Иоан 21
1 Дупэ ачея, Исус С-а май арэтат ученичилор Сэй ла Маря Тибериадей. Ятэ кум С-а арэтат:
Depois disso, Jesus se manifestou [a nós ] discípulos quando estávamos no lago de Tiberíades, [outro nome do lago da Galileia]. Aconteceu assim:
2 Симон Петру, Тома, зис Ӂямэн, Натанаел дин Кана Галилеий, фиий луй Зебедей ши алць дой дин ученичий луй Исус ерау ымпреунэ.
Estávamos juntos Simão Pedro, Tomé que é chamado {a quem[chamávamos ]} o Gêmeo, Natanael da cidade [de Caná ] da Galileia, meu irmão maior e eu.
3 Симон Петру ле-а зис: „Мэ дук сэ принд пеште.” „Мерӂем ши ной ку тине”, й-ау зис ей. Ау ешит ши с-ау суит ынтр-о корабие; ши н-ау принс нимик ын ноаптя ачея.
Simão Pedro nos disse, “[Eu ] vou [tentar ] pescar”. Respondemos, “Nós vamos acompanhar você”. Então descemos [ao lago ] e entramos no barco. Mas aquela noite não conseguimos pescar nada.
4 Диминяца, Исус стэтя пе цэрм, дар ученичий ну штияу кэ есте Исус.
De manhã cedo, Jesus ficou na praia, mas não sabíamos que era Jesus.
5 „Копий”, ле-а зис Исус, „авець чева де мынкаре?” Ей Й-ау рэспунс: „Ну.”
Ele nos chamou, “Amigos, parece que vocês não [conseguiram pescar ] nada, certo?” Respondemos, “Tem razão, [não pegamos nada ]”.
6 Ел ле-а зис: „Арункаць мряжа ын партя дряптэ а корабией ши вець гэси.” Ау арункат-о деч ши н-о май путяу траӂе де мулцимя пештилор.
Ele nos disse, “Lancem a rede do lado direito do barco! Assim vão encontrar peixes!” Fizemos assim, e pegamos tantos peixes [na rede] que mal conseguimos puxar a rede para [o barco].
7 Атунч, ученикул пе каре-л юбя Исус а зис луй Петру: „Есте Домнул!” Кынд а аузит Симон Петру кэ есте Домнул, шь-а пус хайна пе ел ши с-а ынчинс, кэч ера дезбрэкат, ши с-а арункат ын маре.
[Mas eu bem sabia que era Jesus, portanto ] disse a Pedro, “É o Senhor!” Pedro tinha tirado a capa [enquanto trabalhava], mas logo que me ouviu [dizer ] “É o Senhor!”, ele vestiu a capa, pulou na água [e nadou até a praia ].
8 Чейлалць ученичь ау венит ку корэбиоара, трэгынд мряжа ку пешть, пентру кэ ну ерау департе де цэрм, декыт ка ла доуэ суте де коць.
Nós, os demais discípulos, fomos no barco [para a praia ], puxando a rede cheia de peixes. Ficávamos perto da praia, apenas uns cem metros.
9 Кынд с-ау коборыт пе цэрм, ау вэзут аколо жэратик де кэрбунь, пеште пус дясупра ши пыне.
Quando [chegamos] na praia, vimos que havia lá uma fogueira, com um [peixe enorme ] sobre as brasas, e [alguns] pãezinhos.
10 Исус ле-а зис: „Адучець дин пештий пе каре й-аць принс акум.”
Jesus nos disse, “Tragam alguns dos peixes que acabaram de pescar!”
11 Симон Петру с-а суит ын корэбиоарэ ши а трас мряжа ла цэрм, плинэ ку о сутэ чинчзечь ши трей де пешть марь, ши, мэкар кэ ерау атыця, ну с-а рупт мряжа.
Simão Pedro entrou [no barco ] e puxou a rede para a praia. Estava cheia de peixes bem grandes. Havia 153 deles ao todo! Mas, apesar de haver tantos peixes, a rede não se rompeu.
12 „Веницьде прынзиць”, ле-а зис Исус. Ши ничунул дин ученичь ну кутеза сэ-Л ынтребе: „Чине ешть?”, кэч штияу кэ есте Домнул.
Jesus nos disse, “Venham comer!” Nenhum de nós tinha coragem de lhe perguntar, “Quem é você?” porque bem sabíamos que era o Senhor.
13 Исус С-а апропият, а луат пыня ши ле-а дат; тот аша а фэкут ши ку пештеле.
Jesus tomou os pãezinhos e os deu a nós, fazendo o mesmo com o peixe.
14 Ачаста ера а трея оарэ кынд Се арэта Исус ученичилор Сэй, дупэ че ынвиясе дин морць.
Foi esta a terceira vez que Jesus apareceu [a nós] discípulos depois que [Deus ] o ressuscitou dos mortos.
15 Дупэ че ау прынзит, Исус а зис луй Симон Петру: „Симоне, фиул луй Иона, Мэ юбешть ту май мулт декыт ачештя?” „Да, Доамне”, Й-а рэспунс Петру, „штий кэ Те юбеск.” Исус й-а зис: „Паште мелушеий Мей.”
Depois de comermos, Jesus disse a Simão Pedro, “Simão, filho [de João ], você me ama mais do que estes [outros discípulos ]?” Pedro respondeu, “Sim, Senhor, você sabe que me é muito querido (OU, que eu o amo)”. Jesus disse, “Dê para [aqueles que] me [pertencem aquilo de que precisam espiritualmente, como] [MET] [um pastor supre ] alimento para os seus cordeiros”.
16 Й-а зис а доуа оарэ: „Симоне, фиул луй Иона, Мэ юбешть?” „Да, Доамне”, Й-а рэспунс Петру, „штий кэ Те юбеск.” Исус й-а зис: „Паште оицеле Меле.”
Jesus disse a ele novamente, “Simão, filho[de João ], você me ama?” Ele respondeu, “Sim, Senhor, você sabe que me é muito caro (OU, que eu o amo)”. Jesus lhe disse, “Cuida [daqueles que me ] pertencem, [como ] [MET] um [pastor cuida de suas ] ovelhas”.
17 А трея оарэ й-а зис Исус: „Симоне, фиул луй Иона, Мэ юбешть?” Петру с-а ынтристат кэ-й зисесе а трея оарэ: „Мэ юбешть?” Ши Й-а рэспунс: „Доамне, Ту тоате ле штий, штий кэ Те юбеск.” Исус й-а зис: „Паште оиле Меле!
Jesus lhe disse/perguntou pela terceira vez, “Simão, filho de João, sou realmente caro para você (OU, você realmente me ama)?” Pedro ficou magoado por Jesus lhe ter perguntado a mesma coisa três vezes, [e porque da terceira vez tinha mudado a pergunta ]. Ele disse, “Senhor, você sabe tudo; sabe que me é muito querido (OU, que eu o amo)”. Jesus disse, “Dê [àqueles que me ] pertencem [aquilo de que precisam espiritualmente, como ] [MET] [um pastor supre] alimento para [suas] ovelhas.
18 Адевэрат, адевэрат ыць спун кэ, атунч кынд ерай май тынэр, сингур те ынчинӂяй ши те дучяй унде вояй, дар, кынд вей ымбэтрыни, ыць вей ынтинде мыниле ши алтул те ва ынчинӂе ши те ва дуче унде ну вей вои.”
Escute agora o seguinte: Quando você era jovem, vestia-se e ia para onde queria. Mas quando for velho, vai estender as mãos, e alguém vai amarrá-las [com uma corda ] e vai levar você para um lugar para onde você não deseja [ir]”.
19 А зис лукрул ачеста ка сэ арате ку че фел де моарте ва прослэви Петру пе Думнезеу. Ши, дупэ че а ворбит астфел, й-а зис: „Вино дупэ Мине.”
Jesus disse isto para indicar como Pedro iria morrer ([violentamente/numa cruz]) para glorificar a Deus. Então Jesus disse a ele, “Continue sendo meu fiel discípulo [até a morte]”.
20 Петру с-а ынторс ши а вэзут венинд дупэ ей пе ученикул пе каре-л юбя Исус, ачела каре, ла чинэ, се реземасе пе пептул луй Исус ши зисесе: „Доамне, чине есте чел че Те винде?”
Pedro se voltou e viu que eu andava atrás deles. Fui eu que estava ao lado de Jesus durante a ceia [da Páscoa] e tinha perguntado, “Senhor, quem vai facilitar a sua captura pelos inimigos?”
21 Петру с-а уйтат ла ел ши а зис луй Исус: „Доамне, дар ку ачеста че ва фи?”
Quando Pedro me viu, ele perguntou, “Senhor, o que [vai acontecer ] a ele?”
22 Исус й-а рэспунс: „Дакэ вряу ка ел сэ рэмынэ пынэвой вени Еу, че-ць пасэ цие? Ту вино дупэ Мине!”
Jesus lhe respondeu, “Se eu quiser que ele permaneça[vivo ] até que eu volte, (não é da sua conta!/o que lhe importa?) [RHQ] Seja meu [fiel ] discípulo!”
23 Дин причина ачаста, а ешит звонул принтре фраць кэ ученикул ачела ну ва мури делок. Ынсэ Исус ну зисесе луй Петру кэ ну ва мури делок, чи: „Дакэ вряу ка ел сэ рэмынэ пынэ вой вени Еу, че-ць пасэ цие?”
Alguns dos outros crentes ouviram [daquilo ] que Jesus tinha dito sobre mim, e[achavam que ele/Jesus queria dar a entender ] que eu nunca iria morrer. Mas Jesus não tinha dito que eu não iria morrer. Só tinha dito, “Se eu quiser que ele permaneça [vivo] até eu voltar, (não é da sua conta!/o que lhe importa?) [RHQ]”
24 Ученикул ачеста есте чел че адевереште ачесте лукрурь ши каре ле-а скрис. Ши штим кэ мэртурия луй есте адевэратэ.
[Eu, João], sou o discípulo que viu todas estas coisas, e as tenho registrado por escrito. Nós [os anciãos da congregação em Éfeso] sabemos que é verdade aquilo que [João escreveu].
25 Май сунт мулте алте лукрурь пе каре ле-а фэкут Исус, каре, дакэ с-ар фи скрис ку де-амэнунтул, кред кэ нич кяр ын лумя ачаста н-ар фи путут ынкэпя кэрциле каре с-ар фи скрис. Амин.
Jesus fez muitas outras coisas. Se fossem [escritas todas ] elas {Se alguém escrevesse todas [elas]}[detalhadamente ], acho que o mundo inteiro não teria bastante espaço [HYP] para conter todos os livros escritos {que escrevesse} [sobre aquilo que ele tinha feito ].
