< Плач Иеремии 5 >

1 Вспомни, Господи, что над нами совершилось; призри и посмотри на поругание наше.
Recordare Domine quid acciderit nobis: intuere, et respice opprobrium nostrum.
2 Наследие наше перешло к чужим, домы наши - к иноплеменным;
Hæreditas nostra versa est ad alienos: domus nostræ ad extraneos.
3 мы сделались сиротами, без отца; матери наши - как вдовы.
Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.
4 Воду свою пьем за серебро, дрова наши достаются нам за деньги.
Aquam nostram pecunia bibimus: ligna nostra pretio comparavimus.
5 Нас погоняют в шею, мы работаем, и не имеем отдыха.
Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
6 Протягиваем руку к Египтянам, к Ассириянам, чтобы насытиться хлебом.
Ægypto dedimus manum, et Assyriis ut saturaremur pane.
7 Отцы наши грешили: их уже нет, а мы несем наказание за беззакония их.
Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
8 Рабы господствуют над нами, и некому избавить от руки их.
Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
9 С опасностью жизни от меча, в пустыне достаем хлеб себе.
In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
10 Кожа наша почернела, как печь, от жгучего голода.
Pellis nostra, quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis.
11 Жен бесчестят на Сионе, девиц - в городах Иудейских.
Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Iuda.
12 Князья повешены руками их, лица старцев не уважены.
Principes manu suspensi sunt: facies senum non erubuerunt.
13 Юношей берут к жерновам, и отроки падают под ношами дров.
Adolescentibus impudice abusi sunt: et pueri in ligno corruerunt.
14 Старцы уже не сидят у ворот; юноши не поют.
Senes defecerunt de portis: iuvenes de choro psallentium.
15 Прекратилась радость сердца нашего; хороводы наши обратились в сетование.
Defecit gaudium cordis nostri: versus est in luctum chorus noster.
16 Упал венец с головы нашей; горе нам, что мы согрешили!
Cecidit corona capitis nostri: væ nobis, quia peccavimus.
17 От сего-то изнывает сердце наше; от сего померкли глаза наши.
Propterea mœstum factum est cor nostrum, ideo contenebrati sunt oculi nostri.
18 Оттого, что опустела гора Сион, лисицы ходят по ней.
Propter montem Sion quia disperiit, vulpes ambulaverunt in eo.
19 Ты, Господи, пребываешь во веки; престол Твой - в род и род.
Tu autem Domine in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.
20 Для чего совсем забываешь нас, оставляешь нас на долгое время?
Quare in perpetuum oblivisceris nostri? derelinques nos in longitudine dierum?
21 Обрати нас к Тебе, Господи, и мы обратимся; обнови дни наши, как древле.
Converte nos Domine ad te, et convertemur: innova dies nostros, sicut a principio.
22 Неужели Ты совсем отверг нас, прогневался на нас безмерно?
Sed proiiciens repulisti nos, iratus es contra nos vehementer.

< Плач Иеремии 5 >