Псалтирь 2

1 Псалом Давида. Зачем мятутся народы, и племена замышляют тщетное?

Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?

2 Восстают цари земли, и князья совещаются вместе против Господа и против Помазанника Его.

Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:

3 “Расторгнем узы их, и свергнем с себя оковы их”.

Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.

4 Живущий на небесах посмеется, Господь поругается им.

Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.

5 Тогда скажет им во гневе Своем и яростью Своею приведет их в смятение:

Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:

6 “Я помазал Царя Моего над Сионом, святою горою Моею;

Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.

7 возвещу определение: Господь сказал Мне: Ты Сын Мой; Я ныне родил Тебя;

Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.

8 проси у Меня, и дам народы в наследие Тебе и пределы земли во владение Тебе;

Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.

9 Ты поразишь их жезлом железным; сокрушишь их, как сосуд горшечника”.

Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.

10 Итак вразумитесь, цари; научитесь, судьи земли!

Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!

11 Служите Господу со страхом и радуйтесь с трепетом.

Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.

12 Почтите Сына, чтобы Он не прогневался, и чтобы вам не погибнуть в пути вашем, ибо гнев Его возгорится вскоре. Блаженны все, уповающие на Него.

Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.