Лукастар 22
1 Сля пашэ сырботори, саво акхарэлпэ Биквасно мандро, а инте — Патради.
Jam alproksimiĝis la festo de macoj, kiu estas nomata la Pasko.
2 Англунэ рашая и сиклимаря пав Упхэнима родэнас, сар тэ мулярэ Исусо, нэ даранас манушэндар.
Kaj la ĉefpastroj kaj la skribistoj serĉis, kiamaniere ili povu mortigi lin, ĉar ili timis la popolon.
3 Тунчи сатана заджиля дэ Иуда, савэ акхарэнас Искариото, екхэ дэшудуе сиклярнэндар.
Kaj Satano eniris en Judason, nomatan Iskariota, kiu estis el la nombro de la dek du.
4 Иуда джиля тай допхэндапэ англунэ рашаенца и халавдэнца, со вов здэла лэнди Исусо.
Kaj li foriris kaj interparolis kun la ĉefpastroj kaj kapitanoj, kiamaniere transdoni lin al ili.
5 Вонэ лошыле тай пхэндэ Иудасти, со потинэна лэсти.
Kaj ili ĝojis, kaj konsentis doni al li monon.
6 Вов дэня лав и родэлас поджили вряма, кала Исусо ачелапэ Еджино, соб тэ здэ Лэ.
Kaj li promesis, kaj serĉis okazon transdoni lin al ili, for de la homamaso.
7 Авиля диво, саво акхарэлпэ Биквасно мандро, кала трэбуни тэ чинэ патрадякэрэ бакрорэ.
Kaj venis la tago de macoj, kiam oni devis buĉi la Paskon.
8 Тунчи Исусо акхарда Петро тай Иоанно и пхэнда лэнди: — Джян и лачярэн патрадякоро хамо.
Kaj li sendis Petron kaj Johanon, dirante: Iru kaj pretigu por ni la Paskon, por ke ni ĝin manĝu.
9 Вонэ пхэндэ Исусости: — Тев Ту камэх, соб амэ тэ лачярах?
Kaj ili diris al li: Kie vi volas, ke ni pretigu?
10 Исусо пхэнда лэнди: — Акэ, кала тумэ заджяна дэ форо, дыкхэна манушэ, саво лиджял вакхор панеґа. Джян пала лэ и заджян дэ кодэва цэр, курик вов заджяла.
Kaj li diris al ili: Jen kiam vi estos enirintaj en la urbon, vin renkontos viro, portanta kruĉon da akvo; lin sekvu en la domon, en kiun li eniros.
11 Тай пхэнэн цэрэхкэрэ хулаести: «Сиклимари пхучел тутар: "Тев цэр, соб Манди тэ ха патради Мурэ сиклярнэнца?"»
Kaj vi diros al la domomastro: La Majstro diras: Kie estas la gastoĉambro, en kiu mi manĝos la Paskon kun miaj disĉiploj?
12 Хулай сикавэла тумэнди баро цэр упрэ, саво прытидэне важ сырботори. Котэ терэн скаминд.
Kaj li montros al vi grandan supran ĉambron aranĝitan; tie pretigu.
13 Вонэ джиле тай вса аракхле, сар пхэнда лэнди Исусо, и лачярдэ патрадякоро хамо.
Kaj ili iris kaj trovis tiel, kiel li diris al ili; kaj ili pretigis la Paskon.
14 Кала авиля вряма, Исусо тай апостолуря бэшле пала скаминдэ.
Kaj kiam alvenis la horo, li sidiĝis, kaj la apostoloj kun li.
15 Тунчи Исусо пхэнда: — Сар Мэ камлём тэ ха кадэва патрадякоро хамо тумэнца англа кода, сар прылава бари грыжа.
Kaj li diris al ili: Kun deziro mi deziris manĝi ĉi tiun Paskon kun vi, antaŭ ol mi suferos;
16 Пхэнав тумэнди, со будэр на хава Мэ лэ ды кодыя вряма, сар терэлапэ кадыя патради дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима.
ĉar mi diras al vi: Mi ne manĝos ĝin, antaŭ ol ĝi plenumiĝos en la regno de Dio.
17 Тунчи Вов лиля тахтай, наисарда Дэвлэ тай пхэнда: — Прылэн кадэва тахтай и всавэрэ пэн лэстар.
Kaj ricevinte kalikon, kaj doninte dankon, li diris: Ĉi tion prenu kaj dividu inter vi;
18 Пхэнав тумэнди, со будэр на авава тэ пэ пимо виноградостар аж ды кодыя вряма, сар авэла Дэвлэхкоро Тхагаримо.
ĉar mi diras al vi: De nun mi ne trinkos el la frukto de la vinberarbo, ĝis venos la regno de Dio.
19 Тунчи Исусо лиля мандро, наисарда Дэвлэ, пхагля мандро пэ которэн, дэня лэнди и пхэнда: — Када исин Муро трупо, саво пала тумэн отдава. Кади терэн, соб тэ рапирэн Ман.
Kaj li prenis panon, kaj doninte dankon, li ĝin dispecigis kaj donis al ili, dirante: Ĉi tio estas mia korpo, kiu estas donita por vi; ĉi tion faru por memorigo pri mi.
20 Кала вонэ хале, Исусо кади ж лиля тахтай и пхэнда: — Кадэва тахтай исин нэво завето дэ Мурэ ратэ, саво пала тумэн прочувэлпэ.
Sammaniere ankaŭ la kalikon post la vespermanĝo, dirante: Ĉi tiu kaliko estas la nova interligo en mia sango, kiu estas elverŝata por vi.
21 Тай акэ, васт кодэлэхкоро, ко здэл Ман, Манца пала екхэ скаминдэ.
Sed jen la mano de tiu, kiu min perfidas, estas apud mi sur la tablo.
22 Чяво Манушыкано джял кади, сар Лэсти трэбуни тэ проджя. Нэ бида кодэлэ манушэсти, саво здэл Лэ.
Ĉar la Filo de homo ja iros, laŭ la antaŭdecido; sed ve al tiu viro, de kiu li estos perfidata!
23 Тунчи сиклярнэ ачиле тэ пхуче екх екхэстар, ко лэндар камля кода тэ терэ.
Kaj ili komencis diskuti inter si: kiu el ili faros tion.
24 Тунчи вонэ ачиле тэ хапэ екх екхэґа пала кода, ко лэндар барэдэр.
Kaj fariĝis ankaŭ inter ili disputo: kiun el ili oni opinias la plej granda.
25 Исусо пхэнда лэнди: — Тхагаря народонэнгэрэ прыпхэнэн лэнди. Кодэла, кастэ исин зор, пхэнэн, со вонэ терэн лачимо.
Kaj li diris al ili: La reĝoj de la nacianoj faras sin sinjoroj super ili; kaj tiujn, kiuj potencas inter ili, oni nomas Bonfarantoj.
26 Нэ тумэ на терэн кади. Барэдэр тумэндар мэк тэ авэл сар цыкнэдэр всавэрэндар, и кодэва, ко прыбэшло тумэндэ, мэк авэл сар бутярно.
Sed vi ne estu tiaj; sed kiu estas la pli granda el vi, tiu fariĝu kiel la pli juna; kaj tiu, kiu estas ĉefa, kiel la servanto.
27 Екх бэшэл пала скаминдэ, ай авэр стховэл пэ скаминдэ хамо. Ко лэндар барэдэр? Чи на кодэва, ко бэшэл пала скаминдэ? А Мэ машкар тумэн сар бутярно.
Ĉar kiu estas la pli granda, la sidanto ĉe manĝo, aŭ la servanto? ĉu ne la sidanto ĉe manĝo? sed mi estas meze de vi kiel la servanto.
28 Тумэ пэрэлиджялдэ Манца бут зумавимо.
Sed vi estas tiuj, kiuj restadis apud mi en miaj tentoj;
29 Сар Дад Муро дэня Манди Тхагаримо, кади и Мэ дав тумэнди,
kaj mi difinas por vi regnon, kiel mia Patro difinis por mi;
30 соб тумэ тэ хан и тэ пэн пала Мурэ скаминдэ дэ Мурэ Тхагарима. Тумэ бэшэна пэ тронуря тэ сундисарэ дэшудуй родуря Израилёхкэрэ.
por ke vi manĝu kaj trinku ĉe mia tablo en mia regno, kaj sidu sur tronoj, juĝante la dek du tribojn de Izrael.
31 — Симоно, Симоно! Акэ, сатана мангля тэ зумавэ тумэн, соб тумэ тэ авэн жужардэ, сар див жужарэлпэ сулумэндар.
Simon, Simon, jen Satano postulis vin ĉiujn, por kribri kiel tritikon;
32 Нэ Мэ манглёмпэ пала тут, соб тэ на хацарэх патявимо. И кала ту рисявэґа павпалэ Мандэ, тунчи подрицарэґа тирэ пхралэн.
sed mi preĝis por vi, ke via fido ne ŝanceliĝu; kaj vi, kiam vi konvertiĝos, firmigu viajn fratojn.
33 Пётро пхэнда Лэсти: — Рае! Пала Тут мэ и дэ барунэ, и пэ мэрима джява!
Kaj li diris al li: Sinjoro, vin mi estas preta akompani eĉ al malliberejo kaj al morto.
34 Исусо дэдуманя: — Пхэнав тути, Пётро, англа колэ, сар задилабэла башно авдивэ, ту тривал Мандар отпхэнэґапэ.
Kaj li diris: Mi diras al vi, Petro, koko ne krios hodiaŭ, antaŭ ol vi trifoje malkonfesos, ke vi min konas.
35 Тунчи Исусо пхэнда лэнди: — Кала Мэ бичалавас тумэн и тумэндэ на сля ни тышыла, ни траста, ни пундрангэ, чи на хутилэлас со тумэнди? Вонэ пхэндэ: — Нат.
Kaj li diris al ili: Kiam mi vin elsendis sen monujo kaj sako kaj ŝuoj, ĉu io mankis al vi?
36 Тунчи Исусо пхэнда лэнди: — Нэ екхатар, кала кастэсь исин тышыла чи траста, лэнтэ лэн. Ай кастэ нэнай, мэк кодэва битинэла пэхкири їда тай тинэла чюри.
Kaj ili diris: Nenio. Kaj li diris al ili: Sed nun kiu havas monujon, tiu prenu ĝin, kaj ankaŭ sakon; kaj kiu ne havas, tiu vendu sian mantelon kaj aĉetu glavon.
37 Пхэнав тумэнди, со Манца авэла кода, сар чиндо: «И пала прахаре динэнас Лэ». Трэбуни, соб тэ стерэлпэ вса, со пхэндо пала Ман.
Ĉar mi diras al vi, ke tio, kio estas skribita, devas plenumiĝi pri mi: Kaj li estis alkalkulita al krimuloj; ĉar tio, kio rilatas al mi, havas sian finon.
38 Вонэ пхэндэ: — Рае! Акэ, амэндэ исин дуй чюря! Исусо пхэнда лэнди: — Када хутилэла.
Kaj ili diris: Sinjoro, jen estas du glavoj; kaj li diris al ili: Sufiĉas.
39 Тунчи Исусо выджиля цэрэстар тай джиля, сар Лэстэ сля прылито, пэ Оливково плай. Джиле Лэґа и Лэхкэрэ сиклярнэ.
Kaj elirinte, li iris laŭ sia kutimo al la monto Olivarba, kaj la disĉiploj lin sekvis.
40 Кала вонэ авиле пэ кодэва тхан, Исусо пхэнда: — Мангэнпэ, соб тэ на авэн тумэ зумавдэ!
Kaj veninte al la loko, li diris al ili: Preĝu, ke vi ne eniru en tenton.
41 Еджино джиля лэндар пэ скици чувэн бар, пэля пэ чянгэн, ачиля тэ мангэпэ
Kaj li iris for de ili proksimume ŝtonĵeton, kaj li genuis, kaj preĝis,
42 тай пхэнда: — Дадэ! Кала исин Тири воля, залэ кадэва тахтай Мандар! Нэ мэк авэла, на сар Мэ камав, а сар камэх Ту.
dirante: Patro, se Vi volas, formetu de mi ĉi tiun kalikon; tamen plenumiĝu ne mia volo, sed Via.
43 Тай авиля ангело упралимастар и подрицарэлас Исусо.
Kaj aperis antaŭ li anĝelo el la ĉielo, fortigante lin.
44 Сля Лэсти фартэ пхаро, и Вов инте зоралэдэр мангэласпэ, кади со Лэхкоро пото сля сар рат и тэлэдэлас пэ пхув.
Kaj estante en agonio, li preĝis pli fervore, kaj lia ŝvito fariĝis kiel gutoj da sango, defalantaj sur la teron.
45 Кала помангляпэ, Исусо вщиля, поджиля сиклярнэндэ и дыкхля, со вонэ засутэ баря грыжатар.
Kaj leviĝinte post la preĝo, li venis al la disĉiploj kaj trovis ilin dormantaj de malĝojo,
46 Исусо пхэнда лэнди: — Сости тумэ совэн? Вщен и мангэнпэ, соб тэ на авэн тумэ зумавдэ!
kaj diris al ili: Kial vi dormas? leviĝu kaj preĝu, ke vi ne eniru en tenton.
47 Кала Исусо инте пхэнэлас кадэла лава, авиля гроза манушэн. Англал лэндар джялас екх дэшудуендар, савэ акхарэнас Иуда. Вов поджиля Исусостэ тэ чюминдэ Лэ.
Dum li ankoraŭ parolis, jen homamaso; kaj tiu, kiu estis nomata Judas, unu el la dek du, iris antaŭ ili, kaj alproksimiĝis al Jesuo, por kisi lin.
48 Исусо пхэнда лэсти: — Иуда! Ту чюминдэх и дэ кодыя ж вряма здэх Чявэ Манушыканэ?
Sed Jesuo diris al li: Judas, ĉu vi perfidas per kiso la Filon de homo?
49 Кодэла, ко аченас пашэ, полиле, со екхатар авэла, тай пхэндэ: — Рае! Чи тэ на малавэ амэнди чюряґа?
Kaj kiam tiuj, kiuj ĉirkaŭis lin, vidis, kio sekvos, ili diris: Sinjoro, ĉu ni frapu per glavo?
50 Екх лэндар вылиля чюри, малавда англунэ рашаехкэрэ бутярнэ тай отчинда лэсти чячё кан.
Kaj unu el ili frapis la sklavon de la ĉefpastro, kaj detranĉis lian dekstran orelon.
51 Тунчи Исусо пхэнда: — Авэла тумэнди! Вов лиляпэ канэстэ и састярда бутярнэ.
Sed Jesuo responde diris: Permesu tiom. Kaj li tuŝis lian orelon kaj sanigis lin.
52 Англунэ рашаендэ, халавдэндэ храмостар тай пхурэдэрэндэ, савэ авиле тэ схутилэ Исусо, Вов пхучля: — Сар пэ прахарэ, выджиле тумэ пэ Ман чюренца тай дэстэнца?
Kaj Jesuo diris al la ĉefpastroj kaj kapitanoj de la templo kaj pliaĝuloj, kiuj venis kontraŭ lin: Ĉu vi elvenis kun glavoj kaj bastonoj, kvazaŭ kontraŭ rabiston?
53 Диво дивэстар Мэ слём тумэнца дэ храмо, и тумэ на ваздэне пэ Ман пэхкоро васт. Нэ екхатар тумари вряма, кала калимо лиля зор.
Kiam mi estis ĉiutage inter vi en la templo, vi ne etendis kontraŭ min viajn manojn; sed ĉi tiu estas via horo, kaj la potenco de mallumo.
54 Тунчи вонэ схутилдэ Исусо тай отлиджялдэ англунэ рашаестэ дэ цэр. А Пётро рицардапэ лэндар ригаґа, нэ джялас пала лэн.
Kaj ili kaptis lin, kaj forkondukinte, venigis lin en la domon de la ĉefpastro. Sed Petro sekvis malproksime.
55 Машкар грэда розлиджялдэ яг, и бэшле всавэрэ пашэ ягатэ. Бэшля и Пётро лэнца.
Kaj kiam oni ekbruligis fajron meze de la korto kaj sidis kune, Petro sidiĝis meze de ili.
56 Екх бутярни дыкхля Петро, кала вов бэшэлас паша яга, прыдыкхляпэ лэстэ тай пхэнда: — И кадэва сля Лэґа.
Kaj unu servantino, vidante lin sidantan en la fajrolumo, kaj fikse rigardinte lin, diris:
57 Нэ Пётро на прыджянгляпэ тай пхэнда джювляти: — Нат, джювлие, мэ на джянав Лэ.
Ĉi tiu ankaŭ estis kun li. Sed li malkonfesis, dirante: Virino, mi lin ne konas.
58 Проджиля набут вряма, авэр мануш дыкхля Петро и пхэнда: — И Ту екх лэндар! Нэ Пётро пхэнда кадэлэ манушэсти: — Нат, мануша, када на мэ!
Kaj post iom da tempo alia vidis lin, kaj diris: Vi ankaŭ estas el ili. Sed Petro diris: Viro, mi ne estas.
59 Проджиля екх мардо вряма, тай инте екх мануш пхэнда дэ якхэн: — Чячимаґа, кадэва кади ж сля Лэґа, вов исин галилеянино.
Kaj post la daŭro de unu horo proksimume, alia asertis persiste, dirante: Vere, ĉi tiu ankaŭ estis kun li, ĉar li estas Galileano.
60 Нэ Пётро пхэнда кадэлэ манушэсти: — Мануша, на джянав, пала со ту пхэнэх. И екхатар, кала вов инте пхэнэлас кадэва лав, затиписиля башно.
Sed Petro diris: Viro, mi ne scias, kion vi diras. Kaj tuj, dum li ankoraŭ parolis, la koko kriis.
61 Тунчи Рай обрисиляпэ тай вздыкхля пэ Петро. И Пётро взгинисарда Раехкоро лав, сар Вов пхэнда лэсти: «Ды колэ, сар задилабэла башно авдивэ, ту тривал Мандар отпхэнэґапэ».
Kaj la Sinjoro sin turnis, kaj alrigardis Petron. Kaj Petro ekmemoris la vorton de la Sinjoro, ke li diris al li: Antaŭ ol koko krios hodiaŭ, vi trifoje min malkonfesos.
62 Вов выджиля котарь и заровиня кэркэ ясвэнца.
Kaj li eliris, kaj maldolĉe ploris.
63 Мануша, савэ рицарэнас Исусо, марэнас Лэ тай асанас Лэстар.
Kaj tiuj, kiuj gardis Jesuon, lin mokis kaj batis.
64 Вонэ запхангле Лэсти якха, мардэ Лэ пав муй и пхученас: — Ту, англунари, пхэн, ко малавда Тут?
Kaj ili ĉirkaŭkovris lin, kaj demandis lin, dirante: Profetu, kiu vin frapis?
65 И бут налаче лава пхэнэнас пала Исусо.
Kaj per multaj aliaj insultoj ili parolis kontraŭ li.
66 Кала проджиля рят, стидэнепэ манушэнгэрэ пхурэдэра, англунэ рашая и сиклимаря пав Упхэнима, андэ Исусо дэ лэнгоро Синедрионо
Kaj tuj kiam tagiĝis la pliaĝularo de la popolo kunvenis, kaj ĉefpastroj kaj skribistoj, kaj ili forkondukis lin antaŭ sian sinedrion, kaj diris:
67 тай пхучле Лэ: — Ту исин Христосо? Пхэн амэнди. Исусо дэдуманя: — Кала пхэнава тумэнди, тумэ на патяна.
Se vi estas la Kristo, diru al ni. Sed li diris al ili: Se mi diros al vi, vi ne kredos;
68 А кала Мэ пхучява тумэндар, тумэ нисо на пхэнэна Манди.
kaj se mi demandos, vi ne respondos.
69 Нэ екхатар Чяво Манушыкано авэла тэ бэшэ пав чячи риг Дэвлэхкиря зоратар.
Tamen, de nun la Filo de homo sidos dekstre de la Potenco de Dio.
70 Тай пхэндэ всавэрэ: — И кади, Ту исин Дэвлэхкоро Чяво? Исусо пхэнда лэнди: — Тумэ еджинэ пхэнэн, со Мэ исин Дэвлэхкоро Чяво.
Kaj ili ĉiuj demandis: Ĉu vi do estas la Filo de Dio? Kaj li respondis: Vi diras, ke mi estas.
71 Кодэла мануша пхэндэ: — Саво допхэнимо амэнди инте трэбуни? Амэ еджинэ шундэ, со Вов пхэнда.
Kaj ili diris: Pro kio ni bezonas pluan atestadon? ĉar ni mem aŭdis el lia propra buŝo.
