ಪ್ರೇರಿತಾಃ 12
1 ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಹೇರೋದ್‌ರಾಜೋ ಮಣ್ಡಲ್ಯಾಃ ಕಿಯಜ್ಜನೇಭ್ಯೋ ದುಃಖಂ ದಾತುಂ ಪ್ರಾರಭತ್|
В то время царь Ирод поднял руки на некоторых из принадлежащих к церкви, чтобы сделать им зло,
2 ವಿಶೇಷತೋ ಯೋಹನಃ ಸೋದರಂ ಯಾಕೂಬಂ ಕರವಾಲಾಘಾತೇನ್ ಹತವಾನ್|
и убил Иакова, брата Иоаннова, мечом.
3 ತಸ್ಮಾದ್ ಯಿಹೂದೀಯಾಃ ಸನ್ತುಷ್ಟಾ ಅಭವನ್ ಇತಿ ವಿಜ್ಞಾಯ ಸ ಪಿತರಮಪಿ ಧರ್ತ್ತುಂ ಗತವಾನ್|
Видя же, что это приятно Иудеям, вслед за тем взял и Петра, - тогда были дни опресноков, -
4 ತದಾ ಕಿಣ್ವಶೂನ್ಯಪೂಪೋತ್ಸವಸಮಯ ಉಪಾತಿಷ್ಟತ್; ಅತ ಉತ್ಸವೇ ಗತೇ ಸತಿ ಲೋಕಾನಾಂ ಸಮಕ್ಷಂ ತಂ ಬಹಿರಾನೇಯ್ಯಾಮೀತಿ ಮನಸಿ ಸ್ಥಿರೀಕೃತ್ಯ ಸ ತಂ ಧಾರಯಿತ್ವಾ ರಕ್ಷ್ಣಾರ್ಥಮ್ ಯೇಷಾಮ್ ಏಕೈಕಸಂಘೇ ಚತ್ವಾರೋ ಜನಾಃ ಸನ್ತಿ ತೇಷಾಂ ಚತುರ್ಣಾಂ ರಕ್ಷಕಸಂಘಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ತಂ ಸಮರ್ಪ್ಯ ಕಾರಾಯಾಂ ಸ್ಥಾಪಿತವಾನ್|
и, задержав его, посадил в темницу, и приказал четырем четверицам воинов стеречь его, намереваясь после Пасхи вывести его к народу.
5 ಕಿನ್ತುಂ ಪಿತರಸ್ಯ ಕಾರಾಸ್ಥಿತಿಕಾರಣಾತ್ ಮಣ್ಡಲ್ಯಾ ಲೋಕಾ ಅವಿಶ್ರಾಮಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತ|
Итак Петра стерегли в темнице, между тем церковь прилежно молилась о нем Богу.
6 ಅನನ್ತರಂ ಹೇರೋದಿ ತಂ ಬಹಿರಾನಾಯಿತುಂ ಉದ್ಯತೇ ಸತಿ ತಸ್ಯಾಂ ರಾತ್ರೌ ಪಿತರೋ ರಕ್ಷಕದ್ವಯಮಧ್ಯಸ್ಥಾನೇ ಶೃಙ್ಖಲದ್ವಯೇನ ಬದ್ಧ್ವಃ ಸನ್ ನಿದ್ರಿತ ಆಸೀತ್, ದೌವಾರಿಕಾಶ್ಚ ಕಾರಾಯಾಃ ಸಮ್ಮುಖೇ ತಿಷ್ಠನತೋ ದ್ವಾರಮ್ ಅರಕ್ಷಿಷುಃ|
Когда же Ирод хотел вывести его, в ту ночь Петр спал между двумя воинами, скованный двумя цепями, и стражи у дверей стерегли темницу.
7 ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ದೂತೇ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೇ ಕಾರಾ ದೀಪ್ತಿಮತೀ ಜಾತಾ; ತತಃ ಸ ದೂತಃ ಪಿತರಸ್ಯ ಕುಕ್ಷಾವಾವಾತಂ ಕೃತ್ವಾ ತಂ ಜಾಗರಯಿತ್ವಾ ಭಾಷಿತವಾನ್ ತೂರ್ಣಮುತ್ತಿಷ್ಠ; ತತಸ್ತಸ್ಯ ಹಸ್ತಸ್ಥಶೃಙ್ಖಲದ್ವಯಂ ಗಲತ್ ಪತಿತಂ|
И вот, Ангел Господень предстал, и свет осиял темницу. Ангел, толкнув Петра в бок, пробудил его и сказал: встань скорее. И цепи упали с рук его.
8 ಸ ದೂತಸ್ತಮವದತ್, ಬದ್ಧಕಟಿಃ ಸನ್ ಪಾದಯೋಃ ಪಾದುಕೇ ಅರ್ಪಯ; ತೇನ ತಥಾ ಕೃತೇ ಸತಿ ದೂತಸ್ತಮ್ ಉಕ್ತವಾನ್ ಗಾತ್ರೀಯವಸ್ತ್ರಂ ಗಾತ್ರೇ ನಿಧಾಯ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಏಹಿ|
И сказал ему Ангел: опояшься и обуйся. Он сделал так. Потом говорит ему: надень одежду твою и иди за мною.
9 ತತಃ ಪಿತರಸ್ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ವ್ರಜನ ಬಹಿರಗಚ್ಛತ್, ಕಿನ್ತು ದೂತೇನ ಕರ್ಮ್ಮೈತತ್ ಕೃತಮಿತಿ ಸತ್ಯಮಜ್ಞಾತ್ವಾ ಸ್ವಪ್ನದರ್ಶನಂ ಜ್ಞಾತವಾನ್|
Петр вышел и следовал за ним, не зная, что делаемое Ангелом было действительно, а думая, что видит видение.
10 ಇತ್ಥಂ ತೌ ಪ್ರಥಮಾಂ ದ್ವಿತೀಯಾಞ್ಚ ಕಾರಾಂ ಲಙ್ಘಿತ್ವಾ ಯೇನ ಲೌಹನಿರ್ಮ್ಮಿತದ್ವಾರೇಣ ನಗರಂ ಗಮ್ಯತೇ ತತ್ಸಮೀಪಂ ಪ್ರಾಪ್ನುತಾಂ; ತತಸ್ತಸ್ಯ ಕವಾಟಂ ಸ್ವಯಂ ಮುಕ್ತಮಭವತ್ ತತಸ್ತೌ ತತ್ಸ್ಥಾನಾದ್ ಬಹಿ ರ್ಭೂತ್ವಾ ಮಾರ್ಗೈಕಸ್ಯ ಸೀಮಾಂ ಯಾವದ್ ಗತೌ; ತತೋಽಕಸ್ಮಾತ್ ಸ ದೂತಃ ಪಿತರಂ ತ್ಯಕ್ತವಾನ್|
Пройдя первую и вторую стражу, они пришли к железным воротам, ведущим в город, которые сами собою отворились им; они вышли и прошли одну улицу, и вдруг Ангела не стало с ним.
11 ತದಾ ಸ ಚೇತನಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್ ನಿಜದೂತಂ ಪ್ರಹಿತ್ಯ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಹೇರೋದೋ ಹಸ್ತಾದ್ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವಾಶಾಯಾಶ್ಚ ಮಾಂ ಸಮುದ್ಧೃತವಾನ್ ಇತ್ಯಹಂ ನಿಶ್ಚಯಂ ಜ್ಞಾತವಾನ್|
Тогда Петр, придя в себя, сказал: теперь я вижу воистину, что Господь послал Ангела Своего и избавил меня из руки Ирода и от всего, чего ждал народ Иудейский.
12 ಸ ವಿವಿಚ್ಯ ಮಾರ್ಕನಾಮ್ರಾ ವಿಖ್ಯಾತಸ್ಯ ಯೋಹನೋ ಮಾತು ರ್ಮರಿಯಮೋ ಯಸ್ಮಿನ್ ಗೃಹೇ ಬಹವಃ ಸಮ್ಭೂಯ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತ ತನ್ನಿವೇಶನಂ ಗತಃ|
И, осмотревшись, пришел к дому Марии, матери Иоанна, называемого Марком, где многие собрались и молились.
13 ಪಿತರೇಣ ಬಹಿರ್ದ್ವಾರ ಆಹತೇ ಸತಿ ರೋದಾನಾಮಾ ಬಾಲಿಕಾ ದ್ರಷ್ಟುಂ ಗತಾ|
Когда же Петр постучался у ворот, то вышла послушать служанка, именем Рода,
14 ತತಃ ಪಿತರಸ್ಯ ಸ್ವರಂ ಶ್ರುವಾ ಸಾ ಹರ್ಷಯುಕ್ತಾ ಸತೀ ದ್ವಾರಂ ನ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಪಿತರೋ ದ್ವಾರೇ ತಿಷ್ಠತೀತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ವಕ್ತುಮ್ ಅಭ್ಯನ್ತರಂ ಧಾವಿತ್ವಾ ಗತವತೀ|
и, узнав голос Петра, от радости не отворила ворот, но, вбежав, объявила, что Петр стоит у ворот.
15 ತೇ ಪ್ರಾವೋಚನ್ ತ್ವಮುನ್ಮತ್ತಾ ಜಾತಾಸಿ ಕಿನ್ತು ಸಾ ಮುಹುರ್ಮುಹುರುಕ್ತವತೀ ಸತ್ಯಮೇವೈತತ್|
А те сказали ей: в своем ли ты уме? Но она утверждала свое. Они же говорили: это Ангел его.
16 ತದಾ ತೇ ಕಥಿತವನ್ತಸ್ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ದೂತೋ ಭವೇತ್|
Между тем Петр продолжал стучать. Когда же отворили, то увидели его и изумились.
17 ಪಿತರೋ ದ್ವಾರಮಾಹತವಾನ್ ಏತಸ್ಮಿನ್ನನ್ತರೇ ದ್ವಾರಂ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಪಿತರಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ|
Он же, дав знак рукою, чтобы молчали, рассказал им, как Господь вывел его из темницы, и сказал: уведомьте о сем Иакова и братьев. Потом, выйдя, пошел в другое место.
18 ತತಃ ಪಿತರೋ ನಿಃಶಬ್ದಂ ಸ್ಥಾತುಂ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಹಸ್ತೇನ ಸಙ್ಕೇತಂ ಕೃತ್ವಾ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ತಂ ಕಾರಾಯಾ ಉದ್ಧೃತ್ಯಾನೀತವಾನ್ ತಸ್ಯ ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ತಾನಜ್ಞಾಪಯತ್, ಯೂಯಂ ಗತ್ವಾ ಯಾಕುಬಂ ಭ್ರಾತೃಗಣಞ್ಚ ವಾರ್ತ್ತಾಮೇತಾಂ ವದತೇತ್ಯುಕ್ತಾ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರಂ ಪ್ರಸ್ಥಿತವಾನ್|
По наступлении дня между воинами сделалась большая тревога о том, что сделалось с Петром.
19 ಪ್ರಭಾತೇ ಸತಿ ಪಿತರಃ ಕ್ವ ಗತ ಇತ್ಯತ್ರ ರಕ್ಷಕಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಮಹಾನ್ ಕಲಹೋ ಜಾತಃ|
Ирод же, поискав его и не найдя, судил стражей и велел казнить их. Потом он отправился из Иудеи в Кесарию и там оставался.
20 ಹೇರೋದ್ ಬಹು ಮೃಗಯಿತ್ವಾ ತಸ್ಯೋದ್ದೇಶೇ ನ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಸತಿ ರಕ್ಷಕಾನ್ ಸಂಪೃಚ್ಛ್ಯ ತೇಷಾಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಹನ್ತುಮ್ ಆದಿಷ್ಟವಾನ್|
Ирод был раздражен на Тирян и Сидонян; они же, согласившись, пришли к нему и, склонив на свою сторону Власта, постельника царского, просили мира, потому что область их питалась от области царской.
21 ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ಯಿಹೂದೀಯಪ್ರದೇಶಾತ್ ಕೈಸರಿಯಾನಗರಂ ಗತ್ವಾ ತತ್ರಾವಾತಿಷ್ಠತ್|
В назначенный день Ирод, одевшись в царскую одежду, сел на возвышенном месте и говорил к ним;
22 ಸೋರಸೀದೋನದೇಶಯೋ ರ್ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ಹೇರೋದಿ ಯುಯುತ್ಸೌ ಸತಿ ತೇ ಸರ್ವ್ವ ಏಕಮನ್ತ್ರಣಾಃ ಸನ್ತಸ್ತಸ್ಯ ಸಮೀಪ ಉಪಸ್ಥಾಯ ಲ್ವಾಸ್ತನಾಮಾನಂ ತಸ್ಯ ವಸ್ತ್ರಗೃಹಾಧೀಶಂ ಸಹಾಯಂ ಕೃತ್ವಾ ಹೇರೋದಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಸನ್ಧಿಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತ ಯತಸ್ತಸ್ಯ ರಾಜ್ಞೋ ದೇಶೇನ ತೇಷಾಂ ದೇಶೀಯಾನಾಂ ಭರಣಮ್ ಅಭವತ್ಂ
а народ восклицал: это голос Бога, а не человека.
23 ಅತಃ ಕುತ್ರಚಿನ್ ನಿರುಪಿತದಿನೇ ಹೇರೋದ್ ರಾಜಕೀಯಂ ಪರಿಚ್ಛದಂ ಪರಿಧಾಯ ಸಿಂಹಾಸನೇ ಸಮುಪವಿಶ್ಯ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಕಥಾಮ್ ಉಕ್ತವಾನ್|
Но вдруг Ангел Господень поразил его за то, что он не воздал славы Богу; и он, быв изъеден червями, умер.
24 ತತೋ ಲೋಕಾ ಉಚ್ಚೈಃಕಾರಂ ಪ್ರತ್ಯವದನ್, ಏಷ ಮನುಜರವೋ ನ ಹಿ, ಈಶ್ವರೀಯರವಃ|
Слово же Божие росло и распространялось.
25 ತದಾ ಹೇರೋದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಮ್ಮಾನಂ ನಾಕರೋತ್; ತಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ದೂತೋ ಹಠಾತ್ ತಂ ಪ್ರಾಹರತ್ ತೇನೈವ ಸ ಕೀಟೈಃ ಕ್ಷೀಣಃ ಸನ್ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಅಜಹಾತ್| ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ಕಥಾ ದೇಶಂ ವ್ಯಾಪ್ಯ ಪ್ರಬಲಾಭವತ್| ತತಃ ಪರಂ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಶೌಲೌ ಯಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಣೋ ಭಾರಂ ಪ್ರಾಪ್ನುತಾಂ ತಾಭ್ಯಾಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮ್ಪಾದಿತೇ ಸತಿ ಮಾರ್ಕನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತೋ ಯೋ ಯೋಹನ್ ತಂ ಸಙ್ಗಿನಂ ಕೃತ್ವಾ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಾತ್ ಪ್ರತ್ಯಾಗತೌ|
А Варнава и Савл, по исполнении поручения, возвратились из Иерусалима в Антиохию, взяв с собою и Иоанна, прозванного Марком.
