Лукастар 18
1 Тунчи Исусо пхэнда лэнди пала кода, со трэбуни всавири вряма тэ мангэпэ и тэ на грисявэ:
Jesus told his disciples a parable to show them that they should always pray and never despair.
2 — Дэ екх форо сля сындимари, саво Дэвлэстар на даралас и манушэндар на ладжяласпэ.
‘There was,’ he said, ‘in a certain town a judge, who had no fear of God nor regard for people.
3 Дэ кодэва форо сля и екх джювли, савятэ муля ром. Вой пхирэлас сындимарестэ и мангэлас: «Пав чячима розлэ муро рындо! Фирисар ман кодэлэстар, ко дошарэл ман!»
In the same town there was a widow who went to him again and again, and said “Grant me justice against my opponent.”
4 Нэ сындимари бут вряма нисо на камля тэ терэ. Тунчи пхэнда еджино пэсти: «Мэ Дэвлэстар на дарав и манушэндар на ладжявпэ.
For a time the judge refused, but afterwards he said to himself “Although I am without fear of God or regard for people,
5 Нэ важ кода со кадыя джювли на пэрэачел тэ доха ман, пав чячима розлава лакоро рындо, соб вой будэр мандэ тэ на пхирэл и тэ на дохал ман».
yet, as this widow is so troublesome, I will grant her justice, to stop her from plaguing me with her endless visits.”’
6 И пхэнда Рай: — Шунэн, со пхэнэл бибахтало сындимари?
Then the Master added, ‘Listen to what this iniquitous judge says!
7 А кала кади, Дэвэл ли на фирисарэла пав чячима кодэлэн, савэн вытидэня и савэ зоралэ ґласоґа акхарэн Лэ диво и рят? Чи помукэла лэн Дэвэл?
And God – won’t he see that his own people, who cry to him night and day, have justice done them – though he holds his hand?
8 Пхэнав тумэнди, со Дэвэл сиго лэн фирисарэла пав чячима. Нэ Чяво Манушыкано кала авэла, чи аракхэла Вов пэ пхуя патявимо?
He will, I tell you, give them justice soon enough! Yet, when the Son of Man comes, will he find faith on earth?’
9 Пхэнда Исусо кацави дума манушэнди, савэ гинисарэнас пала пэстэ, со вонэ фартэ пативалэ, а пала аврэн пхэнэнас, со вонэ бибахталэ:
Another time, speaking to people who were satisfied that they were religious, and who regarded everyone else with scorn, Jesus told this parable –
10 — Дуй мануша заджиле дэ храмо тэ мангэпэ. Екх лэндар сля фарисеи, ай авэр — стидэмари, саво лэлас налогуря.
‘Two men went up into the Temple Courts to pray. One was a Pharisee and the other a tax-gatherer.
11 Фарисеи ачелас тай мангляпэ дэ пэхкэрэ їлэ кади: «Дэвла! Наисарав тут пала кода, со мэ на кацаво, сар авэр мануша, савэ исин чёра, хохавнэ, терэн биладжявимо ромнятар, чи сар кадэва стидэмари.
The Pharisee stood forward and began praying to himself in this way – “God, I thank you that I am not like other men – thieves, rogues, adulterers – or even like this tax-gatherer.
12 Мэ рицарав посто дуй молы дэ курко, отдав дэшто котор муря ворхатар».
I fast twice a week, and give a tenth of everything I get to God.”
13 Стидэмари жэ ачиля дэ рига и ладжяво лэсти сля тэ ваздэ якха упрэ, нэ марэлас дэ колинэ еджино пэ и пхэнэлас: «Дэвла! Ковлисар їло Тиро важ ман, бэзимахкэрэ манушэ!»
Meanwhile the tax-gatherer stood at a distance, not venturing even to raise his eyes to heaven, but he kept striking his breast and saying “God, have mercy on me, a sinner.”
14 Пхэнав тумэнди, со стидэмари джиля бидошакоро англа Дэвлэ, а фарисеи ачиля дошало. Кодэлэсти со кожно мануш, саво ваздэл еджино пэ, авэла обмукло, а саво тэлярэл еджино пэ, авэла ваздэно.
This man, I tell you, went home pardoned, rather than the other. For everyone who exalts himself will be humbled, while everyone who humbles himself will be exalted.’
15 Анэнас Исусостэ цыкнэн чяворэн, соб Вов тэ лэлпэ лэндэ, а сиклярнэ дыкхле кода и запхэндэ лэнди.
Some of the people were bringing even their babies to Jesus, for him to touch them; but, when the disciples saw it, they began to find fault with those who had brought them.
16 Нэ Исусо акхарда сиклярнэн и пхэнда: — Мукэн чяворэн, соб тэ авэн Мандэ, и на запхэнэн лэнди, колэсти со Дэвлэхкоро Тхагаримо исин лэнгоро.
Jesus, however, called the little children to him. ‘Let the little children come to me,’ he said, ‘and do not hinder them, for it is to the childlike that the kingdom of God belongs.
17 Чячимаґа пхэнав тумэнди: ко на прылэла Дэвлэхкоро Тхагаримо кади, сар прылэн цыкнэ чяворэ, кодэва дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима на заджяла.
I tell you, unless a man receives the kingdom of God like a child, he will not enter it at all.’
18 Екх пхурэдэрэндар пхучля Исусостар: — Сиклимари лачё! Со манди тэ терэ, соб тэ доросав вечно джювимо? (aiōnios g166)
And one of the leaders asked Jesus this question – ‘Good teacher, what must I do if I am to gain eternal life?’ (aiōnios g166)
19 Исусо пхэнда лэсти: — Сости ту пхэнэх пала Ман «лачё»? Кици Екх Дэвэл исин лачё.
‘Why do you call me good?’ answered Jesus. ‘No one is good but God.
20 Ту джянэх заповедь: на тер биладжявимо тирэ їрестар, на умар, на чёр, на пхэн хохавимо пэ сындо, полэ тирэ дадэ и да.
You know the commandments – Do not commit adultery, Do not kill, Do not steal, Do not say what is false about others, Honour your father and your mother.’
21 Кодэва мануш пхэнда: — Вса откада мэ терав тэрнэ бэршэндар.
‘I have observed all these,’ he replied, ‘from childhood.’
22 Исусо шунда када и пхэнда лэсти: — Екх тути на хутилэл: битин вса, со тутэ исин, и роздэ ловэ чёрорэнди, соб тэ авэл тутэ барвалимо пэ упралима. Тунчи ав и джя пала Ман!
Hearing this, Jesus said to him, ‘There is one thing still lacking in you; sell everything that you have, and distribute to the poor, and you will have wealth in heaven; then come and follow me.’
23 Кала пхурэдэр шунда када, вов загрисиля, колэсти со сля фартэ барвало.
But the man became greatly distressed on hearing this, for he was extremely rich.
24 Исусо дыкхля, со вов загрисиля, и пхэнда: — Сар пхаро барвалэнди тэ заджя дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима!
Seeing this, Jesus said to his disciples, ‘How hard it is for the wealthy to enter the kingdom of God!
25 Локхэдэр верблюдости тэ проджя машкар сувякоро каноро, сар барвалэсти тэ заджя дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима.
It is easier, indeed, for a camel to get through a needle’s eye than for a rich person to enter the kingdom of God!’
26 Кодэла, ко шундэ, пхучле: — Кастэ тунчи исин зора тэ фирисарэпэ?
‘Then who can be saved?’ asked those who heard this.
27 Исусо пхэнда: — Кода, со манушэсти нащи тэ стирэ, кода стирэла Дэвэл.
But Jesus said, ‘What is impossible with people is possible with God.’
28 Пётро пхэнда Исусости: — Акэ, амэ вса ачявдэ и джиле пала Тут.
‘But we,’ said Peter, ‘we left what belonged to us and followed you.’
29 Исусо пхэнда лэнди: — Чячимаґа пхэнав тумэнди: мануш, саво ачявда важ Дэвлэхкэрэ Тхагарима цэр, чи ромня, чи пхралэн, чи дадэ и да, чи чяворэн,
‘I tell you,’ he answered, ‘that there is no one who has left house, or wife, or brothers, or parents, or children, for the sake of the kingdom of God,
31 Тунчи Исусо отлиджялда дэ рига Пэхкэрэ сиклярнэн и пхэнда лэнди: — Акэ, амэ заджях дэ Ерусалимо, и терэлапэ вса, со чиндэ англунаря пала Чявэ Манушыканэ.
Gathering the Twelve round him, Jesus said to them, ‘Listen! We are going up to Jerusalem; and there everything that is written in the prophets will be done to the Son of Man.
32 Кади со здэна Лэ бидэвлэхкэрэ манушэнди, и вонэ стерэна Лэстар асамо, дэна Лэсти бари дукх и бари грыжа, авэна тэ чунгардэ пэ Лэстэ,
For he will be given up to the Gentiles, mocked, insulted and spat on;
33 тэ марэ Лэ чукняґа, а тунчи умарэна. Нэ пэ трито диво Вов отджювдёла.
they will scourge him, and then put him to death; and on the third day he will rise again.’
34 Нэ сиклярнэ нисо кадэлэстар на полиле, кадэла лава сле гаравдэ лэндар. Вонэ на джянэнас пала со Вов дэдумэл.
The apostles did not comprehend any of this. His meaning was unintelligible to them and they did not understand what he was saying.
35 Кала Исусо поджялас форостэ, саво акхарэлпэ Ерихоно, екх коро бэшэлас паша дром и мангэлас ловэ.
As Jesus was getting near Jericho, a blind man was sitting by the roadside, begging.
36 Кала коро шунда, со пашэ лэстар джян мануша, вов пхучля: — Со када терэлпэ?
Hearing a crowd going by, the man asked what was the matter;
37 Лэсти пхэндэ: — Када джял Исусо Назаретостар.
and, when people told him that Jesus of Nazareth was passing,
38 Тунчи коро ачиля тэ типисявэ: — Исусо, Чяво Давидохкоро! Ковлисар Тиро їло важ ман!
he shouted out, ‘Jesus, Son of David, take pity on me!’
39 Мануша, савэ джиле англал, прыпхэндэ лэсти, соб вов тэ заачел мулком, нэ коро типисиля инте зоралэдэр: — Чяво Давидохкоро! Ковлисар тиро їло важ ман!
Those who were in front kept telling him to be quiet, but he continued to call out the louder, ‘Son of David, take pity on me!’
40 Исусо ачиля пэ дром и прыпхэнда, соб тэ анэн кадэлэ корэ Лэстэ. Кала коро поджиля, Исусо пхучля:
Then Jesus stopped and ordered the man to be brought to him. And, when he had come close up to him, Jesus asked him,
41 — Со ту камэх, соб Мэ тэ терав важ тут? Коро пхэнда: — Рае! Камав тэ дыкхэ!
‘What do you want me to do for you?’ ‘Master,’ he said, ‘I want to recover my sight.’
42 Исусо пхэнда лэсти: — Дыкх! Тиро патявимо тут фирисарда!
And Jesus said, ‘Recover your sight, your faith has delivered you.’
43 Коро екхатар ачиля тэ дыкхэ и джиля пала Исусо, а еджино ачиля тэ ваздэ слава Дэвлэсти. И всавэрэ мануша, ко дыкхле кода, ваздэнас Дэвлэсти слава.
Instantly he recovered his sight, and began to follow Jesus, praising God. And all the people, on seeing it, gave glory to God.
