1 തീമഥിയഃ 4
1 പവിത്ര ആത്മാ സ്പഷ്ടമ് ഇദം വാക്യം വദതി ചരമകാലേ കതിപയലോകാ വഹ്നിനാങ്കിതത്വാത്
Το δε Πνεύμα ρητώς λέγει ότι εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης και εις διδασκαλίας δαιμονίων,
2 കഠോരമനസാം കാപട്യാദ് അനൃതവാദിനാം വിവാഹനിഷേധകാനാം ഭക്ഷ്യവിശേഷനിഷേധകാനാഞ്ച
διά της υποκρίσεως ψευδολόγων, εχόντων την εαυτών συνείδησιν κεκαυτηριασμένην,
3 ഭൂതസ്വരൂപാണാം ശിക്ഷായാം ഭ്രമകാത്മനാം വാക്യേഷു ച മനാംസി നിവേശ്യ ധർമ്മാദ് ഭ്രംശിഷ്യന്തേ| താനി തു ഭക്ഷ്യാണി വിശ്വാസിനാം സ്വീകൃതസത്യധർമ്മാണാഞ്ച ധന്യവാദസഹിതായ ഭോഗായേശ്വരേണ സസൃജിരേ|
εμποδιζόντων τον γάμον, προσταζόντων αποχήν βρωμάτων, τα οποία ο Θεός έκτισε διά να μεταλαμβάνωσι μετά ευχαριστίας οι πιστοί και οι γνωρίσαντες την αλήθειαν.
4 യത ഈശ്വരേണ യദ്യത് സൃഷ്ടം തത് സർവ്വമ് ഉത്തമം യദി ച ധന്യവാദേന ഭുജ്യതേ തർഹി തസ്യ കിമപി നാഗ്രാഹ്യം ഭവതി,
Διότι παν κτίσμα Θεού είναι καλόν, και ουδέν απορρίψιμον, όταν λαμβάνηται μετά ευχαριστίας·
5 യത ഈശ്വരസ്യ വാക്യേന പ്രാർഥനയാ ച തത് പവിത്രീഭവതി|
διότι αγιάζεται διά του λόγου του Θεού και διά της προσευχής.
6 ഏതാനി വാക്യാനി യദി ത്വം ഭ്രാതൃൻ ജ്ഞാപയേസ്തർഹി യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യോത്തമ്ഃ പരിചാരകോ ഭവിഷ്യസി യോ വിശ്വാസോ ഹിതോപദേശശ്ച ത്വയാ ഗൃഹീതസ്തദീയവാക്യൈരാപ്യായിഷ്യസേ ച|
Ταύτα συμβουλεύων εις τους αδελφούς, θέλεις είσθαι καλός διάκονος του Ιησού Χριστού, εντρεφόμενος εν τοις λόγοις της πίστεως και της καλής διδασκαλίας, την οποίαν παρηκολούθησας.
7 യാന്യുപാഖ്യാനാനി ദുർഭാവാനി വൃദ്ധയോഷിതാമേവ യോഗ്യാനി ച താനി ത്വയാ വിസൃജ്യന്താമ് ഈശ്വരഭക്തയേ യത്നഃ ക്രിയതാഞ്ച|
Τους δε βεβήλους και γραώδεις μύθους παραιτού και γύμναζε σεαυτόν εις την ευσέβειαν·
8 യതഃ ശാരീരികോ യത്നഃ സ്വൽപഫലദോ ഭവതി കിന്ത്വീശ്വരഭക്തിരൈഹികപാരത്രികജീവനയോഃ പ്രതിജ്ഞായുക്താ സതീ സർവ്വത്ര ഫലദാ ഭവതി|
διότι η σωματική γυμνασία είναι προς ολίγον ωφέλιμος αλλ' η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος, έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης.
9 വാക്യമേതദ് വിശ്വസനീയം സർവ്വൈ ർഗ്രഹണീയഞ്ച വയഞ്ച തദർഥമേവ ശ്രാമ്യാമോ നിന്ദാം ഭുംജ്മഹേ ച|
Πιστός ο λόγος και πάσης αποδοχής άξιος·
10 യതോ ഹേതോഃ സർവ്വമാനവാനാം വിശേഷതോ വിശ്വാസിനാം ത്രാതാ യോഽമര ഈശ്വരസ്തസ്മിൻ വയം വിശ്വസാമഃ|
επειδή διά τούτο και κοπιάζομεν και ονειδιζόμεθα, διότι ελπίζομεν εις τον ζώντα Θεόν, όστις είναι ο Σωτήρ πάντων ανθρώπων, μάλιστα των πιστών.
11 ത്വമ് ഏതാനി വാക്യാനി പ്രചാരയ സമുപദിശ ച|
Παράγγελλε ταύτα και δίδασκε.
12 അൽപവയഷ്കത്വാത് കേനാപ്യവജ്ഞേയോ ന ഭവ കിന്ത്വാലാപേനാചരണേന പ്രേമ്നാ സദാത്മത്വേന വിശ്വാസേന ശുചിത്വേന ച വിശ്വാസിനാമ് ആദർശോ ഭവ|
Μηδείς ας μη καταφρονή την νεότητά σου, αλλά γίνου τύπος των πιστών εις λόγον, εις συναναστροφήν, εις αγάπην, εις πνεύμα, εις πίστιν, εις καθαρότητα.
13 യാവന്നാഹമ് ആഗമിഷ്യാമി താവത് ത്വ പാഠേ ചേതയനേ ഉപദേശേ ച മനോ നിധത്സ്വ|
Έως να έλθω, καταγίνου εις την ανάγνωσιν, εις την προτροπήν, εις την διδασκαλίαν·
14 പ്രാചീനഗണഹസ്താർപണസഹിതേന ഭവിഷ്യദ്വാക്യേന യദ്ദാനം തുഭ്യം വിശ്രാണിതം തവാന്തഃസ്ഥേ തസ്മിൻ ദാനേ ശിഥിലമനാ മാ ഭവ|
μη αμέλει το χάρισμα, το οποίον είναι εν σοι, το οποίον εδόθη εις σε διά προφητείας μετά επιθέσεως των χειρών του πρεσβυτερίου.
15 ഏതേഷു മനോ നിവേശയ, ഏതേഷു വർത്തസ്വ, ഇത്ഥഞ്ച സർവ്വവിഷയേ തവ ഗുണവൃദ്ധിഃ പ്രകാശതാം|
Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε, διά να ήναι φανερά εις πάντας η προκοπή σου.
16 സ്വസ്മിൻ ഉപദേശേ ച സാവധാനോ ഭൂത്വാവതിഷ്ഠസ്വ തത് കൃത്വാ ത്വയാത്മപരിത്രാണം ശ്രോതൃണാഞ്ച പരിത്രാണം സാധയിഷ്യതേ|
Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν, επίμενε εις αυτά· διότι τούτο πράττων και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε.
