< Плынӂериле 5 >

1 Аду-Ць аминте, Доамне, де че ни с-а ынтымплат! Уйтэ-Те ши вези-не окара!
ACUÉRDATE, oh Jehová, de lo que nos ha sucedido: ve y mira nuestro oprobio.
2 Моштениря ноастрэ а трекут ла ниште стрэинь, каселе ноастре, ла чей дин алте цэрь!
Nuestra heredad se ha vuelto á extraños, nuestras casas á forasteros.
3 Ам рэмас орфань, фэрэ татэ; мамеле ноастре сунт ка ниште вэдуве.
Huérfanos somos sin padre, nuestras madres como viudas.
4 Апа ноастрэ о бем пе бань, ши лемнеле ноастре требуе сэ ле плэтим.
Nuestra agua bebemos por dinero; nuestra leña por precio compramos.
5 Пригониторий не урмэреск ку ындыржире ши, кынд обосим, ну не дау одихнэ.
Persecución padecemos sobre nuestra cerviz: nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.
6 Ам ынтинс мына спре Еӂипт, спре Асирия, ка сэ не сэтурэм де пыне.
Al Egipcio y al Asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.
7 Пэринций ноштри, каре ау пэкэтуит, ну май сунт, яр ной ле пуртэм пэкателе.
Nuestros padres pecaron, y son muertos; y nosotros llevamos sus castigos.
8 Робий не стэпынеск, ши нимень ну не избэвеште дин мыниле лор.
Siervos se enseñorearon de nosotros; no hubo quien de su mano nos librase.
9 Не кэутэм пыня ку примеждия веций ноастре, кэч не аменинцэ сабия ын пустиу.
Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan delante del cuchillo del desierto.
10 Не арде пеля ка ун куптор де фригуриле фоамей.
Nuestra piel se ennegreció como un horno á causa del ardor del hambre.
11 Ау нечинстит пе фемей ын Сион, пе фечоаре ын четэциле луй Иуда.
Violaron á las mujeres en Sión, á las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 Май-марий ноштри ау фост спынзураць де мыниле лор. Бэтрынилор ну ле-ау дат ничо чинсте.
A los príncipes colgaron por su mano; no respetaron el rostro de los viejos.
13 Тинерий ау фост пушь сэ рышняскэ ши копиий кэдяу суб повериле де лемн.
Llevaron los mozos á moler, y los muchachos desfallecieron en la leña.
14 Бэтрыний ну се май дук ла поартэ ши тинерий ау ынчетат сэ май кынте.
Los ancianos cesaron de la puerta, los mancebos de sus canciones.
15 С-а дус букурия дин инимиле ноастре ши жаля а луат локул жокурилор ноастре.
Cesó el gozo de nuestro corazón; nuestro corro se tornó en luto.
16 А кэзут кунуна де пе капул ностру! Вай де ной, кэч ам пэкэтуит!
Cayó la corona de nuestra cabeza: ¡ay ahora de nosotros! porque pecamos.
17 Дакэ не доаре инима, дакэ ни с-ау ынтунекат окий,
Por esto fué entristecido nuestro corazón, por esto se entenebrecieron nuestros ojos:
18 есте дин причинэ кэ мунтеле Сионулуй есте пустиит, дин причинэ кэ се плимбэ шакалий прин ел.
Por el monte de Sión que está asolado; zorras andan en él.
19 Дар Ту, Доамне, ымпэрэцешть пе вечие; скаунул Тэу де домние дэйнуеште дин ням ын ням!
Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre: tu trono de generación en generación.
20 Пентру че сэ не уйць пе вечие ши сэ не пэрэсешть пентру мултэ време?
¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, y nos dejarás por largos días?
21 Ынтоарче-не ла Тине, Доамне, ши не вом ынтоарче! Дэ-не ярэшь зиле ка челе де одиниоарэ!
Vuélvenos, oh Jehová, á ti, y nos volveremos: renueva nuestros días como al principio.
22 Сэ не фи лепэдат Ту де тот оаре ши сэ Те фи мыният Ту пе ной песте мэсурэ де мулт?
Porque repeliendo nos has desechado; te has airado contra nosotros en gran manera.

< Плынӂериле 5 >