ಯಾಕೂಬಃ 3
1 ಹೇ ಮಮ ಭ್ರಾತರಃ, ಶಿಕ್ಷಕೈರಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಗುರುತರದಣ್ಡೋ ಲಪ್ಸ್ಯತ ಇತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಯೂಯಮ್ ಅನೇಕೇ ಶಿಕ್ಷಕಾ ಮಾ ಭವತ|
Братия мои! Не многие делайтесь учителями, зная, что мы подвергнемся большему осуждению,
2 ಯತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ವಯಂ ಬಹುವಿಷಯೇಷು ಸ್ಖಲಾಮಃ, ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ವಾಕ್ಯೇ ನ ಸ್ಖಲತಿ ಸ ಸಿದ್ಧಪುರುಷಃ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ವಶೀಕರ್ತ್ತುಂ ಸಮರ್ಥಶ್ಚಾಸ್ತಿ|
ибо все мы много согрешаем. Кто не согрешает в слове, тот человек совершенный, могущий обуздать и все тело.
3 ಪಶ್ಯತ ವಯಮ್ ಅಶ್ವಾನ್ ವಶೀಕರ್ತ್ತುಂ ತೇಷಾಂ ವಕ್ತ್ರೇಷು ಖಲೀನಾನ್ ನಿಧಾಯ ತೇಷಾಂ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ಶರೀರಮ್ ಅನುವರ್ತ್ತಯಾಮಃ|
Вот мы влагаем удила в рот коням, чтобы они повиновались нам, и управляем всем телом их.
4 ಪಶ್ಯತ ಯೇ ಪೋತಾ ಅತೀವ ಬೃಹದಾಕಾರಾಃ ಪ್ರಚಣ್ಡವಾತೈಶ್ಚ ಚಾಲಿತಾಸ್ತೇಽಪಿ ಕರ್ಣಧಾರಸ್ಯ ಮನೋಽಭಿಮತಾದ್ ಅತಿಕ್ಷುದ್ರೇಣ ಕರ್ಣೇನ ವಾಞ್ಛಿತಂ ಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರತ್ಯನುವರ್ತ್ತನ್ತೇ|
Вот и корабли, как ни велики они и как ни сильными ветрами носятся, небольшим рулем направляются, куда хочет кормчий;
5 ತದ್ವದ್ ರಸನಾಪಿ ಕ್ಷುದ್ರತರಾಙ್ಗಂ ಸನ್ತೀ ದರ್ಪವಾಕ್ಯಾನಿ ಭಾಷತೇ| ಪಶ್ಯ ಕೀದೃಙ್ಮಹಾರಣ್ಯಂ ದಹ್ಯತೇ ಽಲ್ಪೇನ ವಹ್ನಿನಾ|
так и язык - небольшой член, но много делает. Посмотри, небольшой огонь как много вещества зажигает!
6 ರಸನಾಪಿ ಭವೇದ್ ವಹ್ನಿರಧರ್ಮ್ಮರೂಪಪಿಷ್ಟಪೇ| ಅಸ್ಮದಙ್ಗೇಷು ರಸನಾ ತಾದೃಶಂ ಸನ್ತಿಷ್ಠತಿ ಸಾ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ದೇಹಂ ಕಲಙ್ಕಯತಿ ಸೃಷ್ಟಿರಥಸ್ಯ ಚಕ್ರಂ ಪ್ರಜ್ವಲಯತಿ ನರಕಾನಲೇನ ಜ್ವಲತಿ ಚ| (Geenna g1067)
И язык - огонь, прикраса неправды; язык в таком положении находится между членами нашими, что оскверняет все тело и воспаляет круг жизни, будучи сам воспаляем от геенны. (Geenna g1067)
7 ಪಶುಪಕ್ಷ್ಯುರೋಗಜಲಚರಾಣಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸ್ವಭಾವೋ ದಮಯಿತುಂ ಶಕ್ಯತೇ ಮಾನುಷಿಕಸ್ವಭಾವೇನ ದಮಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ ಚ|
Ибо всякое естество зверей и птиц, пресмыкающихся и морских животных укрощается и укрощено естеством человеческим,
8 ಕಿನ್ತು ಮಾನವಾನಾಂ ಕೇನಾಪಿ ಜಿಹ್ವಾ ದಮಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ಯತೇ ಸಾ ನ ನಿವಾರ್ಯ್ಯಮ್ ಅನಿಷ್ಟಂ ಹಲಾಹಲವಿಷೇಣ ಪೂರ್ಣಾ ಚ|
а язык укротить никто из людей не может: это - неудержимое зло; он исполнен смертоносного яда.
9 ತಯಾ ವಯಂ ಪಿತರಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದಾಮಃ, ತಯಾ ಚೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾದೃಶ್ಯೇ ಸೃಷ್ಟಾನ್ ಮಾನವಾನ್ ಶಪಾಮಃ|
Им благословляем Бога и Отца, и им проклинаем человеков, сотворенных по подобию Божию.
10 ಏಕಸ್ಮಾದ್ ವದನಾದ್ ಧನ್ಯವಾದಶಾಪೌ ನಿರ್ಗಚ್ಛತಃ| ಹೇ ಮಮ ಭ್ರಾತರಃ, ಏತಾದೃಶಂ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ|
Из тех же уст исходит благословение и проклятие: не должно, братия мои, сему так быть.
11 ಪ್ರಸ್ರವಣಃ ಕಿಮ್ ಏಕಸ್ಮಾತ್ ಛಿದ್ರಾತ್ ಮಿಷ್ಟಂ ತಿಕ್ತಞ್ಚ ತೋಯಂ ನಿರ್ಗಮಯತಿ?
Течет ли из одного отверстия источника сладкая и горькая вода?
12 ಹೇ ಮಮ ಭ್ರಾತರಃ, ಉಡುಮ್ಬರತರುಃ ಕಿಂ ಜಿತಫಲಾನಿ ದ್ರಾಕ್ಷಾಲತಾ ವಾ ಕಿಮ್ ಉಡುಮ್ಬರಫಲಾನಿ ಫಲಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ? ತದ್ವದ್ ಏಕಃ ಪ್ರಸ್ರವಣೋ ಲವಣಮಿಷ್ಟೇ ತೋಯೇ ನಿರ್ಗಮಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
Не может, братия мои, смоковница приносить маслины или виноградная лоза смоквы. Также и один источник не может изливать соленую и сладкую воду.
13 ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಜ್ಞಾನೀ ಸುಬೋಧಶ್ಚ ಕ ಆಸ್ತೇ? ತಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಜ್ಞಾನಮೂಲಕಮೃದುತಾಯುಕ್ತಾನೀತಿ ಸದಾಚಾರಾತ್ ಸ ಪ್ರಮಾಣಯತು|
Мудр ли и разумен кто из вас, докажи это на самом деле добрым поведением с мудрою кротостью.
14 ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮದನ್ತಃಕರಣಮಧ್ಯೇ ಯದಿ ತಿಕ್ತೇರ್ಷ್ಯಾ ವಿವಾದೇಚ್ಛಾ ಚ ವಿದ್ಯತೇ ತರ್ಹಿ ಸತ್ಯಮತಸ್ಯ ವಿರುದ್ಧಂ ನ ಶ್ಲಾಘಧ್ವಂ ನಚಾನೃತಂ ಕಥಯತ|
Но если в вашем сердце вы имеете горькую зависть и сварливость, то не хвалитесь и не лгите на истину.
15 ತಾದೃಶಂ ಜ್ಞಾನಮ್ ಊರ್ದ್ಧ್ವಾದ್ ಆಗತಂ ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಪಾರ್ಥಿವಂ ಶರೀರಿ ಭೌತಿಕಞ್ಚ|
Это не есть мудрость, нисходящая свыше, но земная, душевная, бесовская,
16 ಯತೋ ಹೇತೋರೀರ್ಷ್ಯಾ ವಿವಾದೇಚ್ಛಾ ಚ ಯತ್ರ ವೇದ್ಯೇತೇ ತತ್ರೈವ ಕಲಹಃ ಸರ್ವ್ವಂ ದುಷ್ಕೃತಞ್ಚ ವಿದ್ಯತೇ|
ибо где зависть и сварливость, там неустройство и все худое.
17 ಕಿನ್ತೂರ್ದ್ಧ್ವಾದ್ ಆಗತಂ ಯತ್ ಜ್ಞಾನಂ ತತ್ ಪ್ರಥಮಂ ಶುಚಿ ತತಃ ಪರಂ ಶಾನ್ತಂ ಕ್ಷಾನ್ತಮ್ ಆಶುಸನ್ಧೇಯಂ ದಯಾದಿಸತ್ಫಲೈಃ ಪರಿಪೂರ್ಣಮ್ ಅಸನ್ದಿಗ್ಧಂ ನಿಷ್ಕಪಟಞ್ಚ ಭವತಿ|
Но мудрость, сходящая свыше, во-первых, чиста, потом мирна, скромна, послушлива, полна милосердия и добрых плодов, беспристрастна и нелицемерна.
18 ಶಾನ್ತ್ಯಾಚಾರಿಭಿಃ ಶಾನ್ತ್ಯಾ ಧರ್ಮ್ಮಫಲಂ ರೋಪ್ಯತೇ|
Плод же правды в мире сеется у тех, которые хранят мир.
