< യാകൂബഃ 3 >

1 ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, ശിക്ഷകൈരസ്മാഭി ർഗുരുതരദണ്ഡോ ലപ്സ്യത ഇതി ജ്ഞാത്വാ യൂയമ് അനേകേ ശിക്ഷകാ മാ ഭവത| 2 യതഃ സർവ്വേ വയം ബഹുവിഷയേഷു സ്ഖലാമഃ, യഃ കശ്ചിദ് വാക്യേ ന സ്ഖലതി സ സിദ്ധപുരുഷഃ കൃത്സ്നം വശീകർത്തും സമർഥശ്ചാസ്തി| 3 പശ്യത വയമ് അശ്വാൻ വശീകർത്തും തേഷാം വക്ത്രേഷു ഖലീനാൻ നിധായ തേഷാം കൃത്സ്നം ശരീരമ് അനുവർത്തയാമഃ| 4 പശ്യത യേ പോതാ അതീവ ബൃഹദാകാരാഃ പ്രചണ്ഡവാതൈശ്ച ചാലിതാസ്തേഽപി കർണധാരസ്യ മനോഽഭിമതാദ് അതിക്ഷുദ്രേണ കർണേന വാഞ്ഛിതം സ്ഥാനം പ്രത്യനുവർത്തന്തേ| 5 തദ്വദ് രസനാപി ക്ഷുദ്രതരാങ്ഗം സന്തീ ദർപവാക്യാനി ഭാഷതേ| പശ്യ കീദൃങ്മഹാരണ്യം ദഹ്യതേ ഽൽപേന വഹ്നിനാ| 6 രസനാപി ഭവേദ് വഹ്നിരധർമ്മരൂപപിഷ്ടപേ| അസ്മദങ്ഗേഷു രസനാ താദൃശം സന്തിഷ്ഠതി സാ കൃത്സ്നം ദേഹം കലങ്കയതി സൃഷ്ടിരഥസ്യ ചക്രം പ്രജ്വലയതി നരകാനലേന ജ്വലതി ച| (Geenna g1067) 7 പശുപക്ഷ്യുരോഗജലചരാണാം സർവ്വേഷാം സ്വഭാവോ ദമയിതും ശക്യതേ മാനുഷികസ്വഭാവേന ദമയാഞ്ചക്രേ ച| 8 കിന്തു മാനവാനാം കേനാപി ജിഹ്വാ ദമയിതും ന ശക്യതേ സാ ന നിവാര്യ്യമ് അനിഷ്ടം ഹലാഹലവിഷേണ പൂർണാ ച| 9 തയാ വയം പിതരമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദാമഃ, തയാ ചേശ്വരസ്യ സാദൃശ്യേ സൃഷ്ടാൻ മാനവാൻ ശപാമഃ| 10 ഏകസ്മാദ് വദനാദ് ധന്യവാദശാപൗ നിർഗച്ഛതഃ| ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, ഏതാദൃശം ന കർത്തവ്യം| 11 പ്രസ്രവണഃ കിമ് ഏകസ്മാത് ഛിദ്രാത് മിഷ്ടം തിക്തഞ്ച തോയം നിർഗമയതി? 12 ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, ഉഡുമ്ബരതരുഃ കിം ജിതഫലാനി ദ്രാക്ഷാലതാ വാ കിമ് ഉഡുമ്ബരഫലാനി ഫലിതും ശക്നോതി? തദ്വദ് ഏകഃ പ്രസ്രവണോ ലവണമിഷ്ടേ തോയേ നിർഗമയിതും ന ശക്നോതി| 13 യുഷ്മാകം മധ്യേ ജ്ഞാനീ സുബോധശ്ച ക ആസ്തേ? തസ്യ കർമ്മാണി ജ്ഞാനമൂലകമൃദുതായുക്താനീതി സദാചാരാത് സ പ്രമാണയതു| 14 കിന്തു യുഷ്മദന്തഃകരണമധ്യേ യദി തിക്തേർഷ്യാ വിവാദേച്ഛാ ച വിദ്യതേ തർഹി സത്യമതസ്യ വിരുദ്ധം ന ശ്ലാഘധ്വം നചാനൃതം കഥയത| 15 താദൃശം ജ്ഞാനമ് ഊർദ്ധ്വാദ് ആഗതം നഹി കിന്തു പാർഥിവം ശരീരി ഭൗതികഞ്ച| 16 യതോ ഹേതോരീർഷ്യാ വിവാദേച്ഛാ ച യത്ര വേദ്യേതേ തത്രൈവ കലഹഃ സർവ്വം ദുഷ്കൃതഞ്ച വിദ്യതേ| 17 കിന്തൂർദ്ധ്വാദ് ആഗതം യത് ജ്ഞാനം തത് പ്രഥമം ശുചി തതഃ പരം ശാന്തം ക്ഷാന്തമ് ആശുസന്ധേയം ദയാദിസത്ഫലൈഃ പരിപൂർണമ് അസന്ദിഗ്ധം നിഷ്കപടഞ്ച ഭവതി| 18 ശാന്ത്യാചാരിഭിഃ ശാന്ത്യാ ധർമ്മഫലം രോപ്യതേ|

< യാകൂബഃ 3 >