Рындоря 11
1 Апостолуря тай пхрала, савэ джювдэ дэ Иудея, шундэ, со кади ж и наиудея прылиле Дэвлэхкоро лав.
Now the apostles and the brothers who were in Judea heard that the Gentiles also had received the word of God.
2 Колэсти, кала Пётро авиля дэ Ерусалимо, патякунэ иудея ачиле тэ выпхэнэ лэсти:
When Peter had come up to Jerusalem, they who belonged to the circumcision group criticized him;
3 — Ту пхирдан наобчиндэ манушэндэ и халян лэнца, — пхэнэнас вонэ.
they said, “You associated with uncircumcised men and ate with them!”
4 Тунчи Пётро ачиля тэ розпхэнэ лэнди вса, со сля майанглал и пала кодэлэ.
But Peter started to explain the matter to them in detail; he said,
5 — Мэ слём дэ форо Яффа тай манглёмпэ, — пхэнда вов, — и дэ кадыя вряма мандэ сля дыкхлимо: кода, со сля поджило пэ бари цэрга, сави пала штар рига обмукэласпэ болыбнастар ворта пордэ, тев мэ слём.
I was praying in the city of Joppa, and I had a vision of a container coming down, like a large sheet let down from heaven by its four corners. It descended to me.
6 Мэ подыкхлём андрал тай удыкхлём штарэпурэнгоро ското, сапэн тай болыбнахкэрэн чириклен.
I gazed at it and I thought about it. I saw the four-legged animals of earth, wild beasts, creeping animals, and birds of the sky.
7 Тунчи мэ шундом ґласо, саво дэдумэлас манди: «Пётро, вщи, чин тай ха!»
Then I heard a voice say to me, “Get up, Peter; kill and eat!”
8 Мэ пхэндом: «Нат, Рае! Ни пала со! Мэ никала на халём кода, со исин маґрисардо тай нажужо».
I said, “Not so, Lord; for nothing unholy or unclean has ever entered into my mouth.”
9 Гласо болыбнастар пхэнда манди авэр моло: «На акхар маґрисардэґа кода, со Дэвэл жужарда».
But the voice answered again from heaven, “What God has declared clean, do not call unclean.”
10 Кади сля тривар, и тунчи цэрга сля подлити дэ болыбэн.
This happened three times, and then everything was taken back up into heaven again.
11 Дэ кодыя ж вряма паша цэр, дэ саво мэ слём, пашыле трин мануша, бичалдэ мандэ Кесариятар.
Behold, right away there were three men standing in front of the house where we were; they had been sent from Caesarea to me.
12 Фано прыпхэнда манди тэ джяв лэнца и тэ на розпхучяв ни пала со. Акэ кадэла шов пхрала кади ж джиле манца, тай амэ авиле дэ цэр кодэлэстэ, ко ман акхарда.
The Spirit commanded me to go with them, and that I should make no distinction regarding them. These six brothers went with me, and we went into the man's house.
13 Вов розпхэнда амэнди пала кода, сар дыкхля пэстэ ангело. Ангело пхэнда лэсти: «Бичал манушэн дэ Яффа пала Симоно, савэ инте акхарэн Пётро,
He told us how he had seen the angel standing in his house and saying, “Send men to Joppa and bring back Simon who is called Peter.
14 и вов розпхэнэла, сар тэ фирисарэпэ тути и всавэрэ тирэ цэрэсти».
He will speak to you a message by which you will be saved—you and all your household.”
15 Кала мэ ачилём тэ дэдумэ, пэ лэндэ сджиля Свэнто Фано, кади, сар Вов сджиля англэ и пэ амэн.
As I began to speak to them, the Holy Spirit came on them, just as on us in the beginning.
16 Тунчи мэ срапердом лава Раехкэрэ: «Иоанно болдэня панеґа, а тумэ авэна болдэ Свэнтонэ Фаноґа».
I remembered the words of the Lord, how he said, “John indeed baptized with water; but you shall be baptized in the Holy Spirit.”
17 Колэсти, кала Дэвэл дэня лэнди кацаво даро, сар и амэнди, савэ патине Раести Исусости Христости, ко ж мэ кацаво, соб тэ запхэнэ Дэвлэсти?
Then if God gave to them the same gift as he gave to us when we believed on the Lord Jesus Christ, who was I, that I could oppose God?”
18 Кала вонэ вышундэ када, тунчи пэрэачиле тэ розпхуче тай ваздэне патив Дэвлэсти. Тай дэдумэнас: — Выджял кади, со Дэвэл дэня и наиудеенди тэ уджян бэзимастар тай тэ лэн джювимо!
When they heard these things, they said nothing in response, but they praised God and said, “Then God has given repentance for life to the Gentiles also.”
19 Патякунэ, савэ розджилепэ, кала лэн ачиле тэ традэ пала кодэлэ, сар муля Стефано, проджиле Финикия, Кипро тай Антиохия, нэ розпхэнэнас Лав кацик иудеенди.
Now those who had been scattered by the persecution that arose over Stephen spread as far as Phoenicia, Cyprus, and Antioch, speaking the word only to Jews.
20 Нэ койсавэ лэндар, савэ сле Кипростар тай дэ Киренеятар, авиле дэ Антиохия тай ачиле тэ розпхэнэ Бахтало Лав пала Рае Исусо эллинистонэнди.
But some of them, men from Cyprus and Cyrene, came to Antioch and spoke also to Greeks, telling them the good news about the Lord Jesus.
21 Раехкоро васт сля лэнца, и бут манушэн патине тай обрисардэпэ Раестэ.
The hand of the Lord was with them; a great number believed and turned to the Lord.
22 Дума пала кода доджиля кхандирятэ дэ Ерусалимо. Котарь бичалдэ дэ Антиохия Варнава.
News about them came to the ears of the church in Jerusalem, and they sent out Barnabas as far as Antioch.
23 Кала Варнава авиля тай удыкхля Дэвлэхкоро мищимо, вов лошыля тай умангэлас всавэрэн, соб тэ аченпэ дэ патявима Раести.
When he came and saw the grace of God, he was glad; and he encouraged them all to remain with the Lord with all their heart.
24 Варнава сля лачё мануш, пхэрдо Свэнтонэ Фаноґа тай патявимаґа. Тай фартэ бут манушэн ачиле тэ патя Раести.
For he was a good man and full of the Holy Spirit and of faith, and many people were added to the Lord.
25 Тунчи Варнава джиля дэ Тарсо, соб тэ аракхэ котэ Савло.
Barnabas then went out to Tarsus to look for Saul.
26 И кала аракхля лэ, тунчи анда дэ Антиохия. Састо бэрш вонэ аченаспэ дэ антиохийско кхандири тай сиклярэнас бутэн манушэн. Дэ Антиохия сиклярнэн дэ перво моло ачиле тэ акхарэ «христиануря».
When he found him, he brought him to Antioch. It came about, that for an entire year they gathered together with the church and taught many people. The disciples were called Christians first in Antioch.
27 Дэ кадыя вряма Ерусалимостар дэ Антиохия авиле койсавэ англунаря.
Now in these days some prophets came down from Jerusalem to Antioch.
28 Екх лэндар, савэ акхарэнас Агаво, вщиля тай Фаноґа пропхэнда, со пав всавири пхув авэла бари бокх. Кади и тердапэ, кала Клавдии сля императоро.
One of them, Agabus by name, stood up and indicated by the Spirit that a great famine would occur over all the world. This happened in the days of Claudius.
29 Колэсти сиклярнэ допхэндэпэ, со кожно лэндар дэла пэхкэрэ хулаимастар скици исин, тэ подрицарэ пхралэн дэ Иудея.
So, the disciples, as each one was able, decided to send help to the brothers in Judea.
30 Кади вонэ и тердэ. Тай бичалдэ Варнава тай Савло тэ отлиджя ловэ, савэ вонэ стидэне, и тэ отдэ лэн пхурэдэрэнди.
They did this; they sent money to the elders by the hand of Barnabas and Saul.
