Ӂенеза 48

1 Дупэ ачея, ау венит ши ау спус луй Иосиф: „Татэл тэу есте болнав.” Ши Иосиф а луат ку ел пе чей дой фий ай сэй, Манасе ши Ефраим.

E aconteceu pois depois d'estas coisas, que um disse a José: Eis que teu pae está enfermo. Então tomou comsigo os seus dois filhos Manasseh e Ephraim.

2 Ау дат де штире луй Иаков ши й-ау спус: „Ятэ кэ фиул тэу Иосиф вине ла тине.” Ши Исраел шь-а адунат путериле ши с-а ашезат пе пат.

E um deu parte a Jacob, e disse: Eis que José teu filho vem a ti. E esforçou-se Israel, e assentou-se sobre a cama.

3 Иаков а зис луй Иосиф: „Думнезеул чел Атотпутерник ми С-а арэтат ла Луз, ын цара Канаан, ши м-а бинекувынтат.

E Jacob disse a José: O Deus Todo-poderoso me appareceu em Luz, na terra de Canaan, e me abençoou,

4 Ел мь-а зис: ‘Те вой фаче сэ крешть, те вой ынмулци ши вой фаче дин тине о чатэ де попоаре; вой да цара ачаста семинцей тале дупэ тине, ка с-о стэпыняскэ пентру тотдяуна.’

E me disse: Eis que te farei fructificar e multiplicar, e te porei por multidão de povos, e darei esta terra á tua semente depois de ti, em possessão perpetua.

5 Акум, чей дой фий каре ци с-ау нэскут ын цара Еӂиптулуй, ынаинте де вениря мя ла тине, ын Еӂипт, вор фи ай мей; Ефраим ши Манасе вор фи ай мей, ка ши Рубен ши Симеон.

Agora, pois, os teus dois filhos, que te nasceram na terra do Egypto, antes que eu viesse a ti no Egypto, são meus: Ephraim e Manasseh serão meus, como Ruben e Simeão;

6 Дар копиий пе каре й-ай нэскут дупэ ей вор фи ай тэй; ей вор пурта нумеле фрацилор лор ын партя лор де моштенире.

Mas a tua geração, que gerarás depois d'elles, será tua: segundo o nome de seus irmãos serão chamados na sua herança.

7 Ла ынтоарчеря мя дин Падан, Рахела а мурит пе друм лынгэ мине, ын цара Канаан, ла о депэртаре буничикэ де Ефрата, ши ам ынгропат-о аколо, пе друмул каре дуче ла Ефрата, сау Бетлеем.”

Vindo pois eu de Paddan, me morreu Rachel na terra de Canaan, no caminho, quando ainda ficava um pequeno espaço de terra para vir a Ephrata; e eu a sepultei ali, no caminho d'Ephrata, que é Beth-lehem.

8 Исраел с-а уйтат ла фиий луй Иосиф ши а зис: „Чине сунт ачештя?”

E Israel viu os filhos de José, e disse: Quem são estes?

9 Иосиф а рэспунс татэлуй сэу: „Сунт фиий мей пе каре ми й-а дат Думнезеу аич.” Исраел а зис: „Апропие-й, те рог, де мине, ка сэ-й бинекувынтез.”

E José disse a seu pae: Elles são meus filhos, que Deus me tem dado aqui. E elle disse: Peço-te, traze-m'os aqui, para que os abençoe.

10 Окий луй Исраел ерау ынгреуяць де бэтрынеце, аша кэ ну май путя сэ вадэ. Иосиф й-а апропият де ел, ши Исраел й-а сэрутат ши й-а ымбрэцишат.

Os olhos porem d'Israel eram carregados de velhice, já não podia vêr; e fel-os chegar a elle, e beijou-os, e abraçou-os.

11 Исраел а зис луй Иосиф: „Ну кредям кэ ам сэ-ць май вэд фаца ши ятэ кэ Думнезеу м-а фэкут сэ-ць вэд ши сэмынца.”

E Israel disse a José: Eu não cuidara vêr o teu rosto; e eis que Deus me fez vêr a tua semente tambem.

12 Иосиф й-а дат ла о парте де лынгэ ӂенункий татэлуй сэу ши с-а арункат ку фаца ла пэмынт ынаинтя луй.

Então José os tirou de seus joelhos, e inclinou-se á terra diante da sua face.

13 Апой Иосиф й-а луат пе амындой, пе Ефраим ку мына дряптэ, ла стынга луй Исраел, ши пе Манасе ку мына стынгэ, ла дряпта луй Исраел, ши й-а адус апроапе де ел.

E tomou José a ambos elles, a Ephraim na sua mão direita á esquerda d'Israel, e Manasseh na sua mão esquerda á direita d'Israel, e fel-os chegar a elle

14 Исраел шь-а ынтинс мына дряптэ ши а пус-о пе капул луй Ефраим, каре ера чел май тынэр, яр мына стынгэ а пус-о пе капул луй Манасе; ынадинс шь-а ынкручишат мыниле астфел, кэч Манасе ера чел динтый нэскут.

Mas Israel estendeu a sua mão direita, e a poz sobre a cabeça d'Ephraim, ainda que era o menor, e a sua esquerda sobre a cabeça de Manasseh, dirigindo as suas mãos avisadamente, ainda que Manasseh era o primogenito.

15 А бинекувынтат пе Иосиф ши а зис: „Думнезеул ынаинтя кэруя ау умблат пэринций мей Авраам ши Исаак, Думнезеул каре м-а кэлэузит де кынд м-ам нэскут пынэ ын зиуа ачаста,

E abençoou a José, e disse: O Deus, em cuja presença andaram os meus paes Abrahão e Isaac, o Deus que me sustentou, desde que eu nasci até este dia:

16 Ынӂерул каре м-а избэвит де орьче рэу, сэ бинекувынтезе пе копиий ачештя! Ей сэ поарте нумеле меу ши нумеле пэринцилор мей Авраам ши Исаак ши сэ се ынмулцяскэ фоарте мулт ын мижлокул цэрий!”

O anjo que me livrou de todo o mal, abençôe estes rapazes, e seja chamado n'elle o meu nome, e o nome de meus paes Abrahão e Isaac, e multipliquem-se, como peixes, em multidão no meio da terra.

17 Луй Иосиф ну й-а венит бине кынд а вэзут кэ татэл сэу ышь пуне мына дряптэ пе капул луй Ефраим, де ачея а апукат мына татэлуй сэу ка с-о я де пе капул луй Ефраим ши с-о ындрепте пе ал луй Манасе.

Vendo pois José que seu pae punha a sua mão direita sobre a cabeça d'Ephraim, foi máu aos seus olhos; e tomou a mão de seu pae, para a transpor de sobre a cabeça de Ephraim á cabeça de Manasseh.

18 Ши Иосиф а зис татэлуй сэу: „Ну аша, татэ, кэч ачела есте чел ынтый нэскут; пуне-ць мына дряптэ пе капул луй.”

E José disse a seu pae: Não assim, meu pae, porque este é o primogenito; põe a tua mão direita sobre a sua cabeça.

19 Татэл сэу н-а врут, чи а зис: „Штиу, фиуле, штиу; ши ел ва ажунӂе ун попор, ши ел ва фи маре; дар фрателе луй чел май мик ва фи май маре декыт ел ши сэмынца луй ва ажунӂе о чатэ де нямурь.”

Mas seu pae o recusou, e disse: Eu o sei, filho meu, eu o sei: tambem elle será um povo, e tambem elle será grande: comtudo o seu irmão menor será maior que elle, e a sua semente será uma multidão de nações.

20 Ел й-а бинекувынтат ын зиуа ачея ши а зис: „Нумеле тэу ыл вор ынтребуинца исраелиций кынд вор бинекувынта, зикынд: ‘Думнезеу сэ Се поарте ку тине кум С-а пуртат ку Ефраим ши ку Манасе!’” Ши а пус астфел пе Ефраим ынаинтя луй Манасе.

Assim os abençoou naquelle dia, dizendo: Em ti abençoará Israel, dizendo: Deus te ponha como a Ephraim e como a Manasseh, E poz a Ephraim diante de Manasseh.

21 Исраел а зис луй Иосиф: „Ятэ кэ ын курынд ам сэ мор! Дар Думнезеу ва фи ку вой ши вэ ва адуче ынапой ын цара пэринцилор воштри.

Depois disse Israel a José: Eis que eu morro, mas Deus será comvosco, e vos fará tornar á terra de vossos paes.

22 Ыць дау май мулт декыт фрацилор тэй – о парте пе каре ам луат-о дин мына аморицилор ку сабия мя ши ку аркул меу.”

E eu te tenho dado a ti um pedaço da terra sobre teus irmãos, que tomei com a minha espada e com o meu arco da mão dos amorrheos.