< Иов 36 >

1 И продолжал Елиуй и сказал:
Addens quoque Eliu, haec locutus est:
2 подожди меня немного, и я покажу тебе, что я имею еще что сказать за Бога.
Sustine me paululum, et indicabo tibi: adhuc enim habeo quod pro Deo loquar.
3 Начну мои рассуждения издалека и воздам Создателю моему справедливость,
Repetam scientiam meam a principio, et operatorem meum probabo iustum.
4 потому что слова мои точно не ложь: пред тобою - совершенный в познаниях.
Vere enim absque mendacio sermones mei, et perfecta scientia probabitur tibi.
5 Вот, Бог могуществен и не презирает сильного крепостью сердца;
Deus potentes non abiicit, cum et ipse sit potens.
6 Он не поддерживает нечестивых и воздает должное угнетенным;
Sed non salvat impios, et iudicium pauperibus tribuit.
7 Он не отвращает очей Своих от праведников, но с царями навсегда посаждает их на престоле, и они возвышаются.
Non auferet a iusto oculos suos, et reges in solio collocat in perpetuum, et illic eriguntur.
8 Если же они окованы цепями и содержатся в узах бедствия,
Et si fuerint in catenis, et vinciantur funibus paupertatis.
9 то Он указывает им на дела их и на беззакония их, потому что умножились,
Indicabit eis opera eorum, et scelera eorum, quia violenti fuerunt.
10 и открывает их ухо для вразумления и говорит им, чтоб они отстали от нечестия.
Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat: et loquetur, ut revertantur ab iniquitate.
11 Если послушают и будут служить Ему, то проведут дни свои в благополучии и лета свои в радости;
Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono, et annos suos in gloria:
12 если же не послушают, то погибнут от стрелы и умрут в неразумии.
Si autem non audierint, transibunt per gladium, et consumentur in stultitia.
13 Но лицемеры питают в сердце гнев и не взывают к Нему, когда Он заключает их в узы;
Simulatores et callidi provocant iram Dei, neque clamabunt cum vincti fuerint.
14 поэтому душа их умирает в молодости и жизнь их с блудниками.
Morietur in tempestate anima eorum, et vita eorum inter effeminatos.
15 Он спасает бедного от беды его и в угнетении открывает ухо его.
Eripiet de angustia sua pauperem, et revelabit in tribulatione aurem eius.
16 И тебя вывел бы Он из тесноты на простор, где нет стеснения, и поставляемое на стол твой было бы наполнено туком;
Igitur salvabit te de ore angusto latissime, et non habente fundamentum subter se: requies autem mensae tuae erit plena pinguedine.
17 но ты преисполнен суждениями нечестивых: суждение и осуждение - близки.
Causa tua quasi impii iudicata est, causam iudiciumque recipies.
18 Да не поразит тебя гнев Божий наказанием! Большой выкуп не спасет тебя.
Non te ergo superet ira, ut aliquem opprimas: nec multitudo donorum inclinet te.
19 Даст ли Он какую цену твоему богатству? Нет, - ни золоту и никакому сокровищу.
Depone magnitudinem tuam absque tribulatione, et omnes robustos fortitudine.
20 Не желай той ночи, когда народы истребляются на своем месте.
Ne protrahas noctem, ut ascendant populi pro eis.
21 Берегись, не склоняйся к нечестию, которое ты предпочел страданию.
Cave ne declines ad iniquitatem: hanc enim coepisti sequi post miseriam.
22 Бог высок могуществом Своим, и кто такой, как Он, наставник?
Ecce, Deus excelsus in fortitudine sua, et nullus ei similis in legislatoribus.
23 Кто укажет Ему путь Его; кто может сказать: Ты поступаешь несправедливо?
Quis poterit scrutari vias eius? aut quis potest ei dicere: Operatus es iniquitatem?
24 Помни о том, чтобы превозносить дела Его, которые люди видят.
Memento quod ignores opus eius, de quo cecinerunt viri.
25 Все люди могут видеть их; человек может усматривать их издали.
Omnes homines vident eum, unusquisque intuetur procul.
26 Вот, Бог велик, и мы не можем познать Его; число лет Его неисследимо.
Ecce, Deus magnus vincens scientiam nostram: numerus annorum eius inaestimabilis.
27 Он собирает капли воды; они во множестве изливаются дождем:
Qui aufert stillas pluviae, et effundit imbres ad instar gurgitum.
28 из облаков каплют и изливаются обильно на людей.
Qui de nubibus fluunt, quae praetexunt cuncta desuper.
29 Кто может также постигнуть протяжение облаков, треск шатра Его?
Si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum.
30 Вот, Он распространяет над ним свет Свой и покрывает дно моря.
Et fulgurare lumine suo desuper, cardines quoque maris operiet.
31 Оттуда Он судит народы, дает пищу в изобилии.
Per haec enim iudicat populos, et dat escas multis mortalibus.
32 Он сокрывает в дланях Своих молнию и повелевает ей, кого разить.
In manibus abscondit lucem, et praecepit ei ut rursus adveniat.
33 Треск ее дает знать о ней; скот также чувствует происходящее.
Annunciat de ea amico suo, quod possessio eius sit, ut ad eam possit ascendere.

< Иов 36 >