യോഹനഃ 3
1 നികദിമനാമാ യിഹൂദീയാനാമ് അധിപതിഃ ഫിരൂശീ ക്ഷണദായാം
Parmi les Pharisiens se trouvait un homme du nom de Nicodème. C'était l'un des chefs des Juifs.
2 യീശൗരഭ്യർണമ് ആവ്രജ്യ വ്യാഹാർഷീത്, ഹേ ഗുരോ ഭവാൻ ഈശ്വരാദ് ആഗത് ഏക ഉപദേഷ്ടാ, ഏതദ് അസ്മാഭിർജ്ഞായതേ; യതോ ഭവതാ യാന്യാശ്ചര്യ്യകർമ്മാണി ക്രിയന്തേ പരമേശ്വരസ്യ സാഹായ്യം വിനാ കേനാപി തത്തത്കർമ്മാണി കർത്തും ന ശക്യന്തേ|
Il vint à Jésus pendant la nuit. «Rabbi, lui dit-il, nous savons que tu es venu de la part de Dieu comme docteur, car nul ne peut faire les miracles que tu fais, si Dieu n'est avec lui.»
3 തദാ യീശുരുത്തരം ദത്തവാൻ തവാഹം യഥാർഥതരം വ്യാഹരാമി പുനർജന്മനി ന സതി കോപി മാനവ ഈശ്വരസ്യ രാജ്യം ദ്രഷ്ടും ന ശക്നോതി|
Jésus alors lui adressa ces paroles: «En vérité, en vérité, je te le dis, personne, s'il ne naît de nouveau, ne peut voir le Royaume de Dieu.»
4 തതോ നികദീമഃ പ്രത്യവോചത് മനുജോ വൃദ്ധോ ഭൂത്വാ കഥം ജനിഷ്യതേ? സ കിം പുന ർമാതൃർജഠരം പ്രവിശ്യ ജനിതും ശക്നോതി?
Nicodème lui dit: «Comment un homme qui est vieux peut-il naître! peut-il retourner dans le sein de sa mère et naître une seconde fois?»
5 യീശുരവാദീദ് യഥാർഥതരമ് അഹം കഥയാമി മനുജേ തോയാത്മഭ്യാം പുന ർന ജാതേ സ ഈശ്വരസ്യ രാജ്യം പ്രവേഷ്ടും ന ശക്നോതി|
Jésus répondit: «En vérité, en vérité, je te le dis, personne, ne naît d'eau et d'Esprit, ne peut entrer dans le Royaume de Dieu.
6 മാംസാദ് യത് ജായതേ തൻ മാംസമേവ തഥാത്മനോ യോ ജായതേ സ ആത്മൈവ|
Ce qui est né de la chair est chair; ce qui est né de l'Esprit est Esprit.
7 യുഷ്മാഭിഃ പുന ർജനിതവ്യം മമൈതസ്യാം കഥായാമ് ആശ്ചര്യം മാ മംസ്ഥാഃ|
Ne t'étonne pas de ce que je t'aie dit: il faut que vous naissiez de nouveau.
8 സദാഗതിര്യാം ദിശമിച്ഛതി തസ്യാമേവ ദിശി വാതി, ത്വം തസ്യ സ്വനം ശുണോഷി കിന്തു സ കുത ആയാതി കുത്ര യാതി വാ കിമപി ന ജാനാസി തദ്വാദ് ആത്മനഃ സകാശാത് സർവ്വേഷാം മനുജാനാം ജന്മ ഭവതി|
Le vent souffle où il veut; tu en entends le bruit, mais tu ne sais ni d'où il vient, ni où il va. Ainsi en est-il de tout homme né de l'Esprit.»
9 തദാ നികദീമഃ പൃഷ്ടവാൻ ഏതത് കഥം ഭവിതും ശക്നോതി?
Nicodème l'interrogea: «Comment, dit-il, cela se peut-il faire?»
10 യീശുഃ പ്രത്യക്തവാൻ ത്വമിസ്രായേലോ ഗുരുർഭൂത്വാപി കിമേതാം കഥാം ന വേത്സി?
Jésus alors lui adressa ces paroles: «Tu es le docteur d'Israël » et tu ne sais pas ces choses!
11 തുഭ്യം യഥാർഥം കഥയാമി, വയം യദ് വിദ്മസ്തദ് വച്മഃ യംച്ച പശ്യാമസ്തസ്യൈവ സാക്ഷ്യം ദദ്മഃ കിന്തു യുഷ്മാഭിരസ്മാകം സാക്ഷിത്വം ന ഗൃഹ്യതേ|
En vérité, en vérité, je te le dis, ce que nous savons, nous le disons; ce que nous avons vu, nous l'attestons; et vous n'acceptez pas notre témoignage.
12 ഏതസ്യ സംസാരസ്യ കഥായാം കഥിതായാം യദി യൂയം ന വിശ്വസിഥ തർഹി സ്വർഗീയായാം കഥായാം കഥം വിശ്വസിഷ്യഥ?
Si, quand je vous ai parlé des choses de la terre, vous ne croyez pas, comment croiriez-vous si je vous parlais des choses du ciel?
13 യഃ സ്വർഗേഽസ്തി യം ച സ്വർഗാദ് അവാരോഹത് തം മാനവതനയം വിനാ കോപി സ്വർഗം നാരോഹത്|
Nul n'est monté au ciel, sinon celui qui est descendu du ciel, le Fils de l'homme qui est au ciel.
14 അപരഞ്ച മൂസാ യഥാ പ്രാന്തരേ സർപം പ്രോത്ഥാപിതവാൻ മനുഷ്യപുത്രോഽപി തഥൈവോത്ഥാപിതവ്യഃ;
Et de même que, dans le désert, Moïse a élevé le serpent, de même il faut que le Fils de l'homme soit élevé,
afin que quiconque croit en lui ait la vie éternelle.» (aiōnios g166)
16 ഈശ്വര ഇത്ഥം ജഗദദയത യത് സ്വമദ്വിതീയം തനയം പ്രാദദാത് തതോ യഃ കശ്ചിത് തസ്മിൻ വിശ്വസിഷ്യതി സോഽവിനാശ്യഃ സൻ അനന്തായുഃ പ്രാപ്സ്യതി| (aiōnios g166)
«Dieu, en effet, a tant aimé le monde qu'il a donné son Fils unique afin que quiconque croit en lui ne périsse point, mais qu'il ait la vie éternelle. (aiōnios g166)
17 ഈശ്വരോ ജഗതോ ലോകാൻ ദണ്ഡയിതും സ്വപുത്രം ന പ്രേഷ്യ താൻ പരിത്രാതും പ്രേഷിതവാൻ|
Car Dieu n'a pas envoyé son Fils dans le monde pour juger le monde, mais pour que le monde soit sauvé par lui.»
18 അതഏവ യഃ കശ്ചിത് തസ്മിൻ വിശ്വസിതി സ ദണ്ഡാർഹോ ന ഭവതി കിന്തു യഃ കശ്ചിത് തസ്മിൻ ന വിശ്വസിതി സ ഇദാനീമേവ ദണ്ഡാർഹോ ഭവതി, യതഃ സ ഈശ്വരസ്യാദ്വിതീയപുത്രസ്യ നാമനി പ്രത്യയം ന കരോതി|
«Qui croit en lui n'est point jugé; qui ne croit point est déjà jugé parce qu'il n'a pas cru au nom du Fils unique de Dieu.
19 ജഗതോ മധ്യേ ജ്യോതിഃ പ്രാകാശത കിന്തു മനുഷ്യാണാം കർമ്മണാം ദൃഷ്ടത്വാത് തേ ജ്യോതിഷോപി തിമിരേ പ്രീയന്തേ ഏതദേവ ദണ്ഡസ്യ കാരണാം ഭവതി|
Voici quel est le jugement: la lumière est venue dans le monde et les hommes ont mieux aimé les ténèbres que la lumière, parce que leurs oeuvres étaient mauvaises.
20 യഃ കുകർമ്മ കരോതി തസ്യാചാരസ്യ ദൃഷ്ടത്വാത് സ ജ്യോതിരൄതീയിത്വാ തന്നികടം നായാതി;
Quiconque, en effet, commet le mal hait la lumière et ne vient pas vers la lumière, de crainte que ses oeuvres ne soient découvertes et condamnées.
21 കിന്തു യഃ സത്കർമ്മ കരോതി തസ്യ സർവ്വാണി കർമ്മാണീശ്വരേണ കൃതാനീതി സഥാ പ്രകാശതേ തദഭിപ്രായേണ സ ജ്യോതിഷഃ സന്നിധിമ് ആയാതി|
Quant à celui qui pratique la vérité, il vient vers la lumière, afin que ses oeuvres deviennent manifestes, parce que c'est en Dieu qu'elles sont accomplies.»
22 തതഃ പരമ് യീശുഃ ശിഷ്യൈഃ സാർദ്ധം യിഹൂദീയദേശം ഗത്വാ തത്ര സ്ഥിത്വാ മജ്ജയിതുമ് ആരഭത|
Après cela, Jésus et ses disciples se rendirent en Judée. Il y demeurait avec eux et il baptisait.
23 തദാ ശാലമ് നഗരസ്യ സമീപസ്ഥായിനി ഐനൻ ഗ്രാമേ ബഹുതരതോയസ്ഥിതേസ്തത്ര യോഹൻ അമജ്ജയത് തഥാ ച ലോകാ ആഗത്യ തേന മജ്ജിതാ അഭവൻ|
Jean baptisait également à Ainon, près de Salim, parce qu'il y avait là beaucoup d'eau. On y venait alors recevoir le baptême.
24 തദാ യോഹൻ കാരായാം ന ബദ്ധഃ|
En effet, Jean n'avait pas encore été mis en prison.
25 അപരഞ്ച ശാചകർമ്മണി യോഹാനഃ ശിഷ്യൈഃ സഹ യിഹൂദീയലോകാനാം വിവാദേ ജാതേ, തേ യോഹനഃ സംന്നിധിം ഗത്വാകഥയൻ,
Or, à la suite d'une discussion des disciples de Jean et d'un Juif à propos de la purification,
26 ഹേ ഗുരോ യർദ്ദനനദ്യാഃ പാരേ ഭവതാ സാർദ്ധം യ ആസീത് യസ്മിംശ്ച ഭവാൻ സാക്ഷ്യം പ്രദദാത് പശ്യതു സോപി മജ്ജയതി സർവ്വേ തസ്യ സമീപം യാന്തി ച|
ceux-ci vinrent à Jean et lui dirent: «Rabbi, celui qui était avec toi au delà du Jourdain, celui dont tu as été le témoin, voici qu'il baptise et que tout le monde vient à lui.»
27 തദാ യോഹൻ പ്രത്യവോചദ് ഈശ്വരേണ ന ദത്തേ കോപി മനുജഃ കിമപി പ്രാപ്തും ന ശക്നോതി|
Jean répondit par ces paroles: «Un homme ne peut rien prendre qui ne lui soit donné du ciel.
28 അഹം അഭിഷിക്തോ ന ഭവാമി കിന്തു തദഗ്രേ പ്രേഷിതോസ്മി യാമിമാം കഥാം കഥിതവാനാഹം തത്ര യൂയം സർവ്വേ സാക്ഷിണഃ സ്ഥ|
Vous-mêmes vous me rendez le témoignage que j'ai dit: «Je ne suis pas, moi, le Christ; mais je suis envoyé devant lui.»
29 യോ ജനഃ കന്യാം ലഭതേ സ ഏവ വരഃ കിന്തു വരസ്യ സന്നിധൗ ദണ്ഡായമാനം തസ്യ യന്മിത്രം തേന വരസ്യ ശബ്ദേ ശ്രുതേഽതീവാഹ്ലാദ്യതേ മമാപി തദ്വദ് ആനന്ദസിദ്ധിർജാതാ|
L'époux c'est celui qui a l'épouse; l'ami de l'époux qui se tient près de lui et l'écoute, est réjoui d'une grande joie par la voix de l'époux. Cette joie-là est pleinement mienne.
30 തേന ക്രമശോ വർദ്ധിതവ്യം കിന്തു മയാ ഹ്സിതവ്യം|
Lui, il faut qu'il croisse; moi, que je diminue.»
31 യ ഊർധ്വാദാഗച്ഛത് സ സർവ്വേഷാം മുഖ്യോ യശ്ച സംസാരാദ് ഉദപദ്യത സ സാംസാരികഃ സംസാരീയാം കഥാഞ്ച കഥയതി യസ്തു സ്വർഗാദാഗച്ഛത് സ സർവ്വേഷാം മുഖ്യഃ|
«Celui qui vient d'en haut est au-dessus de tous. Celui qui vient de la terre est de la terre et parle de la terre; celui qui vient du ciel est au-dessus de tous;
32 സ യദപശ്യദശൃണോച്ച തസ്മിന്നേവ സാക്ഷ്യം ദദാതി തഥാപി പ്രായശഃ കശ്ചിത് തസ്യ സാക്ഷ്യം ന ഗൃഹ്ലാതി;
il atteste ce qu'il a vu et entendu et personne n'accepte son témoignage.
33 കിന്തു യോ ഗൃഹ്ലാതി സ ഈശ്വരസ്യ സത്യവാദിത്വം മുദ്രാങ്ഗിതം കരോതി|
Celui qui accepte son témoignage confirme que Dieu est véridique.
34 ഈശ്വരേണ യഃ പ്രേരിതഃ സഏവ ഈശ്വരീയകഥാം കഥയതി യത ഈശ്വര ആത്മാനം തസ്മൈ അപരിമിതമ് അദദാത്|
Car ce sont les paroles de Dieu que prononce celui que Dieu a envoyé, parce que ce n'est pas avec mesure que Dieu donne l'Esprit.
35 പിതാ പുത്രേ സ്നേഹം കൃത്വാ തസ്യ ഹസ്തേ സർവ്വാണി സമർപിതവാൻ|
Le Père aime le Fils, et a tout remis entre ses mains.
36 യഃ കശ്ചിത് പുത്രേ വിശ്വസിതി സ ഏവാനന്തമ് പരമായുഃ പ്രാപ്നോതി കിന്തു യഃ കശ്ചിത് പുത്രേ ന വിശ്വസിതി സ പരമായുഷോ ദർശനം ന പ്രാപ്നോതി കിന്ത്വീശ്വരസ്യ കോപഭാജനം ഭൂത്വാ തിഷ്ഠതി| (aiōnios g166)
Qui croit au Fils a la vie éternelle; qui refuse de croire au Fils ne verra pas la vie; mais la colère de Dieu demeure sur lui.» (aiōnios g166)
