Псалтирь 123

1 Песнь восхождения. К Тебе возвожу очи мои, Живущий на небесах!

Ein song til høgtidsferderne. Til deg lyfter eg augo mine, du som sit i himmelen.

2 Вот, как очи рабов обращены на руку господ их, как очи рабы - на руку госпожи ее, так очи наши - к Господу, Богу нашему, доколе Он помилует нас.

Sjå, som augo til tenarar skodar på handi åt herrarne sine, som augo til tenestgjenta på handi åt frua si, soleis skodar våre augo upp til Herren, vår Gud, til dess han vert oss nådig.

3 Помилуй нас, Господи, помилуй нас, ибо довольно мы насыщены презрением;

Ver oss nådig, Herre, ver oss nådig! for me er ovleg metta med vanvyrdnad.

4 довольно насыщена душа наша поношением от надменных и уничижением от гордых.

Ovleg metta er vår sjæl med spott ifrå dei kaute, med vanvyrdnad frå valdsmenner.