Luka 4
1 O Isus, pherdo e Sveto Duhosa, boldape katar e reka Jordan thaj o Sveto Duho inđardale ande pustinja,
Full av den Heilage Ande vende Jesus att ifrå Jordan, og Anden dreiv honom kring i øydemarki
2 okote o beng iskušilas las štarvardeš đesa thaj khanči či hala pale godoja vrjama, a kana nakhline godola đesa vo bokhajlo.
i fyrti dagar, alt med han vart freista av djevelen. I dei dagarne åt han ingen ting, og då dei var lidne, kjende han seg svolten.
3 A o beng phendas lešće: “Ako san Čhavo e Devlesko, phen akale barešće te postanil mangro.”
Då sagde djevelen til honom: «Er du Guds Son, so seg til denne steinen at han skal verta brød.»
4 A o Isus phendas lešće: “Ando Sveto lil ačhel ramome: ‘Či trail o manuš samo katar o mangro.’”
Jesus svara honom so: «Det stend skrive: «Menneskja liver ikkje berre av brød, men av kvart eit Guds ord.»»
5 O beng inđarda les pe vuči gora thaj sikadas lešće sa e carstvurja akale themešće ando treno e jakhako.
So førde djevelen honom upp på eit høgt fjell, og synte honom alle heimsens rike i ein augneblink,
6 Thaj phendas lešće o beng: “Tuće dava sa akaja vlast thaj e slava lenđi, kaj si manđe predaime thaj me šaj te dava len kašće me kamav.
og sagde til honom: «Deg vil eg gjeva magt yver alt dette og alt gjævt og gildt som finst i desse riki; for det er lagt i mi hand, og eg gjev det åt kven eg vil;
7 Ako peres pe koča angle mande thaj slavis man, sa avela ćiro.”
fell du no på kne og tilbed meg, so skal det vera ditt alt saman.»
8 A o Isus phendas lešće: “Ando Sveto lil ačhel ramome: ‘De koča samo anglo Gospod ćiro Del, thaj jedino les slavisar.’”
Men Jesus svara: «Det stend skrive: «Herren, din Gud, skal du tilbeda; honom og ingen annan skal du tena!»»
9 Thaj o beng inđarda les ando Jerusalim thaj čhuta les po vrho e Hramosko thaj phendas lešće: “Ako san tu Čhavo e Devlesko, čhude tut katar tele
So førde djevelen honom til Jerusalem, og sette honom ytst på tempeltaket og sagde til honom: «Er du Guds son, so kasta deg ned herifrå!
10 kaj ando Sveto lil ramol: ‘Pire anđelenđe zapovedila pale tute te len sama pe tute’,
For det stend skrive: «Han englarne sine bjoda skal at dei tek vare på deg vel, »
11 thaj: ‘von pe vas inđarena tut te či pećes e pungresa ando bar.’”
og: «På hender dei deg bera skal, so aldri du på nokon stein skal turva støyta foten din.»»
12 A o Isus phendas lešće: “Ramome si vi akava: ‘Na iskušisar e Gospode ćire Devle.’”
Då svara Jesus: «Det er sagt: «Du skal ikkje freista Herren, din Gud.»»
13 Thaj kana o beng završisarda te iskušil les, đelotar lestar pale varesošći vrjama.
Då djevelen soleis hadde freista honom på alle vis, gjekk han ifrå honom, og let honom vera i fred ei tid.
14 O Isus boldape ando galilejako krajo pherdo e Sveto Duhošće silava thaj o glaso pale leste buljilo pe sasto godova krajo.
So for Jesus attende til Galilæa, fyllt av den krafti som Anden gav honom, og ordet um honom kom ut yver alle bygderne der ikring.
15 Sikavelas pe lenđe sinagoge, thaj savora šukar mothonas pale leste.
Han lærde i synagogorne deira, og alle rosa honom.
16 Thaj avilo ando gav savo akhardolas Nazaret kaj barilo thaj pe piro običajo ando savato dija ande sinagoga thaj uštilo te čitol.
Soleis kom han og ein gong til Nasaret, der han var uppalen, og gjekk inn i synagoga på kviledagen, som han var van med; han reiste seg og vilde lesa åt deim,
17 Dine les o lil katar o proroko Isaija, putardas o lil thaj arakhla o than kaj si ramome:
og dei gav honom boki åt profeten Jesaja. Då han slo henne upp, fann han den staden der det stend:
18 “O Duho e Gospodesko si pe mande zato makhlas mungro šoro e uljeja thaj bičhalda man te anav e Bahtali nevimata e čorenđe, bičhalda man te propovediv e phanglenđe kaj avena mukline, thaj e korenđe kaj dićhena, a e mučime kaj avena oslobodime
«Ja, Herrens Ånd er yver meg, for han hev salva meg te bera ut eit fagnadbod åt fatige; sendt hev han meg te ropa ut for fangar fridoms dag og lova blinde augneljoset klårt, te løysa deim som trælka er, or tvang,
19 thaj te proglasiv o brš milosti e Gospodesko”.
Te lysa ut eit hugnads-år frå Herren.»
20 Phandada o Lil, dijala ko sluga thaj bešlo te sikavel, a savora save sas ande sinagoga dićhenas pe leste.
Då han hadde late att boki og gjeve henne til tenaren, sette han seg, og alle som i synagoga var, heldt augo sine feste på honom.
21 Thaj počnisarda te phenel lenđe: “Ađes akava Lil savo ašundine tumare kanenca pherdilo.”
So tok han til ords og byrja soleis: «I dag hev dette skriftordet sannast, som de sjølve kann høyra.»
22 Savora phenenas sa majšukar pale leste thaj divinaspe e šukar alavenđe kaj inkljenas andar lesko muj thaj phenenas: “Naj li akava o čhavo e Josifesko?”
Og alle let vel um honom, og undra seg yver dei ovfagre ordi som kom frå hans munn. «Er’kje dette son åt Josef?» sagde dei.
23 Askal phendas lenđe: “Tumen manđe bi sumnjako mothona akaja poslovica: ‘Doktorina! Sastar korkoro tut!’ Ćer vi akate ande ćiro gav kaj barilan so ašundam kaj ćerdan ando Kafarnaum.”
Då sagde han til deim: «De vil visst segja med meg som det stend i ordtøket: «Lækjar, læk deg sjølv! Me hev høyrt um alt det som er gjort i Kapernaum - gjer no like eins her i fødesheimen din!»
24 Askal ačhilo majdur te mothol: “Čačes phenav tumenđe: ‘Nijek proroko či lačhe avilo ande piro gav kaj bajrilo.’
Men eg segjer dykk for sant, » heldt han fram: «Ingen profet er velkomen i heimbygdi si.
25 A čačes phenav tumenđe: E but udovice sas ando Izrael ande vrjama kana sas o Ilija proroko, askal o nebo phandadilo pe trin brš thaj šov čhon thaj sas bari bok pe sasti phuv e Izraelošći.
Og det segjer eg dykk med sannom: Det var mange enkjor i Israel i Elias’ dagar, då himmelen var stengd i tri år og seks månader, so det vart stor svolt og naud i heile landet,
26 Ali nijećhaće lendar nas bičhaldo o Ilija osim varesave udovicaće ando gav Sarepta, savo sas ando Sidonsko krajo.
og endå vart’kje Elias send til nokor av deim, men berre til Sarepta i Sidonarlandet, til ei enkja der.
27 Thaj but gubavcurja sas ando Izrael pale vrjama kano sas o Jelisej proroko ali ni jek lendar či sastilo nego samo o Neman andar e Sirija.”
Og det var mange spilte i Israel den tid profeten Elisa livde, og endå vart ingen av deim rein att, men berre Na’aman, syraren.»
28 Thaj savora ande sinagoga zurale holjajle kana ašundine akava.
Då dei i synagoga høyrde det, vart dei alle brennande harme.
29 Uštile thaj tradine les avri andar o gav thaj inđardine les po vrho e gorako kaj sas sazidome lengo gav te čhuden les opral.
Dei for upp og dreiv honom ut or byen og førde honom burt på bruni av det fjellet som byen deira var bygd på; der vilde dei støyta honom utyver.
30 Ali vo nakhlo maškar lende thaj đelotar.
Men han gjekk midt igjenom flokken og for sin veg.
31 Thaj avilo ando galilejsko gav savo akhardolas Kafarnaum thaj sikavelas len ando savato.
So kom han ned til Kapernaum, ein by i Galilæa. Der lærde han folket på kviledagen;
32 A o but o them čudilaspe lešće sikavipešće kaj lesko svato sas pherdo sile.
og dei var reint tekne av det han lærde deim, for det var magt i talen hans.
33 Ande sinagoga sas varesavo manuš ande savo sas bilačho duho e benđesko, vo čhutas muj zurale glasosa:
I synagoga var det ein mann som hadde ei urein ånd i seg. Han sette i og ropa so høgt han kunde:
34 “So kames amendar, Isuse andar o gav Nazaret? Avilan te uništis men? Džanav ko san: Sveco e Devlesko.”
«Hu! Kva vil du oss, Jesus frå Nasaret? Er du komen for å gjera ende på oss? Eg veit kven du er - den Heilage frå Gud!»
35 A o Isus zapovedisardas lešće: “Phandav ćiro muj thaj inklji andar leste!” Askal o bilačho duho harada les angle savorende, inkljisto andar leste thaj ni cara či naudisardas lešće.
Jesus truga den vonde åndi og sagde: «Teg still, og far ut or honom!» So kasta åndi honom ned på jordi midt ibland deim og for ut or honom, men skadde honom ikkje.
36 Savora sas but začudime thaj phenenas jek avrešće: “Sosko si godova svato, te ando autoriteto thaj ande sila zapovedil e bilačhe duhonenđe thaj von inkljen!”
Då kom det ein otte yver alle, og dei sagde seg imillom: «Kva er dette for ord? Med mynd og magt talar han til dei ureine ånderne, og dei fer ut!»
37 Thaj o glaso pale leste buljilo pe sa e okolne thana.
Og det gjekk gjetordet av honom utyver alle bygderne der ikring.
38 Kana inkljisto andar e sinagoga, dija ande Simonesko ćher. E Simonešće sokra astardas e bari groznica, pa zamolisardine les te sastarel lat.
So tok han ut frå synagoga, og gjekk heim til Simon. Vermor åt Simon låg sjuk og hadde sterke hiteflagor, og dei bad han vilde hjelpa henne.
39 Vo banđilo paše late thaj zapovedisardas e groznicaće te mućela thaj e groznica nestanisardas. Voj odma uštili thaj ačhili te služil len.
Han gjekk innåt, og stod uppyver henne og truga sotti; då slepte sotti henne, og straks reis ho upp og stelte for deim.
40 Kana nakhlas o savatosko đes, sa e nasvalen katar razne nasvalimata, anenas len ko Isus, a vo pe savorende čholas pire vas thaj von sastonas.
Då soli gladde, kom alle til honom med sine sjuke, kva sjukdom dei so drogst med, og han lagde henderne på kvar ein av deim og lækte deim.
41 A vi e bilačhe duhurja inkljenas andar e but e manuša thaj čhonas muj thaj phenenas: “Tu san Čhavo e Devlesko!” A vo pretilas lenđe thaj zabranisardas lenđe te na ćeren svato, kaj von džanenas kaj si vo o Hristo.
Mange for det og vonde ånder utor, og dei hua og ropa: «Du er Guds son!» Men han truga deim og gav deim ikkje lov til å tala, av di dei visste han var Messias.
42 A kana svanosardas o đes, inkljisto thaj đelotar po pusto than. A o them rodelas les. Kana arakhline les avile leste thaj kamline te ačhaven les te na džaltar lendar.
Då det vart dag, drog han ut og for til ein øydestad. Folket leita etter honom, og då dei kom dit han var, freista dei å halda honom att, so han ikkje skulde ganga frå deim.
43 A vo phendas lenđe: “Vi e manušenđe andar e aver gava trubul te anav e Bahtali nevimata pale Devlesko carstvo, kaj zato o Del bičhalda man.”
Då sagde han til deim: «Eg lyt bera ut fagnadbodet um Guds rike til dei andre byarne og; for det vart eg send for.»
44 Thaj nastavisarda te propovedil pe judejske sinagoge.
Og han heldt ved og tala ordet i synagogorne i Galilæa.
