Йов 20

1 Цофар дин Наама а луат кувынтул ши а зис:

E Zofar, o naamita, respondeu, dizendo:

2 „Гындуриле меле мэ силеск сэ рэспунд, ши фрэмынтаря мя ну-мь дэ паче.

Por isso meus meus pensamentos me fazem responder; por causa da agitação dentro de mim.

3 Ам аузит мустрэрь каре мэ умплу де рушине, ши, дин адынкул минций меле, духул мэ фаче сэ рэспунд.

Eu ouvi a repreensão que me envergonha; mas o espírito desde o meu entendimento responderá por mim.

4 Ну штий ту кэ демулт де тот, де кынд а фост ашезат омул пе пэмынт,

Por acaso não sabes isto, [que foi] desde a antiguidade, desde que o ser humano foi posto no mundo?

5 бируинца челор рэй а фост скуртэ ши букурия нелеӂюитулуй, нумай де о клипэ?

Que o júbilo dos perversos é breve, e a alegria do hipócrita [dura apenas] um momento?

6 Кяр дакэ с-ар ынэлца пынэ ла черурь ши капул й-ар ажунӂе пынэ ла норь,

Ainda que sua altura subisse até o céu, e sua cabeça chegasse até as nuvens,

7 ва пери пентру тотдяуна, ка мурдэрия луй, ши чей че-л ведяу вор зиче: ‘Унде есте?’

[Mesmo assim] com o seu excremento perecerá para sempre; os que houverem o visto, dirão: Onde ele está?

8 Ва збура ка ун вис ши ну-л вор май гэси; ва пери ка о ведение де ноапте.

Como um sonho voará, e não será achado; e será afugentado como a visão noturna.

9 Окюл каре-л привя ну-л ва май приви, локул ын каре локуя ну-л ва май зэри.

O olho que já o viu nunca mais o verá; nem seu lugar olhará mais para ele.

10 Песте фиий луй вор нэвэли чей сэрачь, ши мыниле луй вор да ынапой че а рэпит ку сила.

Seus filhos procurarão o favor dos pobres; e suas mãos devolverão a sua riqueza.

11 Оаселе луй, плине де влага тинереций, ышь вор авя кулкушул ку ел ын цэрынэ.

Seus ossos estão cheios de sua juventude, que juntamente com ele se deitará no pó.

12 Дулче ера рэул ын гура луй. Ыл аскундя суб лимбэ,

Se o mal é doce em sua boca, e o esconde debaixo de sua língua;

13 ыл местека ынтруна ши ну-л лэса; ыл циня ын черул гурий,

Se o guarda para si, e não o abandona; ao contrário, o retém em sua boca.

14 дар храна луй се ва префаче ын мэрунтаеле луй, ва ажунӂе ын трупул луй о отравэ де аспидэ.

Sua comida se mudará em suas entranhas, veneno de cobras será em seu interior.

15 Богэцииле ынгиците ле ва вэрса, Думнезеу ле ва скоате дин пынтечеле луй.

Engoliu riquezas, porém as vomitará; Deus as tirará de seu ventre.

16 Отравэ де аспидэ а супт, ши де ачея лимба нэпырчий ыл ва учиде.

Veneno de cobras subará; língua de víbora o matará.

17 Ну-шь ва май плимба привириле песте пыраеле ши рыуриле де мьере ши де лапте,

Não verá correntes, rios, [e] ribeiros de mel e de manteiga.

18 ва да ынапой че а кыштигат ши ну ва май траӂе фолос дин кыштиг; ва да ынапой тот че а луат ши ну се ва май букура де ел,

Restituirá o trabalho e não o engolirá; da riqueza de seu comério não desfrutará.

19 кэч а асуприт пе сэрачь ши й-а лэсат сэ пярэ, а дэрымат касе ши ну ле-а зидит ла лок.

Pois oprimiu [e] desamparou aos pobres; roubou a casa que não edificou;

20 Лэкомия луй н-а куноскут марӂинь, дар ну ва скэпа че аре май скумп.

Por não ter sentido sossego em seu ventre, nada preservará de sua tão desejada riqueza.

21 Нимик ну скапэ де лэкомия луй, дар бунэстаря луй ну ва цине.

Nada [lhe] restou para que devorasse; por isso sua riqueza não será duradoura.

22 Ын мижлокул белшугулуй ва фи ын невое; мына тутурор тикэлошилор се ва ридика асупра луй.

Estando cheio de sua fartura, [ainda] estará angustiado; todo o poder da miséria virá sobre ele.

23 Ши ятэ, ка сэ-й умпле пынтечеле, Думнезеу ва тримите песте ел фокул мынией Луй ши-л ва сэтура ку о плоае де сэӂець.

Quando ele estiver enchendo seu vendre, Deus mandará sobre ele o ardor de sua ira, e [a] choverá sobre ele em sua comida.

24 Дакэ ва скэпа де армеле де фер, ыл ва стрэпунӂе аркул де арамэ.

[Ainda que] fuja das armas de ferro, o arco de bronze o atravessará.

25 Ышь смулӂе дин труп сэӂята, каре скынтеязэ ла еширя дин феря луй, ши ыл апукэ спаймеле морций.

Ele a tirará de [seu] corpo, e a ponta brilhante atingirá seu fígado; haverá sobre ele assombros.

26 Тоате ненорочириле сунт пэстрате пентру комориле луй; ва фи мистуит де ун фок пе каре ну-л ва апринде омул, ши че ва май рэмыне ын кортул луй ва фи арс де фок.

Todas as trevas estão reservadas para seus tesouros escondidos; um fogo não assoprado o consumirá; acabará com o que restar em sua tenda.

27 Черуриле ый вор дезвели фэрэделеӂя, ши пэмынтул се ва ридика ымпотрива луй.

Os céus revelarão sua maldade, e a terra se levantará contra ele.

28 Венитуриле касей луй се вор перде, вор пери ын зиуа мынией луй Думнезеу.

As riquezas de sua casa serão transportadas; nos dias de sua ira elas se derramarão.

29 Ачаста есте соарта пе каре о пэстрязэ Думнезеу челуй рэу, ачаста есте моштениря пе каре й-о хотэрэште Думнезеу.”

Esta é a parte que Deus dá ao homem perverso, a herança que Deus lhe prepara.