Иов 29
1 И продолжал Иов возвышенную речь свою и сказал:
Maka Ayub melanjutkan uraiannya:
2 о, если бы я был, как в прежние месяцы, как в те дни, когда Бог хранил меня,
"Ah, kiranya aku seperti dalam bulan-bulan yang silam, seperti pada hari-hari, ketika Allah melindungi aku,
3 когда светильник Его светил над головою моею, и я при свете Его ходил среди тьмы;
ketika pelita-Nya bersinar di atas kepalaku, dan di bawah terang-Nya aku berjalan dalam gelap;
4 как был я во дни молодости моей, когда милость Божия была над шатром моим,
seperti ketika aku mengalami masa remajaku, ketika Allah bergaul karib dengan aku di dalam kemahku;
5 когда еще Вседержитель был со мною, и дети мои вокруг меня,
ketika Yang Mahakuasa masih beserta aku, dan anak-anakku ada di sekelilingku;
6 когда пути мои обливались молоком, и скала источала для меня ручьи елея!
ketika langkah-langkahku bermandikan dadih, dan gunung batu mengalirkan sungai minyak di dekatku.
7 когда я выходил к воротам города и на площади ставил седалище свое, -
Apabila aku keluar ke pintu gerbang kota, dan menyediakan tempat dudukku di tengah-tengah lapangan,
8 юноши, увидев меня, прятались, а старцы вставали и стояли;
maka ketika aku kelihatan, mundurlah orang-orang muda dan bangkitlah orang-orang yang sudah lanjut umurnya, lalu tinggal berdiri;
9 князья удерживались от речи и персты полагали на уста свои;
para pembesar berhenti bicara, dan menutup mulut mereka dengan tangan;
10 голос знатных умолкал, и язык их прилипал к гортани их.
suara para pemuka membisu, dan lidah mereka melekat pada langit-langitnya;
11 Ухо, слышавшее меня, ублажало меня; око видевшее восхваляло меня,
apabila telinga mendengar tentang aku, maka aku disebut berbahagia; dan apabila mata melihat, maka aku dipuji.
12 потому что я спасал страдальца вопиющего и сироту беспомощного.
Karena aku menyelamatkan orang sengsara yang berteriak minta tolong, juga anak piatu yang tidak ada penolongnya;
13 Благословение погибавшего приходило на меня, и сердцу вдовы доставлял я радость.
aku mendapat ucapan berkat dari orang yang nyaris binasa, dan hati seorang janda kubuat bersukaria;
14 Я облекался в правду, и суд мой одевал меня, как мантия и увясло.
aku berpakaian kebenaran dan keadilan menutupi aku seperti jubah dan serban;
15 Я был глазами слепому и ногами хромому;
aku menjadi mata bagi orang buta, dan kaki bagi orang lumpuh;
16 отцом был я для нищих и тяжбу, которой я не знал, разбирал внимательно.
aku menjadi bapa bagi orang miskin, dan perkara orang yang tidak kukenal, kuselidiki.
17 Сокрушал я беззаконному челюсти и из зубов его исторгал похищенное.
Geraham orang curang kuremuk, dan merebut mangsanya dari giginya.
18 И говорил я: в гнезде моем скончаюсь, и дни мои будут многи, как песок;
Pikirku: Bersama-sama dengan sarangku aku akan binasa, dan memperbanyak hari-hariku seperti burung feniks.
19 корень мой открыт для воды, и роса ночует на ветвях моих;
Akarku mencapai air, dan embun bermalam di atas ranting-rantingku.
20 слава моя не стареет, лук мой крепок в руке моей.
Kemuliaanku selalu baru padaku, dan busurku kuat kembali di tanganku.
21 Внимали мне и ожидали, и безмолвствовали при совете моем.
Kepadakulah orang mendengar sambil menanti, dengan diam mereka mendengarkan nasihatku.
22 После слов моих уже не рассуждали; речь моя капала на них.
Sehabis bicaraku tiada seorangpun angkat bicara lagi, dan perkataanku menetes ke atas mereka.
23 Ждали меня, как дождя, и, как дождю позднему, открывали уста свои.
Orang menantikan aku seperti menantikan hujan, dan menadahkan mulutnya seperti menadah hujan pada akhir musim.
24 Бывало, улыбнусь им - они не верят; и света лица моего они не помрачали.
Aku tersenyum kepada mereka, ketika mereka putus asa, dan seri mukaku tidak dapat disuramkan mereka.
25 Я назначал пути им и сидел во главе и жил как царь в кругу воинов, как утешитель плачущих.
Aku menentukan jalan mereka dan duduk sebagai pemimpin; aku bersemayam seperti raja di tengah-tengah rakyat, seperti seorang yang menghibur mereka yang berkabung."
