavit, cum esses sub ficu, vidi te.
49 നിഥനേൽ അചകഥത്, ഹേ ഗുരോ ഭവാൻ നിതാന്തമ് ഈശ്വരസ്യ പുത്രോസി, ഭവാൻ ഇസ്രായേല്വംശസ്യ രാജാ|
Respondit ei Nathanaël, et ait: Rabbi, tu es Filius Dei, tu es rex Israël.
50 തതോ യീശു ർവ്യാഹരത്, ത്വാമുഡുമ്ബരസ്യ പാദപസ്യ മൂലേ ദൃഷ്ടവാനാഹം മമൈതസ്മാദ്വാക്യാത് കിം ത്വം വ്യശ്വസീഃ? ഏതസ്മാദപ്യാശ്ചര്യ്യാണി കാര്യ്യാണി ദ്രക്ഷ്യസി|
Respondit Jesus, et dixit ei: Quia dixi tibi: Vidi te sub ficu, credis; majus his videbis.
51 അന്യച്ചാവാദീദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, ഇതഃ പരം മോചിതേ മേഘദ്വാരേ തസ്മാന്മനുജസൂനുനാ ഈശ്വരസ്യ ദൂതഗണമ് അവരോഹന്തമാരോഹന്തഞ്ച ദ്രക്ഷ്യഥ|
Et dicit ei: Amen, amen dico vobis, videbitis cælum apertum, et angelos Dei ascendentes, et descendentes supra Filium hominis.
