പ്രേരിതാഃ 13
1 അപരഞ്ച ബർണബ്ബാഃ, ശിമോൻ യം നിഗ്രം വദന്തി, കുരീനീയലൂകിയോ ഹേരോദാ രാജ്ഞാ സഹ കൃതവിദ്യാഭ്യാസോ മിനഹേമ്, ശൗലശ്ചൈതേ യേ കിയന്തോ ജനാ ഭവിഷ്യദ്വാദിന ഉപദേഷ്ടാരശ്ചാന്തിയഖിയാനഗരസ്ഥമണ്ഡല്യാമ് ആസൻ,
En la iglesia de Antioquía había profetas y maestros: Bernabé, Simón llamado Negro, Lucio el cireneo, Manaén, hermano de crianza de Herodes el tetrarca, y Saulo.
2 തേ യദോപവാസം കൃത്വേശ്വരമ് അസേവന്ത തസ്മിൻ സമയേ പവിത്ര ആത്മാ കഥിതവാൻ അഹം യസ്മിൻ കർമ്മണി ബർണബ്ബാശൈലൗ നിയുക്തവാൻ തത്കർമ്മ കർത്തും തൗ പൃഥക് കുരുത|
Cuando éstos ministraban al Señor y ayunaban, el Espíritu Santo dijo: Apártenme a Bernabé y a Saulo para la obra a la cual los llamé.
3 തതസ്തൈരുപവാസപ്രാർഥനയോഃ കൃതയോഃ സതോസ്തേ തയോ ർഗാത്രയോ ർഹസ്താർപണം കൃത്വാ തൗ വ്യസൃജൻ|
Ayunaron y hablaron con Dios, impusieron las manos sobre ellos y los despidieron.
4 തതഃ പരം തൗ പവിത്രേണാത്മനാ പ്രേരിതൗ സന്തൗ സിലൂകിയാനഗരമ് ഉപസ്ഥായ സമുദ്രപഥേന കുപ്രോപദ്വീപമ് അഗച്ഛതാം|
Ellos, enviados por el Santo Espíritu, bajaron a Seleucia y de allí navegaron a Chipre.
5 തതഃ സാലാമീനഗരമ് ഉപസ്ഥായ തത്ര യിഹൂദീയാനാം ഭജനഭവനാനി ഗത്വേശ്വരസ്യ കഥാം പ്രാചാരയതാം; യോഹനപി തത്സഹചരോഽഭവത്|
Cuando llegaron a Salamina proclamaron la Palabra de Dios en las congregaciones de los judíos. Y llevaron a Juan Marcos como ayudante.
6 ഇത്ഥം തേ തസ്യോപദ്വീപസ്യ സർവ്വത്ര ഭ്രമന്തഃ പാഫനഗരമ് ഉപസ്ഥിതാഃ; തത്ര സുവിവേചകേന സർജിയപൗലനാമ്നാ തദ്ദേശാധിപതിനാ സഹ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോ വേശധാരീ ബര്യീശുനാമാ യോ മായാവീ യിഹൂദീ ആസീത് തം സാക്ഷാത് പ്രാപ്തവതഃ|
Recorrieron toda la isla y llegaron a Pafos, donde hallaron a Barjesús, un mago y falso profeta judío,
7 തദ്ദേശാധിപ ഈശ്വരസ്യ കഥാം ശ്രോതും വാഞ്ഛൻ പൗലബർണബ്ബൗ ന്യമന്ത്രയത്|
quien estaba con el procónsul Sergio Paulo, hombre inteligente. Éste llamó a Bernabé y Saulo para oír la Palabra de Dios.
8 കിന്ത്വിലുമാ യം മായാവിനം വദന്തി സ ദേശാധിപതിം ധർമ്മമാർഗാദ് ബഹിർഭൂതം കർത്തുമ് അയതത|
El mago Elimas (así se traduce su nombre), se les oponía e intentó apartar al procónsul de la fe.
9 തസ്മാത് ശോലോഽർഥാത് പൗലഃ പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണഃ സൻ തം മായാവിനം പ്രത്യനന്യദൃഷ്ടിം കൃത്വാകഥയത്,
Entonces Saulo, es decir, Pablo, lleno del Espíritu Santo, fijó sus ojos en él
10 ഹേ നരകിൻ ധർമ്മദ്വേഷിൻ കൗടില്യദുഷ്കർമ്മപരിപൂർണ, ത്വം കിം പ്രഭോഃ സത്യപഥസ്യ വിപര്യ്യയകരണാത് കദാപി ന നിവർത്തിഷ്യസേ?
y dijo: ¡Oh lleno de todo engaño y maldad, hijo del diablo, enemigo de toda justicia! ¿No cesarás de trastornar los rectos caminos del Señor?
11 അധുനാ പരമേശ്വരസ്തവ സമുചിതം കരിഷ്യതി തേന കതിപയദിനാനി ത്വമ് അന്ധഃ സൻ സൂര്യ്യമപി ന ദ്രക്ഷ്യസി| തത്ക്ഷണാദ് രാത്രിവദ് അന്ധകാരസ്തസ്യ ദൃഷ്ടിമ് ആച്ഛാദിതവാൻ; തസ്മാത് തസ്യ ഹസ്തം ധർത്തും സ ലോകമന്വിച്ഛൻ ഇതസ്തതോ ഭ്രമണം കൃതവാൻ|
[¡La] mano del Señor está contra ti! Estarás ciego por un tiempo. No verás la luz del sol. De inmediato cayeron sobre él niebla y oscuridad. Andaba alrededor y buscaba lazarillos.
12 ഏനാം ഘടനാം ദൃഷ്ട്വാ സ ദേശാധിപതിഃ പ്രഭൂപദേശാദ് വിസ്മിത്യ വിശ്വാസം കൃതവാൻ|
Al ver lo sucedido, asombrado a causa de la doctrina del Señor, el procónsul creyó.
13 തദനന്തരം പൗലസ്തത്സങ്ഗിനൗ ച പാഫനഗരാത് പ്രോതം ചാലയിത്വാ പമ്ഫുലിയാദേശസ്യ പർഗീനഗരമ് അഗച്ഛൻ കിന്തു യോഹൻ തയോഃ സമീപാദ് ഏത്യ യിരൂശാലമം പ്രത്യാഗച്ഛത്|
Pablo y sus compañeros zarparon de Pafos y fueron a Perge de Panfilia. Entonces Juan [Marcos] desertó de ellos y regresó a Jerusalén.
14 പശ്ചാത് തൗ പർഗീതോ യാത്രാം കൃത്വാ പിസിദിയാദേശസ്യ ആന്തിയഖിയാനഗരമ് ഉപസ്ഥായ വിശ്രാമവാരേ ഭജനഭവനം പ്രവിശ്യ സമുപാവിശതാം|
De Perge fueron a Antioquía de Pisidia. El sábado entraron en la congregación y se sentaron.
15 വ്യവസ്ഥാഭവിഷ്യദ്വാക്യയോഃ പഠിതയോഃ സതോ ർഹേ ഭ്രാതരൗ ലോകാൻ പ്രതി യുവയോഃ കാചിദ് ഉപദേശകഥാ യദ്യസ്തി തർഹി താം വദതം തൗ പ്രതി തസ്യ ഭജനഭവനസ്യാധിപതയഃ കഥാമ് ഏതാം കഥയിത്വാ പ്രൈഷയൻ|
Después de la lectura de la Ley y de los profetas, los principales de la congregación les enviaron un mensaje: Varones hermanos, si ustedes tienen una palabra de exhortación para el pueblo, hablen.
16 അതഃ പൗല ഉത്തിഷ്ഠൻ ഹസ്തേന സങ്കേതം കുർവ്വൻ കഥിതവാൻ ഹേ ഇസ്രായേലീയമനുഷ്യാ ഈശ്വരപരായണാഃ സർവ്വേ ലോകാ യൂയമ് അവധദ്ധം|
Entonces Pablo [se] levantó, hizo señal con la mano y dijo: Varones israelitas y temerosos de Dios, escuchen.
17 ഏതേഷാമിസ്രായേല്ലോകാനാമ് ഈശ്വരോഽസ്മാകം പൂർവ്വപരുഷാൻ മനോനീതാൻ കത്വാ ഗൃഹീതവാൻ തതോ മിസരി ദേശേ പ്രവസനകാലേ തേഷാമുന്നതിം കൃത്വാ തസ്മാത് സ്വീയബാഹുബലേന താൻ ബഹിഃ കൃത്വാ സമാനയത്|
El Dios del pueblo de Israel escogió a nuestros antepasados y engrandeció al pueblo durante la permanencia en [la] tierra de Egipto. Con brazo levantado los sacó de allí
18 ചത്വാരിംശദ്വത്സരാൻ യാവച്ച മഹാപ്രാന്തരേ തേഷാം ഭരണം കൃത്വാ
y por unos 40 años los soportó en el desierto.
19 കിനാന്ദേശാന്തർവ്വർത്തീണി സപ്തരാജ്യാനി നാശയിത്വാ ഗുടികാപാതേന തേഷു സർവ്വദേശേഷു തേഭ്യോഽധികാരം ദത്തവാൻ|
Destruyó siete naciones en [la] tierra de Canaán y [les] dio como herencia la tierra de ellas
20 പഞ്ചാശദധികചതുഃശതേഷു വത്സരേഷു ഗതേഷു ച ശിമൂയേൽഭവിഷ്യദ്വാദിപര്യ്യന്തം തേഷാമുപരി വിചാരയിതൃൻ നിയുക്തവാൻ|
[para lo cual necesitó] unos 450 años. Después de esto, estableció jueces hasta [el tiempo] del profeta Samuel.
21 തൈശ്ച രാജ്ഞി പ്രാർഥിതേ, ഈശ്വരോ ബിന്യാമീനോ വംശജാതസ്യ കീശഃ പുത്രം ശൗലം ചത്വാരിംശദ്വർഷപര്യ്യന്തം തേഷാമുപരി രാജാനം കൃതവാൻ|
Entonces pidieron un rey, y Dios les dio a Saúl, hijo de Cis, de la tribu de Benjamín, por 40 años.
22 പശ്ചാത് തം പദച്യുതം കൃത്വാ യോ മദിഷ്ടക്രിയാഃ സർവ്വാഃ കരിഷ്യതി താദൃശം മമ മനോഭിമതമ് ഏകം ജനം യിശയഃ പുത്രം ദായൂദം പ്രാപ്തവാൻ ഇദം പ്രമാണം യസ്മിൻ ദായൂദി സ ദത്തവാൻ തം ദായൂദം തേഷാമുപരി രാജത്വം കർത്തുമ് ഉത്പാദിതവാന|
Después de quitarlo, les levantó a David como rey, de quien testificó: Hallé a David [hijo] de Isaí, un varón según mi corazón, quien hará todas las cosas según mis deseos.
23 തസ്യ സ്വപ്രതിശ്രുതസ്യ വാക്യസ്യാനുസാരേണ ഇസ്രായേല്ലോകാനാം നിമിത്തം തേഷാം മനുഷ്യാണാം വംശാദ് ഈശ്വര ഏകം യീശും (ത്രാതാരമ്) ഉദപാദയത്|
De la descendencia de éste, Dios trajo a Jesús como Salvador para Israel según la promesa.
24 തസ്യ പ്രകാശനാത് പൂർവ്വം യോഹൻ ഇസ്രായേല്ലോകാനാം സന്നിധൗ മനഃപരാവർത്തനരൂപം മജ്ജനം പ്രാചാരയത്|
Antes de su venida, Juan proclamó un bautismo de cambio de mente a todo el pueblo de Israel.
25 യസ്യ ച കർമ്മണോ ഭാരം പ്രപ്തവാൻ യോഹൻ തൻ നിഷ്പാദയൻ ഏതാം കഥാം കഥിതവാൻ, യൂയം മാം കം ജനം ജാനീഥ? അഹമ് അഭിഷിക്തത്രാതാ നഹി, കിന്തു പശ്യത യസ്യ പാദയോഃ പാദുകയോ ർബന്ധനേ മോചയിതുമപി യോഗ്യോ ന ഭവാമി താദൃശ ഏകോ ജനോ മമ പശ്ചാദ് ഉപതിഷ്ഠതി|
Cuando Juan terminaba su carrera decía: ¿Quién suponen que soy yo? Yo no soy el Cristo, pero detrás de mí viene Uno de Quien no soy digno de desatar las sandalias de sus pies.
26 ഹേ ഇബ്രാഹീമോ വംശജാതാ ഭ്രാതരോ ഹേ ഈശ്വരഭീതാഃ സർവ്വലോകാ യുഷ്മാൻ പ്രതി പരിത്രാണസ്യ കഥൈഷാ പ്രേരിതാ|
Varones hermanos del linaje de Abraham y los temerosos de Dios: Esta Palabra de salvación fue enviada a nosotros.
27 യിരൂശാലമ്നിവാസിനസ്തേഷാമ് അധിപതയശ്ച തസ്യ യീശോഃ പരിചയം ന പ്രാപ്യ പ്രതിവിശ്രാമവാരം പഠ്യമാനാനാം ഭവിഷ്യദ്വാദികഥാനാമ് അഭിപ്രായമ് അബുദ്ധ്വാ ച തസ്യ വധേന താഃ കഥാഃ സഫലാ അകുർവ്വൻ|
Porque los habitantes de Jerusalén y sus gobernantes no reconocieron a Jesús, ni las Palabras de los profetas que se leen cada sábado. [Las] cumplieron al condenarlo.
28 പ്രാണഹനനസ്യ കമപി ഹേതുമ് അപ്രാപ്യാപി പീലാതസ്യ നികടേ തസ്യ വധം പ്രാർഥയന്ത|
Después de no hallar culpa de muerte, pidieron a Pilato que Él fuera asesinado.
29 തസ്മിൻ യാഃ കഥാ ലിഖിതാഃ സന്തി തദനുസാരേണ കർമ്മ സമ്പാദ്യ തം ക്രുശാദ് അവതാര്യ്യ ശ്മശാനേ ശായിതവന്തഃ|
Cuando se cumplió todo lo que fue escrito con respecto a Él, [lo] bajaron de la cruz y [lo] pusieron en un sepulcro.
30 കിന്ത്വീശ്വരഃ ശ്മശാനാത് തമുദസ്ഥാപയത്,
Pero Dios lo resucitó
31 പുനശ്ച ഗാലീലപ്രദേശാദ് യിരൂശാലമനഗരം തേന സാർദ്ധം യേ ലോകാ ആഗച്ഛൻ സ ബഹുദിനാനി തേഭ്യോ ദർശനം ദത്തവാൻ, അതസ്ത ഇദാനീം ലോകാൻ പ്രതി തസ്യ സാക്ഷിണഃ സന്തി|
y se apareció durante muchos días a los que subieron con Él de Galilea a Jerusalén, quienes son sus testigos ante el pueblo.
32 അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാണാം സമക്ഷമ് ഈശ്വരോ യസ്മിൻ പ്രതിജ്ഞാതവാൻ യഥാ, ത്വം മേ പുത്രോസി ചാദ്യ ത്വാം സമുത്ഥാപിതവാനഹമ്|
Nosotros también les anunciamos las Buenas Noticias de la promesa dada a los antepasados:
33 ഇദം യദ്വചനം ദ്വിതീയഗീതേ ലിഖിതമാസ്തേ തദ് യീശോരുത്ഥാനേന തേഷാം സന്താനാ യേ വയമ് അസ്മാകം സന്നിധൗ തേന പ്രത്യക്ഷീ കൃതം, യുഷ്മാൻ ഇമം സുസംവാദം ജ്ഞാപയാമി|
Al resucitar a Jesús, Dios cumplió esta promesa a nosotros, sus descendientes, como también está escrito en el salmo segundo: Mi Hijo eres Tú. Yo te engendré hoy.
34 പരമേശ്വരേണ ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാപിതം തദീയം ശരീരം കദാപി ന ക്ഷേഷ്യതേ, ഏതസ്മിൻ സ സ്വയം കഥിതവാൻ യഥാ ദായൂദം പ്രതി പ്രതിജ്ഞാതോ യോ വരസ്തമഹം തുഭ്യം ദാസ്യാമി|
Y en cuanto a que lo levantó de entre [los] muertos para nunca pasar a corrupción, dijo: Les daré las santas y fieles [misericordias prometidas] a David.
35 ഏതദന്യസ്മിൻ ഗീതേഽപി കഥിതവാൻ| സ്വകീയം പുണ്യവന്തം ത്വം ക്ഷയിതും ന ച ദാസ്യസി|
Por lo cual dice también otro salmo: No permitirás que tu Santo pase a descomposición.
36 ദായൂദാ ഈശ്വരാഭിമതസേവായൈ നിജായുഷി വ്യയിതേ സതി സ മഹാനിദ്രാം പ്രാപ്യ നിജൈഃ പൂർവ്വപുരുഷൈഃ സഹ മിലിതഃ സൻ അക്ഷീയത;
Porque ciertamente David, después de servir a su generación según el propósito de Dios, murió, fue sepultado junto a sus antepasado y se descompuso.
37 കിന്തു യമീശ്വരഃ ശ്മശാനാദ് ഉദസ്ഥാപയത് സ നാക്ഷീയത|
Pero Aquél a Quien Dios levantó no pasó a descomposición.
38 അതോ ഹേ ഭ്രാതരഃ, അനേന ജനേന പാപമോചനം ഭവതീതി യുഷ്മാൻ പ്രതി പ്രചാരിതമ് ആസ്തേ|
Varones hermanos, sepan pues, que por medio de Jesús se les anuncia el perdón de pecados. De todo lo que no pudieron ser justificados por [la] Ley de Moisés,
39 ഫലതോ മൂസാവ്യവസ്ഥയാ യൂയം യേഭ്യോ ദോഷേഭ്യോ മുക്താ ഭവിതും ന ശക്ഷ്യഥ തേഭ്യഃ സർവ്വദോഷേഭ്യ ഏതസ്മിൻ ജനേ വിശ്വാസിനഃ സർവ്വേ മുക്താ ഭവിഷ്യന്തീതി യുഷ്മാഭി ർജ്ഞായതാം|
en Éste es justificado todo el que cree.
40 അപരഞ്ച| അവജ്ഞാകാരിണോ ലോകാശ്ചക്ഷുരുന്മീല്യ പശ്യത| തഥൈവാസമ്ഭവം ജ്ഞാത്വാ സ്യാത യൂയം വിലജ്ജിതാഃ| യതോ യുഷ്മാസു തിഷ്ഠത്സു കരിഷ്യേ കർമ്മ താദൃശം| യേനൈവ തസ്യ വൃത്താന്തേ യുഷ്മഭ്യം കഥിതേഽപി ഹി| യൂയം ന തന്തു വൃത്താന്തം പ്രത്യേഷ്യഥ കദാചന||
Cuidado que no les venga lo dicho por los profetas:
41 യേയം കഥാ ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ഗ്രന്ഥേഷു ലിഖിതാസ്തേ സാവധാനാ ഭവത സ കഥാ യഥാ യുഷ്മാൻ പ്രതി ന ഘടതേ|
Tengan cuidado, [ustedes], los que menosprecian. Asómbrense y perezcan, porque Yo haré una obra en sus días que de ningún modo creerían, si alguien se la cuenta.
42 യിഹൂദീയഭജനഭവനാൻ നിർഗതയോസ്തയോ ർഭിന്നദേശീയൈ ർവക്ഷ്യമാണാ പ്രാർഥനാ കൃതാ, ആഗാമിനി വിശ്രാമവാരേഽപി കഥേയമ് അസ്മാൻ പ്രതി പ്രചാരിതാ ഭവത്വിതി|
Al salir ellos, [les] rogaban que les hablaran estas palabras el siguiente sábado.
43 സഭായാ ഭങ്ഗേ സതി ബഹവോ യിഹൂദീയലോകാ യിഹൂദീയമതഗ്രാഹിണോ ഭക്തലോകാശ്ച ബർണബ്ബാപൗലയോഃ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛൻ, തേന തൗ തൈഃ സഹ നാനാകഥാഃ കഥയിത്വേശ്വരാനുഗ്രഹാശ്രയേ സ്ഥാതും താൻ പ്രാവർത്തയതാം|
Después de concluir la reunión, muchos de los judíos y de los prosélitos adoradores de Dios siguieron a Pablo y a Bernabé, quienes hablaron con ellos y los persuadieron a continuar en la gracia de Dios.
44 പരവിശ്രാമവാരേ നഗരസ്യ പ്രായേണ സർവ്വേ ലാകാ ഈശ്വരീയാം കഥാം ശ്രോതും മിലിതാഃ,
El siguiente sábado casi toda la ciudad se congregó para escuchar la Palabra del Señor.
45 കിന്തു യിഹൂദീയലോകാ ജനനിവഹം വിലോക്യ ഈർഷ്യയാ പരിപൂർണാഃ സന്തോ വിപരീതകഥാകഥനേനേശ്വരനിന്ദയാ ച പൗലേനോക്താം കഥാം ഖണ്ഡയിതും ചേഷ്ടിതവന്തഃ|
Pero los judíos, al ver la multitud, se llenaron de envidia. Blasfemaban y contradecían lo dicho por Pablo.
46 തതഃ പൗലബർണബ്ബാവക്ഷോഭൗ കഥിതവന്തൗ പ്രഥമം യുഷ്മാകം സന്നിധാവീശ്വരീയകഥായാഃ പ്രചാരണമ് ഉചിതമാസീത് കിന്തും തദഗ്രാഹ്യത്വകരണേന യൂയം സ്വാൻ അനന്തായുഷോഽയോഗ്യാൻ ദർശയഥ, ഏതത്കാരണാദ് വയമ് അന്യദേശീയലോകാനാം സമീപം ഗച്ഛാമഃ| (aiōnios g166)
Pablo y Bernabé hablaron con toda osadía: Era necesario que se hablara la Palabra de Dios primero a ustedes. Pero como la rechazan y se juzgan indignos de la vida eterna, de inmediato nos vamos a los gentiles. (aiōnios g166)
47 പ്രഭുരസ്മാൻ ഇത്ഥമ് ആദിഷ്ടവാൻ യഥാ, യാവച്ച ജഗതഃ സീമാം ലോകാനാം ത്രാണകാരണാത്| മയാന്യദേശമധ്യേ ത്വം സ്ഥാപിതോ ഭൂഃ പ്രദീപവത്||
Porque así el Señor nos lo mandó: Te puse como luz de las naciones, a fin de que [lleves] la salvación hasta lo último de la tierra.
48 തദാ കഥാമീദൃശീം ശ്രുത്വാ ഭിന്നദേശീയാ ആഹ്ലാദിതാഃ സന്തഃ പ്രഭോഃ കഥാം ധന്യാം ധന്യാമ് അവദൻ, യാവന്തോ ലോകാശ്ച പരമായുഃ പ്രാപ്തിനിമിത്തം നിരൂപിതാ ആസൻ തേ വ്യശ്വസൻ| (aiōnios g166)
Al oírlo los gentiles se gozaban y glorificaban la Palabra del Señor. Creyeron todos los que estaban destinados para vida eterna. (aiōnios g166)
49 ഇത്ഥം പ്രഭോഃ കഥാ സർവ്വേദേശം വ്യാപ്നോത്|
La Palabra del Señor se difundía por toda la región.
50 കിന്തു യിഹൂദീയാ നഗരസ്യ പ്രധാനപുരുഷാൻ സമ്മാന്യാഃ കഥിപയാ ഭക്താ യോഷിതശ്ച കുപ്രവൃത്തിം ഗ്രാഹയിത്വാ പൗലബർണബ്ബൗ താഡയിത്വാ തസ്മാത് പ്രദേശാദ് ദൂരീകൃതവന്തഃ|
Pero los judíos incitaron a prominentes mujeres adoradoras de Dios y a los líderes de la ciudad. Provocaron una persecución contra Pablo y Bernabé y los expulsaron de su región.
51 അതഃ കാരണാത് തൗ നിജപദധൂലീസ്തേഷാം പ്രാതികൂല്യേന പാതയിത്വേകനിയം നഗരം ഗതൗ|
Entonces ellos sacudieron el polvo de sus pies contra ellos y se fueron a Iconio.
52 തതഃ ശിഷ്യഗണ ആനന്ദേന പവിത്രേണാത്മനാ ച പരിപൂർണോഭവത്|
Los discípulos estaban llenos de gozo y del Espíritu Santo.
