ಮಾರ್ಕಃ 8
1 ತದಾ ತತ್ಸಮೀಪಂ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ಆಯಾತಾ ಅತಸ್ತೇಷಾಂ ಭೋಜ್ಯದ್ರವ್ಯಾಭಾವಾದ್ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯಾನಾಹೂಯ ಜಗಾದ, |
In diebus illis iterum cum turba multa esset, nec haberent quod manducarent: convocatis discipulis, ait illis:
2 ಲೋಕನಿವಹೇ ಮಮ ಕೃಪಾ ಜಾಯತೇ ತೇ ದಿನತ್ರಯಂ ಮಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಸನ್ತಿ ತೇಷಾಂ ಭೋಜ್ಯಂ ಕಿಮಪಿ ನಾಸ್ತಿ|
Misereor super turbam: quia ecce iam triduo sustinent me, nec habent quod manducent:
3 ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇಽನೇಕೇ ದೂರಾದ್ ಆಗತಾಃ, ಅಭುಕ್ತೇಷು ತೇಷು ಮಯಾ ಸ್ವಗೃಹಮಭಿಪ್ರಹಿತೇಷು ತೇ ಪಥಿ ಕ್ಲಮಿಷ್ಯನ್ತಿ|
et si dimisero eos ieiunos in domum suam, deficient in via: quidam enim ex eis de longe venerunt.
4 ಶಿಷ್ಯಾ ಅವಾದಿಷುಃ, ಏತಾವತೋ ಲೋಕಾನ್ ತರ್ಪಯಿತುಮ್ ಅತ್ರ ಪ್ರನ್ತರೇ ಪೂಪಾನ್ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಕೇನ ಶಕ್ಯತೇ?
Et responderunt ei discipuli sui: unde illos quis poterit saturare panibus in solitudine?
5 ತತಃ ಸ ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕತಿ ಪೂಪಾಃ ಸನ್ತಿ? ತೇಽಕಥಯನ್ ಸಪ್ತ|
Et interrogavit eos: Quot panes habetis? Qui dixerunt: Septem.
6 ತತಃ ಸ ತಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಭುವಿ ಸಮುಪವೇಷ್ಟುಮ್ ಆದಿಶ್ಯ ತಾನ್ ಸಪ್ತ ಪೂಪಾನ್ ಧೃತ್ವಾ ಈಶ್ವರಗುಣಾನ್ ಅನುಕೀರ್ತ್ತಯಾಮಾಸ, ಭಂಕ್ತ್ವಾ ಪರಿವೇಷಯಿತುಂ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಪ್ರತಿ ದದೌ, ತತಸ್ತೇ ಲೋಕೇಭ್ಯಃ ಪರಿವೇಷಯಾಮಾಸುಃ|
Et præcepit turbæ discumbere super terram. Et accipiens septem panes, gratias agens fregit, et dabat discipulis suis ut apponerent, et apposuerunt turbæ.
7 ತಥಾ ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪೇ ಯೇ ಕ್ಷುದ್ರಮತ್ಸ್ಯಾ ಆಸನ್ ತಾನಪ್ಯಾದಾಯ ಈಶ್ವರಗುಣಾನ್ ಸಂಕೀರ್ತ್ಯ ಪರಿವೇಷಯಿತುಮ್ ಆದಿಷ್ಟವಾನ್|
Et habebant pisciculos paucos: et ipsos benedixit, et iussit apponi.
8 ತತೋ ಲೋಕಾ ಭುಕ್ತ್ವಾ ತೃಪ್ತಿಂ ಗತಾ ಅವಶಿಷ್ಟಖಾದ್ಯೈಃ ಪೂರ್ಣಾಃ ಸಪ್ತಡಲ್ಲಕಾ ಗೃಹೀತಾಶ್ಚ|
Et manducaverunt, et saturati sunt, et sustulerunt quod superaverat de fragmentis, septem sportas.
9 ಏತೇ ಭೋಕ್ತಾರಃ ಪ್ರಾಯಶ್ಚತುಃ ಸಹಸ್ರಪುರುಷಾ ಆಸನ್ ತತಃ ಸ ತಾನ್ ವಿಸಸರ್ಜ|
Erant autem qui manducaverunt, quasi quattuor millia: et dimisit eos.
10 ಅಥ ಸ ಶಿಷ್ಯಃ ಸಹ ನಾವಮಾರುಹ್ಯ ದಲ್ಮಾನೂಥಾಸೀಮಾಮಾಗತಃ|
Et statim ascendens navim cum discipulis suis, venit in partes Dalmanutha.
11 ತತಃ ಪರಂ ಫಿರೂಶಿನ ಆಗತ್ಯ ತೇನ ಸಹ ವಿವದಮಾನಾಸ್ತಸ್ಯ ಪರೀಕ್ಷಾರ್ಥಮ್ ಆಕಾಶೀಯಚಿಹ್ನಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ಯಾಚಿತವನ್ತಃ|
Et exierunt Pharisæi, et cœperunt conquirere cum eo, quærentes ab illo signum de cælo, tentantes eum.
12 ತದಾ ಸೋಽನ್ತರ್ದೀರ್ಘಂ ನಿಶ್ವಸ್ಯಾಕಥಯತ್, ಏತೇ ವಿದ್ಯಮಾನನರಾಃ ಕುತಶ್ಚಿನ್ಹಂ ಮೃಗಯನ್ತೇ? ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ಬ್ರವೀಮಿ ಲೋಕಾನೇತಾನ್ ಕಿಮಪಿ ಚಿಹ್ನಂ ನ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯತೇ|
Et ingemiscens spiritu, ait: Quid generatio ista signum quærit? Amen dico vobis, si dabitur generationi isti signum.
13 ಅಥ ತಾನ್ ಹಿತ್ವಾ ಪುನ ರ್ನಾವಮ್ ಆರುಹ್ಯ ಪಾರಮಗಾತ್|
Et dimittens eos, ascendit iterum navim, et abiit trans fretum.
14 ಏತರ್ಹಿ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಪೂಪೇಷು ವಿಸ್ಮೃತೇಷು ನಾವಿ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಪೂಪ ಏಕಏವ ಸ್ಥಿತಃ|
Et obliti sunt panes sumere: et nisi unum panem non habebant secum in navi.
15 ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಆದಿಷ್ಟವಾನ್ ಫಿರೂಶಿನಾಂ ಹೇರೋದಶ್ಚ ಕಿಣ್ವಂ ಪ್ರತಿ ಸತರ್ಕಾಃ ಸಾವಧಾನಾಶ್ಚ ಭವತ|
Et præcipiebat eis, dicens: Videte, et cavete a fermento Pharisæorum, et fermento Herodis.
16 ತತಸ್ತೇಽನ್ಯೋನ್ಯಂ ವಿವೇಚನಂ ಕರ್ತುಮ್ ಆರೇಭಿರೇ, ಅಸ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಪೂಪೋ ನಾಸ್ತೀತಿ ಹೇತೋರಿದಂ ಕಥಯತಿ|
Et cogitabant ad alterutrum, dicentes: Quia panes non habemus.
17 ತದ್ ಬುದ್ವ್ವಾ ಯೀಶುಸ್ತೇಭ್ಯೋಽಕಥಯತ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸ್ಥಾನೇ ಪೂಪಾಭಾವಾತ್ ಕುತ ಇತ್ಥಂ ವಿತರ್ಕಯಥ? ಯೂಯಂ ಕಿಮದ್ಯಾಪಿ ಕಿಮಪಿ ನ ಜಾನೀಥ? ಬೋದ್ಧುಞ್ಚ ನ ಶಕ್ನುಥ? ಯಾವದದ್ಯ ಕಿಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನಾಂಸಿ ಕಠಿನಾನಿ ಸನ್ತಿ?
Quo cognito, ait illis Iesus: Quid cogitatis, quia panes non habetis? nondum cognoscetis nec intelligitis? adhuc cæcatum habetis cor vestrum?
18 ಸತ್ಸು ನೇತ್ರೇಷು ಕಿಂ ನ ಪಶ್ಯಥ? ಸತ್ಸು ಕರ್ಣೇಷು ಕಿಂ ನ ಶೃಣುಥ? ನ ಸ್ಮರಥ ಚ?
oculos habentes non videtis? et aures habentes non auditis? Nec recordamini,
19 ಯದಾಹಂ ಪಞ್ಚಪೂಪಾನ್ ಪಞ್ಚಸಹಸ್ರಾಣಾಂ ಪುರುಷಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಭಂಕ್ತ್ವಾ ದತ್ತವಾನ್ ತದಾನೀಂ ಯೂಯಮ್ ಅವಶಿಷ್ಟಪೂಪೈಃ ಪೂರ್ಣಾನ್ ಕತಿ ಡಲ್ಲಕಾನ್ ಗೃಹೀತವನ್ತಃ? ತೇಽಕಥಯನ್ ದ್ವಾದಶಡಲ್ಲಕಾನ್|
quando quinque panes fregi in quinque millia: quot cophinos fragmentorum plenos sustulistis? Dicunt ei: Duodecim.
20 ಅಪರಞ್ಚ ಯದಾ ಚತುಃಸಹಸ್ರಾಣಾಂ ಪುರುಷಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಪೂಪಾನ್ ಭಂಕ್ತ್ವಾದದಾಂ ತದಾ ಯೂಯಮ್ ಅತಿರಿಕ್ತಪೂಪಾನಾಂ ಕತಿ ಡಲ್ಲಕಾನ್ ಗೃಹೀತವನ್ತಃ? ತೇ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ ಸಪ್ತಡಲ್ಲಕಾನ್|
Quando et septem panes in quattuor millia: quot sportas fragmentorum tulistis? Et dicunt ei: Septem.
21 ತದಾ ಸ ಕಥಿತವಾನ್ ತರ್ಹಿ ಯೂಯಮ್ ಅಧುನಾಪಿ ಕುತೋ ಬೋದ್ವ್ವುಂ ನ ಶಕ್ನುಥ?
Et dicebat eis: Quomodo nondum intelligitis?
22 ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಬೈತ್ಸೈದಾನಗರೇ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಲೋಕಾ ಅನ್ಧಮೇಕಂ ನರಂ ತತ್ಸಮೀಪಮಾನೀಯ ತಂ ಸ್ಪ್ರಷ್ಟುಂ ತಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ|
Et veniunt Bethsaidam, et adducunt ei cæcum, et rogabant eum ut illum tangeret.
23 ತದಾ ತಸ್ಯಾನ್ಧಸ್ಯ ಕರೌ ಗೃಹೀತ್ವಾ ನಗರಾದ್ ಬಹಿರ್ದೇಶಂ ತಂ ನೀತವಾನ್; ತನ್ನೇತ್ರೇ ನಿಷ್ಠೀವಂ ದತ್ತ್ವಾ ತದ್ಗಾತ್ರೇ ಹಸ್ತಾವರ್ಪಯಿತ್ವಾ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಕಿಮಪಿ ಪಶ್ಯಸಿ?
Et apprehensa manu cæci, eduxit eum extra vicum: et expuens in oculos eius impositis manibus suis, interrogavit eum si quid videret.
24 ಸ ನೇತ್ರೇ ಉನ್ಮೀಲ್ಯ ಜಗಾದ, ವೃಕ್ಷವತ್ ಮನುಜಾನ್ ಗಚ್ಛತೋ ನಿರೀಕ್ಷೇ|
Et aspiciens, ait: Video homines velut arbores ambulantes.
25 ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪುನಸ್ತಸ್ಯ ನಯನಯೋ ರ್ಹಸ್ತಾವರ್ಪಯಿತ್ವಾ ತಸ್ಯ ನೇತ್ರೇ ಉನ್ಮೀಲಯಾಮಾಸ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಸ್ವಸ್ಥೋ ಭೂತ್ವಾ ಸ್ಪಷ್ಟರೂಪಂ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನ್ ದದರ್ಶ|
Deinde iterum imposuit manus super oculos eius: et cœpit videre. et restitutus est ita ut clare videret omnia.
26 ತತಃ ಪರಂ ತ್ವಂ ಗ್ರಾಮಂ ಮಾ ಗಚ್ಛ ಗ್ರಾಮಸ್ಥಂ ಕಮಪಿ ಚ ಕಿಮಪ್ಯನುಕ್ತ್ವಾ ನಿಜಗೃಹಂ ಯಾಹೀತ್ಯಾದಿಶ್ಯ ಯೀಶುಸ್ತಂ ನಿಜಗೃಹಂ ಪ್ರಹಿತವಾನ್|
Et misit illum in domum suam, dicens: Vade in domum tuam: et si in vicum introieris, nemini dixeris.
27 ಅನನ್ತರಂ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಹಿತೋ ಯೀಶುಃ ಕೈಸರೀಯಾಫಿಲಿಪಿಪುರಂ ಜಗಾಮ, ಪಥಿ ಗಚ್ಛನ್ ತಾನಪೃಚ್ಛತ್ ಕೋಽಹಮ್ ಅತ್ರ ಲೋಕಾಃ ಕಿಂ ವದನ್ತಿ?
Et egressus est Iesus, et discipuli eius in castella Cæsareæ Philippi: et in via interrogabat discipulos suos, dicens eis: Quem me dicunt esse homines?
28 ತೇ ಪ್ರತ್ಯೂಚುಃ ತ್ವಾಂ ಯೋಹನಂ ಮಜ್ಜಕಂ ವದನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಕೇಪಿ ಕೇಪಿ ಏಲಿಯಂ ವದನ್ತಿ; ಅಪರೇ ಕೇಪಿ ಕೇಪಿ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಮ್ ಏಕೋ ಜನ ಇತಿ ವದನ್ತಿ|
Qui responderunt illi, dicentes: Ioannem Baptistam, alii Eliam, alii vero quasi unum de prophetis.
29 ಅಥ ಸ ತಾನಪೃಚ್ಛತ್ ಕಿನ್ತು ಕೋಹಮ್? ಇತ್ಯತ್ರ ಯೂಯಂ ಕಿಂ ವದಥ? ತದಾ ಪಿತರಃ ಪ್ರತ್ಯವದತ್ ಭವಾನ್ ಅಭಿಷಿಕ್ತಸ್ತ್ರಾತಾ|
Tunc dicit illis: Vos vero quem me esse dicitis? Respondens Petrus, ait ei: Tu es Christus.
30 ತತಃ ಸ ತಾನ್ ಗಾಢಮಾದಿಶದ್ ಯೂಯಂ ಮಮ ಕಥಾ ಕಸ್ಮೈಚಿದಪಿ ಮಾ ಕಥಯತ|
Et comminatus est eis, ne cui dicerent de illo.
31 ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೇಣಾವಶ್ಯಂ ಬಹವೋ ಯಾತನಾ ಭೋಕ್ತವ್ಯಾಃ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕೈಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕೈರಧ್ಯಾಪಕೈಶ್ಚ ಸ ನಿನ್ದಿತಃ ಸನ್ ಘಾತಯಿಷ್ಯತೇ ತೃತೀಯದಿನೇ ಉತ್ಥಾಸ್ಯತಿ ಚ, ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯಾನುಪದೇಷ್ಟುಮಾರಭ್ಯ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಸ್ಪಷ್ಟಮಾಚಷ್ಟ|
Et cœpit docere eos quoniam oportet filium hominis pati multa, et reprobari a senioribus, et a summis sacerdotibus, et Scribis, et occidi: et post tres dies resurgere.
32 ತಸ್ಮಾತ್ ಪಿತರಸ್ತಸ್ಯ ಹಸ್ತೌ ಧೃತ್ವಾ ತಂ ತರ್ಜ್ಜಿತವಾನ್|
Et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus, cœpit increpare eum.
33 ಕಿನ್ತು ಸ ಮುಖಂ ಪರಾವರ್ತ್ಯ ಶಿಷ್ಯಗಣಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಪಿತರಂ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾವಾದೀದ್ ದೂರೀಭವ ವಿಘ್ನಕಾರಿನ್ ಈಶ್ವರೀಯಕಾರ್ಯ್ಯಾದಪಿ ಮನುಷ್ಯಕಾರ್ಯ್ಯಂ ತುಭ್ಯಂ ರೋಚತತರಾಂ|
Qui conversus, et videns discipulos suos, comminatus est Petro, dicens: Vade retro me satana, quoniam non sapis quæ Dei sunt, sed quæ sunt hominum.
34 ಅಥ ಸ ಲೋಕಾನ್ ಶಿಷ್ಯಾಂಶ್ಚಾಹೂಯ ಜಗಾದ ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಾಮನುಗನ್ತುಮ್ ಇಚ್ಛತಿ ಸ ಆತ್ಮಾನಂ ದಾಮ್ಯತು, ಸ್ವಕ್ರುಶಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಮತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಆಯಾತು|
Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis: Si quis vult me sequi, deneget semetipsum: et tollat crucem suam, et sequatur me.
35 ಯತೋ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಪ್ರಾಣಂ ರಕ್ಷಿತುಮಿಚ್ಛತಿ ಸ ತಂ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ, ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮದರ್ಥಂ ಸುಸಂವಾದಾರ್ಥಞ್ಚ ಪ್ರಾಣಂ ಹಾರಯತಿ ಸ ತಂ ರಕ್ಷಿಷ್ಯತಿ|
Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam: qui autem perdiderit animam suam propter me, et Evangelium, salvam faciet eam.
36 ಅಪರಞ್ಚ ಮನುಜಃ ಸರ್ವ್ವಂ ಜಗತ್ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಯದಿ ಸ್ವಪ್ರಾಣಂ ಹಾರಯತಿ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ಕೋ ಲಾಭಃ?
Quid enim proderit homini, si lucretur mundum totum: et detrimentum animæ suæ faciat?
37 ನರಃ ಸ್ವಪ್ರಾಣವಿನಿಮಯೇನ ಕಿಂ ದಾತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ?
Aut quid dabit homo commutationis pro anima sua?
38 ಏತೇಷಾಂ ವ್ಯಭಿಚಾರಿಣಾಂ ಪಾಪಿನಾಞ್ಚ ಲೋಕಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಯದಿ ಕೋಪಿ ಮಾಂ ಮತ್ಕಥಾಞ್ಚ ಲಜ್ಜಾಸ್ಪದಂ ಜಾನಾತಿ ತರ್ಹಿ ಮನುಜಪುತ್ರೋ ಯದಾ ಧರ್ಮ್ಮದೂತೈಃ ಸಹ ಪಿತುಃ ಪ್ರಭಾವೇಣಾಗಮಿಷ್ಯತಿ ತದಾ ಸೋಪಿ ತಂ ಲಜ್ಜಾಸ್ಪದಂ ಜ್ಞಾಸ್ಯತಿ|
Qui enim me confusus fuerit, et verba mea in generatione ista adultera et peccatrice: et filius hominis confundetur eum, cum venerit in gloria patris sui cum angelis sanctis.
