< പ്രേരിതാഃ 4 >

1 യസ്മിൻ സമയേ പിതരയോഹനൗ ലോകാൻ ഉപദിശതസ്തസ്മിൻ സമയേ യാജകാ മന്ദിരസ്യ സേനാപതയഃ സിദൂകീഗണശ്ച
Loquentibus autem illis ad populum, supervenerunt sacerdotes, et magistratus templi, et Sadducaei,
2 തയോർ ഉപദേശകരണേ ഖ്രീഷ്ടസ്യോത്ഥാനമ് ഉപലക്ഷ്യ സർവ്വേഷാം മൃതാനാമ് ഉത്ഥാനപ്രസ്താവേ ച വ്യഗ്രാഃ സന്തസ്താവുപാഗമൻ|
dolentes quod docerent populum, et annunciarent in Iesum resurrectionem ex mortuis:
3 തൗ ധൃത്വാ ദിനാവസാനകാരണാത് പരദിനപര്യ്യനന്തം രുദ്ധ്വാ സ്ഥാപിതവന്തഃ|
et iniecerunt in eos manus, et posuerunt eos in custodiam in crastinum: erat enim iam vespera.
4 തഥാപി യേ ലോകാസ്തയോരുപദേശമ് അശൃണ്വൻ തേഷാം പ്രായേണ പഞ്ചസഹസ്രാണി ജനാ വ്യശ്വസൻ|
Multi autem eorum, qui audierant verbum, crediderunt: et factus est numerus virorum quinque millia.
5 പരേഽഹനി അധിപതയഃ പ്രാചീനാ അധ്യാപകാശ്ച ഹാനനനാമാ മഹായാജകഃ
Factum est autem in crastinum, ut congregarentur principes eorum, et seniores, et scribae in Ierusalem.
6 കിയഫാ യോഹൻ സികന്ദര ഇത്യാദയോ മഹായാജകസ്യ ജ്ഞാതയഃ സർവ്വേ യിരൂശാലമ്നഗരേ മിലിതാഃ|
et Annas princeps sacerdotum, et Caiphas, et Ioannes, et Alexander, et quotquot erant de genere sacerdotali.
7 അനന്തരം പ്രേരിതൗ മധ്യേ സ്ഥാപയിത്വാപൃച്ഛൻ യുവാം കയാ ശക്തയാ വാ കേന നാമ്നാ കർമ്മാണ്യേതാനി കുരുഥഃ?
Et statuentes eos in medio, interrogabant: In qua virtute, aut in quo nomine fecistis hoc vos?
8 തദാ പിതരഃ പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണഃ സൻ പ്രത്യവാദീത്, ഹേ ലോകാനാമ് അധിപതിഗണ ഹേ ഇസ്രായേലീയപ്രാചീനാഃ,
Tunc repletus Spiritu sancto Petrus, dixit ad eos: Principes populi, et seniores audite:
9 ഏതസ്യ ദുർബ്ബലമാനുഷസ്യ ഹിതം യത് കർമ്മാക്രിയത, അർഥാത്, സ യേന പ്രകാരേണ സ്വസ്ഥോഭവത് തച്ചേദ് അദ്യാവാം പൃച്ഛഥ,
Si nos hodie diiudicamur in benefacto hominis infirmi, in quo iste salvus factus est,
10 തർഹി സർവ്വ ഇസ്രായേലീയലോകാ യൂയം ജാനീത നാസരതീയോ യോ യീശുഖ്രീഷ്ടഃ ക്രുശേ യുഷ്മാഭിരവിധ്യത യശ്ചേശ്വരേണ ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാപിതഃ, തസ്യ നാമ്നാ ജനോയം സ്വസ്ഥഃ സൻ യുഷ്മാകം സമ്മുഖേ പ്രോത്തിഷ്ഠതി|
notum sit omnibus vobis, et omni plebi Israel: quia in nomine Domini nostri Iesu Christi Nazareni, quem vos crucifixistis, quem Deus suscitavit a mortuis, in hoc iste astat coram vobis sanus.
11 നിചേതൃഭി ര്യുഷ്മാഭിരയം യഃ പ്രസ്തരോഽവജ്ഞാതോഽഭവത് സ പ്രധാനകോണസ്യ പ്രസ്തരോഽഭവത്|
Hic est lapis, qui reprobatus est a vobis aedificantibus, qui factus est in caput anguli:
12 തദ്ഭിന്നാദപരാത് കസ്മാദപി പരിത്രാണം ഭവിതും ന ശക്നോതി, യേന ത്രാണം പ്രാപ്യേത ഭൂമണ്ഡലസ്യലോകാനാം മധ്യേ താദൃശം കിമപി നാമ നാസ്തി|
et non est in alio aliquo salus. Nec enim aliud nomen est sub caelo datum hominibus, in quo oporteat nos salvos fieri.
13 തദാ പിതരയോഹനോരേതാദൃശീമ് അക്ഷേഭതാം ദൃഷ്ട്വാ താവവിദ്വാംസൗ നീചലോകാവിതി ബുദ്ധ്വാ ആശ്ചര്യ്യമ് അമന്യന്ത തൗ ച യീശോഃ സങ്ഗിനൗ ജാതാവിതി ജ്ഞാതുമ് അശക്നുവൻ|
Videntes autem Petri constantiam, et Ioannis, comperto quod homines essent sine litteris, et idiotae, admirabantur, et cognoscebant eos quoniam cum Iesu fuerant:
14 കിന്തു താഭ്യാം സാർദ്ധം തം സ്വസ്ഥമാനുഷം തിഷ്ഠന്തം ദൃഷ്ട്വാ തേ കാമപ്യപരാമ് ആപത്തിം കർത്തം നാശക്നുൻ|
hominem quoque videntes stantem cum eis, qui curatus fuerat, nihil poterant contradicere.
15 തദാ തേ സഭാതഃ സ്ഥാനാന്തരം ഗന്തും താൻ ആജ്ഞാപ്യ സ്വയം പരസ്പരമ് ഇതി മന്ത്രണാമകുർവ്വൻ
Iusserunt autem eos foras extra concilium secedere: et conferebant ad invicem,
16 തൗ മാനവൗ പ്രതി കിം കർത്തവ്യം? താവേകം പ്രസിദ്ധമ് ആശ്ചര്യ്യം കർമ്മ കൃതവന്തൗ തദ് യിരൂശാലമ്നിവാസിനാം സർവ്വേഷാം ലോകാനാം സമീപേ പ്രാകാശത തച്ച വയമപഹ്നോതും ന ശക്നുമഃ|
dicentes: Quid faciemus hominibus istis? quoniam quidem notum signum factum est per eos, omnibus habitantibus Ierusalem: manifestum est, et non possumus negare.
17 കിന്തു ലോകാനാം മധ്യമ് ഏതദ് യഥാ ന വ്യാപ്നോതി തദർഥം തൗ ഭയം പ്രദർശ്യ തേന നാമ്നാ കമപി മനുഷ്യം നോപദിശതമ് ഇതി ദൃഢം നിഷേധാമഃ|
Sed ne amplius divulgetur in populum, comminemur eis, ne ultra loquantur in nomine hoc ulli hominum.
18 തതസ്തേ പ്രേരിതാവാഹൂയ ഏതദാജ്ഞാപയൻ ഇതഃ പരം യീശോ ർനാമ്നാ കദാപി കാമപി കഥാം മാ കഥയതം കിമപി നോപദിശഞ്ച|
Et vocantes eos, denunciaverunt ne omnino loquerentur, neque docerent in nomine Iesu.
19 തതഃ പിതരയോഹനൗ പ്രത്യവദതാമ് ഈശ്വരസ്യാജ്ഞാഗ്രഹണം വാ യുഷ്മാകമ് ആജ്ഞാഗ്രഹണമ് ഏതയോ ർമധ്യേ ഈശ്വരസ്യ ഗോചരേ കിം വിഹിതം? യൂയം തസ്യ വിവേചനാം കുരുത|
Petrus vero, et Ioannes respondentes, dixerunt ad eos: Si iustum est in conspectu Dei, vos potius audire quam Deum, iudicate.
20 വയം യദ് അപശ്യാമ യദശൃണുമ ച തന്ന പ്രചാരയിഷ്യാമ ഏതത് കദാപി ഭവിതും ന ശക്നോതി|
non enim possumus quae vidimus et audivimus non loqui.
21 യദഘടത തദ് ദൃഷ്ടാ സർവ്വേ ലോകാ ഈശ്വരസ്യ ഗുണാൻ അന്വവദൻ തസ്മാത് ലോകഭയാത് തൗ ദണ്ഡയിതും കമപ്യുപായം ന പ്രാപ്യ തേ പുനരപി തർജയിത്വാ താവത്യജൻ|
At illi comminantes dimiserunt eos: non invenientes quomodo punirent eos propter populum, quia omnes clarificabant id, quod factum fuerat in eo quod acciderat.
22 യസ്യ മാനുഷസ്യൈതത് സ്വാസ്ഥ്യകരണമ് ആശ്ചര്യ്യം കർമ്മാക്രിയത തസ്യ വയശ്ചത്വാരിംശദ്വത്സരാ വ്യതീതാഃ|
Annorum enim erat amplius quadraginta homo, in quo factum fuerat signum istud sanitatis.
23 തതഃ പരം തൗ വിസൃഷ്ടൗ സന്തൗ സ്വസങ്ഗിനാം സന്നിധിം ഗത്വാ പ്രധാനയാജകൈഃ പ്രാചീനലോകൈശ്ച പ്രോക്താഃ സർവ്വാഃ കഥാ ജ്ഞാപിതവന്തൗ|
Dimissi autem venerunt ad suos: et annunciaverunt eis quanta ad eos principes sacerdotum, et seniores dixissent.
24 തച്ഛ്രുത്വാ സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂയ ഈശ്വരമുദ്ദിശ്യ പ്രോച്ചൈരേതത് പ്രാർഥയന്ത, ഹേ പ്രഭോ ഗഗണപൃഥിവീപയോധീനാം തേഷു ച യദ്യദ് ആസ്തേ തേഷാം സ്രഷ്ടേശ്വരസ്ത്വം|
Qui cum audissent, unanimiter levaverunt vocem ad Deum, et dixerunt: Domine, tu es qui fecisti caelum, et terram, mare, et omnia, quae in eis sunt:
25 ത്വം നിജസേവകേന ദായൂദാ വാക്യമിദമ് ഉവചിഥ, മനുഷ്യാ അന്യദേശീയാഃ കുർവ്വന്തി കലഹം കുതഃ| ലോകാഃ സർവ്വേ കിമർഥം വാ ചിന്താം കുർവ്വന്തി നിഷ്ഫലാം|
qui Spiritu sancto per os patris nostri David, pueri tui, dixisti: Quare fremuerunt Gentes, et populi meditati sunt inania?
26 പരമേശസ്യ തേനൈവാഭിഷിക്തസ്യ ജനസ്യ ച| വിരുദ്ധമഭിതിഷ്ഠന്തി പൃഥിവ്യാഃ പതയഃ കുതഃ||
Astiterunt reges terrae, et principes convenerunt in unum adversus Dominum, et adversus Christum eius?
27 ഫലതസ്തവ ഹസ്തേന മന്ത്രണയാ ച പൂർവ്വ യദ്യത് സ്ഥിരീകൃതം തദ് യഥാ സിദ്ധം ഭവതി തദർഥം ത്വം യമ് അഥിഷിക്തവാൻ സ ഏവ പവിത്രോ യീശുസ്തസ്യ പ്രാതികൂല്യേന ഹേരോദ് പന്തീയപീലാതോ
convenerunt enim vere in civitate ista adversus sanctum puerum tuum Iesum, quem unxisti, Herodes, et Pontius Pilatus, cum Gentibus, et populis Israel,
28 ഽന്യദേശീയലോകാ ഇസ്രായേല്ലോകാശ്ച സർവ്വ ഏതേ സഭായാമ് അതിഷ്ഠൻ|
facere quae manus tua, et consilium tuum decreverunt fieri.
29 ഹേ പരമേശ്വര അധുനാ തേഷാം തർജനം ഗർജനഞ്ച ശൃണു;
Et nunc Domine respice in minas eorum, et da servis tuis cum omni fiducia loqui verbum tuum,
30 തഥാ സ്വാസ്ഥ്യകരണകർമ്മണാ തവ ബാഹുബലപ്രകാശപൂർവ്വകം തവ സേവകാൻ നിർഭയേന തവ വാക്യം പ്രചാരയിതും തവ പവിത്രപുത്രസ്യ യീശോ ർനാമ്നാ ആശ്ചര്യ്യാണ്യസമ്ഭവാനി ച കർമ്മാണി കർത്തുഞ്ചാജ്ഞാപയ|
in eo quod manum tuam extendas ad sanitates, et signa, et prodigia fieri per nomen sancti filii tui Iesu.
31 ഇത്ഥം പ്രാർഥനയാ യത്ര സ്ഥാനേ തേ സഭായാമ് ആസൻ തത് സ്ഥാനം പ്രാകമ്പത; തതഃ സർവ്വേ പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണാഃ സന്ത ഈശ്വരസ്യ കഥാമ് അക്ഷോഭേണ പ്രാചാരയൻ|
Et cum orassent, motus est locus, in quo erant congregati: et repleti sunt omnes Spiritu sancto, et loquebantur verbum Dei cum fiducia.
32 അപരഞ്ച പ്രത്യയകാരിലോകസമൂഹാ ഏകമനസ ഏകചിത്തീഭൂയ സ്ഥിതാഃ| തേഷാം കേപി നിജസമ്പത്തിം സ്വീയാം നാജാനൻ കിന്തു തേഷാം സർവ്വാഃ സമ്പത്ത്യഃ സാധാരണ്യേന സ്ഥിതാഃ|
Multitudinis autem credentium erat cor unum, et anima una: nec quisquam eorum, quae possidebat, aliquid suum esse dicebat, sed erant illis omnia communia.
33 അന്യച്ച പ്രേരിതാ മഹാശക്തിപ്രകാശപൂർവ്വകം പ്രഭോ ര്യീശോരുത്ഥാനേ സാക്ഷ്യമ് അദദുഃ, തേഷു സർവ്വേഷു മഹാനുഗ്രഹോഽഭവച്ച|
Et virtute magna reddebant Apostoli testimonium resurrectionis Iesu Christi Domini nostri: et gratia magna erat in omnibus illis.
34 തേഷാം മധ്യേ കസ്യാപി ദ്രവ്യന്യൂനതാ നാഭവദ് യതസ്തേഷാം ഗൃഹഭൂമ്യാദ്യാ യാഃ സമ്പത്തയ ആസൻ താ വിക്രീയ
Neque enim quisquam egens erat inter illos. Quotquot enim possessores agrorum, aut domorum erant vendentes afferebant pretia eorum, quae vendebant,
35 തന്മൂല്യമാനീയ പ്രേരിതാനാം ചരണേഷു തൈഃ സ്ഥാപിതം; തതഃ പ്രത്യേകശഃ പ്രയോജനാനുസാരേണ ദത്തമഭവത്|
et ponebant ante pedes Apostolorum. Dividebatur autem singulis prout cuique opus erat.
36 വിശേഷതഃ കുപ്രോപദ്വീപീയോ യോസിനാമകോ ലേവിവംശജാത ഏകോ ജനോ ഭൂമ്യധികാരീ, യം പ്രേരിതാ ബർണബ്ബാ അർഥാത് സാന്ത്വനാദായക ഇത്യുക്ത്വാ സമാഹൂയൻ,
Ioseph autem, qui cognominatus est Barnabas ab Apostolis, (quod est interpretatum Filius consolationis) Levites, Cyprius genere,
37 സ ജനോ നിജഭൂമിം വിക്രീയ തന്മൂല്യമാനീയ പ്രേരിതാനാം ചരണേഷു സ്ഥാപിതവാൻ|
cum haberet agrum, vendidit eum, et attulit pretium, et posuit ante pedes Apostolorum.

< പ്രേരിതാഃ 4 >