Лукастар 24
1 Пэ англуно куркэхкоро диво, дэнзор, кала кхам вщелас, джювля лиле лачярдэ мастина и джиле склепостэ.
Very early on the first day of the week, they came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
2 Нэ кала авиле, удыкхле, со бар склепостар оттховдо дэ рига.
They found the stone rolled away from the tomb.
3 Кала заджиле андрал дэ склепо, на аракхле Рае Исусохкоро трупо.
They entered in, but did not find the body of the Lord Jesus.
4 Джювля на джянгле, сар кода тэ полэ. Тунчи ачиле англа лэн дуй мурша дэ їда, савятар марэлас одуд, сар молния.
It happened that, while they were confused about this, suddenly, two men stood by them in bright shining robes.
5 Джювля фартэ дарэне и обмукле шэрэ тэлэ, нэ мурша пхэндэ лэнди: — Сости тумэ родэн джювдэ машкар мулэн?
As the women were filled with fear and bowed down their faces to the earth, they said to the women, “Why do you seek the living among the dead?
6 Лэ нэнай катэ, Вов отджювдиня мулэндар. Взгинисарэн, сар Вов пхэнэлас тумэнди инте дэ Галилея:
He is not here, but has been raised! Remember how he spoke to you when he was still in Galilee,
7 «Чяво Манушыкано авэла отдэно дэ вастэн бэзимахкэрэ манушэнди, авэла прымардо пэ трушул и отджювдёла мулэндар пэ трито диво».
saying that the Son of Man must be delivered up into the hands of sinful men and be crucified, and on the third day rise again.”
8 Тунчи вонэ взгинисардэ Исусохкэрэ лава.
The women remembered his words,
9 Тунчи рисиле склепостар и розпхэндэ пала вса кода дэшуекхэнди и всавэрэнди, савэ лэнца сле.
and returned from the tomb, and told all these things to the eleven and all the rest.
10 Кадэла джювля сле Мария Магдалина, Иоанна, дэй Иаковохкири, савя кади ж акхардэ Мария. И авэр джювля, савэ сле лэнца, кади ж пхэнэнас пала кода апостолонэнди.
Now Mary Magdalene, Joanna, Mary the mother of James, and the other women with them reported these things to the apostles.
11 Апостолуря думисардэ, со джювля дэдумане динимо, и на патине лэнди.
But this message seemed like idle talk to the apostles, and they did not believe the women.
12 Нэ Пётро всаекх вщиля и прастэня склепостэ. А кала тэлювда склепостэ, вов дыкхля, со котэ пашлёл екх похтан. Тай джиля павпалэ, а еджино на патялас колэсти, со дыхле лэхкэрэ якха.
Yet Peter rose up and ran to the tomb, and stooping and looking in, he saw the linen cloths by themselves. Peter then departed to his home, wondering what had happened.
13 Дэ кодэва диво дуй сиклярнэндар джянас дэ гав Эммаусо, саво сля пашэ дэшудуй километры Ерусалимостар.
Behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was sixty stadia from Jerusalem.
14 Тай дэдумэнас екх екхэґа пала вса, со тердапэ.
They discussed with each other about all the things that had happened.
15 Кала вонэ дэдумэнас тай розпхученас екх екхэ, Еджино Исусо пашыня лэндэ и джиля лэнца.
It happened that, while they discussed and questioned together, Jesus himself approached and went with them.
16 Нэ лэнди сля затердо, и вонэ на уджянгле Исусо.
But their eyes were prevented from recognizing him.
17 Исусо пхучля лэндар: — Пала со тумэ дэдумэн дромэґа? Вонэ ачиле и помукле муя.
Jesus said to them, “What are the two of you talking about as you walk?” They stood there looking sad.
18 Екх сиклярнэндар, Клеопа, пхэнда: — Всавэрэндар, ко авиля дэ Ерусалимо, Ту, выджял, екх, Саво на джянэл, со стердапэ пэ дивэн?
One of them, named Cleopas, answered him, “Are you the only person in Jerusalem who does not know the things which have happened there these days?”
19 Исусо пхучля: — Пала со Мэ на джянав? Вонэ пхэндэ Лэсти: — Пала кода, со стердапэ Исусоґа Назаретостар, Саво сля англунари, зорало дэ всавэрэ, со терэлас и пхэнэлас англа Дэвлэ и англа манушэн.
Jesus said to them, “What things?” They answered him, “The things concerning Jesus the Nazarene, who was a prophet, mighty in deed and word before God and all the people,
20 Сар амарэ англунэ рашая и пхурэдэра отдэне Лэ пэ мэрима и прымардэ Лэ пэ трушул.
and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death and crucified him.
21 Ай амэндэ сля надия, со Вов фирисарэла Израили. Тай акэ, джиля трито диво, сар вса откада стердапэ.
But we had confidence that he was the one who was going to redeem Israel. Yes, and what is more, it is now the third day since all these things happened.
22 Нэ койсавэ амарэ джювлендар розпхэндэ амэнди кода, состар амэ дэнепэ дыво. Вонэ авиле дэнзор, кала кхам вщелас, склепостэ
But also, some women of our company amazed us, having been at the tomb early in the morning.
23 тай на аракхле котэ Исусохкоро трупо. Тунчи рисиле тай розпхэндэ амэнди, сар лэнди сикавдэпэ ангелуря и пхэндэ, со Исусо джювдо.
When they did not find his body, they came, saying that they had also seen a vision of angels who said that he was alive.
24 Койсавэ амэндар джиле склепостэ и аракхле, со котэ вса кади, сар и пхэндэ джювля, нэ Исусо на дыкхле.
Some men who were with us went to the tomb, and found it just as the women had said. But they did not see him.”
25 Тунчи Вов пхэнда лэнди: — Чи нэнай тумэндэ годи? Сар пхаро тумэ патян кодэлэсти, со пхэндэ англунаря!
Jesus said to them, “O foolish men and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
26 Чи на трэбуни сля Христости тэ ха бари грыжа и тэ заджя дэ бари слава?
Was it not necessary for the Christ to suffer these things, and to enter into his glory?”
27 И ачиля тэ розпхэнэ джикай Моисеестар тай всавэрэн аврэн англунарен и сикавда, со чиндо сля пала Лэ дэ всавэрэн Лилэн.
Then beginning from Moses and through all the prophets, Jesus interpreted to them the things concerning himself in all the scriptures.
28 Тунчи сиклярнэ поджиле пашэ гавэстэ, курик джянас. Исусо сикавда лэнди, со камля тэ джя дурэдэр.
As they approached the village to which they were going, Jesus acted as though he were going further.
29 Нэ вонэ фартэ мангэнас Лэ: — Ачпэ амэнца! Диво поджиля пашэ рятятэ. Вов заджиля дэ цэр и ачиляпэ лэнца.
But they compelled him, saying, “Stay with us, for it is toward evening and the day is almost over.” So Jesus went in to stay with them.
30 Кала Вов бэшля лэнца пала скаминдэ, тунчи лиля мандро, наисарда, розпхагля и подэня лэнди.
It happened that, when he had sat down with them to eat, he took the bread, blessed it, and breaking it, he gave it to them.
31 Тунчи оттердэпэ лэнгэрэ якха, и вонэ уджянгле Исусо. Нэ Лэ на ачиля душло.
Then their eyes were opened, and they knew him, and he vanished out of their sight.
32 Вонэ ачиле тэ пхэнэ екх екхэсти: — Чи на пхабонас амарэ їлэ, кала Вов дэдуманя амэнца дромэґа и оттерда амэнди, со чиндо дэ Лилэн?
They said one to another, “Was not our heart burning within us, while he spoke to us on the way, while he opened to us the scriptures?”
33 Вонэ екхатар вщиле тай рисиле дэ Ерусалимо. Кала авиле, котэ аракхле дэшуекхэн и кодэлэн, савэ лэнца сле.
They rose up that very hour, and returned to Jerusalem. They found the eleven gathered together, and those who were with them,
34 Апостолуря розпхэндэ лэнди, со Рай чячимаґа отджювдиня мулэндар тай сикавдапэ Симоности.
saying, “The Lord is risen indeed, and has appeared to Simon.”
35 Тунчи кодэла розпхэндэ, со тердапэ лэнца пав дром и сар вонэ уджянгле Исусо, кала Вов пхагля мандро.
So they told the things that happened on the way, and how Jesus was shown to them in the breaking of the bread.
36 Кала вонэ инте дэдумане, Еджино Исусо ачиля машкар лэн и пхэнда: — Пачя тумэнди!
As they spoke these things, Jesus himself stood in the midst of them, and said to them, “Peace be to you.”
37 Вонэ замуле даратар и гинисардэ, со дыкхэн мулэхкоро фано.
But they were terrified and filled with fear, and supposed that they saw a spirit.
38 Нэ Исусо пхэнда лэнди: — Сости тумэ даран? Сости тумаро патявимо исин кацаво цыкно?
Jesus said to them, “Why are you troubled? Why do questions arise in your heart?
39 Подыкхэнтэ пэ Мурэ вастэн и пурэн! Када Мэ исин. Лэнпэ Мандэ тай роздыкхэнтэ. Фаностэ нэнай трупо и кокала, а Мандэ исин.
See my hands and my feet, that it is I myself. Touch me and see. For a spirit does not have flesh and bones, as you see me having.”
40 Исусо пхэнда откада тай сикавда лэнди Пэхкэрэ васта и пурэ.
When he had said this, he showed them his hands and his feet.
41 Кала вонэ лошатар инте на патянас и дэнаспэ дыво, Исусо пхучля лэндар: — Исин тумэндэ хамо?
They still could not believe it because of joy, and they were amazed. Jesus said to them, “Do you have anything to eat?”
42 Вонэ дэне Лэсти котор пэклэ мачестар.
They gave him a piece of a broiled fish,
43 Исусо лиля кода и халя англа лэн.
and he took it and ate it before them.
44 Тай пхэнда лэнди: — Акэ пала со Мэ пхэнавас, кала инте слём тумэнца: трэбуни, соб тэ авэл вса, сар чиндо пала Ман дэ Моисеехкэрэ Упхэнима, англунарендэ и дэ Псалмэн.
He said to them, “When I was with you, I told you that all that was written in the Law of Moses and the Prophets and the Psalms must be fulfilled.”
45 Тунчи Вов оттерда лэнди годи, соб тэ полэн кода, со чиндо.
Then he opened their minds, that they might understand the scriptures.
46 И пхэнда лэнди: — Чиндо, со Христосо хала бари грыжа и пэ трито диво отджювдёла мулэндар.
He said to them, “Thus it is written, that the Christ should suffer, and rise again from the dead on the third day.
47 Важ Лэхкоро Лав джикай Ерусалимостар, ай тунчи всавэрэ народонэнди авэла розпхэндо, со, кала вонэ ачявэна бэзимо, тунчи Дэвэл эртисарэла лэн.
Repentance and forgiveness of sins should be preached in his name to all the nations, beginning from Jerusalem.
48 Тумэ авэна тэ розпхэнэ пала кода всавэрэ манушэнди.
You are witnesses of these things.
49 Акэ, Мэ бичалава тумэнди кода, пала со Муро Дад пхэнда. Нэ тумэ аченпэ дэ форо джикай кодыя вряма, кала сджяла пэ тумэн зор упрал.
See, I am sending you what my Father promised. But remain in the city until you are clothed with power from on high.”
50 Тунчи Исусо вылиджялда лэн форостар и джиля лэнца дэ Вифания. Котэ Вов ваздэня Пэхкэрэ васта и пхэнда бахталэ лава пала лэн.
Then Jesus led them out until they were near Bethany. He lifted up his hands and blessed them.
51 И кала инте пхэнэлас, ачявда лэн и ачиля тэ ваздэпэ пэ упралима.
It happened that, while he was blessing them, he left them and was carried up into heaven.
52 Сиклярнэ тэлювдэ Лэсти тай баря лошаґа рисиле дэ Ерусалимо,
So they worshiped him, and returned to Jerusalem with great joy.
53 тев всавири вряма сле дэ храмо и ваздэнас слава Дэвлэсти.
They were continually in the temple, blessing God.
