< Псалтирь 137 >

1 Давида. При реках Вавилона, там сидели мы и плакали, когда вспоминали о Сионе;
Babildiki derya-ériqlar boyida biz olturduq; Zionni esliginimizde, berheq yigha kötürduq;
2 на вербах, посреди его, повесили мы наши арфы.
Chiltarimizni arisidiki sögetlerge ésip qoyduq.
3 Там пленившие нас требовали от нас слов песней, и притеснители наши - веселья: “пропойте нам из песней Сионских”.
Chünki bizni sürgün qilghanlar bizdin naxsha telep qildi; Bizni zarlatquchilar bizdin tamasha telep qilip: — «Hey, Zion naxshiliridin birni bizge éytqina» — déyishti.
4 Как нам петь песнь Господню на земле чужой?
Yaqa yurtta turup Perwerdigarning naxshisini qandaqmu éytayli?
5 Если я забуду тебя, Иерусалим, - забудь меня десница моя;
Ey Yérusalém, men séni untusam, Ong qolum [maharitini] untusun!
6 прилипни язык мой к гортани моей, если не буду помнить тебя, если не поставлю Иерусалима во главе веселия моего.
Séni eslimisem, — Yérusalémni eng chong xursenlikimdin ewzel körmisem — Tilim tanglayimgha chapliship qalsun!
7 Припомни, Господи, сынам Едомовым день Иерусалима, когда они говорили: “разрушайте, разрушайте до основания его”.
I Perwerdigar, Édom baliliridin hésab alghanda, Yérusalémning béshigha chüshken künini yadinggha keltürgeysen; Chünki ular: «Uni yer bilen yeksan qilinglar, Ulighiche yer bilen yeksan qilinglar!» déyishti.
8 Дочь Вавилона, опустошительница! блажен, кто воздаст тебе за то, что ты сделала нам!
I bulinish aldida turghan Babil qizi, Bizge qilghan qilmishliringni özüngge qayturghuchi bextliktur!
9 Блажен, кто возьмет и разобьет младенцев твоих о камень!
Bowaqliringni élip tashqa atquchi kishi bextliktur!

< Псалтирь 137 >