Иов 14

1 Человек, рожденный женою, краткодневен и пресыщен печалями:

Człowiek, narodzony z niewiasty, dni krótkich jest, i pełen kłopotów;

2 как цветок, он выходит и опадает; убегает, как тень, и не останавливается.

Wyrasta jako kwiat, i bywa podcięty, a ucieka jako cień, i nie ostoi się.

3 И на него-то Ты отверзаешь очи Твои, и меня ведешь на суд с Тобою?

Wszakże i na takiego otwierasz oczy twoje, a przywodzisz mię do sądu z sobą.

4 Кто родится чистым от нечистого? Ни один.

Któż pokaże czystego z nieczystego? Ani jeden;

5 Если дни ему определены, и число месяцев его у Тебя, если Ты положил ему предел, которого он не перейдет,

Gdyż zamierzone są dni jego, liczba miesięcy jego u ciebie; zamierzyłeś mu kres, którego nie może przestąpić.

6 то уклонись от него: пусть он отдохнет, доколе не окончит, как наемник, дня своего.

Odstąpże od niego, aż odpocznie, aż przejdzie jako najemniczy dzień jego.

7 Для дерева есть надежда, что оно, если и будет срублено, снова оживет, и отрасли от него выходить не перестанут:

Albowiem i o drzewie jest nadzieja, choć je wytną, że się jeszcze odmłodzi, a latorośl jego nie ustanie.

8 если и устарел в земле корень его, и пень его замер в пыли,

Choć się zstarzeje w ziemi korzeń jego, i w prochu obumrze pień jego:

9 но, лишь почуяло воду, оно дает отпрыски и пускает ветви, как бы вновь посаженное.

Wszakże gdy uczuje wilgotność, puści się, i rozpuści gałęzie, jako szczep młody.

10 А человек умирает и распадается; отошел, и где он?

Ale człowiek umiera, zemdlony będąc, a umarłszy człowiek gdzież jest?

11 Уходят воды из озера, и река иссякает и высыхает:

Jako uchodzą wody z morza, a rzeka opada i wysycha.

12 так человек ляжет и не станет; до скончания неба он не пробудится и не воспрянет от сна своего.

Tak człowiek, gdy się układzie, nie wstanie więcej, a pokąd stoją nieba, nie ocuci się, ani będzie obudzony ze snu swego.

13 О, если бы Ты в преисподней сокрыл меня и укрывал меня, пока пройдет гнев Твой, положил мне срок и потом вспомнил обо мне! (Sheol h7585)

Obyżeś mię w grobie ukrył i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi zamierzył kres, kędy chcesz wspomnieć na mię! (Sheol h7585)

14 Когда умрет человек, то будет ли он опять жить? Во все дни определенного мне времени я ожидал бы, пока придет мне смена.

Gdy umrze człowiek, izali żyć będzie? Po wszystkie dni wymierzonego czasu mego będę oczekiwał przyszłej odmiany mojej.

15 Воззвал бы Ты, и я дал бы Тебе ответ, и Ты явил бы благоволение творению рук Твоих;

Zawołasz, a ja tobie odpowiem; a spraw rąk twoich pożądasz.

16 ибо тогда Ты исчислял бы шаги мои и не подстерегал бы греха моего;

Aczkolwiekeś teraz kroki moje obliczył, ani odwłóczysz karania za grzech mój.

17 в свитке было бы запечатано беззаконие мое, и Ты закрыл бы вину мою.

Zapięczętowane jest w wiązance przestępstwo moje, a zgromadzasz nieprawości moje.

18 Но гора падая разрушается, и скала сходит с места своего;

Prawdziwie jako góra padłszy rozsypuje się, a skała przenosi się z miejsca swego.

19 вода стирает камни; разлив ее смывает земную пыль: так и надежду человека Ты уничтожаешь.

Jako woda wzdrąża kamienie, a powodzią zalane bywa, co samo od siebie rośnie z prochu ziemi: tak nadzieję ludzką w niwecz obracasz.

20 Теснишь его до конца, и он уходит; изменяешь ему лице и отсылаешь его.

Przemagasz go ustawicznie, a on schodzi; odmieniasz postać jego, i wypuszczasz go.

21 В чести ли дети его - он не знает, унижены ли - он не замечает;

Będąli zacni synowie jego, tego on nie wie; jeźli też wzgardzeni, on nie baczy.

22 но плоть его на нем болит, и душа его в нем страдает.

Tylko ciało jego, póki żyw, boleje, a dusza jego w nim kwili.