പ്രേരിതാഃ 26

1 തത ആഗ്രിപ്പഃ പൗലമ് അവാദീത്, നിജാം കഥാം കഥയിതും തുഭ്യമ് അനുമതി ർദീയതേ| തസ്മാത് പൗലഃ കരം പ്രസാര്യ്യ സ്വസ്മിൻ ഉത്തരമ് അവാദീത്|

Then Agrippa said to Paul, “Yoʋ have permission to speak for yoʋrself.” So Paul stretched out his hand and began to make his defense:

2 ഹേ ആഗ്രിപ്പരാജ യത്കാരണാദഹം യിഹൂദീയൈരപവാദിതോ ഽഭവം തസ്യ വൃത്താന്തമ് അദ്യ ഭവതഃ സാക്ഷാൻ നിവേദയിതുമനുമതോഹമ് ഇദം സ്വീയം പരമം ഭാഗ്യം മന്യേ;

“I consider myself fortunate that it is before yoʋ, King Agrippa, that I am about to make my defense today concerning all the things of which I am being accused by the Jews,

3 യതോ യിഹൂദീയലോകാനാം മധ്യേ യാ യാ രീതിഃ സൂക്ഷ്മവിചാരാശ്ച സന്തി തേഷു ഭവാൻ വിജ്ഞതമഃ; അതഏവ പ്രാർഥയേ ധൈര്യ്യമവലമ്ബ്യ മമ നിവേദനം ശൃണോതു|

especially since yoʋ are acquainted with all the customs and controversies of the Jews. Therefore I beg yoʋ to listen to me patiently.

4 അഹം യിരൂശാലമ്നഗരേ സ്വദേശീയലോകാനാം മധ്യേ തിഷ്ഠൻ ആ യൗവനകാലാദ് യദ്രൂപമ് ആചരിതവാൻ തദ് യിഹൂദീയലോകാഃ സർവ്വേ വിദന്തി|

“All the Jews know about my manner of life from my youth up, which was spent from the beginning among my own nation in Jerusalem.

5 അസ്മാകം സർവ്വേഭ്യഃ ശുദ്ധതമം യത് ഫിരൂശീയമതം തദവലമ്ബീ ഭൂത്വാഹം കാലം യാപിതവാൻ യേ ജനാ ആ ബാല്യകാലാൻ മാം ജാനാന്തി തേ ഏതാദൃശം സാക്ഷ്യം യദി ദദാതി തർഹി ദാതും ശക്നുവന്തി|

They have known about me for a long time, if they are willing to testify, that according to the strictest sect of our religion I lived as a Pharisee.

6 കിന്തു ഹേ ആഗ്രിപ്പരാജ ഈശ്വരോഽസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാണാം നികടേ യദ് അങ്ഗീകൃതവാൻ തസ്യ പ്രത്യാശാഹേതോരഹമ് ഇദാനീം വിചാരസ്ഥാനേ ദണ്ഡായമാനോസ്മി|

And now I am standing trial because of my hope in the promise God made to our fathers,

7 തസ്യാങ്ഗീകാരസ്യ ഫലം പ്രാപ്തുമ് അസ്മാകം ദ്വാദശവംശാ ദിവാനിശം മഹായത്നാദ് ഈശ്വരസേവനം കൃത്വാ യാം പ്രത്യാശാം കുർവ്വന്തി തസ്യാഃ പ്രത്യാശായാ ഹേതോരഹം യിഹൂദീയൈരപവാദിതോഽഭവമ്|

a promise that our twelve tribes hope to attain as they earnestly serve him night and day. Regarding this hope, King Agrippa, I am being accused by the Jews.

8 ഈശ്വരോ മൃതാൻ ഉത്ഥാപയിഷ്യതീതി വാക്യം യുഷ്മാകം നികടേഽസമ്ഭവം കുതോ ഭവേത്?

Why is it deemed unbelievable by you that God raises the dead?

9 നാസരതീയയീശോ ർനാമ്നോ വിരുദ്ധം നാനാപ്രകാരപ്രതികൂലാചരണമ് ഉചിതമ് ഇത്യഹം മനസി യഥാർഥം വിജ്ഞായ

“Indeed, I myself was convinced that I ought to do many things against the name of Jesus of Nazareth.

10 യിരൂശാലമനഗരേ തദകരവം ഫലതഃ പ്രധാനയാജകസ്യ നികടാത് ക്ഷമതാം പ്രാപ്യ ബഹൂൻ പവിത്രലോകാൻ കാരായാം ബദ്ധവാൻ വിശേഷതസ്തേഷാം ഹനനസമയേ തേഷാം വിരുദ്ധാം നിജാം സമ്മതിം പ്രകാശിതവാൻ|

And that is just what I did in Jerusalem. I locked up many of the saints in prison by the authority I received from the chief priests, and when they were being put to death, I cast my vote against them.

11 വാരം വാരം ഭജനഭവനേഷു തേഭ്യോ ദണ്ഡം പ്രദത്തവാൻ ബലാത് തം ധർമ്മം നിന്ദയിതവാംശ്ച പുനശ്ച താൻ പ്രതി മഹാക്രോധാദ് ഉന്മത്തഃ സൻ വിദേശീയനഗരാണി യാവത് താൻ താഡിതവാൻ|

I also punished them often in all the synagogues and tried to force them to blaspheme. And being furiously enraged against them, I pursued them even to foreign cities.

12 ഇത്ഥം പ്രധാനയാജകസ്യ സമീപാത് ശക്തിമ് ആജ്ഞാപത്രഞ്ച ലബ്ധ്വാ ദമ്മേഷക്നഗരം ഗതവാൻ|

“While engaged in such things, I was on my way to Damascus with authority and commission from the chief priests,

13 തദാഹം ഹേ രാജൻ മാർഗമധ്യേ മധ്യാഹ്നകാലേ മമ മദീയസങ്ഗിനാം ലോകാനാഞ്ച ചതസൃഷു ദിക്ഷു ഗഗണാത് പ്രകാശമാനാം ഭാസ്കരതോപി തേജസ്വതീം ദീപ്തിം ദൃഷ്ടവാൻ|

when at midday, O king, I saw on the way a light from heaven, brighter than the sun, shining around me and those who were traveling with me.

14 തസ്മാദ് അസ്മാസു സർവ്വേഷു ഭൂമൗ പതിതേഷു സത്സു ഹേ ശൗല ഹൈ ശൗല കുതോ മാം താഡയസി? കണ്ടകാനാം മുഖേ പാദാഹനനം തവ ദുഃസാധ്യമ് ഇബ്രീയഭാഷയാ ഗദിത ഏതാദൃശ ഏകഃ ശബ്ദോ മയാ ശ്രുതഃ|

When we had all fallen down to the ground, I heard a voice saying to me in the Hebrew language, ‘Saul, Saul, why are yoʋ persecuting me? It is hard for yoʋ to kick against the goads.’

15 തദാഹം പൃഷ്ടവാൻ ഹേ പ്രഭോ കോ ഭവാൻ? തതഃ സ കഥിതവാൻ യം യീശും ത്വം താഡയസി സോഹം,

I said, ‘Who are yoʋ, Lord?’ He said, ‘I am Jesus, whom yoʋ are persecuting.

16 കിന്തു സമുത്തിഷ്ഠ ത്വം യദ് ദൃഷ്ടവാൻ ഇതഃ പുനഞ്ച യദ്യത് ത്വാം ദർശയിഷ്യാമി തേഷാം സർവ്വേഷാം കാര്യ്യാണാം ത്വാം സാക്ഷിണം മമ സേവകഞ്ച കർത്തുമ് ദർശനമ് അദാമ്|

But rise and stand on yoʋr feet, for I have appeared to yoʋ for this purpose, to appoint yoʋ as a servant and witness to the things yoʋ have seen and to the things in which I will appear to yoʋ.

17 വിശേഷതോ യിഹൂദീയലോകേഭ്യോ ഭിന്നജാതീയേഭ്യശ്ച ത്വാം മനോനീതം കൃത്വാ തേഷാം യഥാ പാപമോചനം ഭവതി

I will rescue yoʋ from yoʋr own people and from the Gentiles, to whom I am sending yoʋ

18 യഥാ തേ മയി വിശ്വസ്യ പവിത്രീകൃതാനാം മധ്യേ ഭാഗം പ്രാപ്നുവന്തി തദഭിപ്രായേണ തേഷാം ജ്ഞാനചക്ഷൂംഷി പ്രസന്നാനി കർത്തും തഥാന്ധകാരാദ് ദീപ്തിം പ്രതി ശൈതാനാധികാരാച്ച ഈശ്വരം പ്രതി മതീഃ പരാവർത്തയിതും തേഷാം സമീപം ത്വാം പ്രേഷ്യാമി|

to open their eyes so that they may turn away from darkness to light, and from the dominion of Satan to God, that they may receive remission of sins and an allotment among those who have been sanctified by faith in me.’

19 ഹേ ആഗ്രിപ്പരാജ ഏതാദൃശം സ്വർഗീയപ്രത്യാദേശം അഗ്രാഹ്യമ് അകൃത്വാഹം

“Consequently, King Agrippa, I was not disobedient to the heavenly vision,

20 പ്രഥമതോ ദമ്മേഷക്നഗരേ തതോ യിരൂശാലമി സർവ്വസ്മിൻ യിഹൂദീയദേശേ അന്യേഷു ദേശേഷു ച യേന ലോകാ മതിം പരാവർത്ത്യ ഈശ്വരം പ്രതി പരാവർത്തയന്തേ, മനഃപരാവർത്തനയോഗ്യാനി കർമ്മാണി ച കുർവ്വന്തി താദൃശമ് ഉപദേശം പ്രചാരിതവാൻ|

but first to those in Damascus and then to those in Jerusalem, to all the region of Judea and to the Gentiles, I proclaimed that they should repent and turn to God, doing works consistent with repentance.

21 ഏതത്കാരണാദ് യിഹൂദീയാ മധ്യേമന്ദിരം മാം ധൃത്വാ ഹന്തുമ് ഉദ്യതാഃ|

That is why the Jews seized me in the temple courts and were trying to kill me.

22 തഥാപി ഖ്രീഷ്ടോ ദുഃഖം ഭുക്ത്വാ സർവ്വേഷാം പൂർവ്വം ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥായ നിജദേശീയാനാം ഭിന്നദേശീയാനാഞ്ച സമീപേ ദീപ്തിം പ്രകാശയിഷ്യതി

But having obtained help from God, I stand to this day testifying to both small and great, saying nothing except what the Prophets and Moses said would take place:

23 ഭവിഷ്യദ്വാദിഗണോ മൂസാശ്ച ഭാവികാര്യ്യസ്യ യദിദം പ്രമാണമ് അദദുരേതദ് വിനാന്യാം കഥാം ന കഥയിത്വാ ഈശ്വരാദ് അനുഗ്രഹം ലബ്ധ്വാ മഹതാം ക്ഷുദ്രാണാഞ്ച സർവ്വേഷാം സമീപേ പ്രമാണം ദത്ത്വാദ്യ യാവത് തിഷ്ഠാമി|

that the Christ would suffer and that, as the first to rise from the dead, he would proclaim light to our people and to the Gentiles.”

24 തസ്യമാം കഥാം നിശമ്യ ഫീഷ്ട ഉച്ചൈഃ സ്വരേണ കഥിതവാൻ ഹേ പൗല ത്വമ് ഉന്മത്തോസി ബഹുവിദ്യാഭ്യാസേന ത്വം ഹതജ്ഞാനോ ജാതഃ|

As Paul was saying these things in his own defense, Festus said with a loud voice, “Yoʋ are out of yoʋr mind, Paul. Too much learning is driving yoʋ insane!”

25 സ ഉക്തവാൻ ഹേ മഹാമഹിമ ഫീഷ്ട നാഹമ് ഉന്മത്തഃ കിന്തു സത്യം വിവേചനീയഞ്ച വാക്യം പ്രസ്തൗമി|

But Paul said, “I am not out of my mind, most excellent Festus, but I am speaking words of truth and good sense.

26 യസ്യ സാക്ഷാദ് അക്ഷോഭഃ സൻ കഥാം കഥയാമി സ രാജാ തദ്വൃത്താന്തം ജാനാതി തസ്യ സമീപേ കിമപി ഗുപ്തം നേതി മയാ നിശ്ചിതം ബുധ്യതേ യതസ്തദ് വിജനേ ന കൃതം|

For the king knows about these things, to whom I am speaking boldly. I am convinced that none of these things has escaped his notice at all, for this has not been done in a corner.

27 ഹേ ആഗ്രിപ്പരാജ ഭവാൻ കിം ഭവിഷ്യദ്വാദിഗണോക്താനി വാക്യാനി പ്രത്യേതി? ഭവാൻ പ്രത്യേതി തദഹം ജാനാമി|

Do yoʋ believe the Prophets, King Agrippa? I know that yoʋ believe.”

28 തത ആഗ്രിപ്പഃ പൗലമ് അഭിഹിതവാൻ ത്വം പ്രവൃത്തിം ജനയിത്വാ പ്രായേണ മാമപി ഖ്രീഷ്ടീയം കരോഷി|

Agrippa said to Paul, “Do yoʋ think yoʋ can persuade me to become a Christian so quickly?”

29 തതഃ സോഽവാദീത് ഭവാൻ യേ യേ ലോകാശ്ച മമ കഥാമ് അദ്യ ശൃണ്വന്തി പ്രായേണ ഇതി നഹി കിന്ത്വേതത് ശൃങ്ഖലബന്ധനം വിനാ സർവ്വഥാ തേ സർവ്വേ മാദൃശാ ഭവന്ത്വിതീശ്വസ്യ സമീപേ പ്രാർഥയേഽഹമ്|

Paul said, “Whether quickly or not, I pray to God that not only yoʋ but also all who are listening to me today would become as I am, except for these chains.”

30 ഏതസ്യാം കഥായാം കഥിതായാം സ രാജാ സോഽധിപതി ർബർണീകീ സഭാസ്ഥാ ലോകാശ്ച തസ്മാദ് ഉത്ഥായ

After Paul said these things, the king stood up, along with the governor, Bernice, and those who were sitting with them.

31 ഗോപനേ പരസ്പരം വിവിച്യ കഥിതവന്ത ഏഷ ജനോ ബന്ധനാർഹം പ്രാണഹനനാർഹം വാ കിമപി കർമ്മ നാകരോത്|

After leaving the room, they began saying to one another, “This man is doing nothing that deserves death or imprisonment.”

32 തത ആഗ്രിപ്പഃ ഫീഷ്ടമ് അവദത്, യദ്യേഷ മാനുഷഃ കൈസരസ്യ നികടേ വിചാരിതോ ഭവിതും ന പ്രാർഥയിഷ്യത് തർഹി മുക്തോ ഭവിതുമ് അശക്ഷ്യത്|

And Agrippa said to Festus, “This man could have been released if he had not appealed to Caesar.”