Йов 31

1 Фэкусем ун легэмынт ку окий мей, ши ну мь-аш фи оприт привириле асупра уней фечоаре.

Fiz concerto com os meus olhos: como pois attentaria n'uma virgem?

2 Дар че соартэ мь-а пэстрат Думнезеу де сус? Че моштенире мь-а тримис Чел Атотпутерник дин черурь?

Porque qual seria a parte de Deus de cima? ou a herança do Todo-poderoso para mim desde as alturas?

3 Пеиря ну-й оаре пентру чел рэу ши ненорочиря пентру чей че фак фэрэделеӂе?

Porventura não é a perdição para o perverso, o desastre para os que obram iniquidade?

4 Н-а куноскут Думнезеу кэиле меле? Ну мь-а нумэрат Ел тоць паший мей?

Ou não vê elle os meus caminhos, e não conta todos os meus passos?

5 Дакэ ам умблат ку минчуна, дакэ мь-а алергат пичорул дупэ ыншелэчуне,

Se andei com vaidade, e se o meu pé se apressou para o engano

6 сэ мэ кынтэряскэ Думнезеу ын кумпэна челор фэрэ приханэ, ши-мь ва ведя неприхэниря!

(Pese-me em balanças fieis, e saberá Deus a minha sinceridade),

7 Де ми с-а абэтут пасул де пе каля чя дряптэ, де мь-а урмат инима окий, де с-а липит врео ынтинэчуне де мыниле меле,

Se os meus passos se desviavam do caminho, e se o meu coração segue os meus olhos, e se ás minhas mãos se apegou coisa alguma,

8 атунч еу сэ семэн, ши алтул сэ сечере ши одраслеле меле сэ фие дезрэдэчинате!

Então semeie eu e outro coma, e seja a minha descendencia arrancada até á raiz.

9 Дакэ мь-а фост амэӂитэ инима де врео фемее, дакэ ам пындит ла уша апроапелуй меу,

Se o meu coração se deixou seduzir por uma mulher, ou se eu armei traições á porta do meu proximo,

10 атунч невастэ-мя сэ мачине пентру алтул ши с-о нечинстяскэ алций!

Então môa minha mulher para outro, e outros se encurvem sobre ella.

11 Кэч ачаста ар фи фост о нелеӂюире, о фэрэделеӂе вредникэ сэ фие педепситэ де жудекэторь,

Porque é uma infamia, e é delicto pertencente aos juizes.

12 ун фок каре мистуе пынэ ла нимичире ши каре мь-ар фи прэпэдит тоатэ богэция.

Porque fogo é que consomem até á perdição, e desarreigaria toda a minha renda.

13 Де аш фи несокотит дрептул слуӂий сау служничей меле кынд се черта ку мине,

Se desprezei o direito do meu servo ou da minha serva, quando elles contendiam comigo,

14 че аш путя сэ фак кынд Се ридикэ Думнезеу? Че аш путя рэспунде кынд педепсеште Ел?

Então que faria eu quando Deus se levantasse? e, inquirindo a causa, que lhe responderia?

15 Чел че м-а фэкут пе мине ын пынтечеле мамей меле ну л-а фэкут ши пе ел? Оаре ну не-а ынтокмит ачелашь Думнезеу ын пынтечеле мамей?

Aquelle que me fez no ventre não o fez tambem a elle? ou não nos formou do mesmo modo na madre?

16 Дакэ н-ам дат сэрачилор че-мь черяу, дакэ ам фэкут сэ се топяскэ де плынс окий вэдувей,

Se retive o que os pobres desejavam, ou fiz desfallecer os olhos da viuva,

17 дакэ мь-ам мынкат сингур пыня, фэрэ ка орфанул сэ фи авут ши ел партя луй дин еа,

Ou só comi o meu bocado, e o orphão não comeu d'elle

18 еу, каре дин тинереце л-ам крескут ка ун татэ, еу, каре де ла наштере ам сприжинит пе вэдувэ;

(Porque desde a minha mocidade cresceu comigo como com seu pae, e o guiei desde o ventre de minha mãe),

19 дакэ ам вэзут пе чел ненорочит дукынд липсэ де хайне, пе чел липсит неавынд ынвелитоаре,

Se a alguem vi perecer por falta de vestido, e ao necessitado por não ter coberta,

20 фэрэ ка инима луй сэ мэ фи бинекувынтат, фэрэ сэ фи фост ынкэлзит де лына меилор мей;

Se os seus lombos me não abençoaram, se elle não se aquentava com as pelles dos meus cordeiros,

21 дакэ ам ридикат мына ымпотрива орфанулуй, пентру кэ мэ симцям сприжинит де жудекэторь,

Se eu levantei a minha mão contra o orphão, porquanto na porta via a minha ajuda,

22 атунч сэ ми се дезлипяскэ умэрул де ла ынкеетурэ, сэ-мь кадэ брацул ши сэ се сфэрыме!

Então caia do hombro a minha espadoa, e quebre-se o meu braço do osso.

23 Кэч мэ темям де педяпса луй Думнезеу ши ну путям лукра астфел дин причина мэрецией Луй.

Porque o castigo de Deus era para mim um assombro, e eu não podia supportar a sua alteza.

24 Дакэ мь-ам пус ынкредеря ын аур, дакэ ам зис аурулуй: ‘Ту ешть нэдеждя мя’,

Se no oiro puz a minha esperança, ou disse ao oiro fino: Tu és a minha confiança;

25 дакэ м-ам ынгымфат де мэримя аверилор меле, де мулцимя богэциилор пе каре ле добындисем,

Se me alegrei de que era muita a minha fazenda, e de que a minha mão tinha alcançado muito;

26 дакэ ам привит соареле кынд стрэлучя, луна кынд ынаинта мэряцэ

Se olhei para o sol, quando resplandecia, ou para a lua, caminhando gloriosa,

27 ши дакэ ми с-а лэсат амэӂитэ инима ын тайнэ, дакэ ле-ам арункат сэрутэрь, дукынду-мь мына ла гурэ –

E o meu coração se deixou enganar em occulto, e a minha bocca beijou a minha mão,

28 ши ачаста есте тот о фэрэделеӂе каре требуе педепситэ де жудекэторь, кэч м-аш фи лепэдат де Думнезеул чел де сус –,

Tambem isto seria delicto pertencente ao juiz: pois assim negaria a Deus que está em cima.

29 дакэ м-ам букурат де ненорочиря врэжмашулуй меу, дакэ ам сэрит де букурие кынд л-а атинс ненорочиря,

Se me alegrei da desgraça do que me tem odio, e se eu exultei quando mal o achou

30 еу, каре н-ам дат вое лимбий меле сэ пэкэтуяскэ, сэ-й чарэ моартя ку блестем,

(Tambem não deixei peccar o meu paladar, desejando a sua morte com maldição),

31 дакэ ну зичяу оамений дин кортул меу: ‘Унде есте чел че ну с-а сэтурат дин карня луй?’,

Se a gente da minha tenda não disse: Ah, quem nos désse da sua carne! nunca nos fartariamos d'ella:

32 дакэ петречя стрэинул ноаптя афарэ, дакэ ну мь-аш фи дескис уша сэ интре кэлэторул,

O estrangeiro não passava a noite na rua; as minhas portas abria ao viandante.

33 дакэ мь-ам аскунс фэрэделеӂиле, ка оамений, ши мь-ам ынкис нелеӂюириле ын сын,

Se, como Adão, encobri as minhas transgressões, occultando o meu delicto no meu seio;

34 пентру кэ мэ темям де мулциме, пентру кэ мэ темям де диспрецул фамилиилор, цинынду-мэ деопарте ши некутезынд сэ-мь трек прагул…

Porque eu temia a grande multidão, e o desprezo das familias me apavoraria, e eu me calaria, e não sairia da porta.

35 О, де аш гэси пе чинева сэ м-аскулте! Ятэ апэраря мя, искэлитэ де мине: сэ-мь рэспундэ Чел Атотпутерник! Чине-мь ва да плынӂеря искэлитэ де потривникул меу?

Ah quem me dera um que me ouvisse! eis que o meu intento é que o Todo-poderoso me responda, e que o meu adversario escreva um livro.

36 Ка сэ-й порт скрисоаря пе умэр, с-о лег де фрунтя мя ка о кунунэ;

Por certo que o levaria sobre o meu hombro, sobre mim o ataria por corôa.

37 сэ-й дау сокотялэ де тоць паший мей, сэ мэ апропий де ел ка ун домн.

O numero dos meus passos lhe mostraria: como principe me chegaria a elle.

38 Дакэ пэмынтул меу стригэ ымпотрива мя ши дакэ бразделе луй варсэ лакримь;

Se a minha terra clamar contra mim, e se os seus regos juntamente chorarem,

39 дакэ й-ам мынкат родул фэрэ сэ-л фи плэтит ши дакэ ам ынтристат суфлетул векилор луй стэпынь,

Se comi a sua novidade sem dinheiro, e suffoquei a alma dos seus donos,

40 атунч сэ кряскэ спинь дин ел ын лок де грыу ши негинэ ын лок де орз!” Сфыршитул кувинтелор луй Йов.

Por trigo me produza cardos, e por cevada joio. Acabaram-se as palavras de Job.