Рындоря 4
1 Кала Пётро тай Иоанно дэдумане манушэндэ, лэндэ поджиле рашая, халавдэнгоро пхурэдэр дэ храмо и саддукея,
Als sie aber zum Volk redeten, traten zu ihnen die Priester und der Hauptmann des Tempels und die Sadduzäer
2 савэ сле фартэ холярдэ кодэлэґа, со вонэ сиклярэн манушэн и розпхэнэн, со кацик дэ Исусо исин отджювдинимо мулэндар.
(die verdroß, daß sie das Volk lehreten und verkündigten an Jesu die Auferstehung von den Toten)
3 Вонэ захутилдэ Петро тай Иоанно, и, кади сар сля бельвель, бэшардэ лэн ды дэнзор дэ барунэ.
und legten die Hände an sie und setzten sie ein bis auf den Morgen; denn es war jetzt Abend.
4 Бут мануша, савэ шундэ лав, патине, и кодэлэн, савэ патянас, ачиля паша панч пхангля.
Aber viele unter denen, die dem Wort zuhöreten, wurden gläubig; und ward die Zahl der Männer bei fünftausend.
5 Пэ авэр диво барэ рая, пхурэдэра и сиклимаря пав Упхэнима стидэнепэ їтханэ дэ Ерусалимо.
Als es nun kam auf den Morgen, versammelten sich ihre Obersten und Ältesten und Schriftgelehrten gen Jerusalem:
6 Котэ сле англуно рашай Аннас, Каиафа, Иоанно, Александро и всавэрэ мануша англунэ рашаехкэрэ родостар.
Hannas, der Hohepriester, und Kaiphas und Johannes und Alexander, und wieviel ihrer waren vom Hohenpriestergeschlecht,
7 Вонэ тховдэ Петро тай Иоанно помашкар и ачиле лэндар тэ пхуче: — Савя зораґа и савэ лавэґа тумэ када тердэ?
und stelleten sie vor sich und fragten sie: Aus welcher Gewalt oder in welchem Namen habt ihr das getan?
8 Тунчи Пётро, саво пхэрдиля Свэнтонэ Фаноґа, пхэнда лэнди: — Рая манушэнгэрэ и пхурэдэра!
Petrus, voll des Heiligen Geistes, sprach zu ihnen: Ihr Obersten des Volks und ihr Ältesten von Israel,
9 Кала тумэ авдивэ пхучен амэндар пала лачимо, саво амэ тердэ кадэлэ лангэсти, и сар амэ лэ высастярдэ,
so wir heute werden gerichtet über dieser Wohltat an dem kranken Menschen, durch welche er ist gesund worden,
10 тунчи джянэн тумэ и всавэрэ мануша Израилёхкэрэ: кадэва мануш екхатар ачел англа тумэн высастярдо важ лав Исусо Христосо Назаретостар, Савэ тумэ ваздэне пэ трушул и Савэ Дэвэл отджювдярда мулэндар!
so sei euch und allem Volk von Israel kundgetan, daß in dem Namen Jesu Christi von Nazareth, welchen ihr gekreuziget habt, den Gott von den Toten auferwecket hat, stehet dieser allhie vor euch gesund.
11 Исусо исин кодэва Бар, Саво сля отчуто тумэнцар, ко ваздэн цэра, и Саво ачиля шэрутнэ барэґа.
Das ist der Stein, von euch Bauleuten verworfen, der zum Eckstein worden
12 Нико авэр на дэла фирисаримо, колэсти со на дэно манушэнди нисаво авэр лав тала болыбэн, савэґа трэбуни амэнди тэ фирисарэпэ.
Und ist in keinem andern Heil, ist auch kein anderer Name den Menschen gegeben, darinnen wir sollen selig werden.
13 Всавэрэ дыкхле, со дэ Петро тай Иоанно нэнай дар, а душолас, со вонэ сле наирвалэ и набарэ мануша. Кала ж полиле, со вонэ сле Исусоґа, тунчи дэнепэ дыво.
Sie sahen aber an die Freudigkeit des Petrus und Johannes und verwunderten sich; denn sie waren gewiß, daß es ungelehrte Leute und Laien waren, und kannten sie auch wohl, daß sie mit Jesu gewesen waren.
14 Дыкхэнас паша лэн и высастярдэ манушэ, колэсти никастэ на сля зор сось лэнди тэ пхэнэ.
Sie sahen aber den Menschen, der gesund worden war, bei ihnen stehen und hatten nichts dawider zu reden.
15 Тунчи вонэ прыпхэндэ лэнди тэ ачявэ Синедрионо и ачиле тэ дэдумэ машкар пэстэ.
Da hießen sie sie hinausgehen aus dem Rat und handelten miteinander und sprachen:
16 — Со амэнди тэ терэ кадэла манушэнца? — пхэнэнас вонэ. — Всавэрэ, ко джювэн дэ Ерусалимо, джянэн, со вонэ тердэ баро дыво, и амэ колэстар на отрисарахпэ.
Was wollen wir diesen Menschen tun? Denn das Zeichen, durch sie geschehen, ist kund, offenbar allen, die zu Jerusalem wohnen, und wir können's nicht leugnen.
17 Соб када тэ на розджялпэ инте буґлэдэр помашкар мануша, прыдараваґа лэн, соб вонэ никасти тэ на пхэнэн пала кадэва лав.
Aber auf daß es nicht weiter einreiße unter das Volk, lasset uns ernstlich sie bedräuen, daß sie hinfort keinem Menschen von diesem Namen sagen.
18 Вонэ акхардэ апостолонэн тай прыпхэндэ лэнди тэ на дэдумэн и тэ на сиклярэн важ Исусохкэрэ лавэ.
Und riefen sie und geboten ihnen, daß sie sich allerdinge nicht hören ließen noch lehreten in dem Namen Jesu.
19 Нэ Пётро тай Иоанно пхэндэ лэнди: — Акэ, пхэнэн еджинэ, чи мишто англа Дэвэл тэ кандэ будэр тумэн, а на Дэвлэ?
Petrus aber und Johannes antworteten und sprachen zu ihnen: Richtet ihr selbst, ob's vor Gott recht sei, daß wir euch mehr gehorchen denn Gott.
20 Нэнай амэндэ зор тэ аче мулком пала кода, со амэ дыкхле тай шундэ.
Wir können's ja nicht lassen, daß wir nicht reden sollten, was wir gesehen und gehöret haben.
21 Кодэла, ко вджянас дэ лэнгоро Синедрионо, инте екхвар прыдаравдэ лэн тай отмукле. Вонэ на аракхле дэ лэн нисави дош, а всавэрэ мануша ашарэнас Дэвлэ пала кода, со тердапэ.
Aber sie dräueten ihnen und ließen sie gehen und fanden nicht, wie sie sie peinigten, um des Volks willen; denn sie lobeten alle Gott über dem, was geschehen war.
22 Важ кода со манушэсти, савэґа тердапэ кадэва састяримахкоро дыво, сля будэр саранда бэрш.
Denn der Mensch war über vierzig Jahre alt, an welchem dies Zeichen der Gesundheit geschehen war.
23 Кала отмукле Петро тай Иоанно, вонэ рисиле пэхкэрэндэ тай розпхэндэ пала вса, со дэдумане англунэ рашая и пхурэдэра.
Und als man sie hatte lassen gehen, kamen sie zu den Ihren und verkündigten ihnen, was die Hohenpriester und Ältesten zu ihnen gesagt hatten.
24 Кала патякунэ мануша шундэ пала када, вонэ всавэрэ їтханэ ваздэне ґласо Дэвлэстэ тай пхэндэ: — Дэвла Баро! Ту стердан болыбэн, пхув, море и вса, со дэ лэн исин.
Da sie das höreten, huben sie ihre Stimme auf einmütiglich zu Gott und sprachen: HERR, der du bist der Gott, der Himmel und Erde und das Meer und alles, was drinnen ist, gemacht hat;
25 Ту пхэндан Свэнтонэ Фаноґа вуштэндар амарэ дадэ и Тирэ копыле Давидо: «Сости ваздэнпэ тай мижон люмлякэрэ родуля, и мануша камэн сось тэ терэ, нэ вса лэндэ выджяла ївья?
der du durch den Mund Davids, deines Knechts, gesagt hast: Warum empören sich die Heiden, und die Völker nehmen vor, was umsonst ist?
26 Ваздэнепэ пхувякэрэ тхагаря, и пхурэдэра стидэнепэ їтханэ, соб тэ выджя пэ Рае Дэвлэ и пэ Христо Лэхкэрэ».
Die Könige der Erde treten zusammen, und die Fürsten versammeln sich zuhaufe wider den HERRN und wider seinen Christ:
27 Чячюнэ, стидэнепэ дэ кадэва форо Иродо тай Понтии Пилато наиудеенца и Израилёхкэрэ манушэнца пэ Тиро Свэнто Копыли Исусо, Савэ Ту помакхлян.
wahrlich ja, sie haben sich versammelt über dein heiliges Kind Jesum, welchen du gesalbet hast, Herodes und Pontius Pilatus mit den Heiden und dem Volk Israel,
28 Вонэ тердэ кода, со Ту тховдан Тиря зораґа и пав Тири воля.
zu tun, was deine Hand und dein Rat zuvor bedacht hat, das geschehen sollte.
29 И екхатар, Рае, подыкх, сар вонэ даравэн амэн, и дэ Тирэ копыленди бидаракоро тэ розпхэнэ Тиро лав.
Und nun, HERR, siehe an ihr Dräuen und gib deinen Knechten, mit aller Freudigkeit zu reden dein Wort,
30 Процырдэ васт Тиро и састяр насвалэн, сикав допхэнимо и барэ дывуря важ лав Тирэ Свэнтонэ Копыле Исусо!
und strecke deine Hand aus, daß Gesundheit und Zeichen und Wunder geschehen durch den Namen deines heiligen Kindes Jesu.
31 Кала вонэ поманглепэ, тхан, тев вонэ сле, затинисиля. Вонэ всавэрэ пхэрдиле Свэнтонэ Фаноґа тай бидаракоро пхэнэнас Дэвлэхкоро лав.
Und da sie gebetet hatten, bewegte sich die Stätte; da sie versammelt waren; und wurden alle des Heiligen Geistes voll und redeten das Wort Gottes mit Freudigkeit.
32 Бутэ манушэндэ, савэ патине, сле екх їло и води. Нико на бинэлас, со лэхкоро хулаимо исин кици важ лэ, нэ вса лэндэ сля екх.
Die Menge aber der Gläubigen war ein Herz und eine Seele; auch keiner sagte von seinen Gütern, daß sie sein wären, sondern es war ihnen alles gemein.
33 Апостолуря баря зораґа пхэнэнас пала отджюндивимо Раехкоро Исусохкоро, и Дэвэл дэлас Пэхкоро бахталимо лэнди всавэрэнди.
Und mit großer Kraft gaben die Apostel Zeugnis von der Auferstehung des HERRN Jesu, und war große Gnade bei ihnen allen.
34 Помашкар лэн на сля ниекх мануш, саво авэлас бы чёроро. Колэсти со кодэла, кастэ сля пхув тай цэра, битинэнас лэн, анэнас всавэрэ ловэ
Es war auch keiner unter ihnen, der Mangel hatte; denn wieviel ihrer waren, die da Äcker oder Häuser hatten, verkauften sie dieselben und brachten das Geld des verkauften Guts
35 тай стховэнас паша пурэн апостолонэндэ. Кадэла ловэ роздэнаспэ кожнонэ манушэсти, пэ со лэсти трэбуни.
und legten's zu der Apostel Füßen; und man gab einem jeglichen; was ihm not war.
36 Акэ, Иосифо, савэ апостолуря акхарэнас Варнава (пав аврэ «чяво подрицаримахкоро»), левито Кипростар,
Joses aber, mit dem Zunamen von den Aposteln genannt Barnabas (das heißt, ein Sohn des Trostes), vom Geschlecht ein Levit aus Zypern,
37 савэстэ сля пхув, битинда пэхкири маля, анда ловэ и тховда паша пурэн апостолонэндэ.
der hatte einen Acker und verkaufte ihn und brachte das Geld und legte es zu der Apostel Füßen.
