1 Кроничь 19

1 Дупэ ачея, Нахаш, ымпэратул фиилор луй Амон, а мурит, ши ын локул луй а домнит фиул сэу.

Sur ces entrefaites, Nahach, le roi des Ammonites, mourut, et son fils lui succéda.

2 Давид а зис: „Вой арэта бунэвоинцэ луй Ханун, фиул луй Нахаш, кэч татэл луй а арэтат бунэвоинцэ фацэ де мине.” Ши Давид а тримис соль сэ-л мынгые пентру моартя татэлуй сэу. Кынд ау ажунс служиторий луй Давид ын цара фиилор луй Амон, ла Ханун, ка сэ-л мынгые,

David se dit: "Je veux agir amicalement avec Hanoun, fils de Nahach, comme son père a agi à mon égard." Et David envoya des émissaires pour lui présenter des condoléances au sujet de son père, et les serviteurs de David se rendirent au pays des Ammonites pour porter des condoléances à Hanoun.

3 кэпетенииле фиилор луй Амон ау зис луй Ханун: „Крезь кэ Давид ыць тримите оамень сэ те мынгые, ка сэ чинстяскэ пе татэл тэу? Оаре н-ау венит служиторий луй ла тине ка сэ куноаскэ четатя ши с-о нимичяскэ, ши ка сэ искодяскэ цара?”

Mais les princes ammonites dirent à Hanoun: "Est-ce, à ton avis, pour honorer ton père que David t’a envoyé des consolateurs? N’Est-ce pas plutôt pour explorer, troubler et espionner le pays que ses serviteurs sont venus te trouver?"

4 Атунч, Ханун а луат пе служиторий луй Давид, а пус сэ-й радэ ши сэ ле тае хайнеле пе ла мижлок, пынэ ла брыу. Апой ле-а дат друмул.

Alors Hanoun fit saisir les serviteurs de David, ordonna de les raser et de couper la moitié de leurs vêtements jusqu’aux hanches, puis il les congédia.

5 Давид, кэруя ау венит ши й-ау дат де штире деспре челе ынтымплате ку оамений ачештя, а тримис ниште оамень ынаинтя лор, кэч ли се фэкусе маре рушине ши ымпэратул а тримис сэ ле спунэ: „Рэмынець ла Иерихон пынэ вэ ва креште барба ши апой сэ вэ ынтоарчець.”

Ceux-ci partis, on mit David au courant de ce qui était arrivé à ces hommes, et il envoya au-devant d’eux car ces hommes étaient accablés de honte et leur fit dire: "Restez à Jéricho jusqu’à ce que votre barbe ait repoussé, puis vous reviendrez."

6 Фиий луй Амон ау вэзут кэ се фэкусерэ урыць луй Давид ши Ханун ши фиий луй Амон ау тримис о мие де таланць де арӂинт сэ токмяскэ ын служба лор каре ши кэлэрець де ла сириений дин Месопотамия ши де ла сириений дин Маака ши дин Цоба.

Les Ammonites, voyant qu’ils s’étaient mis en mauvaise odeur auprès de David, envoyèrent, de concert avec Hanoun, mille kikkar d’argent pour soudoyer dans la Syrie du Double-Fleuve, dans la Syrie de Maakha et de Çoba des chars et des cavaliers.

7 Ау токмит трейзечь ши доуэ де мий де каре ши пе ымпэратул дин Маака ымпреунэ ку попорул луй, каре ау венит ши ау тэбэрыт ынаинтя Медебей. Фиий луй Амон с-ау стрынс дин четэциле лор ши ау мерс ла луптэ.

Ils soudoyèrent ainsi trente-deux mille chars ainsi que le roi de Maakha et son peuple, qui vinrent camper devant Mèdeba; de leur côté, les Ammonites sortirent ensemble de leurs villes et entrèrent en campagne.

8 Ла аузул ачестей вешть, Давид а тримис ымпотрива лор пе Иоаб ши тоатэ оштиря де оамень витежь.

A cette nouvelle, David envoya Joab avec toute son armée de vaillants.

9 Фиий луй Амон ау ешит ши с-ау ыншират ын линие де бэтае ла интраря четэций; ымпэраций каре венисерэ ау тэбэрыт деосебит пе кымп.

Les Ammonites s’avancèrent et se mirent en bataille à l’entrée de la ville, tandis que les rois qui étaient accourus restaient séparés dans la campagne.

10 Иоаб а вэзут кэ авя де луптат ши ынаинте, ши ынапой. А алес атунч дин тоць войничий де фрунте ай луй Исраел о чатэ пе каре а ашезат-о ымпотрива сириенилор

Joab, voyant que la bataille le menaçait par-devant et par-derrière, fit choix des meilleurs guerriers d’Israël et les disposa devant les Syriens.

11 ши а пус суб порунка фрателуй сэу Абишай чялалтэ парте а попорулуй, ка сэ цинэ пепт фиилор луй Амон.

Pour le reste de l’armée, il le mit sous les ordres de son frère Abchaï et le rangea devant les Ammonites.

12 Ел а зис: „Дакэ сириений вор фи май тарь декыт мине, сэ-мь вий ту ын ажутор ши дакэ фиий луй Амон вор фи май тарь декыт тине, ыць вой вени еу ын ажутор.

Et il dit: "Si les Syriens l’emportent sur moi, tu viendras à mon secours; si les Ammonites l’emportent sur toi, c’est moi qui viendrai te secourir.

13 Фий таре ши сэ не ымбэрбэтэм пентру попорул ностру ши пентру четэциле Думнезеулуй ностру ши Домнул сэ факэ че ва креде!”

Sois fort, soyons forts pour notre peuple et pour les villes de notre Dieu, et que le Seigneur agisse selon sa volonté!"

14 Иоаб, ку попорул луй, а ынаинтат ла луптэ ымпотрива сириенилор, ши ей ау фуӂит динаинтя луй.

Joab, avec la troupe qui l’accompagnait, engagea la bataille contre les Syriens, qui s’enfuirent devant lui.

15 Ши, кынд ау вэзут фиий луй Амон кэ сириений о луасерэ ла фугэ, ау фуӂит ши ей динаинтя луй Абишай, фрателе луй Иоаб, ши с-ау ынторс ын четате. Ши Иоаб с-а ынторс ла Иерусалим.

Les Ammonites, voyant fuir les Syriens, lâchèrent pied devant son frère Abchaï et rentrèrent dans la ville; et Joab revint à Jérusalem.

16 Сириений, вэзынд кэ фусесерэ бэтуць де Исраел, ау тримис ши ау адус пе сириений каре ерау де чялалтэ парте а рыулуй ши Шофах, кэпетения оштирий луй Хадарезер, ера ын фрунтя лор.

Mais les Syriens, se voyant battus par les Israélites, envoyèrent des messagers et firent avancer les Syriens de delà le Fleuve, sous le commandement de Chopakh, chef de l’armée de Hadadézer.

17 Ау дат де штире луй Давид, каре а стрынс пе тот Исраелул, а трекут Йорданул, а мерс ымпотрива лор ши с-а прегэтит де луптэ ымпотрива лор. Давид с-а ыншируит ын линие де бэтае ымпотрива сириенилор. Дар сириений, дупэ че се бэтусерэ ку ел,

Quand David en fut informé, il rassembla tout Israël, traversa le Jourdain, arriva à Hélam et aligna ses troupes en face d’eux. Il commença à combattre les Syriens, qui acceptèrent la bataille.

18 ау фуӂит динаинтя луй Исраел. Давид ле-а учис оамений де ла шапте мий де каре ши патрузечь де мий де педестрашь ши а оморыт пе Шофах, кэпетения оштирий.

Aram prit la fuite devant Israël, et David lui tua sept mille attelages et quarante mille hommes de pied. Il fit périr aussi Chopakh, chef de l’armée.

19 Служиторий луй Хадарезер, вэзынду-се бэтуць де Исраел, ау фэкут паче ку Давид ши и с-ау супус. Ши сириений н-ау врут сэ май ажуте пе фиий луй Амон.

Les serviteurs de Hadadézer, voyant qu’Israël les avait défaits, firent la paix avec David et devinrent ses tributaires; et les Syriens ne furent plus disposés à venir en aide aux Ammonites.