< João 11 >

1 Agora um certo homem estava doente, Lázaro de Betânia, da aldeia de Maria e sua irmã, Marta.
Lazaru ak mingnaak thlang pynoet taw tlo hy. Anih taw Meri ingkaw a naa Martha a awmnaak Bethani khaw awhkaw thlang na awm hy.
2 Era aquela Maria que havia ungido o Senhor com pomada e limpado seus pés com seus cabelos, cujo irmão Lázaro estava doente.
Vawhkaw Meri vetaw ak tlo Lazaru a nanu, bawktui ing Bawipa ce syp nawh a Lusam ing a khaw ak thut peekkung ce ni.
3 As irmãs, portanto, enviaram a ele, dizendo: “Senhor, eis que aquele por quem tu tens grande afeição está doente”.
Cedawngawh cekqawi cingna ing Jesu ce awi cah hy nih, “Bawipa, nang ing na lungnaak thlang ce tlo hy,” tina hy nih.
4 Mas quando Jesus ouviu isso, disse: “Esta doença não é para a morte, mas para a glória de Deus, para que o Filho de Deus seja glorificado por ela”.
Ce ak awi ce Jesu ing ang zaak awh, “Vawhkaw tlawhnaak ve thihnaak hly kawi am ni. Ve a tlohnaak ak caming Khawsa Capa taw kyihcahna awm kaw,” tina qawi hy.
5 Agora Jesus amava Marta, e sua irmã, e Lázaro.
Jesu ing Martha cingna ingkaw a napa ce lungna hy.
6 Quando ouviu que estava doente, ficou dois dias no lugar onde estava.
Cehlai Lazaru ce tlo hy ti ang zaak awh, ce a hun awh khaw hih voei awmtaak hun hy.
7 Depois disso, ele disse aos discípulos: “Vamos para a Judéia novamente”.
Cekcoengawh a hubatkhqi venawh, “Jerusalem na cet tlaih hlah u sih nyng,” tinak khqi hy.
8 Os discípulos lhe perguntaram: “Rabino, os judeus estavam apenas tentando apedrejá-lo. Você vai lá novamente”?
Cekkhqi ing, “Ikawmyihna cawngpyikung, tihhin ca awh ni Judahkhqi ing lung ing khawng aham ami ni teng ka ti, ceh ham nang cai bai nawh nu?” tina uhy.
9 Jesus respondeu: “Não há doze horas de luz do dia? Se um homem caminha no dia, ele não tropeça, porque vê a luz deste mundo.
Jesu ing, “Khawnghi hypoet awh khawnoek pahqa hlaihih awm hy ka ti my? Ve khawmdek vang na ce awm nawh khaw a huh thai dawngawh, khawdai awh ak cet thlang taw am bah kaw.
10 Mas se um homem caminha de noite, ele tropeça, porque a luz não está dentro dele”.
Khaw amang dang dawngawh, khawmthan awh ni thlang ang bah hy,” tinak khqi hy.
11 Ele disse estas coisas, e depois disso, disse-lhes: “Nosso amigo Lázaro adormeceu, mas eu vou para que eu possa despertá-lo do sono”.
Ve ak awi ak kqawn boeih coengawh cekkhqi venawh, “Ni pyi Lazaru taw ip hawh hy; cehlai cet nyngsaw thawh tlaih kawng nyng,” tinak khqi hy.
12 Portanto, os discípulos disseram: “Senhor, se ele adormeceu, ele se recuperará”.
A hubatkhqi ing, “Bawipa, anih ce a ih awhtaw leek lawt bit kaw,” tina uhy.
13 Agora Jesus havia falado de sua morte, mas eles pensavam que ele falava em descansar durante o sono.
Jesu ing a thihnaak akawng ni ak kqawn hlai hy, a hubatkhqi ing taw ih mailai ni ak kqawn namih hy, tina poek uhy.
14 Então Jesus lhes disse claramente: “Lázaro está morto”.
Cedawngawh cekkhqi venawh ak zoei cana kqawn pek khqi tlaih hy, “Lazaru taw thi hawh hy.
15 Fico feliz por vocês que eu não estava lá, para que vocês possam acreditar. No entanto, vamos até ele”.
Cawh am ka awm nangmih aham zeel nyng, cawh ni nangmih ing namik cangnaak hly,” tinak khqi hy.
16 Tomé, portanto, que se chama Didymus, disse a seus companheiros discípulos: “Vamos também, para que possamos morrer com ele”.
Cawh Thomas ing hubat ak changkhqi venawh, “Anih ing thih haih aham, ningnih awm cet lawt u sih cet uh,” tinak khqi hy.
17 Então, quando Jesus chegou, descobriu que já havia estado no túmulo quatro dias.
Ami pha awhtaw, Lazaru ce phyi khuiawh khaw phlinyn awm hawh hy, tice Jesu ing sim hy.
18 Agora Betânia estava perto de Jerusalém, a cerca de quinze estádios de distância.
Bethani khaw taw Jerusalem khaw awhkawng meng hih am hla hy.
19 Muitos dos judeus tinham se unido às mulheres ao redor de Marta e Maria, para consolá-las a respeito de seu irmão.
A napa a thih dawngawh Meri ingkaw Martha ce hloep aham thlang khawzah law uhy.
20 Então, quando Marta soube que Jesus estava chegando, foi ao seu encontro, mas Maria ficou na casa.
Jesu law hy tice Martha ing ang zaak awh, ak do na ce cet hy, Meri taw im awh awm hy.
21 Por isso Marta disse a Jesus: “Senhor, se você estivesse aqui, meu irmão não teria morrido”.
Martha ing Jesu a venawh, “Bawipa, nang mah na awm mantaw, ka napa am thi voei.
22 Mesmo agora eu sei que tudo o que você pedir a Deus, Deus lhe dará”.
Cehlai tuh awm Khawsa avenawh na thoeh a saqui ce ni pe kaw, tice sim nyng,” tina hy.
23 Jesus lhe disse: “Seu irmão ressuscitará”.
Jesu ing a venawh, “Na napa ce tho tlaih kaw,” tina hy.
24 Martha disse-lhe: “Eu sei que ele ressuscitará na ressurreição no último dia”.
Martha ing, khawnghi dyt nawh thawh tlaihnaak tym a pha awhtaw, tho tlaih kaw, tice sim nyng,” tina hy.
25 Jesus lhe disse: “Eu sou a ressurreição e a vida”. Aquele que acredita em mim ainda viverá, mesmo que morra”.
Jesu ing a venawh, “Kai taw thawhtlaihnaak ingkaw hqingnaak na awm nyng. Kai anik cangnaak thlang taw thi seiawm hqing kaw.
26 Quem vive e acredita em mim, jamais morrerá. Você acredita nisto”? (aiōn g165)
U awm hqing nawh kai anik cangnaak taw ityk awm am thi voel kaw. Ve ve nak cangnaak aw?” tina hy. (aiōn g165)
27 Ela disse a ele: “Sim, Senhor”. Eu vim a acreditar que você é o Cristo, o Filho de Deus, aquele que vem ao mundo”.
Anih ing, “Oeih, Bawipa, nang taw Khrih, khawmdek awh ak law hly kawi Khawsa Capa ni, tice nik cangna nyng,” tina hy.
28 Quando ela disse isto, foi embora e chamou Maria, sua irmã, secretamente, dizendo: “O Professor está aqui e está chamando você”.
Ce ak awi ce ak kqawn coengawh, cet nawh a naa Meri ce a venna khy hy. “Cawngpyikung law hawh hy, nang nik thoem hy,” tina hy.
29 Ao ouvir isso, ela se levantou rapidamente e foi até ele.
Meri ing ce ak awi ce ang zaak awh, ang tawnna tho nawh a venna cet hy.
30 Agora Jesus ainda não tinha entrado na aldeia, mas estava no lugar onde Marta o encontrou.
Cawh Jesu ce khawk khuina lut hlan hy, Martha ing ang hqumnaak a hun awh ni a awm hyn hy.
31 Então os judeus que estavam com ela em casa e a consolavam, quando viram Maria, que ela se levantou rapidamente e saiu, a seguir, dizendo: “Ela está indo para o túmulo para chorar lá”.
Im awh Meri amik hloep Judakhqi ing, tho hqoet nawh a ceh ce ami huh awh hquut uhy, phyi na ak kqah na cet vang, tina mih hy tina poek uhy.
32 Portanto, quando Maria chegou onde Jesus estava e o viu, caiu a seus pés, dizendo-lhe: “Senhor, se tu estivesses aqui, meu irmão não teria morrido”.
Meri ing Jesu a awmnaak hun ce pha nawh anih ce a huh awh, a khawkung awh koep nawh, “Bawipa, nang na awm mantaw ka napa amak thi hly,” tina hy.
33 Portanto, quando Jesus a viu chorar, e os judeus chorando quem veio com ela, ele gemeu no espírito e ficou perturbado,
Anih ang kqang ingkaw anih mi amik law haih Judahkhqi ang kqang ce a huh awh, ak khuina kqang nawh kawsee hy.
34 e disse: “Onde você o colocou? Disseram-lhe: “Senhor, vem e vê”.
“Hana nami soei?” tinak khqi hy. Cekkhqi ing, “Bawipa, law nawhtaw toek lah,” tina uhy.
35 Jesus chorou.
Jesu kqang hy.
36 Portanto, os judeus disseram: “Veja quanto carinho ele tinha por ele”!
Judahkhqi ing, “Toek lah uh, i ikawmyih aih na nu a lungnaak ce!” ti uhy.
37 Alguns deles disseram: “Não poderia este homem, que abriu os olhos dele que era cego, também ter impedido que este homem morresse?”
Cehlai thlang vang ing, “Mikhyp ak qoei sakkung ve ak thlang ing anih ve ama thihnaak aham am sai hly thai nawh hy voei nu?” ti uhy.
38 Jesus, portanto, novamente gemendo em si mesmo, veio ao túmulo. Agora era uma caverna, e uma pedra estava contra ela.
Jesu taw ak kawkhuiawh ak kawseet doena phyi ce pha hy. Ce a phyi taw luk kawk na awm nawh lungpei ing tleng uhy.
39 Jesus disse: “Tirai a pedra”. Martha, a irmã dele que estava morta, disse-lhe: “Senhor, por esta altura já há um fedor, pois ele está morto há quatro dias”.
“Lungpei ce thoeng uh, tinak khqi hy. Cehlai thlak thi a nanu Martha ing, “Bawipa, tuhtaw a baw khqim hawh hy voei, phlinyn di hawh nawh,” tina hy.
40 Jesus lhe disse: “Eu não lhe disse que se você acreditasse, você veria a glória de Deus”?
Jesu ing, “Nak cangnaak awhtaw Khawsa a boeimangnaak hu kawp tinawh am ka ti nawh aw?” tina hy.
41 Então eles tiraram a pedra do lugar onde o morto estava deitado. Jesus levantou os olhos e disse: “Pai, eu te agradeço por me teres ouvido.
Cedawngawh lungpei ce thoeng pe uhy. Cawh Jesu ing hak toek nawh, “Ka Pa, kak awi ning ngaih pe tik saw zeel nyng.
42 Eu sei que você sempre me escuta, mas por causa da multidão ao redor eu disse isto, para que eles possam acreditar que você me enviou”.
Kak awi ning ngai pe poepa hyk ti tice sim nyng. Nang ing kai ni tyi hyk ti tice vawhkaw ak dyi thlangkhqi ing amik cangnaak thai aham ve ak awi ve kqawn nyng,” tina hy.
43 Quando ele disse isto, gritou com voz alta: “Lázaro, sai daí!”.
Ve ak awi ak kqawn boet coengawh, Jesu ing khawteh na, “Lazaru cawn law hlah,” tina hy.
44 Aquele que estava morto saiu, amarrou a mão e o pé com envoltórios, e seu rosto foi enrolado com um pano. Jesus disse-lhes: “Libertai-o e deixai-o ir”.
Cawh thlak thi taw a kut a khaw hi ing a zeen doena cawn law nawh, a haai awm hi ing a zeen khoep na awm saw, Jesu ing, “Hi ce hlam pe unawh ceh sak uh,” tinak khqi hy.
45 Portanto, muitos dos judeus que vieram a Maria e viram o que Jesus acreditava nele.
Meri ak hqip law Juda thlang khawzah ing, Jesu a them sai ce ami huh awh, ak khanawh cangnaak ce ta uhy.
46 Mas alguns deles foram até os fariseus e lhes contaram as coisas que Jesus havia feito.
Cehlai thlang vang tloek ce Farasikhqi venna cet unawh Jesu ing them a sai ce kqawn pe uhy.
47 Portanto, os chefes dos sacerdotes e os fariseus reuniram um conselho, e disseram: “O que estamos fazendo? Pois este homem faz muitos sinais.
Cawh khawsoeih boeikhqi ingkaw Farasikhqi ing Sanhedrin ngawihcunnaak ce sai uhy. “Ikaw ni sai lah voei uh? Ve ak thlang ing kawpoek kyi ik-oeih khawzah sai hawh hy.
48 Se o deixarmos assim sozinho, todos acreditarão nele, e os romanos virão e tirarão tanto nosso lugar quanto nossa nação”.
Vemyihna ni hlah mantaw, thlang boeih ing cangna hawh kawm uh, cawh Rom thlangkhqi law kawm usaw ni tui ni khaw ve lo law hawh kawm uh,” ti uhy.
49 Mas um certo Caifás, sendo sumo sacerdote naquele ano, disse-lhes: “Vocês não sabem nada,
Cawh, a mingmih anglakawh Kaiapha ak mingnaak thlang pynoet, ce a kum awh khawsoeih boei khyt na ak awm ing, “Ikaw awm am sim uhyk ti!
50 nem consideram que é vantajoso para nós que um homem morra pelo povo, e que a nação inteira não pereça”.
Rampum thlang a plawci naak anglakawhtaw thlang pynoet a thih nep bet hy tice am sim uhyk ti,” tinak khqi hy.
51 Agora ele não disse isto de si mesmo, mas sendo sumo sacerdote naquele ano, profetizou que Jesus morreria pela nação,
Ve ak awi ve amah poek awh ap kqawn hy, ce a kum awh khawsoeih boei khyt na a awm amyihna Juda thlangkhqi ham Jesu thi kaw tice lamnaa na ak kqawn hawh ni,
52 e não somente pela nação, mas que ele também poderia reunir em um só os filhos de Deus que estão espalhados no exterior.
ce a qam doeng ham am nawh ak plam Khawsa cakhqi ce cawi boeih nawh pynoet na a taaknaak ahamni.
53 Assim, a partir daquele dia, eles tomaram conselhos para que o pudessem condenar à morte.
Cedawngawh ce a nyn awhkawng him aham teng hawh uhy.
54 Portanto, Jesus não andou mais abertamente entre os judeus, mas partiu dali para o campo perto do deserto, para uma cidade chamada Efraim. Ele ficou lá com seus discípulos.
Cedawngawh Jesu taw Juda thlang kqeng anglakawh ang dang qoeng na am cet voel hy. Qamkoh a venawh kaw ak awm Ephraim khaw a venawh cet nawh, cawh ce a hubatkhqi mi awm uhy.
55 Agora a Páscoa dos judeus estava à mão. Muitos subiram do país para Jerusalém antes da Páscoa, para se purificarem.
Judahkhqi a Loentak Poei a pha tawm awhtaw cehtaak Poei hlanawh silh qu aham thlang khawzah ing khaw a qam awhkawng Jerusalem na ce cet uhy.
56 Então procuraram por Jesus e falaram uns com os outros enquanto estavam no templo: “O que você acha - que ele não vem à festa de modo algum”?
Cawh Jesu ce sui unawh, bawkim khuiawh dyih unawh doet qu uhy, “Ikawmyihna nak poek? Poei awh am law hly nawh nu?” ti uhy.
57 Agora os chefes dos sacerdotes e os fariseus tinham ordenado que, se alguém soubesse onde ele estava, o informasse, para que eles o apreendessem.
Cehlai khawsoeih boeikhqi ingkaw Farasikhqi ing, u ingawm Jesu ce a huh awhtaw, a mingmih a venawh kqawn pe nawh, tu aham awi pe hyt uhy.

< João 11 >