< 2-я Царств 22 >

1 И воспел Давид песнь Господу в день, когда Господь избавил его от руки всех врагов его и от руки Саула, и сказал:
Locutus est autem David Domino verba carminis hujus in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul.
2 Господь - твердыня моя и крепость моя и избавитель мой.
Et ait: [Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus.
3 Бог мой - скала моя; на Него я уповаю; щит мой, рог спасения моего, ограждение мое и убежище мое; Спаситель мой, от бед Ты избавил меня!
Deus fortis meus: sperabo in eum; scutum meum, et cornu salutis meæ: elevator meus, et refugium meum; salvator meus: de iniquitate liberabis me.
4 Призову Господа достопоклоняемого и от врагов моих спасусь.
Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero.
5 Объяли меня волны смерти, и потоки беззакония устрашили меня;
Quia circumdederunt me contritiones mortis: torrentes Belial terruerunt me.
6 цепи ада облегли меня, и сети смерти опутали меня. (Sheol h7585)
Funes inferni circumdederunt me: prævenerunt me laquei mortis. (Sheol h7585)
7 Но в тесноте моей я призвал Господа и к Богу моему воззвал, и Он услышал из святого чертога Своего голос мой, и вопль мой дошел до слуха Его.
In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo: et exaudiet de templo suo vocem meam, et clamor meus veniet ad aures ejus.
8 Потряслась, всколебалась земля, дрогнули и подвиглись основания небес, ибо разгневался на них Господь.
Commota est et contremuit terra; fundamenta montium concussa sunt, et conquassata: quoniam iratus est eis.
9 Поднялся дым от гнева Его и из уст Его огонь поядающий; горящие угли сыпались от Него.
Ascendit fumus de naribus ejus, et ignis de ore ejus vorabit: carbones succensi sunt ab eo.
10 Наклонил Он небеса и сошел; и мрак под ногами Его;
Inclinavit cælos, et descendit: et caligo sub pedibus ejus.
11 и воссел на херувимов, и полетел, и понесся на крыльях ветра;
Et ascendit super cherubim, et volavit: et lapsus est super pennas venti.
12 и мраком покрыл Себя, как сению, сгустив воды облаков небесных;
Posuit tenebras in circuitu suo latibulum, cribrans aquas de nubibus cælorum.
13 от блистания пред Ним разгорались угли огненные.
Præ fulgore in conspectu ejus, succensi sunt carbones ignis.
14 Возгремел с небес Господь, и Всевышний дал глас Свой;
Tonabit de cælo Dominus, et excelsus dabit vocem suam.
15 пустил стрелы и рассеял их; блеснул молниею и истребил их.
Misit sagittas et dissipavit eos; fulgur, et consumpsit eos.
16 И открылись источники моря, обнажились основания вселенной от грозного гласа Господа, от дуновения духа гнева Его.
Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris ejus.
17 Простер Он руку с высоты и взял меня, и извлек меня из вод многих;
Misit de excelso, et assumpsit me, et extraxit me de aquis multis.
18 избавил меня от врага моего сильного, от ненавидящих меня, которые были сильнее меня.
Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me: quoniam robustiores me erant.
19 Они восстали на меня в день бедствия моего; но Господь был опорою для меня
Prævenit me in die afflictionis meæ, et factus est Dominus firmamentum meum.
20 и вывел меня на пространное место, избавил меня, ибо Он благоволит ко мне.
Et eduxit me in latitudinem: liberavit me, quia complacui ei.
21 Воздал мне Господь по правде моей, по чистоте рук моих вознаградил меня.
Retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi.
22 Ибо я хранил пути Господа и не был нечестивым пред Богом моим,
Quia custodivi vias Domini, et non egi impie a Deo meo.
23 ибо все заповеди Его предо мною, и от уставов Его я не отступал,
Omnia enim judicia ejus in conspectu meo, et præcepta ejus non amovi a me.
24 и был непорочен пред Ним, и остерегался, чтобы не согрешить мне.
Et ero perfectus cum eo, et custodiam me ab iniquitate mea.
25 И воздал мне Господь по правде моей, по чистоте моей пред очами Его.
Et restituet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum.
26 С милостивым Ты поступаешь милостиво, с мужем искренним - искренно,
Cum sancto sanctus eris, et cum robusto perfectus.
27 с чистым - чисто, а с лукавым - по лукавству его.
Cum electo electus eris, et cum perverso perverteris.
28 Людей угнетенных Ты спасаешь и взором Своим унижаешь надменных.
Et populum pauperem salvum facies: oculisque tuis excelsos humiliabis.
29 Ты, Господи, светильник мой; Господь просвещает тьму мою.
Quia tu lucerna mea, Domine, et tu, Domine, illuminabis tenebras meas.
30 С Тобою я поражаю войско; с Богом моим восхожу на стену.
In te enim curram accinctus: in Deo meo transiliam murum.
31 Бог! - непорочен путь Его, чисто слово Господа, щит Он для всех, надеющихся на Него.
Deus, immaculata via ejus; eloquium Domini igne examinatum: scutum est omnium sperantium in se.
32 Ибо кто Бог, кроме Господа, и кто защита, кроме Бога нашего?
Quis est Deus præter Dominum, et quis fortis præter Deum nostrum?
33 Бог препоясует меня силою, устрояет мне верный путь;
Deus qui accinxit me fortitudine, et complanavit perfectam viam meam.
34 делает ноги мои, как оленьи, и на высотах поставляет меня;
Coæquans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me;
35 научает руки мои брани и мышцы мои напрягает, как медный лук.
docens manus meas ad prælium, et componens quasi arcum æreum brachia mea.
36 Ты даешь мне щит спасения Твоего, и милость Твоя возвеличивает меня.
Dedisti mihi clypeum salutis tuæ, et mansuetudo tua multiplicavit me.
37 Ты расширяешь шаг мой подо мною, и не колеблются ноги мои.
Dilatabis gressus meos subtus me, et non deficient tali mei.
38 Я гоняюсь за врагами моими и истребляю их, и не возвращаюсь, доколе не уничтожу их;
Persequar inimicos meos, et conteram, et non convertar donec consumam eos.
39 и истребляю их и поражаю их, и не встают и падают под ноги мои.
Consumam eos et confringam, ut non consurgant: cadent sub pedibus meis.
40 Ты препоясываешь меня силою для войны и низлагаешь предо мною восстающих на меня;
Accinxisti me fortitudine ad prælium: incurvasti resistentes mihi subtus me.
41 Ты обращаешь ко мне тыл врагов моих, и я истребляю ненавидящих меня.
Inimicos meos dedisti mihi dorsum; odientes me, et disperdam eos.
42 Они взывают, но нет спасающего, - ко Господу, но Он не внемлет им.
Clamabunt, et non erit qui salvet; ad Dominum, et non exaudiet eos.
43 Я рассеваю их, как прах земной, как грязь уличную мну их и топчу их.
Delebo eos ut pulverem terræ; quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam.
44 Ты избавил меня от мятежа народа моего; Ты сохранил меня, чтоб быть мне главою над иноплеменниками; народ, которого я не знал, служит мне.
Salvabis me a contradictionibus populi mei; custodies me in caput gentium: populus quem ignoro serviet mihi.
45 Иноплеменники ласкательствуют предо мною; по слуху обо мне повинуются мне.
Filii alieni resistent mihi; auditu auris obedient mihi.
46 Иноплеменники бледнеют и трепещут в укреплениях своих.
Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis.
47 Жив Господь и благословен защитник мой! Да будет превознесен Бог, убежище спасения моего,
Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, et exaltabitur Deus fortis salutis meæ.
48 Бог, мстящий за меня и покоряющий мне народы
Deus qui das vindictas mihi, et dejicis populos sub me.
49 и избавляющий меня от врагов моих! Над восстающими против меня Ты возвысил меня; от человека жестокого Ты избавил меня.
Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me: a viro iniquo liberabis me.
50 За то я буду славить Тебя, Господи, между иноплеменниками и буду петь имени Твоему,
Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo:
51 величественно спасающий царя Своего и творящий милость помазаннику Своему Давиду и потомству его во веки!
magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam christo suo David, et semini ejus in sempiternum.]

< 2-я Царств 22 >